G165: αἰών

и не введи нас в искушение, но избавь нас от лукавого. Ибо Твое есть Царство и сила и слава во веки. Аминь.

і не дапусьці нас да спакусы, але ратуй нас ад ліхога; бо Тваё ёсьць Царства і сіла і слава навекі. Амін.

і не ўводзь нас у спакусу, але збаў нас ад злога. Бо Тваё ёсць Валадарства, і сіла, і слава ў векі векаў. Амін.

І ня ўводзь нас у спакусу, але збаў нас ад злога; бо Твае ё гаспадарства а моц а хвала на векі. Амін.

і ня ўводзь нас у спакушэньне, але захавай нас ад злога. Бо Тваё ёсьць Царства і сіла і слава наве́кі. Амін.

і не ўвядзі нас у спаку́су, але збаў нас ад злога. Бо Тваё ёсць Царства, і сіла, і слава наве́кі. Амінь.

І не ўводзь нас у спакусу, але збаў нас ад злога.

і ня ўводзь нас у спакусу, але збаў нас ад злога. Бо Тваё Валадарства, і моц, і слава навекі. Амэн”.

і не дай нам паддацца спакусе, але збаў нас ад ліхога12. [Бо Тваё ёсць Царства, і сіла, і слава навекі. Амін].

І ня ўводзь нас у спакусу, але захавай нас ад злога, бо Тваё ёсьць Валадарства, і Сіла, і Слава на векі. Амін.

І не ўвядзі нас у спакусу, але збаві нас ад златворнага. Бо Тваё ёсць Уладарства, і сіла, і слава на векі; амін.

і ня ўводзь нас у пакусу, але збаў нас ад злога. Амэн.

і не ўвадзі нас у пакусу, але збаў нас ад злога. Амэн.

если кто скажет слово на Сына Человеческого, простится ему; если же кто скажет на Духа Святого, не простится ему ни в сем веке, ни в будущем.

калі хто скажа слова на Сына Чалавечага, даруецца яму; а калі хто скажа на Духа Сьвятога, не даруецца яму ані ў гэтым веку, ані ў будучым.

І, калі хто скажа слова супраць Сына Чалавечага, будзе яму даравана, а хто скажа супраць Духа Святога, не будзе яму даравана ані ў гэтым, ані ў будучым веку.

Калі хто скажа слова на Сына Людзкога, будзе даравана яму; калі ж скажа на Духа Сьвятога, ня будзе даравана ані ў гэтым веку, ані ў прыйдучым.

Калі хто скажа слова на Сына Чалавечага, дару́ецца яму; калі-ж хто скажа на Духа Сьвятога, не дару́ецца яму ні ў гэтым ве́ку, ні ў будучым.

Калі хто скажа слова супраць Сына Чалавечага, дару́ецца яму; а калі хто скажа супраць Духа Святога, не дару́ецца яму ні ў гэтым веку, ні ў будучым.

І калі хтосьці скажа слова супраць Сына Чалавечага, то яму будзе адпушчана. А калі скажа супраць Духа Святога, яму не будзе адпушчана ні ў гэтым веку, ні ў будучым.

І калі хто скажа слова супраць Сына Чалавечага, будзе адпушчана яму; а калі хто скажа супраць Духа Сьвятога, ня будзе адпушчана яму ані ў гэтым веку, ані ў будучым.

І хто скажа слова супроць Сына Чалавечага, будзе даравана яму; але хто скажа супроць Святога Духа, не будзе даравана яму ні ў гэтым веку, ні ў будучым.

Калі хто скажа слова супраць Сына Чалавечага, дарована будзе яму; а хто скажа супраць Духа Сьвятога, ня будзе дарована яму ані ў гэтым веку, ані ў будучым.

І калі хто скажа слова супраць Сына Чалавечага, даруецца яму, а калі хто скажа супраць Духа Сьвятога, не даруецца яму ні ў гэтым веку, ні ў будучым.

І хто-б сказаў слова на Сына чалавечага, будзе яму адпушчана, але хто-б сказаў супроць Духа Святога, ня будзе яму адпушчана, ані ў гэтым веку, ані ў будучым.

І хто-б сказаў слова проціў Сына чалавечага, будзе яму адпушчана, але хто-б сказаў проціў Духа Сьвятога, ня будзе яму адпушчана ані ў гэтым ані ў будучым веку.

А посеянное в тернии означает того, кто слышит слово, но забота века сего и обольщение богатства заглушает слово, и оно бывает бесплодно.

А пасеянае ў церне азначае таго, хто чуе слова, але клопат веку гэтага і панада багацьця заглушае слова, і яно стаецца бясплодным.

А ў каго пасеяна між цернямі, гэта той, хто слова слухае, але клопаты жыцця і панада багацця заглушаюць слова, і яно становіцца бясплодным.

А пасеянае ў церню — гэта, хто чуе слова, але клопат гэтага веку й спадман багацьця глуша слова, і яно робіцца бясплодным.

А пасе́янае ў цярніне азначае таго, хто чуе слова, але кло́паты ве́ку гэтага і пава́бнасьць багацьця заглушаюць слова, і стае́цца яно бясплодным.

А пасе́янае ў це́рнях азначае таго, хто чуе слова, але клопат веку гэтага і зма́нлівасць багацця заглуша́юць сло́ва, і яно становіцца бясплодным.

Пасеянае ж у церні — гэта той, хто чуе слова, але турботы гэтага веку і зман багацця заглушаюць слова, і яно становіцца бясплодным.

А пасеянае ў цярніне — гэта той, хто чуе слова, але клопаты веку гэтага і падман багацьця заглушаюць слова, і яно стаецца бясплодным.

А пасеянае ў церні — гэта той, хто чуе слова, але турботы [гэтага] веку і зманлівасць багацця глушаць слова, і яно робіцца бясплодным.

А пасеянае ў цярніне азначае таго, што слухае Слова, але клопаты веку гэтага і панада багацьця заглушаюць Слова, і стаецца яно бясплодным.

Пасеянае ў цярніне азначае таго, хто чуе слова, але клопаты веку гэтага і зманлівасьць багацьця заглушаюць слова, і яно стаецца бясплодным.

А пасеенае ў цярніне, гэта той, хто слухае слова, адыж турботы гэтага сьвету й мана багацьця заглушае слова й робіцца яно бясплодным.

А хто пасеены ў церні, гэта той, каторы слухае слова, але клапоты гэтага сьвету і мана багацьцяў заглушае слова і яно застаецца бяз плоду.

враг, посеявший их, есть диавол; жатва есть кончина века, а жнецы суть Ангелы.

вораг, які пасеяў яго, ёсьць д’ябал; жніво ёсьць сканчэньне веку, а жняцы — анёлы.

а вораг, які пасеяў яго, — гэта д’ябал; жніво — канец свету, а жняцы — анёлы.

Непрыяцель, што пасеяў яго, ё д’ябал; жніво ё канчатак веку, а жнеі — ангілы.

во́раг, што пасе́яў іх, ёсьць злы дух; жніво́ ёсьць сканчэньне сьве́ту, а жанцы — Ангелы.

вораг, які пасеяў яго, ёсць дыявал; жніво́ ёсць сканчэ́нне веку, а жняцы́ — Ангелы.

вораг, які пасеяў іх, — гэта д’ябал; жніво — сканчэнне свету, а жняцы — гэта анёлы.

вораг, які пасеяў іх, — гэта д’ябал, жніво — сканчэньне веку, а жняцы — анёлы.

а вораг, што пасеяў яго, — д’ябал, а жніво — сканчэнне веку, а жняцы — Анёлы.

а вораг, які пасеяў іх, ёсьць дыябал; а жніво ёсьць сканчэньне веку; а жанцы ёсьць Ангелы.

Вораг, які насеяў іх — гэта злыдух; жніва — гэта сканчэньне веку, а жанцы — ангелы.

Вораг-жа, што насееў яго — гэта дзябал, а жніва — гэта канец сьвету, жанцы — гэта анелы.

А вораг, што пасеяў яго, ёсьць д’ябал, а жніво — гэта сканчэньне сьвету, а жанца — гэта анёлы.

Посему как собирают плевелы и огнем сжигают, так будет при кончине века сего:

А таму, як зьбіраюць куколь і агнём паляць, гэтак сама будзе пры сканчэньні веку гэтага:

І падобна таму, як збіраюць кукаль і паляць агнём, так будзе пры канцы свету.

Затым, як вырываюць кукель і паляць цяплом, так будзе пры канчатку гэтага веку:

Вось жа, як зьбіраюць ку́каль, агнём паляць; так будзе пры сканчэньні сьве́ту гэтага.

І вось, як збіраюць пустазе́лле і агнём па́ляць, гэтакса́ма будзе пры сканчэ́нні веку гэтага.

Таму, як збіраюць каласоўнік і паляць агнём, так будзе пры сканчэнні гэтага свету:

Бо як зьбіраюць кукаль і агнём паляць, так будзе пры сканчэньні веку гэтага:

Дык як куколь збіраюць і паляць агнём, так будзе пры сканчэнні [гэтага] веку;

А таму, як зьбіраюць куко́ль і агнём паляць, гэтак будзе пры сканчэньні веку гэтага:

От-жа, як зьбіраюць пустазельле і агнём спальваюць, так будзе пры сканчэньні веку гэтага.

Вось-жа як збіраюць куколь і паляць агнём, так будзе пры сканчэнні сьвету.

Дык як зьбіраюць куколь і паляць агнём, так будзе пры сканчэньні сьвету.

Так будет при кончине века: изыдут Ангелы, и отделят злых из среды праведных,

Так будзе пры сканчэньні веку: выйдуць анёлы і аддзеляць ліхіх з асяродзьдзя праведных,

Так будзе пры канцы свету. Выйдуць анёлы і вылучаць благіх пасярод справядлівых,

Гэтак будзе пры канчатку веку: пойдуць ангілы, і вылучаць благіх з пасярод справядлівых,

Так будзе пры сканчэньпі сьве́ту: зы́йдуць Ангелы і вы́дзеляць благіх спасярод пра́ведных

Так будзе пры сканчэнні веку: вы́йдуць Ангелы і аддзе́ляць ліхíх з асяро́ддзя пра́ведных,

Так будзе пры сканчэнні свету: выйдуць анёлы, і аддзеляць ліхіх ад праведнікаў,

Так будзе пры сканчэньні веку: выйдуць анёлы, і аддзеляць злых спасярод праведных,

Так будзе пры сканчэнні веку: выйдуць Анёлы і аддзеляць ліхіх з асяроддзя праведнікаў,

Так будзе пры сканчэньні веку: выйдуць Ангелы і аддзеляць ліхіх спасярод праведных

Гэтак будзе пры сканчэньні веку: сыйдуць ангелы і вылучаць злых спасярод праведных.

Гэтак будзе пры сканчэнні сьвету: выйдуць анелы і выдзяляць благіх спасярод справядлівых

Так будзе пры сканчэньні сьвету: выйдуць анёлы і выдзяляць благіх спасярод справядлівых

и увидев при дороге одну смоковницу, подошел к ней и, ничего не найдя на ней, кроме одних листьев, говорит ей: да не будет же впредь от тебя плода вовек. И смоковница тотчас засохла.

І, угледзеўшы пры дарозе адну смакоўніцу, падышоў да яе і, нічога на ёй не знайшоўшы, акрамя толькі лісьця, кажа ёй: хай ня будзе больш ад цябе плоду вавек. І адразу ўсохла смакоўніца.

І, убачыўшы пры дарозе адно дрэва фігавае, падышоў да яго, але не знайшоў на ім нічога, апрача лісця, і сказаў яму: «Няхай не родзіцца з цябе плод навекі». І адразу дрэва фігавае ссохла.

І абачыўшы ля дарогі адну фіґу, падышоў да яе і, нічога не знайшоўшы на ёй, апрача адных лістоў, кажа ёй: «Хай і наперад ня будзе ад цябе плоду на векі!» І фіґа якга ссохла.

І, угле́дзіўшы пры дарозе смакоўніцу, падыйшоў да яе́ і, нічога не знайшоўшы на ёй, апрача аднаго лісьця́, кажа да яе́: няхай жа ня будзе на табе́ ўпе́рад плоду даве́ку. І смакоўніца ўраз жа засохла.

І, убачыўшы пры дарозе адну смако́ўніцу, Ён падышоў да яе і, нічога на ёй не знайшоўшы, акрамя толькі лíсця, кажа ёй: няхай не будзе больш ад цябе пло́ду даве́ку. І адразу ўсохла смако́ўніца.

Убачыўшы пры дарозе смакоўніцу, падышоў да яе і нічога, акрамя лісця, на ёй не знайшоў. Тады сказаў ёй: «Няхай з цябе ніколі навекі не будзе пладоў». І смакоўніца адразу засохла.

І, убачыўшы пры дарозе адно дрэва фігавае, падыйшоў да яго, і нічога не знайшоў на ім, акрамя адной лістоты, і кажа да яго: «Няхай больш ня будзе з цябе плоду да веку». І адразу засохла дрэва фігавае.

І, убачыўшы адно фігавае дрэва пры дарозе, падышоў да яго і нічога не знайшоў на ім, апроч толькі лісця, і кажа яму: Няхай больш ад цябе не будзе плоду навек! — І зараз жа фігавае дрэва засохла.

І, угледзіўшы пры дарозе адну смакоўніцу, падыйшоў да яе, і нічога ня знайшоў на ёй акрамя аднаго лісьця, і кажа ёй: няхай жа ня будзе на табе ўперад плоду давеку. І смакоўніца ўраз жа засохла.

І угледзеўшы пры дарозе адну смакоўніцу, падыйшоў да яе, і нічога не знайшоўшы на ёй, апрача толькі лісьця, кажа да яе: — няхай-жа ніколі ня будзе на табе плоду давеку, і смакоўніца зараз-жа засохла.

І ўгледзеўшы пры дарозе адно фіговае дрэва, падыйшоў к яму і, не знайшоўшы на ім нічога, апрача толькі лісьця, сказаў яму: Хай-жа з цябе плод ніколі ня родзіцца навекі! І фіга зараз-жа ссохла.

І ўгледзеўшы пры дарозе адно фігавае дрэва, падыйшоў да яго і, нічога не знайшоўшы на ім апроч толькі лісьця, сказаў да яго: Няхай-жа з цябе ніколі ня родзіцца плод на векі! І зсохла зараз-жа фіга.

Когда же сидел Он на горе Елеонской, то приступили к Нему ученики наедине и спросили: скажи нам, когда это будет? и какой признак Твоего пришествия и кончины века?

Калі ж сядзеў Ён на гары Аліўнай, дык прыступілі да Яго вучні асобна, кажучы: скажы нам, калі гэта будзе? і якая азнака Твайго прыходу і сканчэньня веку?

А калі Ён сядзеў на Аліўнай гары, прыйшлі вучні да Яго на адзіноце і пыталіся: «Скажы, калі гэта будзе, і які знак Твайго прышэсця і сканчэння веку?»

Як жа сядзеў Ён на ґары Аліўнай, то дабліжыліся да Яго вучанікі асобна й папыталіся: «Скажы нам, калі гэта будзе? і якая пазнака Твайго прыходу й сканчэньня веку?»

Калі-ж сядзе́ў Ён на гарэ Аліўнай, прыступіліся да Яго вучні насамо́це і спыталіся: скажы нам, калі гэтае ста́нецца, і які знак Твайго прыходу і сканчэньня сьве́ту?

Калі ж сядзеў Ён на гары Елеонскай, падышлі да Яго вучні асобна, гаворачы: скажы нам, калі гэта будзе? і якое знаме́нне Твайго прышэ́сця і сканчэ́ння веку?

Калі Ён сядзеў на Аліўнай гары, падышлі да Яго вучні асобна, кажучы: «Скажы нам, калі гэта будзе і які знак Твайго прыйсця і сканчэння свету?»

А калі сядзеў Ён на гары Аліўнай, падыйшлі да Яго вучні насамоце, кажучы: «Скажы нам, калі гэта будзе, і які знак Твайго прыйсьця і сканчэньня веку?»

Калі ж Ён сядзеў на Аліўнай гары, падышлі да Яго вучні на адзіноце, кажучы: Скажы нам, калі гэта будзе і які знак Твайго прышэсця і сканчэння гэтага веку?

Калі ж Ён сядзеў на гары Аліваў, прыступіліся да Яго вучні насамоце, кажучы: скажы нам, калі гэта станецца? І які знак Твайго прышэсьця і сканчэньня веку?

Калі-ж сядзеў Ён на гары Аліўнай, прыступілі да Яго вучні Ягоныя насамоце, кажучы: — скажы нам, калі гэта станецца, і якія адзнакі Твайго прыйсьця і сканчэньня веку?

А калі сядзеў ён на гары Аліўнай, прыступілі да яго вучні асобна, кажучы: Скажы нам, калі гэтае будзе ды які знак твайго прыходу і сканчэння сьвету?

А калі ён сядзеў на Аліўнай гарэ, прыступілі да яго вучні асобна, кажучы: Скажы нам, калі гэтае будзе, і які знак твайго прыходу і сканчэньня сьвету?

уча их соблюдать все, что Я повелел вам; и се, Я с вами во все дни до скончания века. Аминь.

вучачы іх выконваць усё, што Я запаведаў вам; і вось, Я з вамі ва ўсе дні да сканчэньня веку. Амін.

навучаючы іх выконваць усё, што Я вам перадаў. І вось, Я з вамі ва ўсе дні аж да сканчэння веку». Амін.

Вучачы іх заховаваць усе, што Я расказаў вам; і вось, Я з вамі ўсі дні аж да сканчэньня веку». Амін.

навучаючы іх выпаўняць усё, што Я сказаў вам; і вось Я з вамі ў-ва ўсе́ дні да сканчэньня ве́ку. Амін.

ву́чачы іх выконваць усё, што Я запаве́даў вам; і вось, Я з вамі ва ўсе дні да сканчэ́ння веку. Амінь.

Вучыце іх захоўваць усё, што Я загадаў вам. І вось Я з вамі ва ўсе дні, аж да сканчэння веку».

навучаючы іх захоўваць усё, што Я загадаў вам. І вось, Я з вамі ў-ва ўсе дні да сканчэньня веку». Амэн.

вучачы іх выконваць усё, што Я загадаў вам. І вось Я з вамі ва ўсе дні да сканчэння веку. [Амін.]

вучачы іх выконваць усё, што (Я) загадаў вам. І вось Я з вамі ўва ўсе дні да сканчэньня веку. Амін.

І навучайце іх выпаўняць усё, што Я запавядаў вам; і вось Я з вамі праз усе дні да сканчэньня веку. Амін.

ды вучачы іх спаўняць усёчыста што я загадаў вам. А вось я з вамі праз усе дні, аж да сканчэння сьвету.

навучаючы іх захоўваць усё, што-толькі я загадаў вам. І вось я з вамі праз усе дні, аж да сканчэньня сьвету.

но кто будет хулить Духа Святого, тому не будет прощения вовек, но подлежит он вечному осуждению.

але хто будзе блюзьнерыць на Духа Сьвятога, таму ня будзе дараваньня вавекі, а падлягае ён вечнай асудзе.

Калі б, аднак, хто блюзніў супраць Духа Святога, той не атрымае адпушчэння навек, але будзе мець вечнае асуджэнне».

Але хто будзе блявузґаць на Духа Сьвятога, ніколі ня будзе мець дараваньня, але ён у небясьпечнасьці вечнага засуджэньня».

але хто будзе хулíць Духа Сьвятога, таму ня будзе дарава́на ніколі, але падляга́е ве́чнаму асуджэньню.

але хто будзе блюзне́рыць на Духа Святога, не будзе мець адпушчэ́ння даве́ку, а падляга́е вечнаму асуджэ́нню.

Але той, хто будзе блюзнерыць супраць Духа Святога, ніколі не атрымае адпушчэння, а будзе асуджаны навекі».

але хто будзе блюзьніць на Духа Сьвятога, ня будзе яму адпушчана ў вякі, але падлягае асуджэньню вечнаму».

але хто зблюзнерыць на Святога Духа, таму няма даравання навекі, а вінаваты ён у вечным граху.

але хто прамовіць блюзьнерства на Духа Сьвятога, той ня мае дараваньня ніколі, але ён падлягае вечнаму засуджэньню,

Але хто будзе зьневажаць Духа Сьвятога, таму ня будзе дараваньня ніколі, бо падлягае вечнаму асуджэньню.

але хто блюзніў-бы проці Духа Святога, ня меціме адпушчэння навекі, а будзе вінаваты граху вечнага.

але хто-б блюзьніў проціў Духа Сьвятога, ня будзе мець адпушчэньня на векі, але будзе падлеглы вечнаму граху.

но в которых заботы века сего, обольщение богатством и другие пожелания, входя в них, заглушают слово, и оно бывает без плода.

але ў якіх турботы веку гэтага, панада багацьця і іншыя жаданьні, уваходзячы ў іх, заглушаюць слова, і яно бывае бяз плоду.

але клопаты веку гэтага і чары багацця ды прагавітасць да ўсяго іншага навокал, пранікаючы ў іх, заглушаюць слова, і яно не прыносіць плода.

Але клопаты гэтага сьвету, і спадман багацьцям, і жадоба іншых рэчаў, уходзячы, глушаць слова, і робіцца бясплоднае.

але ў якіх турботы гэтага ве́ку, прына́да багацьця ды іншыя пажаданьні, увахо́дзячы ў іх, глу́шаць слова, і яно стае́цца бясплодным.

але турбо́ты гэтага веку і спакуса багацця ды іншыя захапле́нні, увахо́дзячы ў іх, заглуша́юць слова, і яно застае́цца бясплодным.

але турботы свету, зман багацця ды іншыя жаданні ўваходзяць у іх і заглушаюць слова, і яно становіцца бясплодным.

але клопаты веку гэтага і ашуканства багацьця ды іншыя пажаданьні, уваходзячы, заглушаюць слова, і яно стаецца бясплодным.

ды турботы веку і зман багацця ды жаданні чаго-небудзь іншага, уваходзячы, зусім заглушаюць слова, і яно робіцца бясплодным.

але турботы веку гэтага і прынада багацьця і іншыя пажаданьні ўваходзячы (у іх) заглушаюць Слова, і яно робіцца бяспло́дным.

Але жыцьцёвыя клопаты, зманлівасьць багацьця, і розныя іншыя жаданьні, уваходзячы ў іх, заглушаюць слова, і яно стаецца бясплодным.

але жыцьцявыя турботы й мана багацьця ды іншыя пажаданні, ўвайшоўшы, глушаць слова й стаецца бясплодным.

але турботы сьвету і мана багацьця і іншыя пажаданьні, увайшоўшы, глушаць слова і стаецца бяз плоду.

и не получил бы ныне, во время сие, среди гонений, во сто крат более домов, и братьев и сестер, и отцов, и матерей, и детей, и земель, а в веке грядущем жизни вечной.

і не атрымаў бы сёньня, у час гэты, сярод ганеньняў, устакроць больш дамоў, і братоў, і сёстраў, і бацькоў, і мацярок, і дзяцей, і земляў, а ў веку будучым жыцьця вечнага;

каб ён не атрымаў цяпер, у гэты час, сярод пераследаванняў, у сто разоў больш дамоў, і братоў, і сясцёр, і мацярок, і сыноў, і палёў, а ў будучым веку — жыццё вечнае.

І не адзяржаў бы цяпер, у гэтым часе перасьледаваньняў, сто разоў балей дамоў а братоў а сёстраў а маткаў а дзяцей а земляў, а ў прыйдучым веку жыцьця вечнага.

і не атрымаў бы цяпе́р, у гэты час, сярод перасьле́даваньня ў сто разоў бале́й дамоў, і братоў, і сёстраў, і бацькоў, і ма́так, і дзяце́й, і зе́мляў, а ў будучыне — жыцьця ве́чнага;

і не атрымае цяпер, у час гэты, пры гане́ннях, у сто разоў больш дамоў і братоў, і сясцёр, і бацькоў, і маці, і дзяцей, і палёў, а ў веку наступным жыцця́ вечнага;

і не атрымаў бы ў сто разоў больш цяпер, у гэты час, дамоў, братоў, сясцёр, маці, дзяцей і палёў сярод пераследу, а ў будучым веку — жыццё вечнае.

і не атрымаў бы цяпер, у гэты час, сярод перасьледаваньняў, у сто разоў больш дамоў, і братоў, і сёстраў, і маці, і дзяцей, і палёў, а ў будучым веку — жыцьцё вечнае.

і не атрымае цяпер, у гэты час, пры ганеннях, у сто разоў больш дамоў, і братоў, і сясцёр, і мацярок, і дзяцей, і палёў, а ў веку наступным — вечнае жыццё.

і ня атрыма́ў бы цяпер, у гэты час сярод перасьледаваньняў у сто разоў больш дамоў і братоў і сёстраў, і матак, і дзяцей, і земляў, а ў веку будучым жыцьця вечнага.

і не дастаў-бы цяпер, у гэты час уціску ў стакроць больш — і дамоў, і братоў, і сёстраў, і бацькоў, і матак, і дзяцей, і грунтаў, а ў веку прышлым — жыцьця вечнага.

які-б не атрымаў устораз гэтулькі цяпер у гэтым часе, дамоў, і братоў, і сёстраў. і матак, і дзяцей, і палёў з прасьледамі, а ў будучым веку жыцьцё вечнае.

які-б не атрымаў у сто раз столькі цяпер, у гэтым часе, дамоў, і братоў, і сёстраў, і матак, і дзяцей, і палёў з прасьледамі, а ў будучым веку жыцьцё вечнае.

И сказал ей Иисус: отныне да не вкушает никто от тебя плода вовек! И слышали то ученики Его.

І сказаў ёй Ісус: ад сёньня хай ніхто зь цябе ня есьць плоду вавек. І чулі гэта вучні Ягоныя.

І, звяртаючыся да дрэва, сказаў: «Няхай ужо ніколі не есць з цябе ніхто пладоў». І чулі гэта вучні Яго.

І Ісус, адказуючы, сказаў ёй: «Наперад ніхто зь цябе ня будзе есьці плоду на векі!» І вучанікі Ягоныя чулі.

І, прамовіўшы, сказаў да яе́ Ісус: Няхай ніхто з цябе́ да ве́ку ня е́сьць плоду! І чулі гэтае вучні Ягоныя.

І, прамовіўшы, Іісус сказаў ёй: няхай больш ніхто не есць ад цябе плоду даве́ку! І чулі гэта вучні Яго.

Тады Езус сказаў ёй: «Няхай ніхто ніколі не есць з цябе плоду». І Ягоныя вучні чулі гэта.

І, адказваючы, Ісус сказаў да яго: «Няхай ніхто ўжо да веку ня есьць з цябе плоду». І чулі гэта вучні Ягоныя.

І, азваўшыся, Ён сказаў яму: Няхай ніхто больш навекі не з’есць ад цябе плоду! — І Яго вучні чулі гэта.

І загаварыўшы Ісус сказаў да яе: больш ад цябе ніхто ня зьесьць плоду вавек. І чулі (гэтае) вучні Ягоныя.

Тады азваўся да яе Ісус: — няхай ніхто не скаштуе плёну з цябе павек; гэтае чулі і вучні Яго.

І адазваўшыся сказаў ёй: Хай ужо болей ніхто з цябе ня есьць плоду навекі! Гэта чулі вучні ягоны.

І адазваўшыся сказаў ей: Няхай ужо болей ніхто ня есьць з цябе плоду навекі! І чулі вучні ягоны.

и будет царствовать над домом Иакова во веки, и Царству Его не будет конца.

і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.

і будзе Ён валадарыць над домам Якуба вечна, і валадарству Яго не будзе канца».

І будзе гаспадарстваваць у доме Якававым навекі, і гаспадарству Ягонаму ня будзе канца».

і цары́ць будзе над домам Якава даве́ку, і царству Яго ня будзе канца.

і будзе царстваваць над домам Іакава давеку, і Царству Яго не будзе канца.

і валадарыць будзе над домам Якуба вечна, а валадарству Яго не будзе канца».

І Ён будзе валадарыць над домам Якуба на вякі, і Валадарству Ягонаму ня будзе канца».

і будзе цараваць Ён над домам Іякава навекі, і Яго Царству не будзе канца.

і будзе гаспадарыць над домам Якубавым давеку, і Гаспадарству Ягонаму ня будзе канца.

І ўладарыць будзе над домам Якуба навек, і Ўладарству Яго ня будзе канца.

і валадарству яго ня будзе канца.

как говорил отцам нашим, к Аврааму и семени его до века.

як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.

як прадказаў бацькам нашым, Абрагаму і нашчадкам яго навечна».

Як казаў айцом нашым, Абрагаму а насеньню ягонаму навекі».

як гаварыў да айцоў нашых, да Аўраама і насе́ньня яго даве́ку.

як гаварыў бацька́м нашым, — да Аўраама і се́мені яго давеку.

як абяцаў бацькам нашым, Абрагаму і яго патомству навекі».

як гаварыў адносна бацькоў нашых, адносна Абрагама і насеньня ягонага на вякі».

як сказаў Ён нашым бацькам, — Аўрааму і яго патомкам.

як сказаў да ба́цькаў нашых, да Абрагама і насеньня ягонага давеку.

Як прамоўляў айцам нашым — Абрагаму й патомству ягонаму на векі.

Як гаварыў да айцоў нашых, да Абрагама і патомства яго на векі.

как возвестил устами бывших от века святых пророков Своих,

як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,

як прадказаў вуснамі святых прарокаў Сваіх, якія жылі ад пачатку вякоў,

Як казаў вуснамі сьвятых прарокаў Сваіх, што былі ад веку,

(як апавясьцíў вуснамі быўшых ад ве́ку сьвятых прарокаў Сваіх),

як сказаў ву́снамі святых Сваіх прарокаў адве́ку,

Як абвясціў спрадвеку вуснамі сваіх святых прарокаў,

як абвясьціў вуснамі сьвятых прарокаў Сваіх, што былі адвеку,

як сказаў ад веку вуснамі Сваіх святых прарокаў, —

як абвясьціў праз вусны былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,

Як абвесьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх:

Як гаварыў праз вусны сьвятых, каторыя ад веку ёсьць, прарокаў сваіх:

И похвалил господин управителя неверного, что догадливо поступил; ибо сыны века сего догадливее сынов света в своем роде.

І пахваліў гаспадар упраўніка нявернага, што абачліва зрабіў; бо сыны веку гэтага здагадлівейшыя за сыноў сьвету ў сваім родзе.

Дык пахваліў гаспадар аканома нягоднага, што разумна зрабіў. Бо сыны гэтага веку разумнейшыя ў сваім родзе за сыноў святла.

І спадар пахваліў несправядлівага аканома, што разважна зрабіў; бо сынове веку гэтага разважнейшыя ў сваім родзе за сыноў сьвятліні.

І пахваліў гаспадар эканома няве́рнага, што дага́дліва ўчыніў; бо сыны ве́ку гэтага дага́длівей за сыноў сьвятла́ ў родзе сваім.

І пахваліў гаспадар няпра́веднага домаўпра́ўніка, што ён разумна зрабіў; бо сыны́ веку гэтага разумне́йшыя за сыноў святла ў родзе сваім.

І пахваліў гаспадар несправядлівага эканома, што ён разумна ўчыніў. Бо сыны гэтага веку мудрэйшыя за сыноў святла ў адносінах да свайго пакалення.

І пахваліў пан аканома няправеднага, што мудра ўчыніў; бо сыны веку гэтага мудрэйшыя за сыноў сьвятла ў пакаленьні сваім.

І пахваліў гаспадар неправеднага аканома, што ён разумна зрабіў; бо сыны гэтага веку разумнейшыя за сыноў святла для свайго пакалення.

І пахваліў гаспадар няправеднага аканома, што (той) дагадліва ўчыніў, бо сыны веку гэтага дагадлівей за сыноў сьвятла ў родзе сваім.

І пахваліў гаспадар управіцеля нявернага, што асьцярожна ўчыніў, бо сыны сьвету гэтага ў родзе сваім больш кемныя за сыноў сьвятла.

І пахваліў пан несправядлівага гаспадара, што дагадліва паступіў, бо сыны гэтага сьвету больш дагадлівыя за сыноў сьвятла ў родзе сваім.

и не получил бы гораздо более в сие время, и в век будущий жизни вечной.

і не атрымаў бы намнога больш у гэты час, і ў век будучага жыцьця вечнага.

каб не атрымаў многа больш у гэты час, а ў веку будучым — жыццё вечнае».

І не адзяржаў бы шмат балей у гэтым часе, і ў прыйдучым веку жыцьця вечнага».

не атрымаў бы шмат бале́й у гэты час, а ў ве́к будучы — жыцьцё ве́чнае.

і не атрымае ў шмат разоў больш у час гэты, а ў веку будучым жыцця́ вечнага.

і не атрымаў бы значна больш у гэты час, а ў будучым веку — жыццё вечнае».

не атрымаў бы шмат больш у гэты час, а ў веку будучым — жыцьцё вечнае».

не атрымае ў шмат разоў больш у гэты час, а ў прошлым веку — вечнае жыццё.

каторы ня атрымаў бы ў шмат разоў больш у час гэты, а ў веку будучым — жыцьця вечнага.

І не атрымаў-бы шмат больш у гэтым часе, а ў век прышлы — жыцьця вечнага.

і не атрымаў многа болей у гэтым часе, а ў прышлым веку жыцьцё вечнае.

Иисус сказал им в ответ: чада века сего женятся и выходят замуж;

Ісус сказаў ім у адказ: дзеці веку гэтага жэняцца і выходзяць замуж;

І гаворыць ім Ісус у адказ: «Сыны гэтага веку жэняцца і замуж выходзяць;

І Ісус сказаў ім: «Сынове гэтага веку жэняцца й выходзяць замуж;

І сказаў ім Ісус у адказ: дзе́ці ве́ку гэтага жэняцца й выходзяць замуж;

І сказаў ім Іісус у адказ: сыны́ веку гэтага жэ́няцца і выходзяць замуж,

Езус сказаў ім: «Дзеці гэтага веку жэняцца і выходзяць замуж.

І адказваючы, сказаў ім Ісус: «Сыны веку гэтага жэняцца і выходзяць замуж;

І сказаў [у адказ] ім Ісус: Дзеці гэтага веку жэняцца і выходзяць замуж,

І, адказаўшы, сказаў ім Ісус: сыны веку гэтага жэняцца і (дочкі) выходзяць замуж;

І сказаў ім Ісус: сыны сьвету гэтага жэняцца й замуж ідуць.

І сказаў ім Езус: Сыны гэтага сьвету жэняцца і выходзяць замуж.

а сподобившиеся достигнуть того века и воскресения из мертвых ни женятся, ни замуж не выходят,

а тыя, што спадобіліся дасягнуць таго веку і ўваскрэсеньня зь мёртвых, ні жэняцца, ні замуж ня выходзяць,

тыя ж, што прызнаны дастойнымі таго веку і ўваскрэсення з мёртвых, замуж не выходзяць ды не жэняцца.

Але тыя, што будуць уважаныя за гожых таго веку і ўскрысеньня зь мертвых ані жэняцца, ані замуж выходзяць;

а стаўшыяся годнымі прыждаць таго ве́ку і ўваскрасе́ньня з мёртвых ня жэняцца, дый замуж ня выходзяць,

а спадо́бленыя дасягну́ць таго веку і ўваскрасе́ння з мёртвых не жэ́няцца і замуж не выходзяць;

А тыя, хто будзе годны таго веку і ўваскрашэння з мёртвых, не будуць ні жаніцца, ні выходзіць замуж;

а тыя, якія вартыя дасягнуць таго веку і ўваскрасеньня з мёртвых, ня жэняцца і замуж не выходзяць,

а ўшанаваныя дасягнуць таго веку і ўваскрэсення з мёртвых не жэняцца і замуж не выходзяць;

але спадобленыя дасягнуць таго веку і ўваскрасеньня зь мёртвых ня жэняцца і замуж ня выходзяць;

Тыя-ж, якія будуць дастойнымі прыждаць таго сьвету і ўваскрасеньня мертвых, ні жэняцца, ані замуж ня йдуць.

Але тыя, каторыя будуць прызнаны годнымі таго сьвету і ўскрашэньня з умерлых, ані замуж ня пойдуць, ані жанок браць ня будуць,

а кто будет пить воду, которую Я дам ему, тот не будет жаждать вовек; но вода, которую Я дам ему, сделается в нем источником воды, текущей в жизнь вечную.

а хто будзе піць ваду, якую Я дам яму, той не спрагнецца вавек; а вада, якую Я дам яму, зробіцца ў ім крыніцай вады, якая пацячэ ў жыцьцё вечнае.

а хто нап’ецца вады, якую Я яму дам, ужо не будзе смагнуць навекі, але вада, якую Я яму дам, станецца ў ім крыніцай вады, што бруіцца ў жыццё вечнае».

А хто п’ець ваду, каторую Я дам яму, ня ўсьмягне на векі; але вада, што я дам яму, станецца ў ім жаралом вады, што цячэць у жыцьцё вечнае».

хто ж вып’е вады, якое Я яму дам, не запра́гне ніколі, але вада́, што дам яму, ста́нецца ў ім крыніцаю вады, што ў жыцьцё ве́чнае цячэ.

а хто будзе піць ваду, якую Я дам яму, не сасма́гне ніколі; але вада, якую Я дам яму, стане ў ім крынíцаю вады, што цячэ́ ў жыццё вечнае.

А хто б піў ваду, якую Я дам яму, не зазнае смагі навекі; а вада, якую дам яму, стане ў ім крыніцай вады, якая цячэ ў жыццё вечнае».

Хто ж вып’е ваду, якую Я яму дам, ня будзе смагнуць ніколі, але вада, якую Я дам яму, станецца ў ім крыніцаю вады, якая цячэ ў жыцьцё вечнае».

хто ж пап’е вады, якой Я дам яму, не запрагне навекі, а вада, якую дам яму, зробіцца ў ім крыніцаю вады, што цячэ ў вечнае жыццё.

хто ж будзе піць ад Вады, Якую яму дам Я, ня будзе сьмягнуць на векі, але Вада, што дам яму Я, станецца ў ім крыніцаю Вады, што цячэ ў Жыцьцё Вечнае.

Хто-ж будзе піць ваду, якую Я дам яму, той ня будзе смагнуць ніколі; але вада, якую Я дам яму, станецца крыніцаю вады, якая цячэ ў жыцьцё вечнае.

а вада, якую я яму дам, станецца ў ім крыніцаю вады, б’ючай на жыцьцё вечнае.

Але хто выпъе вады, якое Я яму дам, не засмагне ніколі, і вада, што Я дам яму, станецца ў ім крыніцаю вады, што ў жыцьцё вечнае цячэ.

Я хлеб живый, сшедший с небес; ядущий хлеб сей будет жить вовек; хлеб же, который Я дам, есть Плоть Моя, которую Я отдам за жизнь мира.

Я — хлеб жывы, што сыйшоў зь нябёсаў: хто есьць хлеб гэты, будзе жыць вечна; а хлеб, які Я дам, ёсьць Плоць Мая, якую Я аддам за жыцьцё сьвету.

Я — хлеб жывы, які з неба сышоў. Калі хто будзе есці гэты хлеб, жыць будзе вечна; а хлеб, які Я дам, ёсць Цела Маё якое Я аддам за жыццё свету».

Я — хлеб жыцьця, што зышоў зь неба; калі хто будзе есьці гэты хлеб, будзе жыць на векі. Хлеб жа, каторы Я дам, ё цела Мае, каторае Я аддам за жыцьцё сьвету».

Я — хле́б жывы́, што зыйшоў з не́ба: хто е́сьць хле́б гэты, жыць будзе ве́чна. Хле́б жа, які Я дам, ёсьць Це́ла Маё, каторае Я аддам за жыцьцё сьве́ту.

Я — хлеб жывы́, які сышоў з неба; хто есць хлеб гэты, жыць будзе вечна; і хлеб, які Я дам, ёсць Плоць Мая, якую Я аддам за жыццё свету.

Я — хлеб жывы, які сышоў з неба. Калі хто будзе спажываць гэты хлеб, будзе жыць вечна. А хлеб, які Я дам, — гэта Цела Маё дзеля жыцця свету».

Я — хлеб жывы, які з неба зыйшоў. Хто будзе есьці хлеб гэты, жыць будзе на вякі. Хлеб жа, які Я дам, ёсьць Цела Маё, якое Я аддам за жыцьцё сьвету».

Я — жывы хлеб, што зышоў з неба: калі хто будзе есці гэты хлеб, будзе жыць вечна, і хлеб жа, што Я дам, гэта Цела Маё, [якое Я аддам] за жыццё свету.

Я ёсьць Хлеб Жывы, Хто зь Неба зыйшоў: калі хто есьць гэты Хлеб, будзе жыць навекі. А Хлеб жа, Які Я дам, ёсьць Цела Маё, Каторае Я дам за жыцьцё сьвету.

Я — хлеб жывы, які з неба зыйшоў; хто спажывае хлеб гэты, будзе жыць вечна; хлеб-жа, які Я дам — гэта Цела Маё, якое Я дам за жыцьцё сьвету.

Я ёсьць хлеб жывы, каторы з неба зыйшоў. Калі-б хто еў гэты хлеб, будзе жыць на векі; а хлеб, каторы я дам, ёсьць цела маё за жыцьцё сьвету.

Я — хлеб жывы, што зыйшоў зь неба: хто есьць хлеб гэты, жыць будзе вечна. Хлеб-жа, які Я дам, ёсьць Цела Маё, каторае Я аддам за жыцьце сьвету.

Сей-то есть хлеб, сшедший с небес. Не так, как отцы ваши ели манну и умерли: ядущий хлеб сей жить будет вовек.

гэта той хлеб, што сыйшоў зь нябёсаў; ня так, як бацькі вашыя елі манну і памерлі: хто есьць хлеб гэты, жыць будзе вечна.

Гэты хлеб, які з неба сышоў, не так, як бацькі вашыя елі манну і паўміралі. Хто есць гэты хлеб, будзе жыць вечна».

Гэта хлеб, што зышоў зь неба. Не як айцове елі й памерлі: хто есьць гэты хлеб, будзе жыць на векі».

гэта-ж і ёсьць хле́б, што з не́ба зыйшоў. Ня так, як бацькі вашыя е́лі манну і паўміралі: хто е́сьць хле́б гэты, жыць будзе ве́чна.

гэта і ёсць хлеб, які сышоў з неба; не так, як айцы вашы елі ма́нну і паме́рлі; хто есць хлеб гэты, жыць будзе вечна.

Гэта той хлеб, які сышоў з неба, а не той, які елі айцы вашыя і памерлі. Хто спажывае гэты хлеб, будзе жыць навекі».

Гэта і ёсьць хлеб, які з неба зыйшоў. Ня так, як бацькі вашыя елі манну і паўміралі. Хто есьць гэты хлеб, жыць будзе на вякі».

Гэта — хлеб, што з неба зышоў. Не так, як елі бацькі [вашы манну] і памерлі; хто гэты хлеб есць, будзе жыць вечна.

гэта ёсьць Хлеб, Хто зь Неба зыйшоў. Ня та́к, як елі ба́цькі вашыя манку і паўміралі: хто есьць гэты Хлеб, будзе жыць на векі.

Гэта ёсьць хлеб, які з неба зыйшоў; ня так, як айцы вашыя елі манну і паўміралі: хто есьць хлеб гэты, жыць будзе павек.

Гэты ёсьць хлеб, каторы з неба зыйшоў. Ня так як бацькі вашыя елі манну і паўміралі; хто есьць гэты хлеб, жыць будзе на векі.

Гэты-ж вось і ёсьць хлеб, што зь неба зыйшоў: ня гэтак, як бацькі вашыя елі манну і паўміралі: хто есьць хлеб гэты, жыць будзе вечна.

Но раб не пребывает в доме вечно; сын пребывает вечно.

але раб не застаецца ў доме вечна: Сын застаецца вечна;

Але нявольнік не жыве ў доме вечна; Сын жа жыве вечна.

Але нявольнік не застаецца ў доме на векі; Сын застаецца на векі.

Але раб ня жыве́ ў доме ве́чна: сын астае́цца ве́чна.

але раб не застае́цца ў доме ве́чна — сын застае́цца вечна;

А нявольнік не застаецца ў доме вечна — сын застаецца вечна.

Але нявольнік не жыве ў доме вечна, сын застаецца вечна.

Ды раб не застаецца ў доме навекі. Сын застаецца навекі.

Але раб ня застае́цца ў Доме вечна; Сын застаецца вечна.

Але слуга ня бытуе ў доме павек; сын астаецца павек.

Слуга-ж не астаецца ў доме навекі, а сын астаецца навекі.

Але нявольнік ня жыве ў доме вечна: Сын астаецца на векі.

Истинно, истинно говорю вам: кто соблюдет слово Мое, тот не увидит смерти вовек.

Праўду, праўду кажу вам: хто сьледуе слову Майму, той ня ўбачыць сьмерці вавек.

Сапраўды, сапраўды кажу вам: калі хто зберажэ слова Маё, не ўбачыць смерці вечна».

Запраўды, запраўды кажу вам: калі хто будзе дзяржаць слова Мае, сьмерці аніяк не абача на векі».

Запраўды́, запраўды́ кажу вам: хто выпаўняе слова Маё, ня ўгле́дзіць сьме́рці даве́ку.

праўду, праўду кажу вам: хто захава́е слова Маё, той не ўбачыць смерці даве́ку.

Сапраўды, сапраўды кажу вам: хто захавае слова Маё, той не ўбачыць смерці ніколі».

Сапраўды, сапраўды кажу вам: хто захавае слова Маё, ня ўбачыць сьмерці на вякі».

Сапраўды, сапраўды кажу вам: калі хто Маё слова захавае, не ўбачыць смерці навек.

Праўду, Праўду кажу вам: калі хто Слова Маё споўніў бы, ня ўгле́дзіць сьмерці давеку.

Папраўдзе, папраўдзе кажу вам: — хто захаваецца подля слоў Маіх, не зазнае сьмерці павек.

Сапраўды, сапраўды кажу вам, калі хто захавае мову маю, сьмерці ня ўбача навекі.

Запраўды, запраўды кажу вам: хто выпаўняе слова Маё, ня ўбачыць сьмерці на векі.

Иудеи сказали Ему: теперь узнали мы, что бес в Тебе. Авраам умер и пророки, а Ты говоришь: кто соблюдет слово Мое, тот не вкусит смерти вовек.

Юдэі сказалі Яму: цяпер даведаліся мы, што дэман у Табе: Абрагам памёр і прарокі, а Ты кажаш: хто зьберагае слова Маё, той ня ўведае сьмерці вавек;

Дык юдэі сказалі Яму: «Цяпер мы пераканаліся, што дэмана маеш. Абрагам памёр, і прарокі, а Ты кажаш: “Калі хто зберажэ слова Маё, не пакаштуе смерці вечна”.

Сказалі Яму Юдэі: «Цяпер мы даведаліся, што Ты маеш нячысьціка. Абрагам памер а прарокі, а Ты кажаш: "Калі хто дзяржыць слова Мае, аніяк не абача сьмерці на векі".

Жыды сказалі Яму: цяпе́р даве́даліся мы, што ў Табе́ чорт. І Аўраам памёр, і прарокі, а Ты кажаш: хто вы́паўніць слова Маё, той не спазнае сьме́рці даве́ку.

Тады сказалі Яму Іудзеі: цяпер даве́даліся мы, што ў Табе дэман: Аўраа́м памёр і прарокі, а Ты кажаш: «хто захава́е слова Маё, той не спазна́е смерці даве́ку»;

Тады юдэі сказалі Яму: «Цяпер мы даведаліся, што ў Табе злы дух. Абрагам памёр і прарокі, а Ты кажаш: “Калі хто захоўвае Маё слова, той ніколі не пакаштуе смерці”.

Тады сказалі Яму Юдэі: «Цяпер мы ведаем, што маеш дэмана. Абрагам памёр, і прарокі, а Ты кажаш: хто захавае слова Маё, не пакаштуе смерці на вякі.

[Тады] іудзеі сказалі Яму: Цяпер мы ведаем, што ў Табе дэман. Аўраам памёр і прарокі, а Ты кажаш: «Калі хто Маё слова захавае, не спазнае смерці навек».

Тады жыды сказалі Яму: цяпер (мы) даведаліся, што Ты дэмана маеш. Абрагам памёр і Прарокі, а Ты кажаш: калі хто Слова Маё споўніў бы, ня спазна́е сьмерці давеку.

Тады сказалі Яму юдэі: — цяпер мы пазналі, што маеш злыдуха: і Абрагам памёр і прарокі, а Ты гаворыш — хто захаваецца подля слоў Маіх, не зазнае сьмерці павек.

Дык сказалі жыды: Цяпер мы пазналі, што ты д’ябла маеш. Абрагам памёр і прарокі, а ты кажаш: «Калі хто захавае мову маю, не пакаштуе сьмерці навекі».

Тады сказалі Яму Юдэі: цяперака мы даведаліся, што Ты маеш Сабе злога духа. Абрагам памер, гэтаксама і прарокі, а Ты кажаш: хто выпаўніць слова Маё, той не спазнае сьмерці на векі.

От века не слыхано, чтобы кто отверз очи слепорожденному.

спрадвеку ня чулі, каб хто адамкнуў вочы таму, хто ўрадзіўся сьляпы;

Ад веку не чута, каб хто народжанаму сляпым вочы адкрыў;

Ад веку ня чувана, каб хто адчыніў вочы нявісному ад нараджэньня.

Ад ве́ку ня чуваць было, каб хто адчыніў вочы сьляпо́му ад нараджэньня.

адве́ку не чува́ць было́, каб хто адкрыў вочы сляпому ад нараджэ́ння;

Адвеку не было чутна, каб хто адкрыў вочы сляпому ад нараджэння.

Ад веку не чуваць было, каб хто адчыніў вочы народжанаму сьляпым.

Адвеку не было чуваць, каб хто адкрыў вочы сляпому ад нараджэння.

Ад веку ня чува́на было, каб хто адчыніў вочы сьляпому ад нараджэньня.

Адвеку нячутно, каб хто адчыніў вочы сьляпому ад нарадэньня.

Ад веку ня чуваць было, каб хто адчыніў вочы сьлепанароджанага.

Ад веку ня чуваць было, каб хто-небудзь адчыніў вочы сьляпому ад нараджэньня.

И Я даю им жизнь вечную, и не погибнут вовек; и никто не похитит их из руки Моей.

і Я даю ім жыцьцё вечнае, і не загінуць вавек, і ніхто ня вырве іх з рукі Мае;

і Я даю ім жыццё вечнае, і не прападуць вечна, і ніхто не вырве іх з Маёй рукі.

І Я даю ім жыцьцё вечнае, і ніколі яны не загінуць, і ніхто ня ўхопе іх із рукі Мае.

і ніхто ня вы́рве іх з рукі Маёй. І Я даю ім жыцьцё ве́чнае, і не загінуць даве́ку.

і Я жыццё вечнае даю́ ім, і не загíнуць даве́ку, і не вы́рве іх ніхто з рукí Маёй;

Я даю ім вечнае жыццё навекі, і яны не загінуць ніколі, ніхто не вырве іх з рукі Маёй.

І Я даю ім жыцьцё вечнае, і не загінуць на вякі, і ніхто ня выхапіць іх з рукі Маёй.

і Я даю ім вечнае жыццё, і яны не загінуць навекі, і ніхто не выхапіць іх з Маёй рукі.

і Я даю ім Жыцьцё Вечнае, і ня загíнуць (яны) ніколі, і ніхто ня вырве іх із Рукі Маёй.

І Я даю ім жыцьцё вечнае, і не загінуць павек, і ніхто ня вырве іх з рукі Маей.

І я даю ім жыцьцё вечнае, і ня згінуць навекі, і ніхто іх ня вырве з рукі маей.

І Я даю ім вечнае жыцьцё, і яны ніколі не памруць; і ніхто ня вырве іх з рукі Мае.

И всякий, живущий и верующий в Меня, не умрет вовек. Веришь ли сему?

і кожны, хто жыве і верыць у Мяне, не памрэ вавекі. Ці верыш у гэта?

і кожны, хто жыве і верыць у Мяне, не памрэ навекі. Верыш у гэта?»

І кажны, што жывець і вера ў Мяне, ніяк ніколі не памрэць. Ці верыш ты гэтаму?»

І ўсякі, хто жыве́ й ве́руе ў Мяне́, не памрэ даве́ку. Ці ве́рыш гэтаму?

і кожны, хто жыве́ і веруе ў Мяне, не памрэ́ даве́ку. Ты верыш у гэта?

А кожны, хто верыць у Мяне, не памрэ ніколі. Ці верыш у гэта?»

І ўсякі, хто жыве і верыць у Мяне, не памрэ на вякі. Ці верыш гэтаму?»

і кожны, хто жыве і веруе ў Мяне, не памрэ навекі. Ці верыш ты ў гэта?

І ўсякі, хто жыве і верыць у Мяне, ня памрэ ніколі. (Ці) верыш гэтаму?

І кажны, хто жыве і верыць, павек не памрэ; ці верыш у гэта?

а кожны, хто жыве і верыць у мяне, не памрэ навекі. Верыш у гэтае?

Кажны, хто жыве і веруе ў Мяне, ніколі не памрэ. Ці верыш ты ў гэта?

Народ отвечал Ему: мы слышали из закона, что Христос пребывает вовек; как же Ты говоришь, что должно вознесену быть Сыну Человеческому? кто Этот Сын Человеческий?

Народ адказваў Яму: мы чулі з закона, што Хрыстос жыве вечна; як жа Ты кажаш, што мае быць Сын Чалавечы ўзьнесены? хто Гэты Сын Чалавечы?

Адказаў Яму натоўп: «Мы чулі з закону, што Хрыстос трывае вечна; а як жа Ты кажаш: “Трэба, каб быў падняты Сын Чалавечы”? Хто гэты Сын Чалавечы?»

Груд адказаў Яму: «Мы чулі з Права, што Хрыстос перабывае на векі; як жа Ты кажаш, што Сын Людзкі мае быць узьняты? хто гэта Сын Людзкі?»

Народ адказаў Яму: мы чулі з закону, што Хрыстос істнуе ве́чна; дык як жа Ты кажаш, што мусіць быць падняты Сын Чалаве́чы? Хто гэты Сын Чалаве́чы?

Адказаў Яму народ: мы чулі з закону, што Хрыстос застае́цца на ве́кі; дык як жа Ты кажаш, што ўзне́сены павíнен быць Сын Чалавечы? хто Гэты Сын Чалавечы?

Натоўп спытаўся ў Яго: «Мы чулі з Закону, што Месія трывае навекі. Дык чаму Ты кажаш, што павінен быць узвышаны Сын Чалавечы? Хто гэты Сын Чалавечы?»

Натоўп адказваў Яму: «Мы чулі з Закону, што Хрыстос застаецца вечна. Дык як жа Ты кажаш, што мусіць быць падняты Сын Чалавечы? Хто гэты Сын Чалавечы?»

Тады натоўп адказаў Яму: Мы чулі з закона, што Хрыстос застаецца навекі, і як Ты кажаш, што Сын Чалавечы павінен быць узнесены? Хто Гэты Сын Чалавечы?

Людзі адказалі Яму: мы пачулі з Закону, што Хрыстос жыве вечна; і як Ты кажаш, што мусіць быць падняты Сын Чалавечы? Хто ёсьць Ён, Сын Чалавечы?

Народ-жа адказаў Яму: — мы чулі з закону, што Хрыстос жыве вечна; як-жа Ты кажаш, што мае быць узьнесены Сын Чалавечы? Хто гэты Сын Чалавечы?

Адказала яму грамада: Мы чулі з закону, што Хрыстус трывае навекі, якжа-ж ты кажаш: «Трэба, каб быў падняты Сын чалавечы?» Хто гэты Сын чалавечы?

Народ адказаў Яму: мы чулі з права, што Хрыстос прабывае на векі; дык як-жа Ты кажаш, што Сын Чалавечы мае быць узьняты? хто ёсьць гэты Сын Чалавечы?

Петр говорит Ему: не умоешь ног моих вовек. Иисус отвечал ему: если не умою тебя, не имеешь части со Мною.

Пётр кажа Яму: не абмыеш ног маіх вавек. Ісус адказваў яму: калі не абмыю цябе, ня маеш долі са Мною.

Кажа Яму Пётра: «Увек не будзеш мне мыць ног». Адказаў яму Ісус: «Калі Я цябе не абмыю, не будзеш мець удзелу са Мной».

Пётра кажа Яму: «Ты ніколі ня будзеш мыць ногі імне!» Ісус адказаў яму: «Калі не памыю цябе, ты ня будзеш мець часьці з Імною».

Пётр кажа Яму: ня ўмыеш ног маіх даве́ку. Ісус адказаў яму: калі ня ўмыю цябе́, ня ма́еш часьці са Мною.

Кажа Яму Пётр: не будзеш мыць ног маіх даве́ку. Адказаў яму Іісус: калі не абмы́ю цябе, не будзеш мець супо́льнасці са Мною.

Сказаў Яму Пётр: «Не, не абмыеш ніколі маіх ног!» Езус адказаў яму: «Калі не абмыю цябе, не будзеш мець удзелу са Мною».

Пётар кажа Яму: «Не абмыеш ног маіх да веку». Адказаў яму Ісус: «Калі не абмыю цябе, ня будзеш мець часткі са Мною».

Пётр кажа Яму: Не памыеш маіх ног павек. — Ісус адказаў яму: Калі не памыю цябе, то не будзеш мець супольнасці са Мною.

Пётра кажа Яму: ня ўмыеш ног маіх ніколі. Ісус адказаў яму: калі ня ўмыю цябе, ня ма́еш часьці са Мною.

Пётра кажа Яму: — ня ўмыеш ног маіх павек; і адказаў яму Ісус: — калі не амыю цябе, ня будзеш мець часьці са Мною.

Сказаў яму Пётр: Ня будзеш мыць мне ног навекі. Адказаў яму Езус: Калі не абмыю цябе, ня будзеш мець часьці са мною.

Пётра кажа Яму: Ты ніколі ня будзеш мыць ног маіх. Ісус адказаў яму: калі не абмыю цябе, ня мецімеш часткі са Мною.

И Я умолю Отца, и даст вам другого Утешителя, да пребудет с вами вовек,

і Я ўмалю Айца, і дасьць вам другога Суцешніка, хай будзе з вамі вавек,

і Я буду прасіць Айца, і іншага Суцяшальніка дасць вам, каб заставаўся з вамі навек,

А Я буду прасіць Айца, і дасьць вам другога Пацяшыцеля, каб быў з вамі на векі,

І Я ўпрашу Айца, і Ён дасьць вам другога Пацяшы́целя, каб быў з вамі даве́ку,

і Я ўмалю́ Айца, і другога Уцяшы́целя Ён дасць вам, каб быў з вамі даве́ку,

І Я папрашу Айца, і дасць вам іншага Суцяшыцеля, каб быў з вамі навекі,

І Я ўпрашу Айца, і Ён дасьць вам другога Абаронцу, каб заставаўся з вамі на вякі,

і Я папрашу Бацьку, і Ён дасць вам другога Абаронцу, каб быў40 з вамі навекі,

І Я ўпрашу Бацьку, і Ён дасьць вам другога Суцяшальніка, каб быў з вамі на векі,

І Я ўпрашу Айца, і дасьць вам другога Ўцешыцеля, Які будзе з вамі павек.

а я буду прасіць Айца, і ён дасьць вам іншага Пацяшыцеля, каб прабываў з вамі навекі —

І Я буду прасіць Айца, і Ён дасьць вам іншага Пацяшыцеля, каб быў з вамі на векі.

Которого небо должно было принять до времен совершения всего, что говорил Бог устами всех святых Своих пророков от века.

Якога неба павінна было прыняць да часу зьдзяйсьненьня ўсяго, што казаў Бог вуснамі ўсіх сьвятых Сваіх прарокаў ад веку.

Якога неба мусіць затрымаць аж да часу аднаўлення ўсяго, як спрадвеку прадказваў Бог вуснамі ўсіх святых Сваіх прарокаў.

Каторага неба запраўды мела прыняць да часоў аднаўленьня ўсяго, праз што Бог казаў вуснамі сьвятых прарокаў Сваіх ад веку.

ды якога мусіла не́ба прыняць да часу зьдзейсьненьня ўсяго, аб чым гаварыў Бог праз вусны ўсіх Сваіх сьвятых Прарокаў ад вякоў.

Якога нале́жала небу прыня́ць да часу аднаўле́ння ўсяго, пра што гаварыў Бог ву́снамі ўсіх святы́х Сваіх праро́каў адве́ку.

якога неба павінна было прыняць да часоў аднаўлення ўсяго, пра што спрадвеку казаў Бог вуснамі сваіх святых прарокаў.

і Якога мусіла неба прыняць да часу напраўленьня ўсяго, пра што гаварыў Бог праз вусны ўсіх Сваіх сьвятых прарокаў ад вякоў.

Якога неба павінна ж прыняць да часу аднаўлення ўсяго, пра што Бог казаў праз вусны [ўсіх] Сваіх святых прарокаў спрадвеку.

Якога Небу належыць прыняць да часоў зьдзяйсьненьня ўсяго, што сказаў Бог цераз вусны ўсіх Ягоных сьвятых Прарокаў ад веку.

Яго-то трэба, каб прыняло неба аж да часаў направы ўсяго, аб чым гаварыў Бог праз вусны сваіх сьвятых ад веку прарокаў.

Ведомы Богу от вечности все дела Его.

Вядомыя Богу спрадвеку ўсе справы Ягоныя.

вядомы спрадвеку Богу ўсе справы Яго”.

Ведамныя Богу ад вечнасьці ўсі працы Ягоныя".

Ад вякоў ве́дамы Богу ўсе́ дзелы Ягоныя.

Вядо́мы Богу адве́ку ўсе справы Яго.

вядомыя спрадвеку”.

Ад вякоў вядомыя Богу ўсе справы Ягоныя.

вядомым спрадвеку»43.

Ведамы Богу ад вечнасьці ўсе працы Ягоныя.

Ведамая ёсьць Пану ад веку справа ягона.

Они заменили истину Божию ложью, и поклонялись, и служили твари вместо Творца, Который благословен во веки, аминь.

яны падмянілі ісьціну Божую на ману і пакланяліся і служылі стварэньню замест Творцы, які дабраславёны навекі, амін.

Бо праўду Божую замянілі на зман і пакланяліся і служылі стварэнню замест Творцы, Які дабраславёны навечна. Амін.

Яны адмянілі праўду Божую на ману, і сьцілі, і служылі стварэньню замест Стварыцелю, дабраславёнаму на векі. Амін.

Яны замянілі праўду Божую на ілжу і пакланіліся і служылі стварэньню заме́ст стварыцеля, які багаслаўлены наве́кі, амін.

яны падмянілі íсціну Бо́жую хлуснёю і пакланя́ліся і служылі стварэ́нню замест Тварца́, Які благаславёны на ве́кі, амíнь.

Яны замянілі праўду Божую на фальш і пачалі пакланяцца і служыць стварэнню, а не Стварыцелю, які благаслаўлёны навекі. Амэн.

Яны замянілі праўду Божую на хлусьню, і пакланяліся, і служылі стварэньню замест Таго, Які стварыў, Які дабраслаўлёны на вякі. Амэн.

яны замянілі Божую праўду маною і пакланіліся і служылі стварэнню замест Творцы, Які добраславёны навекі, амін.

Яны замянілі праўду Бога ілжою і пакланіліся, і служылі стварэньню замест Стварыўшага, Каторы багаслаўлёны ў вяках (вякоў). Амін.

бо праўду Божую замянілі яны на хвальш і аддавалі чэсьць ды служылі стварэнню, а не Стварыцелю, каторы багаслаўлёны ёсьць навекі. Амэн.

их и отцы, и от них Христос по плоти, сущий над всем Бог, благословенный во веки, аминь.

іхнія і бацькі, і ад іх Хрыстос па плоці, існы над ўсім Бог, дабраславёны навекі, амін.

з іх і бацькі, з іх і Хрыстос паводле цела: Ён — Бог па-над усім, дабраславёны навечна. Амін.

Ад іх айцове, і ад іх Хрыстос подле цела, існуючы над усім Бог, дабраславёны на векі, амін. Але ня тое, каб слова Божае ня было дасьпешнае.

каторых і айцы, ды з іх Хрыстос це́лам, Каторы ёсьць над усімі Бог, багаслаўлены наве́кі, амін.

іхнія і айцы, з іх і Хрыстос па плоці, Ён — над усімі Бог, благаславёны на векі, амінь.

Да іх належаць айцы, і з іх паводле цела — Хрыстус, Бог над усімі, благаслаўлёны навекі. Амэн.

якіх і бацькі, і з якіх Хрыстос паводле цела, Які ёсьць над усімі Бог, Які дабраслаўлёны на вякі. Амэн.

іх — бацькі і з іх целам — Хрыстос, Які ёсць над усім, Бог, дабраславёны навекі, амін.

чые (і) ба́цькі, ад якіх і Хрыстос па целу, Які ёсьць над усімі Бог, багаслаўлёны ў вяках вякоў. Амін.

іх-жа й айцы, ад іх і Хрыстус паводле цела, істы над усімі Бог багаслаўлёны навекі. Амэн.

Ибо все из Него, Им и к Нему. Ему слава во веки, аминь.

Бо ўсё зь Яго, празь Яго і да Яго. Яму слава навекі вякоў. Амін.

Бо ўсё ад Яго, праз Яго і для Яго. Яму хвала навечна! Амін.

Бо ўсе зь Яго а Ім а да Яго. Яму слава на векі, амін.

Бо ўсё з Яго і праз Яго і ў Яго. Яму слава наве́кі. Амін.

Таму што ўсё — з Яго, і праз Яго, і дзеля Яго. Яму і слава на ве́кі. Амінь.

Бо з Яго і праз Яго, і для Яго ўсё. Яму хвала навекі. Амэн.

Бо ўсё з Яго, і праз Яго, і для Яго. Яму слава на вякі. Амэн.

Бо ўсё з Яго, і праз Яго, і да Яго. Яму хвала навекі. Амін.

Таму што ўсё ізь Яго і празь Яго і дзеля Яго. Яму слава ў вяках вякоў. Амін.

Усё бо зь Яго, празь Яго і для Яго. Яму хвала навекі. Амэн.

и не сообразуйтесь с веком сим, но преобразуйтесь обновлением ума вашего, чтобы вам познавать, что есть воля Божия, благая, угодная и совершенная.

і не прыстастоўвайцеся да веку гэтага, а пераўтварайцеся абнаўленьнем розуму вашага, каб вам спазнаваць што (ёсьць) воля Божая, добрая, прыемная і дасканалая.

І не ўпадабняйцеся гэтаму веку, але перамяняйцеся праз аднаўленне розуму вашага, каб пазналі, якая ёсць воля Божая, добрая, прыемная, дасканалая.

І не тарнуйцеся да веку гэтага, але адмяніцеся аднаўленьням думкі свае, каб вы пераканаліся што за добрая а прыемная а дасканальная воля Божая.

і не датарноўвайцеся да ве́ку гэтага, але пераабражайцеся абнаўле́ньнем розуму вашага, каб вам пазнаваць, што ёсьць Воля Божая, добрая, угодная і дасканалая.

і не прыстасоўвайцеся да веку гэтага, а пераўтвара́йцеся абнаўле́ннем розуму вашага, каб распазнава́ць вам, у чым воля Божая добрая, і ўгодная, і дасканалая.

І не дастасоўвайцеся да гэтага веку, але перамяняйцеся праз абнаўленне розуму, каб вы пазналі, якая воля Божая, што добрае, прыемнае і дасканалае.

і не прыпадабняйцеся веку гэтаму, але перамяняйцеся праз абнаўленьне розуму вашага, каб вам выпрабаваць, што ёсьць воля Божая, што добрае, і прыемнае [Богу], і дасканалае.

І не прыстасоўвайцеся да гэтага веку, а пераўтварайцеся абнаўленнем [вашага] розуму, каб распазнавалі вы, што ёсць воля Божая: што ёсць добрае, што прыемнае Богу і што дасканалае.

і ня прыстасоўвайцеся да веку гэтага, але будзьце пераабражаемы абнаўленьнем розуму вашага, каб пазнаваць вам, якая (ёсьць) воля Бога — добрая і заўгодная, і дасканалая.

А не ўпадабняйцеся гэтаму сьвету, але пераіначцеся аднаўленнем розуму, каб дазналіся якой ёсьць воля Божая: што водле яе ёсьць добрае, што мілае, што дасканальнае.

Адзінаму мудраму Богу празь Ісуса Хрыста слава на векі Амін.

Адзінаму мудраму Богу праз Ісуса Хрыста, Яму наве́кі хвала́. Амін.

адзінаму мудраму Богу, праз Езуса Хрыста, хвала навекі. Амэн.

Адзінаму Мудраму Богу праз Ісуса Хрыста слава на вякі. Амэн.

Адзінаму Мудраму Богу, праз Ісуса Хрыста, — Яму слава навекі, амін.

Адзінаму мудраму Богу, цераз Ісуса Хрыста, Яму слава ў вяках вякоў. Амін.

адзінаму Богу прамудраму чэсьць і хвала, празь Езуса Хрыстуса, на вякі вечныя. Амэн.

Где мудрец? где книжник? где совопросник века сего? Не обратил ли Бог мудрость мира сего в безумие?

Дзе мудрэц? дзе кніжнік? дзе суразмоўца веку гэтага? Ці не абярнуў Бог мудрасьць сьвету гэтага ў неразумнасьць?

Дзе мудрэц? Дзе кніжнік? Дзе даследчык гэтага веку? Ці не зрабіў Бог мудрасць гэтага свету дурнотай?

Ідзе мудрэц? ідзе кніжнік? ідзе сьпярэчнік гэтага веку? Ці не абярнуў Бог мудрасьць гэтага сьвету ў дурноту?

Гдзе́ мудрэц? гдзе́ кніжнік? гдзе́ дасьледчык гэтага ве́ку? Ці не ператварыў Бог мудрасьць сьве́ту гэтага ў вар’яцтва? (Ісая 33:18.)

Дзе мудрэц? дзе кніжнік? дзе знаўца веку гэтага́ Ці не ператварыў Бог мудрасць свету гэтага ў неразумнасць?

Дзе мудрэц? Дзе кніжнік? Дзе даследчык гэтага веку? Ці не ператварыў Бог мудрасць свету ў глупства?

Дзе мудры? Дзе кніжнік? Дзе дасьледчык гэтага веку? Ці не зрабіў Бог мудрасьць сьвету гэтага глупствам?

Дзе мудрэц? Дзе кніжнік? Дзе спрачальнік гэтага веку? Ці не зрабіў Бог неразумнаю мудрасць [гэтага] свету?

Дзе мудры? дзе законьнік? дзе знаток веку гэтага? Ці ня ператварыў Бог мудрасьць сьвету гэтага ў глупства?

Дзеж бо мудрэц? Дзе вучоны? Дзе дасьледнік сьвету гэтага? Ціж не абярнуў Бог мудрошчы гэтага сьвету ў бязглузьдзе? (Із. 33:18).

Мудрость же мы проповедуем между совершенными, но мудрость не века сего и не властей века сего преходящих,

А мудрасьць мы прапаведуем сярод дасканалых, але мудрасьць ня веку гэтага і ня ўладцаў веку гэтага праходных,

Мы ж гаворым мудрасць сярод дасканалых, але мудрасць не гэтага веку, не валадароў гэтага веку, якія праходзяць,

Мудрасьць жа гукаем памеж дасканальных, але мудрасьць ня гэтага веку ані князёў гэтага веку мінучых;

мудрасьць жа мы гаворым сярод дасканалых, але мудрасьць ня гэтага ве́ку і ня ўладаў гэтага ве́ку, што зьнішчаюцца,

Аб мудрасці ж мы гаворым сярод дасканалых, але не аб мудрасці веку гэтага і князёў веку гэтага, якія знікаюць,

Мы абвяшчаем мудрасць сярод дасканалых, а не мудрасць гэтага свету ці знікомых князёў гэтага свету.

А мудрасьць мы гаворым сярод дасканалых, але мудрасьць ня гэтага веку і не князёў гэтага веку, што зьнішчаюцца,

Мудрасць жа мы прапаведуем сярод дасканалых, але не мудрасць гэтага веку і не ўладцаў гэтага веку, якія ператворацца ў нішто,

Мудрасьць жа мы апавяшчаем сярод дасканалых: мудрасьць жа ня веку гэтага і ня ўладаў веку гэтага зьнішчаемых,

Між дасканальнымі то весьцім і мудрасьць, але ня мудрасьць гэтага сьвету, ці ніклых князёў ягоных,

но проповедуем премудрость Божию, тайную, сокровенную, которую предназначил Бог прежде веков к славе нашей,

а прапаведуем мудрасьць Божую, тайную, схаваную, якую Бог вызначыў спрадвеку на славу нашую,

але гаворым мудрасць Божую ў таямніцы, што прыхавана, якую Бог прызначыў перад вякамі на славу нашу,

Але гукаем мудрасьць Божую, тайную, каторую Бог наканаваў перад вякамі да славы нашае,

але прамудрасьць Божую гаворым у тайне, укрытую, якую празначыў Бог прад вякамі на славу нашую,

а гаворым аб прамудрасці Божай, у тайне скрытай, якую прадвы́значыў Бог перад вякамі для славы нашай

Абвяшчаем мудрасць Божую, схаваную ў таямніцы, якую Бог прадвызначыў перад вякамі для нашай славы.

але гаворым мудрасьць Божую, якая ў тайне, схаваную, якую прадвызначыў Бог перад вякамі на славу нашую,

а прапаведуем мудрасць Божую ў таямніцы схаваную, якую прадвызначыў Бог раней вякоў для нашай славы,

але апавяшчаем мудрасьць Бога, у тайне ўкрытую, якую Бог прадугледзіў для славы нашай перш (усіх) вякоў,

толькі прамудрасьць Божую тайнічную, сукрытую, катору празначыў Бог спрадвеку для хвалы нашае,

которой никто из властей века сего не познал; ибо если бы познали, то не распяли бы Господа славы.

якое ніхто з уладцаў веку гэтага не спазнаў; бо, калі б спазналі, дык не ўкрыжавалі б Госпада славы.

якой ніводзін з валадароў гэтага веку не пазнаў, бо, калі б пазналі, ніколі не ўкрыжавалі б Госпада славы.

Каторай ніхто з князёў гэтага веку не пазнаў; бо, калі б пазналі, не ўкрыжавалі б Спадара славы.

якое ніхто з уладаў гэтага ве́ку не пазнаў; бо, калі-б пазналі, дык не раскрыжавалі-б Госпада славы.

і якую ніхто з князёў веку гэтага не спазна́ў; бо калі б спазна́лі, то не распя́лі б Госпада славы.

Ніхто з князёў гэтага свету не пазнаў яе, бо калі б пазналі, не ўкрыжавалі б Пана славы.

якое ніхто з князёў веку гэтага не зразумеў, бо калі б зразумелі, дык не ўкрыжавалі б Госпада славы.

якой ніхто з уладцаў гэтага веку не пазнаў: бо, калі б пазналі, то не ўкрыжавалі б Госпада славы;

якую ніхто з уладаў веку гэтага ня пазнаў; бо калі б пазналі (яе, то) ня раскрыжавалі б Госпада славы.

якое не спазнаў ніхто з валадароў гэтага веку, бо каліб спазналі, Усеўладцу хвалы, не укрыжаваліб.

Никто не обольщай самого себя. Если кто из вас думает быть мудрым в веке сем, тот будь безумным, чтобы быть мудрым.

Ніхто не ашуквай сам сябе; калі хто з вас думае быць мудрым у веку гэтым, той хай будзе неразумны, каб быць мудрым.

Няхай ніхто сябе не падманвае; калі хто з вас думае, што ён мудры ў гэтым веку, дык хай станецца неразумным, каб быць мудрым.

Ніхто ня зводзь самога сябе. Калі хто з вас думае быць мудрым у гэтым веку, тый стань неразумным, каб быць мудрым.

Ніхто хай сам сябе́ не ашуківае: калі хто з вас думае быць мудрым у гэтым ве́ку, станься дурным, каб быць мудрым.

Няхай ніхто сябе не падманвае: калі хто з вас лíчыць сябе мудрым у веку гэтым, той няхай неразумным стане, каб быць мудрым.

Няхай ніхто не падманвае самога сябе. Калі хто з вас лічыць сябе мудрым у гэтым свеце, няхай будзе неразумным, каб стаць мудрым.

Ніхто няхай ня зводзіць сам сябе. Калі хто з вас думае быць мудрым у гэтым веку, няхай будзе дурным, каб быць мудрым.

Няхай ніхто сябе не падманвае; калі хто між вас думае, што ён мудры ў гэтым веку, няхай зробіцца неразумным, каб стаць мудрым.

Ніхто сябе ня абманавай: калі хто з вас думае быць мудрым у веку гэтым, то будзь няразумным, каб стаць мудрым.

Ніхто хай сябе ня зводзіць! Як між вамі каму здаецца быць мудрым на гэтым сьвеце, хай станецца скромным каб зрабіцца мудрым;

И потому, если пища соблазняет брата моего, не буду есть мяса вовек, чтобы не соблазнить брата моего.

І таму, калі ежа спакушае брата майго, ня буду есьці мяса вавек, каб не спакушаць брата майго.

Дык, калі ежа горшыць брата майго, давеку не буду есці мяса, каб не горшыць брата майго.

Затым, калі ежа спадманяе брата майго, ня буду есьці мяса на векі, каб не спадмануць брата свайго.

Дзеля гэтага, калі е́жа спакушае брата майго, ня буду е́сьці мяса даве́ку, каб не спакусіць брата майго.

І таму, калі ежа спакуша́е брата майго, дык не буду есці мяса даве́ку, каб не спакусíць брата майго.

Таму, калі ежа схіляе майго брата да граху, ніколі не буду спажываць мяса, каб я не спакусіў брата майго да граху.

Дзеля гэтага, калі ежа горшыць брата майго, ня буду есьці мяса давеку, каб ня горшыць брата майго.

Таму калі ежа спакушае майго брата, не буду есці мяса давеку, каб неспакусіць майго брата.

Таму, калі ежа спакушае брата майго, ня буду есьці (ахвяраванага для балваноў) мяса вавек, каб брата майго ня спакусіць.

Дык калі яда надзіць майго брата, павек ня буду есьці мяса, каб не спакушаць брата майго.

Все это происходило с ними, [как] образы; а описано в наставление нам, достигшим последних веков.

Усё гэта адбывалася зь імі, як вобразы; а апісана ў настаўленьне нам, што дасягнулі канца вякоў.

Ды ўсё гэта адбылося з імі для прыкладу і запісана на павучанне для нас, да якіх наблізілася сканчэнне вякоў.

Гэта ж усе сталася ім, як праабразы, і напісана на навуку нам, каторых дасяглі апошнія вякі.

Усё гэтае сталася ім, як прыклады, і апісана на навуку нам, на якіх кане́ц вяко́ў прыйшоў.

Усё гэта адбывалася з імі як правобразы; а напíсана было́ для настаўлення нам, якіх застала сканчэнне вякоў.

Гэта здарылася з імі як прыклад, бо напісана дзеля павучэння нам, якім выпала жыць у канцы вякоў.

А ўсё гэтае здарылася з імі ў прыклад і напісана дзеля напамінаньня нам, на якіх канец вякоў прыйшоў.

А ўсё гэта адбывалася з імі як прыклад, і напісана гэта было для навучання нас, на якіх сышліся канцы вякоў.

Гэтыя ж усе (падзеі) адбыліся зь імі (як) прадзнакі; а для нас (гэта) напісана як папярэджаньне для тых, якія дасягнулі канцоў вякоў.

Усё гэта дзеелася зь імі дзеля прыкладу на будучыню, і напісана дзеля перасьцярогі нас, дажыўшых паўнаты вякоў.

для неверующих, у которых бог века сего ослепил умы, чтобы для них не воссиял свет благовествования о славе Христа, Который есть образ Бога невидимого.

нявернікам, якім бог веку гэтага зацьміў розум, каб ім ня зьзяла сьвятло зьвеставаньня пра славу Хрыста, Які ёсьць вобраз Бога нябачнага.

для няверуючых, якім бог гэтага свету засляпіў розум, каб не заззяла ім святло дабравесця славы Хрыста, Які ёсць вобраз Бога.

Нявернікаў, у каторых бог сьвету гэтага асьляпіў розумы, каб ім не зазьзяла сьвятло Дабравесьці славы Хрыстовае, Каторы ёсьць абраз Божы.

для няве́руючых, у якіх бог ве́ку гэтага асьляпіў думкі, каб ім не зазьяла сьвятло́ Эвангельля славы Хрыста, Які ёсьць абраз Бога нявідочнага.

для няверуючых, у якіх бог веку гэтага асляпіў розум, каб для іх не заззяла святло дабравесця славы Хрыста, Які з’яўляецца вобразам Бога нябачнага.

якім бог веку гэтага зацьміў розум, каб ім не ззяла святло Евангелля славы Хрыста, які ёсць вобразам Бога.

для бязьверных, у якіх бог веку гэтага засьляпіў думкі, каб не ўзыйшло ім сьвятло Эвангельля славы Хрыста, Які ёсьць вобраз Божы.

у бязверных бог гэтага веку асляпіў розум, каб для іх не заззяла святло дабравесця славы Хрыста, Які ёсць вобраз [нябачнага] Бога.

у няверучых, у якіх бог веку гэтага засьляпіў розумы, каб ім ня зазьзяла сьвятло Эвангельля славы Хрыста, Які ёсьць Абраз Бога.

для няверучых, якім думкі асьляпіў бог сьвету гэтага, каб ня зіяла для іх сьвятло Добрай Навіны аб хвале Хрыстуса, які ёсьць вобразам Бога нябачнага.

как написано: расточил, раздал нищим; правда его пребывает в век.

як напісана: «рассыпаў, раздаў убогім; праўда ягоная трывае вавекі».

як напісана: «Падзяліў ён, даў убогім, справядлівасць яго трывае ў векі вечныя».

Як напісана: «Рассыпаў, даў бедным, справядлівасьць Ягоная трывае на векі».

(як напісана: Рассыпаў, раздаў убогім; праведнасьць яго астае́цца навекі (Псальм 111:9).

як напісана: «шчодра раздаў, надзяліў бедных; праведнасць яго застаецца давеку».

як напісана: «Раскідаў, раздаў бедным; справядлівасць ягоная трывае навекі».

як напісана: «Раскідаў, раздаў бедным; праведнасьць ягоная застаецца на вякі».

як напісана: «Ён раскідаў; ён даў убогім; яго праведнасць застаецца навек».

як напісана: «рассыпаў, раздаў убогім; Праведнасьць Ягоная трывае на векі».

як напісана: «Рассыпаў, раздаў убогім, справядлівасьць ягоная трывае ў вякі вечныя».

Бог и Отец Господа нашего Иисуса Христа, благословенный во веки, знает, что я не лгу.

Бог і Айцец Госпада нашага Ісуса Хрыста, дабраславёны навекі, ведае, што я не маню.

Бог і Айцец Госпада нашага Ісуса Хрыста, Які дабраславёны навекі, ведае, што я не хлушу.

Бог а Ацец Спадара Ісуса, дабраславёны на векі, ведае, што я не маню.

Бог і Аце́ц Госпада нашага Ісуса Хрыста, багасла́ўлены наве́кі, ве́дае, што я ня лгу.

Бог і Айцец Госпада нашага Іісуса Хрыста, благаславёны навекі, ведае, што я не лгу.

Бог і Айцец Пана Езуса, благаслаўлены навекі, ведае, што я не хлушу.

Бог і Айцец Госпада нашага Ісуса Хрыста, Які дабраслаўлёны на вякі, ведае, што я не хлушу.

Бог і Бацька [нашага] Госпада Ісуса [Хрыста], добраславёны навекі, ведае, што я не лгу.

Бог і Бацька Госпада нашага Ісуса Хрыста, Які багаславёны навекі, ведае, што я ня ілгу.

Бог і Айцец Усеспадара нашага Езуса Хрыстуса, дабраслаўлёны навекі, ведае, што я ня лгу.

Который отдал Себя Самого за грехи наши, чтобы избавить нас от настоящего лукавого века, по воле Бога и Отца нашего;

Які аддаў Сябе Самога за грахі нашыя, каб выбавіць нас ад цяперашняга падступнага веку, па волі Бога і Айца нашага;

Які аддаў Самога Сябе за грахі нашы, каб вырваць нас з сучаснага веку ліхога па волі Бога і Айца нашага,

Каторы аддаў Сябе за грахі нашы, каб выбавіць нас ад цяперашняга благога веку, подле волі Бога й Айца нашага,

Які аддаў сябе́ за грахі нашыя, каб выбавіць нас ад сучаснага ве́ку крывадушнасьці, па волі Бога і Айца нашага,

Які аддаў Самога Сябе за грахі нашы, каб вызваліць нас з цяперашняга веку злога, па волі Бога і Айца нашага;

які аддаў самога сябе за грахі нашыя, каб вырваць нас з ліхога цяперашняга свету па волі Бога і Айца нашага,

Які аддаў Сябе за грахі нашыя, каб вырваць нас з цяперашняга веку злога паводле волі Бога і Айца нашага,

Які аддаў Самога Сябе за нашы грахі, каб выбавіць нас з цяперашняга ліхога веку паводле волі нашага Бога і Бацькі,

Які аддаў Сябе за грахі нашыя, каб выбавіць нас ад цяперашняга ліхога веку, паводля волі Бога і Бацькі нашага,

Які аддаў Сябе Самога за грахі нашы, каб нас ад паганага веку гэтага выбавіць, водле волі Бога й Айца нашага,

Ему слава во веки веков. Аминь.

Яму слава на векі вечныя. Амін.

Якому слава на векі вечныя. Амін.

Катораму слава на векі вякоў. Амін.

Якому слава на ве́кі вякоў. Амін.

Яму слава на векі вякоў. Амінь.

якому хвала на векі вечныя. Амэн.

Якому слава на вякі вякоў. Амэн.

Якому слава на векі вякоў, амін.

Якому слава ў вяках вякоў. Амін.

Якому хвала на вякі вечныя. Амэн.

превыше всякого начальства, и власти, и силы, и господства, и всякого имени, именуемого не только в сем веке, но и в будущем,

найвышэй за любое начальства і ўладу, і сілу і валадараньне, і ўсякае імя, называнае ня толькі ў гэтым веку, але і ў будучым,

вышэй за ўсякае начальства і ўладу, і сілу, і валадаранне, і над усякім імем, якое называецца не толькі ў гэтым веку, але таксама і ў будучым;

Над кажнае князства а ўладу а сілу а панаваньне а кажнае імя, менаванае ня толькі ў гэтым веку, але і ў прыйдучым,

вышэй за ўсякае начальства і ўладу, і сілу, і панаваньне, і ўсякае імя, названае ня толькі ў гэтым ве́ку, але і ў будучым,

вышэй за ўсякае начальства, і ўладу, і сілу, і валадарства, і за ўсякае імя, называнае не толькі ў гэтым веку, але і ў будучым,

вышэй за ўсялякае княжанне, і ўладу, і сілу, і панаванне, і за ўсялякае імя, якое называецца не толькі ў гэтым веку, але і ў будучым.

вышэй за ўсякае начальства, і ўладу, і сілу, і панаваньне, і ўсякае імя, названае ня толькі ў гэтым веку, але і ў будучым,

вышэй за ўсялякае начальства, і ўлады, і сілы, і панаванні, і кожнае імя, названага не толькі ў гэтым веку, але і ў будучым;

вышэй за ўсякае начальства і ўлады, і сілы, і валадараньня, і ўсялякае імя, якое называецца ня толькі ў гэтым веку, але і ў будучым,

вышэй за ўсякае князёўства і ўладу, і сілу, і гаспадараванне, ды ўсякае назовы, якаяб яна ні была, ня толькі ў гэтым вяку, але і ў будучым;

в которых вы некогда жили, по обычаю мира сего, по [воле] князя, господствующего в воздухе, духа, действующего ныне в сынах противления,

у якіх вы калісьці жылі, згодна са звычаямі сьвету гэтага, па волі князя, які ўладарыць у паветры, духа, які дзее цяпер у сынах супраціву,

у якіх калісьці хадзілі паводле гэтага веку, па волі князя ўлады паветранай, духа, які дзейнічае цяпер у сынах бунту.

У каторых вы некалі хадзілі, подле звычаю сьвету гэтага, подле дзяржаўцы ўлады ў паветру, духа, што цяпер дзее ў сынох непаслухменства,

у якіх вы калісь хадзілі па ве́ку гэтага сьве́ту, па волі князя ўлады паве́транае, духа, што дзе́ець цяпе́р у сынох праціўле́ньня,

у якіх вы не́калі жылі паводле звы́чаю свету гэтага, па волі князя, які ўлада́рыць у паветры, — духа, які дзейнічае цяпер у сынах праціўле́ння,

у якіх вы калісьці жылі згодна са звычаямі гэтага свету, па волі князя, які ўладарыць у паветры, духа, які дзейнічае цяпер у сынах непаслухмянасці.

у якіх вы некалі хадзілі паводле веку гэтага сьвету, па волі князя, які валадарыць у паветры, духа, які дзейнічае цяпер у сынах непакорнасьці, —

у якіх вы некалі жылі паводле звычаю гэтага свету, паводле князя ўлады ў паветры, духа, які дзейнічае цяпер у сынах непакорлівасці,

у якіх вы не́калі жылí, паводля звычая сьвету гэтага, па волі князя ўлады (што ў) паветры, духа, які цяпер дзейнічае ў сынах супраціву,

ў якіх вы калісь звычаем гэтага сьвету жылі, згодна з уладаю князя сіл паветра, духа, што дзее цяпер у сынох бунту.

дабы явить в грядущих веках преизобильное богатство благодати Своей в благости к нам во Христе Иисусе.

каб зьявіць у наступных вяках найшчадрэйшае багацьце мілаты Сваёй у даброці да нас у Хрысьце Ісусе.

каб у наступных вяках выявіць нам незвычайныя багацці ласкі Сваёй у ласкавасці да нас у Хрысце Ісусе.

Каб паказаць у прыйдучых вякох нязьмернае багацьце ласкі Свае з дабрыні да нас у Хрысту Ісусу.

каб зьявіць у надыходзячых гадох многасьць багацьця ласкі Свае́й у ласкавасьці да нас у Хрысьце́ Ісусе.

каб явіць у наступных вяках надзвыча́йнае багацце благадаці Сваёй добрасцю да нас у Хрысце Іісусе.

каб паказаць у наступных вяках нязмернае багацце сваёй ласкі праз дабрыню да нас у Хрысце Езусе.

каб зьявіць у вяках, якія прыходзяць, бязьмернасьць багацьця ласкі Сваёй у ласкавасьці да нас у Хрысьце Ісусе.

каб выявіць у наступных вяках бязмернае багацце Сваёй ласкі ў дабрыні да нас у Хрысце Ісусе.

каб зьявіць у надыходзячых вяках найвялікшае багацьце Багадаці Сваёй у дабрыні да нас у Хрысьце Ісусе.

каб у наступных вякох аказаць мог багацьце свае ласкі з дабраты свае да нас у Хрыстусе Езусе.

и открыть всем, в чем состоит домостроительство тайны, сокрывавшейся от вечности в Боге, создавшем все Иисусом Христом,

і адкрыць усім, што ёсьць зьдзяйсьненьне таямніцы, схаванай ад вечнасьці ў Богу, Які стварыў усё Ісусам Хрыстом,

і выясніць усім, як павінна здзейсніцца домаўладкаванне таямніцы, скрытай ад вякоў у Богу, Які ўсё стварыў праз Ісуса Хрыста,

І асьвяціць усіх сьвятлом, чым ёсьць загада тайны, схаванае ад вякоў у Богу, Каторы стварыў усе Ісусам Хрыстом,

і адкрыць усім, якая ёсьць супольнасьць тайны, што захоўваецца ад вякоў у Богу, стварыўшым усё праз Ісуса Хрыста,

і высветліць для ўсіх, у чым задума тайны, скрытай адвеку ў Богу, Які стварыў усё Іісусам Хрыстом,

і адкрыць усім, чым ёсць спаўненне таямніцы, спрадвеку схаванай у Богу, Стварыцелю ўсяго,

і зрабіць яўным для ўсіх, якое ёсьць распарадкаваньне таямніцы, што схаваная ад вякоў у Богу, Які стварыў усё праз Ісуса Хрыста,

і ўсім адкрыць, што ёсць домаўладкаванне таямніцы, схаванай адвеку ў Богу, Які стварыў усё [праз Ісуса Хрыста],

і зрабіць відавочным дзеля ўсіх, якая самаахвярнасьць за нас тайны, якая была́ адве́чна схава́на ў Богу, Які ўсё стварыў праз Ісуса Хрыста,

і высьвятліцт усім які быў плян тайніцы вякамі захоўванай у Богу, усё стварыўшым;

по предвечному определению, которое Он исполнил во Христе Иисусе, Господе нашем,

паводле спрадвечнага вызначэньня, якое Ён учыніў у Ісусе Хрысьце, Госпадзе нашым,

паводле адвечнай пастановы, што ўчыніў у Хрысце Ісусе, Госпадзе нашым,

Подле спрадвечнага замеру, каторы Ён замерыў у Хрысту Ісусу, Спадару нашым,

паводле адвечнае пастановы, якую Ён зрабіў у Хрысьце́ Ісусе, Госпадзе нашым,

паводле спрадвечнага вызначэ́ння, якое Ён здзе́йсніў у Хрысце Іісусе, Госпадзе нашым,

паводле спрадвечнага плану, які здзейсніўся ў Езусе Хрысце, Пану нашым.

паводле адвечнага вызначэньня, якое Ён зрабіў у Хрысьце Ісусе, Госпадзе нашым,

паводле спрадвечнага намеру, які Ён выканаў у Хрысце Ісусе, нашым Госпадзе,

паводля спрадвечнага замыслу, які Ён споўніў у Хрысьце Ісусе, Госпадзе нашым,

згодна з адвечнаю пастановаю, катору Ён зысьціў у Езусе Хрыстусе, Усеўладару нашым,

Тому слава в Церкви во Христе Иисусе во все роды, от века до века. Аминь.

Таму слава ў Царкве ў Хрысьце ва ўсе роды, ад веку да веку. Амін.

Яму хвала ў Царкве і ў Хрысце Ісусе праз усе пакаленні на векі вечныя. Амін.

Таму слава ў Царкве і ў Хрысту Ісусу ў вусіх пакаленьнях на векі вякоў. Амін.

Таму слава ў Царкве́ ў Хрысьце́ Ісусе, на ўсе́ роды на ве́к вяко́ў. Амін.

Яму слава ў Царкве ў Хрысце Іісусе ва ўсе роды з веку ў век. Амінь.

Яму хвала ў Касцёле і ў Хрысце Езусе ва ўсе пакаленні ад веку да веку. Амэн.

Яму слава ў Царкве ў Хрысьце Ісусе ў-ва ўсіх пакаленьнях на вякі вякоў. Амэн.

Яму слава ў Царкве і ў Хрысце Ісусе праз усе пакаленні на векі вечныя, амін.

Таму слава ў царкве ў Хрысьце Ісусе ва ўсіх родах у вяках вякоў. Амін.

Яму хай будзе хвала ў Эклезіі й Хрыстусе Езусе на ўсе пакаленні й вякі вечныя. Амэн.

потому что наша брань не против крови и плоти, но против начальств, против властей, против мироправителей тьмы века сего, против духов злобы поднебесной.

бо нашае змаганьне ня супроць крыві і плоці, а супроць начальстваў, супроць уладаў, супроць сьветаўпраўцаў цемры сьвету гэтага, супроць духаў злосьці паднябесных.

Бо наша змаганне не супраць цела і крыві, але супраць начальстваў, супраць уладаў, супраць цемры гэтага веку, супраць духаў нягоднасці ў нябёсах.

Бо наша бітва ня з крывёю а целам, але з князствамі, з уладамі, ізь сьветнымі панамі цямноты гэтае, з духовай гарыннай сілаю нягоднасьці.

бо наша барацьба ня супраць крыві й це́ла, але супраць начальства, супраць уладаў, супраць сусьве́тных валадароў це́мры гэтага ве́ку, супраць духаў злосьці паднябе́сных.

бо змаганне наша не супраць крыві і плоці, а супраць начальстваў, супраць улад, супраць сусветных уладароў цемры веку гэтага, супраць злых духаў паднябесных.

Бо нашая барацьба не супраць крыві і цела, але супраць панаванняў, супраць уладаў, супраць гаспадароў цемры гэтага свету, супраць нябесных духаў злосці.

бо нашая барацьба ня супраць крыві і цела, але супраць начальстваў, супраць уладаў, супраць сусьветных дзяржаўцаў цемры гэтага веку, супраць духаў зласьлівасьці ў нябёсах.

бо барацьба ў нас не супроць крыві і цела, а супроць начальстваў, супроць уладаў, супроць уладароў гэтага свету цемры6, супроць нябесных духаў зла.

таму што наша барацьба ня супраць крывí і це́ла, але супраць начальстваў, супраць уладаў, супраць сусьветных валадароў цемры веку гэтага, супраць духаў злобы, што ў небе.

мы бо змагаемся не проці крыві й цела, а проці зьверхніцкіх моцаў, проці сьветаўлады цемры гэтага веку, проці духаў назласьці ў паднебных прасторах.

Богу же и Отцу нашему слава во веки веков! Аминь.

А Богу і Айцу нашаму слава на векі вякоў! Амін.

Богу ж і Айцу нашаму слава на векі вечныя. Амін.

Богу ж а Айцу нашаму слава на векі вякоў! Амін.

Богу-ж і Айцу нашаму слава на ве́кі вякоў. Амін.

А Богу і Айцу нашаму слава на векі вякоў! Амінь.

Богу ж і Айцу нашаму хвала на векі вечныя. Амэн.

Богу ж і Айцу нашаму слава на вякі вякоў. Амэн.

А нашаму Богу і Бацьку слава на векі вякоў, амін.

Богу ж і Бацьку нашаму слава ў вяках вякоў! Амін.

А Богу й Айцу нашаму хвала на вякі вечныя! Амэн.

тайну, сокрытую от веков и родов, ныне же открытую святым Его,

тайну, схаваную ад вякоў і родаў, а сёньня адкрытую сьвятым Ягоным,

таямніцу, схаваную ад вякоў і пакаленняў, а цяпер выяўленую Яго святым,

Тайну, закрытую ад вякоў і пакаленьняў, але цяпер аб’яўленую сьвятым Ягоным,

тайну, укрытую ад вякоў і ад родаў, цяпе́р жа выяўленую сьвятым Яго,

тайну, схаваную ад вякоў і ад родаў, а цяпер адкрытую святым Яго,

таямніцу, схаваную ад вякоў і ад пакаленняў, якая цяпер аб’явілася Ягоным святым.

тайну, схаваную ад вякоў і ад пакаленьняў, а цяпер выяўленую сьвятым Ягоным,

таямніцу, схаваную ад вякоў і пакаленняў; а цяпер адкрытую Яго святым,

тайну, укрытую ад народаў у вяках, але цяпер адкрытую сьвятым Ягоным,

тайніцу укрытую ад вякоў і ад родаў, цяпержа выяўленую сьвятым Ягоным,

Царю же веков нетленному, невидимому, единому премудрому Богу честь и слава во веки веков. Аминь.

А Цару жыцьця нятленнаму, нябачнаму, адзінаму мудраму Богу гонар і слава на векі вякоў. Амін.

Валадару ж бессмяротнаму вякоў, нябачнаму, адзінаму, мудраму Богу ўшанаванне і слава на векі вечныя. Амін.

Каралю ж вякоў, нераскладальнаму, нявідомаму, адзінаму Богу чэсьць а хвала на векі вякоў. Амін.

Цару-ж вякоў нятле́ннаму, нявідомаму, адзінаму прамудраму Богу чэсьць і слава на ве́кі вякоў. Амін.

А Цару вякоў нятле́ннаму, нябачнаму, адзінаму прамудраму Богу — пашана і слава на векі вякоў. Амінь.

Валадару вякоў, незнішчальнаму, нябачнаму і адзінаму Богу — пашана і слава на векі вечныя. Амэн.

Валадару ж вякоў, незьнішчальнаму, нябачнаму, адзінаму мудраму Богу пашана і слава на вякі вякоў. Амэн.

А Цару вякоў, нятленнаму, нябачнаму, адзінаму Богу — гонар і хвала векі вечныя. Амін.

Валадару вякоў нясьмяротнаму, нябачнаму, адзінаму мудраму Богу чэсьць і слава ў вяках вякоў. Амін.

Усеваладару-ж вякоў несьмяротнаму, нявідомаму, адзінаму Богу чэсьць і хвала на вякі вякоў. Амэн.

Богатых в настоящем веке увещевай, чтобы они не высоко думали [о] [себе] и уповали не на богатство неверное, но на Бога живого, дающего нам все обильно для наслаждения;

Багатых у сёньняшнім веку ўмаўляй, каб яны высока не заносіліся і спадзяваліся не на багацьце няправеднае, а на Бога жывога, Які дае нам усё шчодра на асалоды;

Багатым гэтага веку загадвай, каб лішне высока пра сябе не думалі і не пакладалі надзеі на няпэўнасць багацця, але спадзяваліся на Бога жывога, Які шчодра дае нам усё патрэбнае для асалоды,

Расказуй багатым цяперашняга веку, каб яны ня былі пыхатыя ані здаваліся на няпэўнае багацьце, але на Бога, Каторы даець нам шчодра ўсяго на любату,

Багатым у гэтым ве́ку загадывай, каб яны ня думалі шмат аб сабе́, ані спадзяваліся на багацьце няпэўнае, але на Бога Жывога, што дае́ нам усё шчодра дзеля ўслады;

Багатых у цяперашнім веку настаўляй, каб яны не ганарыліся і спадзяваліся не на багацце нетрыва́лае, а на Бога жывога, Які ўсё дае нам шчодра для здаво́лення;

Багатым гэтага веку загадвай, каб завысока пра сябе не думалі і не спадзяваліся на няпэўнае багацце, але на Бога, які шчодра дае нам усё для карыстання.

Багатым у цяперашнім веку загадвай, каб яны ня думалі шмат пра сябе і спадзяваліся не на багацьце няпэўнае, але на Бога Жывога, Які дае нам багата ўсё дзеля прыемнасьці;

Багатым у цяперашнім веку загадвай, каб не несліся высока і каб не ўскладалі надзеі на нетрываласць багацця, але на [жывога] Бога, Які дае нам багата ўсё дзеля асалоды;

Багатым у цяперашнім веку загадвай, каб высока пра сябе ня думалі і ня спадзяваліся на багацьце нянадзейнае, але на Бога жывога, Які дае нам са збыткам усё патрэбнае;

Багатых гэтага сьвету напамінай, каб яны ня пышніліся ды не спадзяваліся на сваё багацьце няпэўданае, але на Бога жывога, які дае нам шчодра да ўжываньня;

Ибо Димас оставил меня, возлюбив нынешний век, и пошел в Фессалонику, Крискент в Галатию, Тит в Далматию; один Лука со мною.

Бо Дымас пакінуў мяне, палюбіўшы цяперашняе жыцьцё, і пайшоў у Фесалоніку, Крыскент у Галятыю, Ціт у Далмацыю; адзін Лукаш са мною.

бо Дэмас кінуў мяне, палюбіўшы гэты век, і пайшоў у Тэсалоніку, Крэсцэнс — у Галатыю, Ціт — у Далмацыю.

Бо Дзімас пакінуў мяне, палюбіўшы цяперашні век, і пайшоў да Салуня, Крыськент да Ґаляты, Ціт да Далматы;

Бо Дымас пакінуў мяне́, палюбіўшы цяпе́рашні ве́к, дый пайшоў у Фесалоніку; Крыске́нт — у Галятыю; Ціт — у Дальматыю; адзін Лукаш са мною.

Бо Дзімас пакінуў мяне, узлюбіўшы цяперашні век, і пайшоў у Фесалоніку, Крыскент у Гала́тыю, Ціт у Далма́тыю; адзін Лука са мною.

Дэмас пакінуў мяне, палюбіўшы цяперашні свет, і скіраваўся ў Тэсалоніку; Крэсцэнс — у Галатыю, Ціт — у Далматыю.

Бо Дэмас пакінуў мяне, палюбіўшы цяперашні век, і пайшоў у Тэсалоніку; Крэскенс — у Галятыю; Ціт — у Дальматыю; адзін Лука са мною.

бо Дзімас пакінуў мяне, палюбіўшы цяперашні век, і пайшоў у Фесалоніку; Крыскент — у Галатыю, Ціт — у Далматыю;

Бо Дзімас пакінуў мяне, палюбіўшы цяперашні век, і пайшоў у Тэссалоніку, Крэскэнт — у Галятыю, Ціт — у Дальматыю,

Бо Дымас пакінуў мяне, узьлюбіўшы гэты век, ды пайшоў у Тэссалёніку, Крэсцэнт у Галятыю, Тытус у Дальмацыю; адзін толькі Лукаш зы мною.

И избавит меня Господь от всякого злого дела и сохранит для Своего Небесного Царства, Ему слава во веки веков. Аминь.

І выратуе мяне Гасподзь ад усякіх ліхіх дзеяў і захавае для Свайго Нябеснага Царства. Яму слава на векі вякоў. Амін.