G3624: οἶκος

Но чтобы вы знали, что Сын Человеческий имеет власть на земле прощать грехи, — тогда говорит расслабленному: встань, возьми постель твою, и иди в дом твой.

Але каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі дараваць грахі, — тады кажа паралізаванаму: устань, вазьмі пасьцель тваю і ідзі дахаты.

Але каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае на зямлі ўладу даравання грахоў, — гаворыць тады спаралізаванаму: “Устань, вазьмі ложак твой і ідзі ў дом твой”».

Але каб вы ведалі, што Сын Людзкі мае ўладу на зямлі дараваць грахі» (тады кажа да паляржаванага): «Устань, вазьмі пасьцелю сваю і йдзі да дому свайго».

Але, каб вы ве́далі, што Сын Чалаве́чы ма́е ўладу на зямлі адпускаць грахі (кажа тады спараліжава́наму), устань, вазьмі пасьце́ль тваю і йдзі ў дом твой.

Але каб вы ведалі, што Сын Чалавечы ма́е ўла́ду на зямлі адпускаць грахі, — тады кажа спаралізава́наму: устань, вазьмі пасцель тваю і ідзі ў дом твой.

Але каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі адпускаць грахі». Тады сказаў паралізаванаму: «Устань, вазьмі ложа сваё і ідзі дадому».

Але, каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі адпускаць грахі», — кажа тады спараліжаванаму: «Устань, вазьмі ложак твой і ідзі ў дом твой».

Але каб ведалі вы, што Сын Чалавечы мае на зямлі ўладу дараваць грахі, — тады Ён кажа спаралізаванаму: Устань, вазьмі сваю пасцель ды ідзі ў свой дом.

Але, каб (вы) ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі дараваць грахі, — тады кажа спаралізаванаму: устаўшы, вазьмі пасьцель тваю і ідзі ў дом твой.

Але, каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі адпушчаць грахі, — і сказаў спараліжаванаму: — устань, вазьмі пасьцель тваю і йдзі ў дом твой.

Але каб вы ведалі, што Сын чалавечы мае ўладу на зямлі адпушчаць грахі, — тады кажа спараліжаванаму: Устань, вазмі пасьцель тваю ды йдзі ў дом твой.

Але каб вы ведалі, што Сын чалавечы мае ўладу на зямлі адпускаць грахі — тады кажа спаралізаванаму: Устань, вазьмі пасьцель тваю і ідзі ў дом твой.

И он встал, [взял постель свою] и пошел в дом свой.

І той устаў, узяў пасьцель сваю, і пайшоў дахаты.

І той падняўся і пайшоў у дом свой.

І ён устаў, і пайшоў да дому свайго.

І, устаўшы, узяў пасьце́ль сваю ды пайшоў у дом свой.

І той устаў і пайшоў у дом свой.

Той устаў і пайшоў дадому.

І, устаўшы, ён пайшоў у дом свой.

І той, устаўшы, пайшоў у свой дом.

І, устаўшы, ён пайшоў у дом свой.

І той устаў, узяў пасьцель сваю і пайшоў у дом свой.

І ўстаў ды пайшоў у дом свой.

І ўстаў і пайшоў у дом свой.

а идите наипаче к погибшим овцам дома Израилева;

а ідзеце найболей да пагіблых авечак дому Ізраілевага;

Але перш ідзіце да загубленых авечак дому Ізраэля.

Але валей ідзіце да загінулых авец дому Ізраелявага.

але ідзе́це найбале́й да загінуўшых аве́ц дому Ізраілявага.

А ідзіце найперш да загíнуўшых авечак дому Ізра́ілевага.

Але перадусім ідзіце да загубленых авечак з дому Ізраэля.

а ідзіце больш да авечак з дому Ізраіля, якія загінулі.

а ідзіце лепш да загубленых авечак Ізраілевага дому.

Але ідзіце лепш да загінуўшых авечак дому Ізраэлявага.

Валей ідзеце да загінуўшых авец дому Ізраілевага.

але йдзеце лепш да загінуўшых авец з дому Ізраэлевага.

але ідзеце лепш да загінуўшых авец з дому Ізраілявага.

Что же смотреть ходили вы? человека ли, одетого в мягкие одежды? Носящие мягкие одежды находятся в чертогах царских.

Што ж глядзець хадзілі вы? ці не чалавека, у мяккія шаты апранутага? тыя, што носяць мяккія шаты, жывуць у харомах царскіх.

Дык што вы выйшлі пабачыць? Можа, чалавека, у мяккія шаты апранутага? Вось, тыя, што ў мяккія шаты апранаюцца, жывуць у дамах царскіх.

Чаго ж глядзець вышлі вы? чалавека, што адзеўшыся ў мяккія адзецьці? Гля, у палацах каралеўскіх тыя, што носяць мяккія адзецьці.

Што-ж убачыць хадзілі вы? можа чалаве́ка, адзе́тага ў мяккія адзе́жы? Вось тыя, што адзяю́цца ў мяккія адзе́жы, знаходяцца ў царскіх харо́мах.

Што́ ж глядзець хадзілі вы́ чалавека, убра́нага ў мяккае адзе́нне? Але тыя, што носяць мяккае адзе́нне, жывуць у харо́мах царскіх.

На што ж вы выйшлі глядзець? На чалавека, апранутага ў мяккія шаты? Тыя, хто носіць мяккія шаты, знаходзяцца ў каралеўскіх дамах.

Але што хадзілі вы ўбачыць? Ці чалавека, апранутага ў мяккія шаты? Вось, тыя, што носяць мяккія шаты, знаходзяцца ў дамах валадарскіх.

Што ж вы выходзілі ўбачыць? Ці чалавека, апранутага ў мяккія шаты? Вось, тыя, што носяць шаты, знаходзяцца у царскіх харомах.

Што ж убачыць хадзілі (вы)? Чалавека, апранутага ў мяккія вопраткі? Вось тыя, што носяць мяккія вопраткі, знаходзяцца ў гаспадарскіх харомах.

Дык што глядзець хадзілі вы? ці чалавека у мяккае адзеньне ўбранага? але адзетыя ў мяккае адзеньне ў палацах царскіх знаходзяцца.

Што-ж выйшлі вы ўбачыць? Чалавека адзетага ў мяккае адзеньне? Вось тыя, што адзяюцца ў далікатную адзежу прабываюць у магнацкіх палатах.

Што-ж вы выйшлі ўбачыць? Чалавека адзетага ў мяккае адзеньне? Вось тыя, што адзяюцца ў мяккае адзеньне, прабываюць у каралеўскіх дамох.

как он вошел в дом Божий и ел хлебы предложения, которых не должно было есть ни ему, ни бывшим с ним, а только одним священникам?

Як ён увайшоў у дом Божы і еў пакладныя хлябы, якіх нельга было есьці ні яму, ні тым, што зь ім былі, а толькі адным сьвятарам?

Як увайшоў у дом Божы і еў хлябы пакладныя, якіх есці не належала ані яму, ані тым, што з ім былі, але толькі святарам?

Як ён увыйшоў у дом Божы і еў хлябы Віду, каторыя не дазволена было есьці ані яму, ані былым ізь ім, а толькі адным сьвятаром?

Як ён увайшоў у дом Божы і е́ў хлябы́ ахвярныя, якіх не нале́жала е́сьці ні яму, ні быўшым з ім, а толькі адным сьвяшчэнікам?

Як ён увайшоў у дом Божы і еў хлябы́ выстаўле́ння, якіх нельга было́ есці ні яму, ні тым, што былí з ім, а толькі адным святара́м?

Як увайшоў у дом Божы і еў ахвярныя хлябы, якіх нельга было есці ні яму, ні тым, хто быў з ім, а толькі адным святарам?

Як ён увайшоў у дом Божы і еў хлябы пакладныя, якіх не належала есьці ані яму, ані тым, што з ім былі, а толькі адным сьвятарам?

як ён увайшоў у Божы дом і яны елі34 хлябы прапановы, якіх не дазвалялася есці ні яму, ні тым, што былі з ім, а толькі адным святарам?

Як ён увайшоў у дом Бога і з’еў хлябы ахвярныя, якіх не́льга было́ е́сьці ні яму, ні тым, што былí зь ім, а то́лькі адным сьвятара́м?

Як ён, увайшоўшы ў дом Божы, еў хлябы прынясеньня, якіх не належала есьці ні яму, ні тым, якія былі з ім, а толькі адным сьвятаром?

Як ён увайшоў у дом Божы і еў ахвярныя хлябы, якіх ня можна было есьці ані яму, ані тым, што з ім былі, а толькі адным сьвятаром?

Як ён увайшоў у дом Божы і еў ахвярныя хлябы, якіх ня можна было есьці ані яму, ані тым, што з ім былі, а толькі сьвятарам?

тогда говорит: возвращусь в дом мой, откуда я вышел. И, придя, находит [его] незанятым, выметенным и убранным;

тады кажа: вярнуся ў дом мой, адкуль я выйшаў. І прыйшоўшы застае пусты, падмецены і прыбраны;

Тады кажа: “Вярнуся ў дом свой, адкуль выйшаў”. Ды, прыйшоўшы, знаходзіць яго пустым, падмеценым і прыбраным.

Тады кажа: ’Зьвярнуся да дому свайго, скуль я вышаў’; і, прышоўшы, знаходзе незанятым, замеценым а прыбраным;

Тады кажа: вярнуся ў дом мой, адкуль я выйшаў. І, прыйшоўшы, знаходзіць яго незаня́тым, вы́меценым і прыбра́ным.

Тады ён кажа: вярнуся ў дом мой, адкуль я выйшаў. І, прыйшоўшы, застае́ яго пустым, падме́ценым і прыбра́ным.

Тады кажа: “Вярнуся да дому свайго, адкуль выйшаў”. Прыйшоўшы, знаходзіць яго незанятым, падмеценым і ўпрыгожаным.

Тады кажа: “Вярнуся ў дом мой, адкуль я выйшаў”. І, прыйшоўшы, знаходзіць яго незанятым, вымеценым і прыбраным.

Тады кажа: «Вярнуся ў свой дом, адкуль я выйшаў»; але, прыйшоўшы, знаходзіць яго пустым, вымеценым і прыбраным.

Тады кажа: вярнуся ў дом свой, адкуль я выйшаў. І, прыйшоўшы, знаходзіць яго пустым, вымеценым і прыбраным.

Тады кажа — вярнуся ў дом мой, адкуль я выйшаў; і прыйшоўшы, знаходзіць яго незанятым, падмеценым і прыбраным.

Тады кажа: «Вярнуся ў дом мой, адкуль я выйшаў». І, прыйшоўшы, знайходзіць яго незанятым, вымеценым і прыбраным.

Тады кажа: «Вярнуся ў дом мой, адкуль я выйшаў». І, прыйшоўшы, знаходзіць яго незанятым, вымеценым і прыбраным.

Он же сказал в ответ: Я послан только к погибшим овцам дома Израилева.

А Ён сказаў у адказ: Я пасланы толькі да пагіблых авечак дому Ізраілевага.

Але Ён, адказваючы, гаворыць: «Пасланы Я толькі да авец, якія пакінулі дом Ізраэля».

Ён жа, адказуючы, сказаў: «Я пасланы толькі да загінулых авец дому Ізраелявага».

Ён жа сказаў у адказ: Я пасланы толькі да гінучых аве́ц дому Ізраілявага.

А Ён сказаў у адказ: Я пасла́ны толькі да загíнуўшых авечак дому Ізра́ілевага.

Ён жа адказаў: «Я пасланы толькі да загінуўшых авечак з дому Ізраэля».

Ён жа, адказваючы, сказаў: «Я пасланы толькі да авечак з дому Ізраіля, якія загінулі».

Ён жа сказаў у адказ: Я пасланы толькі да загінулых авечак дома Ізраілевага.

Ён жа, адказаўшы, сказаў: Я пасланы толькі да загíнулых авечак дому Ізраэля.

Ён-жа ў адказ сказаў: — Я пасланы толькі за загінутых авечак дому Ізраілевага.

Ён-жа ў вадказ ім кажа: Я пасланы толькі да авец, загінуўшых з дому Ізраэля.

Ён-жа, адказаўшы, сказаў: Я пасланы толькі да авец, якія згінулі з дому Ізраіля.

и говорил им: написано, — дом Мой домом молитвы наречется; а вы сделали его вертепом разбойников.

і сказаў ім: напісана: «дом Мой домам малітвы назавецца»; а вы зрабілі зь яго логава разбойнікаў.

І кажа: «Напісана: “Дом Мой домам малітвы будзе названы”, а вы зрабілі яго пячорай разбойнікаў».

І кажа ім: «Напісана: ’Дом Мой домам малітвы будзе названы’, вы ж яго робіце пячораю грабежнікаў».

І казаў ім: напісана: дом Мой домам малітвы назьве́цца, а вы зрабілі яго прытонам для разбойнікаў (Ісая 56:7; Ерамія 7:11).

І кажа ім: напíсана: «дом Мой домам малітвы назаве́цца»; а вы зрабілі з яго логава разбойнікаў.

Ён сказаў ім: «Напісана: “Дом Мой назавецца домам малітвы”, а вы зрабілі з яго пячору разбойнікаў».

І кажа ім: «Напісана: “Дом Мой домам малітвы будзе названы”. А вы зрабілі яго пячорай разбойнікаў».

і кажа ім: «Мой дом домам малітвы будзе названы,» а вы яго робіце67 пячораю разбойнікаў.

І кажа ім: напісана: Дом Мой Домам малітвы назва́ны будзе. А вы зрабілі Яго (Дом Мой) прытонам для разбойнікаў.

І сказаў ім: — напісана ёсьць — Дом Мой домам малітвы назавецца — а вы зрабілі яго прытонам зладзейскім.

і казаў ім: «дом мой домам малітвы звацімецца, а вы зрабілі з яго прытон разбойнікаў» (Із. 56:7; Ер. 7:11).

і сказаў ім: Ёсьць напісана: «дом мой будзе названы домам малітвы, а вы яго зрабілі пячэрай разбойнікаў» (Із. 56:7; Ер. 7:11).

Се, оставляется вам дом ваш пуст.

Вось, застаецца вам дом ваш пусты.

Вось, застаецца вам дом ваш пусты.

Вось, застанецца вам дом вашы пусты.

Вось жа астаецца вам дом ваш пусты.

Вось, пакіда́ецца вам дом ваш пусты.

Вось, застаецца вам дом ваш пусты!

Вось, пакідаецца вам дом ваш пусты.

Вось, пакідаецца вам ваш дом пустым.

Вось жа кіда́ецца вам дом ваш пусты!

І вось пакідаецца дом ваш парожны. Бо кажу Я вам: ня будзеце бачыць Мяне ад сёньня, дакуль ня ўсклікнеце: — Дабраславёны, Хто йдзе ў Імя Гасподняе.

Вось-жа астанецца вам дом ваш парожны.

Вось-жа астанецца дом ваш для вас пустым.

Через [несколько] дней опять пришел Он в Капернаум; и слышно стало, что Он в доме.

Праз колькі дзён Ён прыйшоў у Капернаум і стала вядома, што Ён у доме.

І па некалькіх днях зноў Ён наведаў Кафарнаўм, і людзі пачулі, што Ён у доме,

І ўзноў прышоў Ён да Капернауму за колькі дзён; і пачулі, што Ён у доме.

Праз колькі дзён ізноў прыйшоў Ён у Капэрнаум, і разыйшлося, што Ён у доме.

І прыйшоў Ён зноў у Капернау́м праз некалькі дзён, і чу́тна стала, што Ён у доме.

Праз некалькі дзён Езус зноў прыйшоў у Кафарнаум, і разышлася вестка, што Ён у доме.

І праз [некалькі] дзён Ён зноў увайшоў у Капэрнаум, і пачулі, што Ён у доме.

І праз некалькі дзён Ён зноў увайшоў у Капернаум, і пачулі, што Ён дома.

І зноў праз некалькі дзён прыйшоў (Ён) у Капэрнавум. І разыйшлася чутка што Ён у доме.

Праз колькі дзён Ён зноў прыйшоў у Капэрнаум, і стала ведама, што Ён у доме.

А пасьля некулькіх дзён ізноў увайшоў у Кафарнаум, і пайшла чутка, што ён у доме.

І па днях ён ізноў увайшоў у Капарнаум, і пачулі, што ён ёсьць у доме.

тебе говорю: встань, возьми постель твою и иди в дом твой.

табе кажу: устань, вазьмі пасьцель тваю і ідзі ў дом твой.

“Табе кажу: устань, вазьмі пасцель тваю і вяртайся ў дом твой”».

Табе кажу: устань, вазьмі ложак свой і йдзі да дому свайго».

Табе кажу: уста́нь, вазьмі ложак твой ды йдзі ў дом твой.

табе кажу: устань, і вазьмі пасцель тваю, і ідзі ў дом твой.

«Табе кажу: устань, вазьмі насілкі свае ды ідзі да дому свайго».

«Табе кажу: “Устань, вазьмі ложак твой і ідзі ў дом твой”».

Табе кажу, уставай, вазьмі сваю пасцель і ідзі ў свой дом!

табе кажу: устань і вазьмі пасьцелю тваю, і ідзі ў дом твой.

— кажу табе, устань, вазьмі пасьцель тваю ды йдзі ў дом твой.

табе кажу: Устань, вазьмі ложа тваё ды йдзі ў дом твой.

Табе кажу: Устань, вазьмі ложа тваё і ідзі ў дом твой.

как вошел он в дом Божий при первосвященнике Авиафаре и ел хлебы предложения, которых не должно было есть никому, кроме священников, и дал и бывшим с ним?

Як увайшоў ён у дом Божы пры першасьвятары Авіятары і еў пакладныя хлябы, якіх нельга было есьці нікому акрамя сьвятароў, і даў тым, што былі зь ім?

Як увайшоў у дом Божы за Абіятарам першасвятаром ды еў хлябы пакладныя, якіх нельга яму было есці, а толькі святарам, і поруч даў тым, што з ім разам былі?»

Як увыйшоў ён у дом Божы за найвышшага сьвятара Авафара, і еў букаткі пакладаныя, каторых ня меў права есьці ніхто, апрача сьвятароў, і даў таксама бытым ізь ім?»

Як увайшоў ён у дом Божы за архірэя Авіафа́ра ды е́ў хлябы́ ахвя́рныя, якіх ня можна было е́сьці нікому, апрача сьвяшчэньнікаў, і даў і тым, што былі з ім.

як ён увайшоў у дом Божы пры Авіяфа́ры-першасвятары́ і з’еў ахвя́рныя хлябы́, якіх не дазволена было́ есці нікому, акрамя святароў, і даў таксама тым, што былí з ім.

Як увайшоў у дом Божы ў часы першасвятара Абіятара і еў ахвярныя хлябы, якіх нельга было есці нікому, акрамя святароў, і даў тым, хто быў з ім?»

Як увайшоў ён у Дом Божы ў [дні] Абіятара першасьвятара і еў хлябы пакладныя, якія нельга яму было есьці, а толькі сьвятарам, і даў таксама тым, што з ім былі?»

як ён увайшоў у Божы дом пры Афіяфары-першасвятары і з’еў хлябы прапановы, якіх не дазваляецца есці нікому, акрамя святароў, і даў таксама тым, што былі з ім?

Як увайшоў (ён) у Дом Бога у (час) архірэя Абіятару і з’еў хлябы ахвярныя, якіх ня можна было есьці нікому, акрамя сьвятароў і даў і тым што былí зь ім?

Калі ўвайшоў ён у дом Божы пры архісьвятару Авіяфару, і еў хлеб ахвярныя, якіх не належала есьці нікому, апрача сьвятароў, і даў тым, хто быў з ім.

І гавора ім: Шабат устаноўлены для чалавека, а не чалавек для шабату.

Як ён увайшоў у дом Божы за Абіятара, архісьвятара і еў ахвярныя хлябы, якіх ня можна было есьці, як толькі сьвятарам, і даў тым, што з ім былі?

и Иуду Искариотского, который и предал Его.

і Юду Іскарыёцкага, які і выдаў Яго.

і Юду Іскарыёта, які Яго выдаў.

А Юду Іскарыёта, каторы й ізрадзіў Яго. І прыходзяць да дому.

ды Юду Іскарыёта, які й прадаў Яго.

і Іуду Іскарыёта, які і вы́даў Яго.

і Юду Іскарыёта, які і выдаў Яго.

і Юду Іскарыёта, які выдаў Яго.

і Іуду Іскарыёта, які і выдаў Яго.

і Юду Іскарыёта, які і прадаў Яго.

І Юду Іскарыёта, які і прадаў Яго.

і Юдаша Іскарыёта, які і выдаў яго.

і Юдаша Іскарыёта, каторы і выдаў яго.

Но Иисус не дозволил ему, а сказал: иди домой к своим и расскажи им, что сотворил с тобою Господь и [как] помиловал тебя.

Але Ісус не дазволіў яму, а сказаў: ідзі дамоў да сваіх і раскажы ім, што ўчыніў з табою Гасподзь і як зь цябе ўмілажаліўся.

Але Ісус не прыняў яго і гаворыць яму: «Ідзі да твайго дома і да тваіх, і раскажы ім, што ўчыніў Госпад з табою і як злітаваўся над табой».

Але Ісус не дазволіў яму, але сказаў яму: «Ідзі двору да сваіх і агаласі ім, якія вялікія рэчы Спадар учыніў табе і зьмілава ўся над табою».

Але Ісус не дазволіў яму і кажа да яго: ідзі дамоў да сваіх ды раскажы ім, што зрабіў табе́ Госпад і як зьлітаваўся над табою.

А Іісус не дазволіў яму і кажа да яго: ідзі ў дом твой да сваіх і раскажы ім, што́ зрабіў табе Гасподзь і як памíлаваў цябе.

Але Ён не дазволіў яму і сказаў: «Вярніся да свайго дому і да сваіх і раскажы ім усё, што Пан учыніў табе і як змілаваўся над табою».

Ісус жа не дазволіў яму, але гаворыць: «Ідзі ў дом твой да сваіх, і раскажы ім, што Госпад учыніў табе і зьлітаваўся над табою».

Ды Ён не дазволіў яму, а кажа яму: Ідзі ў свой дом, да сваіх, і раскажы ім, як шмат зрабіў для цябе Госпад і як злітаваўся над табою.

Але Ісус ня дазволіў яму але кажа яму: ідзі дамоў да сваіх і раскажы ім, што зрабіў табе Госпад і як зьлітаваўся над табою.

Але Ісус не дазволіў яму, а сказаў яму: — ідзі дадому да сваіх і раскажы ім усё, што зрабіў табе Госпад, і як памілаваў цябе.

І не дапусьціў яго, але загадаў яму: Ідзі дамоў да сваіх ды паведам іх, якія вялікія рэчы ўчыніў табе Госпад і як зжаліўся над табою.

І не дапусьціў яго, але сказаў яму: Ідзі ў свой дом, да сваіх і паведамі іх, якія вялікія рэчы табе ўчыніў Пан і зжаліўся над табою.

Приходит в дом начальника синагоги и видит смятение и плачущих и вопиющих громко.

Прыходзяць у дом начальніка сынагогі і бачаць перапалох, і плачуць і голасам галосяць.

І прыходзяць у дом начальніка сінагогі, і бачаць роспач, і плач, і галашэнне вялікае.

Прыходзяць да дому начэльніка бажніцы, і бача сумятню плачучых і вельмі галосячых.

Прыходзіць у дом старшыні школы і бачыць трывогу, плач ды ля́мант вялікі.

Прыходзяць у дом старэйшыны сінагогі, і бачыць Ён сумятню́ і тых, што плачуць і гало́сяць моцна.

Калі прыйшоў у дом кіраўніка сінагогі, убачыў мітусню і тых, хто плакаў і моцна галасіў.

І прыходзіць у дом начальніка сынагогі, і бачыць замяшаньне, плач і лямант вялікі.

І яны прыходзяць у дом начальніка сінагогі, і Ён бачыць перапалох: людзей, што плачуць і моцна галосяць,

І прыходзіць у дом начальніка сынагогі і бачыць глыбокую і спачувальную разгубленасьць тых, што плачуць і лямантуюць моцна.

I прыходзіць ў дом начальніка сынагогі, і Ён убачыў хваляваньне, і плач і лямэнт вялікі.

І прышлі ў дом старшыны бажніцы й бачыць трывогу, плачучых ды моцна галосячых.

І прыйшлі ў дом старшага над бажніцай. І ўбачыў трывогу, і плачучых і галосячых моцна.

И когда Он от народа вошел в дом, ученики Его спросили Его о притче.

І калі Ён ад людзей увайшоў у дом, вучні Ягоныя спыталіся ў Яго пра прычту.

І, калі Ісус увайшоў у дом ад народа, пыталіся вучні Яго пра сэнс гэтай прыпавесці.

І як Ён ад гурбы ўвыйшоў у дом, вучанікі Ягоныя папыталіся ў Яго праз прыпавесьць.

І калі Ён увайшоў у дом ад народу, вучні Ягоныя спыталіся ў Яго аб прыпо́весьці.

І калі ад людзей Ён увайшоў у дом, спыталіся ў Яго вучні Яго аб прытчы.

А калі Езус увайшоў у дом, пакінуўшы натоўп, вучні Ягоныя спыталіся ў Яго наконт прыпавесці.

І калі Ён увайшоў у дом ад натоўпу, пыталіся Яго вучні Ягоныя пра прыповесьць.

І калі ад нотоўпу Ён увайшоў у дом, Яго вучні спыталіся ў Яго аб прыпавесці.

І калі Ён увайшоў у дом ад народу, вучні Ягоныя пыта́ліся ў Яго пра прыповесьць.

І калі увайшоў ад народу ў дом, вучні Ягоныя пыталі ў Яго пра прыпавесьць.

І як увайшоў ад грамады ў дом, пыталіся ў яго вучні ягоны аб прыповесьці.

І калі ад грамады ўвайшоў у дом, пыталіся ў яго вучні ягоны аб прыповесьці.

И, придя в свой дом, она нашла, что бес вышел и дочь лежит на постели.

І прыйшоўшы ў свой дом, яна ўбачыла, што дэман выйшаў і дачка ляжыць на пасьцелі.

І, калі яна прыйшла дамоў, знайшла, што дачка ляжыць на ложку і дэман выйшаў.

І, прышоўшы да дому свайго, яна засьпела дзяцё на ложку, а нячысьцік вышаў.

І, прыйшоўшы ў свой дом, яна знайшла, што злы дух вы́йшаў, і дачка́ ляжыць на ложку.

І, прыйшоўшы ў дом свой, яна знайшла, што дэман выйшаў і дачка́ ляжы́ць на пасцелі.

Калі яна прыйшла ў свой дом, убачыла, што злы дух выйшаў, а дачка ляжыць на ложку.

І адыйшоўшы ў дом свой, яна знайшла, што дэман выйшаў і дачка ляжыць на ложку.

І, пайшоўшы ў свой дом, яна знайшла, што дзіця ляжыць на ложку і дэман выйшаў.

І прыйшоўшы ў свой дом (яна) знайшла, што дэман выйшаў, і дачка ляжыць на ложку.

I калі яна прыйшла дадому, знайшла дачку на пасьцелі, а дух нечысьці пакінуў яе.

І калі прыйшла дадому, знайшла дзяўчыну на посьцелі, а нячысты выйшаў.

І калі яна прыйшла ў свой дом, знайшла дзяўчыну ляжачую на ложку і што д’ябал выйшаў.

Если неевшими отпущу их в домы их, ослабеют в дороге, ибо некоторые из них пришли издалека.

калі няеўшых адпушчу іх дадому, аслабнуць у дарозе, бо некаторыя зь іх прыйшлі здалёку.

Калі іх галодных адпраўлю дамоў, аслабеюць у дарозе, бо некаторыя з іх прыйшлі здалёк».

Калі постуючых адпушчу іх да дамоў іхных, замлеюць у дарозе, бо некаторыя зь іх прышлі здалеку.

І, калі пушчу іх дамоў ня е́ўшы, аслабе́юць у дарозе, бо некаторыя з іх прыйшлі здалёку.

І калі адпушчу іх дадому галоднымі, аслабеюць у дарозе, бо некаторыя з іх прыйшлі здалёку.

Калі адпраўлю іх дадому галоднымі, аслабнуць у дарозе, бо некаторыя з іх прыйшлі здалёк».

І калі іх галоднымі адпушчу ў дамы іхнія, саслабеюць у дарозе, бо некаторыя з іх прыйшлі здалёк».

і, калі адпушчу іх галодных дадому, аслабеюць яны ў дарозе; а некаторыя з іх прыйшлі здалёку.

і калі адпушчу іх дамоў галоднымі, нікаторыя аслабеюць у дарозе, бо яны прыйшлі здалёку.

Калі-ж адпушчу іх дамоў галоднымі, прыстануць у дарозе, бо шмат хто з іх папрыйходзілі здалёк.

і калі пушчу іх галодных дамоў, паслабеюць у дарозе, некаторыя бо здалёку папрыходзілі.

І калі пушчу іх галодных дамоў, аслабеюць у дарозе, бо некаторыя з іх здалёку прыйшлі.

И послал его домой, сказав: не заходи в селение и не рассказывай никому в селении.

І паслаў яго дамоў, сказаўшы: не заходзь у селішча і не расказвай нікому ў селішчы.

І адправіў яго ў дом яго, кажучы: «Вярніся ў дом свой і не заходзь у вёску, не расказвай нікому».

І адаслаў яго двору, кажучы: «Не заходзь да местачка ані расказуй нікому ў местачку».

І паслаў яго дамоў, сказаўшы: не захо́дзь у сяло́ і не кажы́ нікому ў сяле́.

І адаслаў яго ў дом, ка́жучы: у пасе́лішча не заходзь і не расказвай нікому ў пасе́лішчы.

Езус адаслаў яго дадому, кажучы: «Не ўваходзь у гэтую вёску».

І паслаў яго ў дом ягоны, кажучы: «Не заходзь у мястэчка і не кажы нікому ў мястэчку».

І паслаў яго дадому, кажучы: І ў сяло не заходзь [і нікому ў сяле не расказвай].

І паслаў яго дамоў кажучы: і ў сяло ня заходзь, і ня расказвай нікому ў сяле.

I адаслаў яго дадому, сказаўшы: — ідзі ў яго дом, а прайходзячы праз сялібу, нікому ня расказвай.

І адаслаў яго дадому, кажучы: Ідзі ў дом твой, і калі ўвойдзеш у сяло, нікому не расказвай.

І паслаў яго ў ягоны дом, кажучы: Ідзі ў дом твой, і калі ўвойдзеш у сяло, нікому не кажы.

И как вошел [Иисус] в дом, ученики Его спрашивали Его наедине: почему мы не могли изгнать его?

І як увайшоў Ісус у дом, вучні Ягоныя пыталіся ў Яго сам-насам: чаму мы не маглі выгнаць яго?

І, калі Ён увайшоў у дом, вучні Яго ўжо адзін на адзін пыталіся ў Яго: «Чаму мы не змаглі яго выгнаць?»

І, як увыйшоў у дом, вучанікі Ягоныя асобна пыталіся ў Яго: «Чаму мы не маглі выгнаць яго?»

І, як увайшоў у дом, вучні Ягоныя пыталіся ў Яго насамо́це: чаму мы не маглі выгнаць яго?

І калі ўвайшоў Іісус у дом, вучні Яго пыталіся ў Яго асобна: чаму мы не здо́лелі вы́гнаць яго?

Калі Езус увайшоў у дом, вучні Ягоныя спыталіся ў Яго сам-насам: «Чаму мы не змаглі выгнаць яго?»

І калі ўвайшоў у дом, вучні Ягоныя ўжо адны пыталіся ў Яго: «Чаму мы не маглі выгнаць яго?»

І калі Ён увайшоў у дом, Яго вучні на адзіноце пыталіся ў Яго: Чаму мы не змаглі выгнаць яго?

І калі Ён увайшоў у дом, вучні Ягоныя пыталіся ў Яго насамоце: чаму мы ня змаглі выгнаць яго?

Калі-ж увайшоў Ісус у дом, вучні Ягоныя, на адасабненьні, пыталі ў Яго: — чаму мы не маглі выгнаць яго?

А калі ўвайшоў у дом, вучні ягоны пыталіся яго насамоце: Чаму мы не маглі выгнаць яго?

І калі ўвайшоў у дом, вучні ягоны пыталіся ў яго асобна: Чаму мы не маглі выгнаць яго?

И учил их, говоря: не написано ли: дом Мой домом молитвы наречется для всех народов? а вы сделали его вертепом разбойников.

І вучыў іх, кажучы: ці ж не напісана: «дом Мой домам малітвы назавецца для ўсіх народаў»? — а вы зрабілі зь яго логва разбойнікаў.

І навучаў іх, кажучы: «Няўжо не напісана: “Дом Мой домам малітвы будзе названы для ўсіх народаў”? А вы зрабілі яго пячорай разбойнікаў».

І навучаў, кажучы ім: «Ці не напісана: "Дом Мой домам малітвы будзе названы ў вусіх народаў?" а вы зрабілі яго пячораю разбойнікаў».

І навучаў, кажучы: ці-ж не напісана: дом Мой домам малітвы ўсімі народамі будзе назва́ны, а вы зрабілі яго прытонам разбойнікаў (Ісая 56:7; Ерамія 7:11).

І вучыў іх, ка́жучы: ці не напíсана: «дом Мой домам малітвы назаве́цца для ўсіх народаў»? а вы зрабілі з яго логава разбойнікаў.

Потым вучыў іх, кажучы: «Хіба не напісана: “Дом мой назавецца домам малітвы для ўсіх народаў”? А вы зрабілі з яго пячору разбойнікаў».

І навучаў, кажучы ім: «Ці ж не напісана: “Дом Мой домам малітвы будзе названы для ўсіх народаў”? А вы зрабілі яго пячорай разбойнікаў».

І Ён вучыў і казаў ім: Хіба не напісана: «Мой дом будзе названы домам малітвы для ўсіх народаў?» А вы ж зрабілі яго пячораю разбойнікаў.

І вучыў, кажучы ім: ці ня напісана: Дом Мой Домам малітвы будзе названы для ўсіх народаў? — А вы зрабілі зь Яго логва разбойнікаў.

А навучаючы, гаварыў ім: —ці-ж не напісана «Дом Мой домам малітвы назавецца для ўсіх народаў», а вы зрабілі яго прытонам разбойнікаў.

Ды навучаў, кажучы ім: Ці-ж не напісана, што «дом мой домам малітвы называцімецца для ўсіх народаў». А вы зрабілі яго прыпынішчам разбойнікаў (Із. 56:7; Ер. 7:11).

І навучаў, кажучы ім: Ці не напісана, што «дом мой будзе названы домам малітвы для ўсіх народаў». А вы зрабілі яго пячэрай разбойнікаў.

А когда окончились дни службы его, возвратился в дом свой.

А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.

І сталася, калі скончыліся дні службы яго, ён вярнуўся ў дом свой.

І сталася, што, як скончыліся дні адправы ягонае, ён адышоў да дому свайго.

І сталася, як скончыліся дні службы яго, вярнуўся ён у дом свой.

І ста́лася: калі скончыліся дні служэ́ння яго, пайшоў ён у дом свой.

Калі скончыліся дні служэння ягонага, ён вярнуўся ў свой дом.

І сталася, калі скончыліся дні службы ягонай, ён вярнуўся ў дом свой.

І сталася: калі скончыліся дні яго службы, ён пайшоў у свой дом.

І сталася, як скончыліся дні служэньня ягонага, прыйшоў (ён) у дом свой.

А калі скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.

І сталася, калі скончыліся дні ягонай службы, адыйшоў у свой дом.

к Деве, обрученной мужу, именем Иосифу, из дома Давидова; имя же Деве: Мария.

да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.

да Дзевы, заручанай мужу, які меў імя Язэп, з дому Давіда, а імя Дзевы — Марыя.

Да дзявушчае, заручанае з чалавекам, каторага імя было Язэп, з дому Давідавага, а дзявушчае імя: Марыя.

да дзе́вы, зару́чанай з мужам іме́ньнем Язэп, з дому Давідавага; імя-ж дзе́вы — Марыя.

да Дзевы, зару́чанай з мужам, імя́ якому Іосіф, з дому Давíдавага; а імя́ Дзевы — Марыя.

да Дзевы, заручанай з мужам па імені Юзаф, з дому Давіда, а імя Дзевы — Марыя.

да дзяўчыны, заручанай з мужам на імя Язэп, з дому Давіда; а імя дзяўчыны — Марыя.

да Дзевы, заручанай з чалавекам імем Іосіф, з дому Давідавага; а імя Дзевы — Марыям.

да дзевы, заручанай з мужам, імя якому Язэп, з дому Давідавага; а імя дзевы — Марыля.

Да Дзевы, заручанай з мужам, на імя Язэп, з дому Давыдавага, а імя Дзевы — Марыя.

да дзевы, пашлюбаванай з мужам, катораму было імя Язэп, з дому Давіда, а імя дзевы Марыя.

и будет царствовать над домом Иакова во веки, и Царству Его не будет конца.

і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.

і будзе Ён валадарыць над домам Якуба вечна, і валадарству Яго не будзе канца».

І будзе гаспадарстваваць у доме Якававым навекі, і гаспадарству Ягонаму ня будзе канца».

і цары́ць будзе над домам Якава даве́ку, і царству Яго ня будзе канца.

і будзе царстваваць над домам Іакава давеку, і Царству Яго не будзе канца.

і валадарыць будзе над домам Якуба вечна, а валадарству Яго не будзе канца».

І Ён будзе валадарыць над домам Якуба на вякі, і Валадарству Ягонаму ня будзе канца».

і будзе цараваць Ён над домам Іякава навекі, і Яго Царству не будзе канца.

і будзе гаспадарыць над домам Якубавым давеку, і Гаспадарству Ягонаму ня будзе канца.

І ўладарыць будзе над домам Якуба навек, і Ўладарству Яго ня будзе канца.

і валадарству яго ня будзе канца.

и вошла в дом Захарии, и приветствовала Елисавету.

і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала Элізабэту.

І ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Лізавету.

І ўвыйшла ў дом Захарын, і паздаровала Альжбету.

І ўвайшла ў дом Захарыі і прывітала Альжбе́ту.

і ўвайшла ў дом Заха́рыі, і павіта́ла Елісавету.

Яна ўвайшла ў дом Захарыі і прывітала Альжбету.

і ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Альжбету.

і ўвайшла ў Захарыеў дом і прывітала Елісавету.

і ўвайшла ў дом Захара і прывітала Альжбету.

І ўвайшла ў дом Захарыя й вітала Альжбету.

і ўвайшла ў дом Захара і прывітала Альжбету.

Пребыла же Мария с нею около трех месяцев, и возвратилась в дом свой.

А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.

Ды заставалася з ёю Марыя каля трох месяцаў, і вярнулася ў Свой дом.

І заставалася Марыя зь ёй каля трох месяцаў, і зьвярнулася да дому свайго.

Прабыла-ж Марыя з ёю каля трох ме́сяцаў і вярнулася ў дом свой.

Прабыла́ ж Марыя з ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.

Прабыла Марыя ў Альжбеты каля трох месяцаў і вярнулася ў свой дом.

Прабыла ж Марыя з ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.

Заставалася ж Марыям з ёю месяцаў са тры і вярнулася ў Свой дом.

Прабыла-ж Марыля зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.

Прабыла-ж Марыя з ёю каля трох месяцаў ды вярнулася ў дом свой.

І правяла Марыя з ею каля трох месяцаў і вярнулася ў свой дом.

и воздвиг рог спасения нам в дому Давида, отрока Своего,

і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,

і падняў рог збаўлення нашага ў доме Давіда, паслугача Свайго,

І ўзьняў рог спасеньня нам у доме Давіда, слугі Свайго;

і падняў рог спасе́ньня нашага ў доме Давіда, слугі Свайго,

І ўзняў нам рог спасення ў доме Давіда, слугí Свайго,

і ўзняў моц збаўлення для нас у доме Давіда, слугі свайго.

і падняў рог збаўленьня нашага ў доме Давіда, слугі Свайго,

і падняў нам рог выратавання ў доме Давіда, Свайго слугі, —

І ўзьняў Рог збаўленьня нам у доме Давідавым, слугі Ягонага,

І ўзьняў голас збавеньня нашага ў доме Давыда, слугі Свайго;

і падняў для нас рог збаўленьня у доме Давіда, слугі свайго.

Пошел также и Иосиф из Галилеи, из города Назарета, в Иудею, в город Давидов, называемый Вифлеем, потому что он был из дома и рода Давидова,

Пайшоў таксама і Язэп з Галілеі, з горада Назарэта, у Юдэю, у горад Давідаў, называны Віфляемам, бо ён быў з дому і роду Давідавага,

Пайшоў таксама і Язэп з Галілеі, з горада Назарэта, у Юдэю, у Давідаў горад, які называўся Бэтлехэм, таму што быў з дому і роду Давідава,

І Язэп таксама вышаў з Ґалілеі, зь места Назарэту, да Юдэі, да места Давідавага, званага Бэтлеем, бо ён быў з дому а роду Давідавага,

Пайшоў таксама і Язэп з Галіле́і, з ме́ста Назарэту, у Юдэю, у ме́ста Давідавае, званае Віфлеем, бо ён быў з дому і роду Давідавага,

Пайшоў таксама і Іосіф з Галіле́і, з горада Назарэ́та, у Іудзею, у горад Давідаў, які называецца Віфлее́м, бо ён быў з дому і роду Давідавага,

Пайшоў таксама і Юзаф з Галілеі, з горада Назарэта, у Юдэю, у горад Давіда, званы Бэтлеем, бо ён быў з дому і роду Давіда,

Пайшоў таксама і Язэп з Галілеі, з гораду Назарэт, у Юдэю, у горад Давіда, называны Бэтлеем, бо ён быў з дому і роду Давіда,

І пайшоў таксама Іосіф з Галілеі, з горада Назарэта, у Іудзею, у горад Давідаў, які называецца Вілеем, бо быў ён з дому і роду Давідавага,

Пайшоў таксама і Язэп з Галілеі зь места Назарэту ў Юдэю, у места Давідавае, званае Бэтляем, бо ён быў з дому і роду Давідавага,

Пайшоў і Язэп з Галілеі, з места Назарэту ў Юдэі, у места Давыдава, званае Бэтлеэм, бо ён быў з Дому й роду Давыдавага;

Пайшоў-жа і Язэп з Галілеі, з места Назарэту, у Юдэю, у места Давіда, якое завецца Бэтлеем, затым што быў з дому і роду Давіда,

Но чтобы вы знали, что Сын Человеческий имеет власть на земле прощать грехи, — сказал Он расслабленному: тебе говорю: встань, возьми постель твою и иди в дом твой.

але каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі дараваць грахі, — сказаў Ён паралізаванаму: табе кажу: устань, вазьмі пасьцель тваю і ідзі ў дом твой.

Але, каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі дараваць грахі, — гаворыць спаралізаванаму: “Кажу табе, падыміся, вазьмі ложак свой ды ідзі да дому свайго”».

Але каб вы ведалі, што Сын Людзкі мае ўладу на зямлі дараваць грахі (сказаў хвораму на паляруш): «Табе кажу: устань, і вазьмі пасьцелю сваю, і йдзі да дому свайго».

Але, каб вы ве́далі, што Сын Чалаве́чы ма́е ўладу на зямлі адпускаць грахі, — сказаў Ён спараліжаванаму: кажу табе́: устань, вазьмі пасьце́ль тваю і йдзі ў дом твой.

Але каб вы ведалі, што Сын Чалавечы ма́е ўладу на зямлі адпуска́ць грахі, — Ён сказаў спаралізава́наму: табе кажу: устань, вазьмі пасцель тваю і ідзі ў дом твой.

Але каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі адпускаць грахі». І сказаў паралізаванаму: «Кажу табе: устань, вазьмі насілкі свае і ідзі да дому свайго».

Але, каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі адпускаць грахі», — сказаў Ён спараліжаванаму. — «Кажу табе: устань і, узяўшы ложак твой, ідзі ў дом твой».

Але каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі дараваць грахі, — Ён сказаў спаралізаванму: Табе кажу: устань, і, узяўшы сваю пасцель, ідзі ў свой дом.

Але каб (вы) ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі дараваць грахі, — (Ён) сказаў спаралізаванаму: табе кажу: устань, вазьмі пасьцель тваю і ідзі ў дом твой.

Але, каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі адпушчаць грахі, — і сказаў Ён спараліжаванаму: — табе кажу — устань, вазьмі пасьцель тваю і йдзі ў дом твой.

Але каб вы ведалі, што Сын чалавечы мае ўладу на зямлі адпушчаць грахі — сказаў спаралізаванаму: Табе кажу, устань, вазьмі тваю пасьцель і ідзі ў дом твой.

И он тотчас встал перед ними, взял, на чем лежал, и пошел в дом свой, славя Бога.

І той адразу ўстаў перад імі, узяў, на чым ляжаў, і пайшоў у дом свой, славячы Бога.

І ён, зараз падняўшыся на віду ўсіх, узяў, на чым ляжаў, і пайшоў да дому свайго, славячы Бога.

І зараз ён устаў перад імі, і ўзяў тое, на чым ляжаў, і адышоў да дому свайго, славячы Бога.

І той ураз жа ўстаў перад імі, узяў, на чым ляжаў, і пайшоў у дом свой, славячы Бога.

І адразу ўстаўшы перад імі і ўзяўшы тое, на чым ляжаў, ён пайшоў у дом свой, сла́вячы Бога.

Той адразу, устаўшы перад імі, узяў тое, на чым ляжаў, і пайшоў да свайго дому, славячы Бога.

І той, адразу ўстаўшы перад імі, узяў тое, на чым ляжаў, і пайшоў у дом свой, славячы Бога.

І ён, адразу ўстаўшы перад імі, узяўшы тое, на чым ляжаў, пайшоў у свой дом, славячы Бога.

І зараз жа, устаўшы перад імі, узяў на чым ляжаў, пайшоў у дом свой, славячы Бога.

І той зараз-жа ўстаў, сабраў пасьцель, на якой ляжаў, і пайшоў у дом свой, славячы Бога.

І ён, зараз-жа ўстаўшы перад імі, узяў пасьцель, на каторай ляжаў, і пайшоў у свой дом, славячы Бога.

Как он вошел в дом Божий, взял хлебы предложения, которых не должно было есть никому, кроме одних священников, и ел, и дал бывшим с ним?

як ён увайшоў у дом Божы, узяў пакладныя хлябы, якіх нельга было есьці нікому, апрача адных сьвятароў, і еў, і даў тым, што былі зь ім?

Як увайшоў у дом Божы, і сам браў хлябы пакладныя, і еў, ды даў тым, што з ім былі, хоць не належыць іх есці нікому, толькі святарам».

Як ён увыйшоў да Дому Божага, і ўзяў а еў пакладзены хлеб, і даў таксама былым ізь ім, каторага ня меў права есьці ніхто, апрача адных сьвятароў?»

як ён увайшоў у дом Божы, узяў хле́бы паложаныя, якіх ня можна было е́сьці ні кому, апрача сьвяшчэньнікаў, і е́ў, і даў быўшым з ім.

як увайшоў ён у дом Божы і ўзяў хлябы́ выстаўле́ння, якіх не дазво́лена было́ есці нікому, а толькі адным святарам, і еў, і даў тым, што з ім былí.

Як увайшоў у дом Божы, узяў ахвярныя хлябы, якіх нельга было есці нікому, акрамя святароў, з’еў сам і даў тым, хто быў з ім».

Як ён увайшоў у дом Божы, і ўзяў хлябы пакладныя, якіх ня можна было есьці нікому, апрача сьвятароў, і еў, і даў тым, што з ім былі».

як увайшоў ён у дом Божы і, узяўшы хлябы прапановы, ей і даў тым, што былі з ім, а іх не дазваляецца есці нікому, акрамя адных святароў?

Як (ён) увайшоў у Дом Божы і ўзяў хлябы перадвыстаўленьня, і зьеў, і даў таксама тым, (што былі) разам зь ім (есьці) тое, што ня дазволена есьці, апрача адных сьвятароў?

Як увайшоў у дом Божы, узяў хлябы прынясеньня, якіх не належала есьці нікому, апрача ерэяў, і еў і даваў тым, хто з ім быў?

Як увайшоў у дом Божы і ўзяў ахвярныя хлябы, і еў, і даў тым, што з ім былі; каторых ня можна есьці, апроч толькі сьвятарам?

Посланные, возвратившись в дом, нашли больного слугу выздоровевшим.

Пасланцы, вярнуўшыся ў дом, знайшлі хворага слугу здаровым.

І тыя, што былі адпраўлены дамоў, калі вярнуліся, знайшлі слугу здаровым.

І пасланыя, зьвярнуўшыся двору, засьпелі хворага слугу здаровага.

Пасланыя, вярнуўшыся ў дом, знайшлі хворага слугу́ паздараве́ўшым.

І, вярнуўшыся ў дом, пасла́ныя знайшлі хворага раба здаровым.

Калі ж пасланцы вярнуліся дадому, яны засталі слугу здаровым.

І вярнуўшыся ў дом, пасланыя знайшлі хворага слугу паздаравеўшым.

І, пасланцы, вярнуўшыся дадому, знайшлі слугу здаровым.

І вярнуўшыся ў дом пасланыя знайшлі хворага раба здаровым.

Пасланцы-ж, вярнуўшыся дадому, засталі слугу, які быў хворы, у добрым здароўі.

І вярнуўшыся дамоў тыя, каторыя былі пасланы, знайшлі слугу, каторы хварэў, здаровым.

возвратись в дом твой и расскажи, что сотворил тебе Бог. Он пошел и проповедывал по всему городу, что сотворил ему Иисус.

вярніся ў дом твой і раскажы, што ўтварыў табе Бог. Ён пайшоў і абвяшчаў па ўсім горадзе, што ўтварыў яму Ісус.

«Вярніся ў дом твой і расказвай, што ўчыніў табе Бог». І ён пайшоў, абвяшчаючы па ўсім горадзе, што Ісус учыніў яму.

«Зьвярніся да дому свайго і павядай, якія вялікія рэчы ўчыніў табе Бог». І адышоў, агалашаючы па ўсім месьце, якія вялікія рэчы ўчыніў яму Ісус.

вярніся ў дом твой і раскажы, што ўчыніў табе́ Бог. Ён пайшоў і наказваў па ўсім ме́сьце, што ўчыніў яму Ісус.

вяртайся ў дом твой і расказвай, што́ зрабіў табе Бог. І ён пайшоў, абвяшча́ючы па ўсім горадзе, што́ зрабіў яму Іісус.

«Вярніся да дому свайго і раскажы ўсё, што ўчыніў табе Бог». Той пайшоў і распавёў па ўсім горадзе ўсё, што ўчыніў яму Езус.

«Вярніся ў дом твой і раскажы, што ўчыніў табе Бог». І ён пайшоў, абвяшчаючы па ўсім горадзе, што ўчыніў яму Ісус.

Вяртайся ў свой дом і расказвай, як шмат зрабіў табе Бог. — І той пайшоў, абвяшчаючы па ўсім горадзе, як шмат зрабіў яму Ісус.

вярніся ў дом твой і раскажы, што зрабіў табе Бог. І (ён) пайшоў, абвяшчаючы па ўсім месту, што зрабіў яму Ісус.

— Вярніся ў дом твой і раскажы, што ўчыніў табе Бог; ён пайшоў і абвяшчаў па ўсім месьце, што стварыў яму Ісус.

Вярніся ў дом твой і раскажы, якія вялікія рэчы табе ўчыніў Бог. І пайшоў ён, па ўсім горадзе расказваючы, якія вялікія рэчы ўчыніў яму Езус.

И вот, пришел человек, именем Иаир, который был начальником синагоги; и, пав к ногам Иисуса, просил Его войти к нему в дом,

І вось, прыйшоў чалавек, якога звалі Яір, які быў начальнікам сынагогі: і ўпаўшы да ног Ісуса, прасіў Яго ўвайсьці да яго ў дом,

І вось, прыйшоў чалавек, на імя Яір, ён быў начальнік сінагогі, і паў да ног Ісуса, просячы Яго, каб увайшоў у дом яго,

І вось, прышоў чалавек, імям Яір, а ён быў начэльнік бажніцы, і, паўшы ў ногі Ісусу, прасіў Яго, каб увыйшоў у дом ягоны;

І вось прыйшоў чалаве́к, імем Яір (а быў ён начальнікам школы); і, упаўшы да ног Ісусавых, прасіў Яго ўвайсьці ў дом яго,

І вось прыйшоў чалавек, íмем Іаíр, які быў старэйшынам сінагогі; і, упаўшы да ног Іісуса, ён прасіў Яго ўвайсці ў дом яго,

І вось прыйшоў чалавек, па імені Яір, які быў кіраўніком сінагогі. Ён прыпаў да ног Езуса і стаў упрошваць Яго зайсці да дому ягонага,

І вось прыйшоў чалавек на імя Яір, а быў ён начальнік сынагогі; і, упаўшы да ног Ісуса, прасіў Яго ўвайсьці ў дом ягоны,

І вось прыйшоў чалавек імем Іяір, які быў начальнікам сінагогі, і, упаўшы да ног Ісуса, прасіў Яго ўвайсці ў яго дом,

І вось прыйшоў мужчына па імені Яір, а быў ён начальнікам сынагогі; і, упаўшы да Ног Ісусавых, (ён) прасіў Яго ўвайсьці ў дом ягоны,

І вось прыйшоў чалавек, на імя Іаір, — быў-жа ён начальнікам сынагогі — і ўпаўшы да ног Ісусавых, прасіў Яго ўвайсьці ў дом да яго.

І вось прыйшоў чалавек, на імя Яір, а ён быў старшым над бажніцаю; і ўпаў да ног Езуса, просячы яго, каб увайшоў у дом ягоны,

Еще другой сказал: я пойду за Тобою, Господи! но прежде позволь мне проститься с домашними моими.

Яшчэ другі сказаў: я пайду за Табою, Госпадзе! але сьпярша дазволь мне разьвітацца з хатнімі маімі.

А іншы гаворыць: «Пайду за Табой, Госпадзе, але дазволь мне перш развітацца з тымі, хто ў мяне дома».

І іншы таксама сказаў: «Спадару! я пайду за Табою, але дазволь імне сьпярша пайсьці разьвітацца з хатнімі сваімі».

Яшчэ іншы сказаў: Я пайду за Табою, Госпадзе! Але пе́рш дазволь мне́ папрашчацца з хатнімі маімі.

І сказаў яшчэ адзін: я пайду за Табою, Госпадзі, але перш дазволь мне развіта́цца з тымі, хто ў доме маім.

Яшчэ іншы сказаў: «Я пайду за Табою, Пане, але спачатку дазволь мне развітацца з хатнімі маімі».

І другі сказаў: «Я пайду за Табою, Госпадзе! Але перш дазволь мне разьвітацца з хатнімі маімі».

Сказаў жа і другі: Я пайду ўслед за Табою, Госпадзе; але спярша дазволь мне развітацца з маімі дамашнімі.

Сказаў жа (яшчэ) і другі: (я) пайду за Табою, Госпадзе, але перш дазволь мне разьвітацца з хатнімі маімі.

Яшчэ іншы сказаў: — я пайду за Табою, Госпадзе! але перш дазволь мне разьвітацца з хатнімі маімі.

І сказаў другі: Пайду за табою, Пане, але пазволь мне перш разстацца з тымі, хто дома ёсьць.

В какой дом войдете, сперва говорите: мир дому сему;

У які дом увойдзеце, сьпярша кажэце: «мір дому гэтаму!»

У які дом увойдзеце, перш скажыце: “Супакой гэтаму дому”.

І ў які дом увыйдзеце, найперш скажыце: "Супакой дому гэтаму".

У якую-ж хату ўво́йдзеце, пе́рш кажэце: мір дому гэтаму!

Калі ж у які дом уво́йдзеце, перш кажыце: мір дому гэтаму;

У які б дом ні ўвайшлі, спачатку кажыце: “Спакой гэтаму дому!”

У які ж дом увойдзеце, перш кажыце: “Супакой дому гэтаму!”

І калі ўвойдзеце ў які дом, спярша кажыце: «Мір гэтаму дому».

У які дом увойдзеце перш кажыце: мір дому гэтаму;

У які дом зойдзеце, найперш гаварэце: мір дому гэтаму.

У які-колечы дом увойдзеце, перш скажэце: Супакой гэтаму дому.

В продолжение пути их пришел Он в одно селение; здесь женщина, именем Марфа, приняла Его в дом свой;

У часе дарогі іхняй, прыйшоў Ён у адно селішча; тут жанчына, імем Марфа, прыняла Яго ў дом свой;

Калі ж яны ішлі, Ён зайшоў у адно сяленне, і адна жанчына на імя Марта прыняла Яго.

І сталася, як ішлі, што Ён увыйшоў да аднаго сяла.

І сталася ў часе дарогі іх, прыйшоў Ён у вадно сяло; тут жанчына, іме́ньнем Марта, прыняла Яго ў дом свой;

І ста́лася: калі яны былí ў дарозе, зайшоў Ён у адно пасе́лішча; і жанчына нейкая, íмем Марфа, прыняла́ Яго ў дом свой;

Калі былі ў дарозе, Ён зайшоў у адно паселішча. Нейкая жанчына, якую звалі Марта, прыняла Яго.

І сталася, як яны ішлі, прыйшоў Ён у нейкае мястэчка; а адна жанчына, на імя Марта, прыняла Яго ў дом свой.

І калі яны ішлі, Ён увайшоў у адно сяло. І адна жанчына, імем Марфа, прыняла Яго [у свой дом].

І сталася, як яны былі ў дарозе, і Ён зайшоў у адно сяло. Жанчына ж адна, па імені Марта, прыняла Яго ў дом свой.

Было-ж у часе падарожжа іхнага; прыйшоў Ён у паселішча адно; тут жанчына, на імя Марта, прыняла Яго ў дом свой.

Сталася-ж, калі яны ішлі, і ён увайшоў у вадно мястэчка, і адна жанчына, на імя Марта, прыняла яго ў свой дом.

Но Он, зная помышления их, сказал им: всякое царство, разделившееся само в себе, опустеет, и дом, [разделившийся] сам в себе, падет;

Але Ён, ведаючы намыслы іхнія, сказаў ім: усякае царства, якое разьдзялілася самое ў сабе, запусьцее, і дом, які разьдзяліўся сам у сабе, зруйнуецца.

Але Ён, ведаючы іх думкі, сказаў ім: «Кожнае царства, падзеленае ў самім сабе, не выстаіць, і дом на дом упадзе.

Але Ён, ведаючы падумкі іхныя, сказаў ім: «Кажнае гаспадарства, падзеленае само ў сабе, пусьцее; і дом, падзелены сам у сабе, валіцца.

Але Ён, ве́даючы памышле́ньні іх, сказаў ім: усякае царства, разьдзяліўшаеся само ў сабе́, апусьце́е, і дом, разьдзяліўшыся сам у сабе́, упадзе́.

Ён жа, ве́даючы думкі іх, сказаў ім: усякае царства, само́е ў сабе раздзе́ленае, запусце́е, і дом на дом па́дае;

Але Ён, ведаючы іх думкі, сказаў ім: «Усялякае валадарства, якое падзялілася само ў сабе, спусташаецца, і дом на дом падае.

Але Ён, ведаючы разважаньні іхнія, сказаў ім: «Усякае валадарства, якое разьдзялілася само ў сабе, апусьцее, і дом на дом упадзе.

Ён жа, ведаючы іх думкі, сказаў ім: Кожнае царства, само супроць сябе падзеленае, пустошыцца, і дом на дом падае.

Але Ён, пазнаўшы думкі іхныя, сказаў ім: усякае каралеўства, якое раздзялілася само ў сабе, апусташаецца, і дом, які сам у сабе (разьдзяліўся), разбураецца.

Ён-жа, ведаючы помыслы іхныя, сказаў ім: — усякае гаспадарства, разьдзяліўшыся само ў сабе, апусьцее, і дом, разьдзяліўшыся, упадзе.

Ён-жа, як убачыў думкі іх, сказаў ім: Усякае каралеўства, разьдзеленае проціў сябе, будзе спустошана, і дом на дом упадзе.

Когда нечистый дух выйдет из человека, то ходит по безводным местам, ища покоя, и, не находя, говорит: возвращусь в дом мой, откуда вышел;

Калі нячысты дух выйдзе з чалавека, дык ходзіць па бязводных мясьцінах, шукаючы спакою, і не знаходзячы, кажа: вярнуся ў дом мой, адкуль выйшаў.

Калі нячысты дух выйдзе з чалавека, бадзяецца па бязводных мясцінах, шукаючы спачынку, і, не знаходзячы яго, кажа: “Вярнуся ў дом свой, адкуль выйшаў”.

«Як нячысты дух выйдзе зь людзіны, ходзе па сухіх месцах, шукаючы супачынку, і, не знаходзячы, кажа: "Зьвярнуся да дому свайго, скуль вышаў".

Калі нячысты дух выйдзе з чалаве́ка, то ходзіць па бязводных мясцо́х, шукаючы супакою, і, не знаходзячы, кажа: вярнуся ў дом мой, адкуль выйшаў.

Калі нячысты дух вы́йдзе з чалавека, то блука́е па бязводных мясцíнах, шука́ючы спакою, і, не знахо́дзячы, кажа: вярнуся ў дом мой, адкуль я вы́йшаў;

Калі нячысты дух выйдзе з чалавека, ён блукае па бязводных мясцінах, шукаючы адпачынку, і, не знайшоўшы, кажа: “Вярнуся да дому свайго, адкуль выйшаў”.

Калі нячысты дух выйдзе з чалавека, праходзіць праз бязводныя месцы, шукаючы супачынку, і, не знаходзячы, кажа: “Вярнуся ў дом мой, адкуль я выйшаў”.

Калі нячысты дух выйдзе з чалавека, то блукае бязводнымі мясцінамі, шукаючы спакою і не знаходзячы; [тады] кажа: «Вярнуся ў свой дом, адкуль выйшаў»;

Калі нячысты дух выйдзе з чалавека, (то) блукае па бязводных мясцох, шукаючы супакою, і, ня знаходзячы, кажа: вярнуся ў дом мой, адкуль выйшаў;

Калі нячысты дух выйдзе з чалавека й вандруе па бязводных мясцох, шукаючы супакою, і не знайходзіць, — тады кажа: — вярнуся ў дом свой які пакінуў.

Калі дух нячысты выйдзе з чалавека, ходзіць па бязводных мясцох, шукаючы супакою. А не знаходзячы, кажа: Вярнуся ў дом свой, адкуль я выйшаў.

от крови Авеля до крови Захарии, убитого между жертвенником и храмом. Ей, говорю вам, взыщется от рода сего.

ад крыві Авеля да крыві Захара, забітага паміж ахвярнікам і храмам. Праўда, кажу вам, спагоніцца з роду гэтага.

пачынаючы ад крыві Абэля аж да крыві Захарыі, які загінуў між ахвярнікам і святыняй”. Канешне скажу вам: будзе спагнана з роду гэтага.

Ад крыві Авеля аж да крыві Захары, што загінуў памеж аброчніку й Дому. Запраўды кажу вам, яна будзе спагнана з роду гэтага.

ад крыві Авэля да крыві Захарыі, забітага між жэртвенікам і храмам. Запраўды кажу зам: зы́шчыцца ад роду гэтага.

ад крывí Авеля да крывí Заха́рыі, які загінуў паміж ахвя́рнікам і храмам. Так, кажу вам: яна будзе спагна́ная з роду гэтага.

ад крыві Абэля аж да крыві Захарыі, забітага паміж ахвярнікам і святыняй. Так, кажу вам, спагнана будзе з пакалення гэтага.

ад крыві Абэля да крыві Захарыі, забітага паміж ахвярнікам і Домам [Божым]. Так, кажу вам: будзе спагнана з пакаленьня гэтага.

ад крыві Авеля да крыві Захарыі, які загінуў між ахвярнікам і храмам. Так, кажу вам: яна будзе спагнана з гэтага пакалення.

ад крыві Абэля да крыві Захара, забітага між ахвярнікам і Сьвятыняю. Так, кажу вам: будзе спагнаная з роду гэтага!

ад крыві Авэля да крыві Захарыя, забітага між ахвярнікам і храмам; запраўды кажу вам, зышчацца ад роду гэтага.

ад крыві Абэля аж да крыві Захара, які згінуў між аўтаром і сьвятыняй. Сапраўды кажу вам, будзе спагнана ад гэтага роду.

Вы знаете, что если бы ведал хозяин дома, в который час придет вор, то бодрствовал бы и не допустил бы подкопать дом свой.

Вы знаеце, што калі б ведаў гаспадар дому, а каторай гадзіне прыйдзе злодзей, дык чуваў бы і не дапусьціў бы падкапаць дом свой:

А гэта ведайце, што, калі б гаспадар дома ведаў, у які час злодзей прыйдзе, чакаў бы яго і не дазволіў бы яму падкапацца ў дом свой.

«І тое ведайце, што калі б гаспадар дому ведаў, каторае гадзіны прыйдзе злодзей, ён ня спаў бы і не дазволіў бы падкапацца пад дом свой.

Вы ве́даеце, што, калі-б ве́даў гаспадар дому, у якой гадзіне прыйдзе зло́дзей, то ня спаў бы і не дапусьціў бы падкапацца пад дом яго;

Вось што ведайце: калі б гаспадар дома ведаў, у які час пры́йдзе зло́дзей, то не спаў бы і не дазволіў бы падкапа́ць дом свой;

Ведайце, што калі б гаспадар дому ведаў, у якую гадзіну прыйдзе злодзей, то не спаў бы і не дазволіў бы ўварвацца ў дом свой.

Бо вы ведаеце, што, калі б ведаў гаспадар дому, а якой гадзіне прыйдзе злодзей, ён чуваў бы і не дапусьціў падкапаць дом свой.

Вы ж знайце гэта, што калі б гаспадар дома ведаў, у якую гадзіну прыйдзе злодзей, то [не спаў бы і] не дапусціў бы падкапаць свой дом.

Дык гэта ведайце, што калі б ведаў гаспадар дому, а якой гадзіне прыходзе злодзей, (то) ня спаў бы і ня дапусьціў бы падкапацца пад дом свой.

Ведаеце-ж тое, што калі-б гаспадар дому ведаў, у якую гадзіну прыйдзе злодзей, ён-бы вартаваў і ня даў-бы злодзею падкапацца пад дом ягоны.

Ведайце-ж гэта, што калі-б гаспадар ведаў, у якой гадзіне злодзей прыйдзе, чуў-бы пэўне і не дапусьціў-бы падкапаць дому свайго.

ибо отныне пятеро в одном доме станут разделяться, трое против двух, и двое против трех:

бо ад сёньня пяцёра ў адным доме пачнуць дзяліцца: трое супроць двух, а двое супроць трох;

Адсюль вось будуць пяцёра ў адным доме падзеленыя: трое супраць двух, а двое супраць трох.

Бо адгэтуль пяцёх у вадным доме будуць падзяліўшыся: тры супроці двух, і два супроці трох.

Бо адгэтуль пяцёра ў адным доме пачнуць дзяліцца, трое проці двох і двое проці трох;

бо ад гэтага часу пяцёра ў адным доме будуць раздзе́леныя: трое су́праць двух і двое су́праць трох;

Бо з гэтага часу пяцёра ў адным доме будуць падзеленыя, трое супраць дваіх і двое супраць траіх.

Бо адгэтуль пяцёра ў адным доме падзеляцца, трое супраць двух і двое супраць трох.

Бо ад гэтага часу пяцёра ў адным доме будуць падзелены: тры супроць двух і два супроць трох,

бо адгэтуль пяцёра ў адным доме будуць падзеленыя: трое супраць двух і двое супраць трох;

Бо ад сёньня пяцёра ў адным доме пачнуць дзяліцца; трое будуць супроць двух, і двое супроць трох.

Бо адгэтуль будуць пяцёх у вадным доме разьдзяліўшыся, трох проціў двух, і двух проціў трох.

Се, оставляется вам дом ваш пуст. Сказываю же вам, что вы не увидите Меня, пока не придет время, когда скажете: благословен Грядый во имя Господне!

Вось, застаецца вам дом ваш пусты, маўляю бо вам, што вы ня ўбачыце Мяне, пакуль ня прыйдзе час, калі скажаце: дабраславёны Той, Хто ідзе ў імя Госпада!

Вось, застанецца вам дом ваш пусты”. Сапраўды кажу вам: “Не ўбачыце Мяне, аж пакуль не надыдзе час, калі скажаце: “Дабраславёны, Хто прыходзіць у імя Госпада”».

Вось, дом вашы пакінены вам пусты. І кажу ж вам, што вы не абачыце Мяне, пакуль ня прыйдзе час, што скажаце: "Дабраславёны Йдучы ў імя Спадарова!"»

Вось жа пакідаецца вам дом ваш пусты́. Кажу-ж вам, што вы ня ўбачыце Мяне́, пакуль ня прыйдзе час, калі скажаце: багасла́ўлены, што ідзе́ ў імя Госпада.

Вось, пакіда́ецца вам дом ваш пусты́. І кажу вам: не ўбачыце Мяне, пакуль не пры́йдзе час, калі скажаце: «благаславёны, Хто прыхо́дзіць у імя́ Гасподняе!»

Вось, застаецца вам дом ваш. Кажу ж вам: не ўбачыце Мяне, пакуль не прыйдзе час, калі скажаце: “Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана”».

Вось, пакідаецца вам дом ваш пусты. Бо сапраўды кажу вам, што вы ня ўбачыце Мяне, пакуль ня прыйдзе час, калі скажаце: “Дабраслаўлёны Той, Які ідзе ў імя Госпада”».

Вось павідаецца вам дом ваш [пусты]. Кажу [ж] вам: Вы не ўбачыце Мяне, пакуль не [прыйдзе час, калі] скажаце: Дабраславёны Той, Хто прыходзіць у імя Госпада!»

Вось, пакідаецца вам дом ваш пусты. І кажу вам праўду, што ня ўбачыце Мяне, пакуль ня прыйдзе (час) калі скажаце: Багаслаўлены, Каторы ідзе ў Імя Госпада!

Вось пакідаецца вам дом ваш пустым; кажу-ж вам, — ня ўбачыце вы Мяне пакуль ня прыйдзе час, калі скажаце: — дабраславёны, Хто йдзе ў імя Гасподняе.

Вось астанецца для вас дом ваш пустым. А кажу вам, што ня ўгледзеце мяне, пакуль ня прыйдзе, калі скажаце: «Багаслаўлены, каторы ідзе ў імя Пана».

Случилось Ему в субботу придти в дом одного из начальников фарисейских вкусить хлеба, и они наблюдали за Ним.

Давялося Яму ў суботу прыйсьці ў дом аднаго начальніка фарысэйскага з’есьці хлеба, і яны цікавалі за Ім;

І сталася, калі Ісус у суботу ўвайшоў у дом аднаго з начальнікаў фарысейскіх паесці хлеба, яны сачылі за Ім.

І сталася, як Ён увыйшоў у сыботу ў дом аднаго з начэльнікаў фарысэйскіх есьці хлеб, што ўважна назіралі за Ім.

І ста́лася, прыйшоў Ён у суботу ў дом аднаго з начальнікаў фарысэйскіх зье́сьці хле́ба, і яны сачылі Яго;

І ста́лася: калі Ён у суботу ўвайшоў у дом аднаго з начальнікаў фарысейскіх паесці хле́ба, і яны сачы́лі за Ім;

Калі Езус прыйшоў у шабат да дому аднаго з кіраўнікоў фарысейскіх з’есці хлеба, яны сачылі за Ім.

І сталася прыйсьці Яму ў суботу ў дом аднаго з начальнікаў фарысэйскіх зьесьці хлеба, і яны сачылі за Ім.

І сталася: калі Ён прыйшоў у суботу ў дом аднаго з фарысейскіх начальнікаў з’есці хлеба, яны сачылі за Ім.

І сталася Яму прыйсьці ў суботу ў дом нейкага начальніка хварысэяў паесьці хлеба, і яны сачылі за Ім;

Здарылася Яму ўвайсьці ў сыботу ў дом аднаго з начальнікаў фарысейскіх пасілкавацца хлебам; тыя-ж цікавалі за Ім.

І сталася, калі Езус увайшоў у дом нейкага старшага фарызэя ў суботу есьці хлеб, а яны наглядалі за ім.

Господин сказал рабу: пойди по дорогам и изгородям и убеди придти, чтобы наполнился дом мой.

Гаспадар сказаў рабу: ідзі па дарогах і ўздоўж платоў і ўгавары прыйсьці, каб напоўніўся дом мой;

І гаворыць гаспадар слузе: “Выйдзі на дарогі і да заплоццяў і пераканай увайсці, каб дом мой напоўніўся.

І спадар сказаў слузе: "Пайдзі па дарогах і паўз платоў і прысіль прыйсьці, каб дом мой напоўніўся;

І гаспадар сказаў слузе́: пайдзі па дарогах і ля платоў і ўгавары прыйсьці, каб напоўніўся дом мой;

І сказаў гаспадар рабу: вы́йдзі да дарог і за́гарадзяў і ўгавары́ прыйсцí, каб напо́ўніўся дом мой.

Гаспадар сказаў слугу: “Ідзі да дарог і загарадзяў і прымушай прыйсці, каб напоўніўся мой дом.

І сказаў пан слузе: “Ідзі на дарогі і да платоў і змушай прыйсьці, каб напоўніўся дом мой,

і сказаў гаспадар слузе: Выйдзі на дарогі і на загароды, і змусь людзей прыйсці, каб напоўніўся мой дом;

І сказаў гаспадар рабу: выйдзі на дарогі і каля платоў і ўгавары прыйсьці, каб напоўніўся дом мой.

Тады гаспадар сказаў слузе свайму: — прайдзі па дарогах і каля агарожаў і ўгавары прыйсьці, каб напоўніўся дом мой.

І сказаў пан слузе: Выйдзі на дарогі і засьценкі і прымусь увайсьці, каб дом мой быў поўны.

и, придя домой, созовет друзей и соседей и скажет им: порадуйтесь со мною: я нашел мою пропавшую овцу.

і прыйшоўшы дамоў, пакліча сяброў і суседзяў і скажа ім; парадуйцеся са мною, я знайшоў маю прапалую авечку.

І, прыйшоўшы, склікае сяброў і суседзяў, кажучы ім: “Павіншуйце мяне, бо я адшукаў авечку маю, якая была прапаўшая”.

І, прышоўшы двору, згукае прыяцеляў а суседзяў, кажучы: "Цешчася з імною, бо я знайшоў згубленую авечку сваю".

і, прыйшоўшы дамоў, скліча сяброў і сусе́дзяў ды скажа ім: паце́шцеся са мною: я знайшоў маю́ прапаўшую аўцу.

і, прыйшо́ўшы дадому, скліка́е сябро́ў і суседзяў, ка́жучы ім: пара́дуйцеся са мною, бо я знайшоў сваю згу́бленую авечку.

і, прыйшоўшы дадому, склікае сяброў і суседзяў, кажучы ім: “Радуйцеся са мною, бо я знайшоў маю згубленую авечку”.

І, прыйшоўшы дадому, склікае сяброў і суседзяў, кажучы ім: “Цешцеся са мною, бо я знайшоў маю згубленую авечку”.

і, прыйшоўшы дадому, склікае сяброў і суседзяў, кажучы ім: «Парадуйцеся са мною, бо я знайшоў сваю згубленую авечку».

І, прыйшоўшы дадому, склікае сяброў і суседзяў, кажучы ім: парадуйцеся са мною, бо (я) знайшоў маю згубленую авечку.

І прыйшоўшы дадому, пакліча сяброў і суседзяў, кажучы ім: — пацешцеся са мною — я знайшоў маю загінутую авечку.

і прыйшоўшы дамоў, склікае прыяцеляў і суседзяў, кажучы ім: Цешцеся са мною, бо я знайшоў авечку маю, каторая была згінуўшы.

знаю, что сделать, чтобы приняли меня в домы свои, когда отставлен буду от управления домом.

ведаю, што зрабіць, каб прынялі мяне ў дамы свае, калі адхілены буду ад управы над домам.

Ведаю, што мне рабіць, каб, калі буду адсунуты ад аканомства, прынялі мяне ў дамы свае”.

Ведаю, што зрабіць, каб, як я буду аддалены ад аканомства, мяне прынялі ў дамы свае".

ве́даю, што зро́блю, каб прынялі мяне́ ў дамы́ сваі, калі адстаўлены буду ад эканомства.

ведаю, што́ зрабіць, каб мяне, калі адста́ўлены буду ад упраўле́ння, прынялí ў свае дамы́.

Ведаю, што зрабіць, каб людзі прынялі мяне ў дамы свае, калі адхілены буду ад кіраўніцтва домам”.

Ведаю, што зраблю, каб прынялі мяне ў дамы свае, калі адстаўлены буду ад гаспадараваньня”.

Ведаю, што зраблю, каб мяне, калі знімуць з аканомства, прынялі ў свае дамы.

ведаю, што зраблю, каб прынялі мяне ў дамы свае, калі буду адхілены ад аканомства.

Але — ведаю, што зраблю, каб, калі адстаўлены буду ад кіравецтва, прынялі мяне ў дамы свае.

Ведаю што зраблю, каб, калі буду адсунуты ад гаспадараваньня, прынялі мяне ў свае дамы.

Тогда сказал он: так прошу тебя, отче, пошли его в дом отца моего,

Тады сказаў ён: дык прашу цябе, войча, пашлі яго ў дом бацькі майго,

Дык гаворыць: “Малю цябе, ойча, каб паслаў яго ў дом бацькі майго, —

І сказаў ён: "Дык я прашу цябе, войча, паслаць яго да дому айца майго;

Тады сказаў ён: дык прашу цябе́, аце́ц, пашлі яго ў дом айца майго,

Тады сказаў ён: прашу цябе, ойча, пашлí яго ў дом ба́цькі майго,

Тады сказаў ён: “Дык прашу цябе, ойча, пашлі яго ў дом бацькі майго,

Сказаў жа ён: “Тады прашу цябе, ойча, каб ты паслаў яго ў дом бацькі майго,

І ён сказаў: Дык прашу цябе, татухна, пашлі яго ў дом майго бацькі,

(Ён) жа сказаў: дык прашу цябе, тата, каб (ты) паслаў яго ў дом бацькі майго.

Тады сказаў ён: — дык малю цябе, войча, пашлі яго ў дом айца майго;

І сказаў: Дык прашу цябе, Ойча, каб ты паслаў яго ў дом бацькі майго;

Сказываю вам, что сей пошел оправданным в дом свой более, нежели тот: ибо всякий, возвышающий сам себя, унижен будет, а унижающий себя возвысится.

Кажу вам, што гэты пайшоў у дом свой апраўданы болей, чым той: бо кожны, хто ўзьвялічвае сам сябе, паніжаны будзе, а хто паніжае сябе, узвысіцца.

Кажу вам: гэты вярнуўся дамоў больш апраўданым, чым той: бо кожны, хто ўзвышаецца, будзе прыніжаны, а хто прыніжаецца, будзе ўзвышаны».

Кажу вам: гэты пайшоў да дому свайго аправены балей за гэнага; бо кажны, што павышае сябе, паніжаны будзе; а хто паніжае сябе, павышаны будзе».

Кажу-ж вам, што гэты пайшоў апра́ўданы бале́й, чымся той: бо ўсякі, хто сам сябе́ вывышшае, паніжоны будзе, а паніжаючы сябе ўзвысіцца.

Кажу вам, што гэты пайшоў у дом свой больш апраўда́ны, чым той: бо кожны, хто ўзвыша́е сябе, будзе прынíжаны, а хто прыніжа́е сябе, будзе ўзвы́шаны.

Кажу вам, што менавіта гэты пайшоў да дому свайго апраўданы, а не той, бо кожны, хто ўзвышае сябе, прыніжаны будзе, а хто прыніжае сябе, будзе ўзвышаны».

Кажу вам, што гэты пайшоў апраўданым у дом свой, а ня той: бо ўсякі, хто сябе ўзвышае, будзе паніжаны, а хто сябе паніжае, будзе ўзвышаны».

Кажу вам: гэты пайшоў ў свой дом больш апраўданым, чым той; бо кожны, хто ўзвышае сябе, будзе паніжаны, хто ж паніжае сябе, будзе ўзвышаны.

Кажу вам: гэты пайшоў у дом свой (больш) апраўданы, чымся той: бо ўсякі, хто сам сябе вывышае, паніжаны будзе; а хто паніжае сябе, узвышаны будзе.

Кажу вам: гэты адыйшоў у дом свой апраўданы больш за таго; бо ўсякі, хто ўзносіцца, паніжаны будзе, а хто сябе паніжае, павышаны будзе.

Кажу вам, адыйшоў гэты апраўданым у дом свой, а ня той. Бо кожны, хто сябе павышае, будзе паніжаны, а хто сябе паніжае, будзе павышаны.

Иисус, когда пришел на это место, взглянув, увидел его и сказал ему: Закхей! сойди скорее, ибо сегодня надобно Мне быть у тебя в доме.

Ісус, калі прыйшоў на гэтае месца, зірнуўшы, угледзеў яго і сказаў яму: Закхей! сыдзі хутчэй, бо сёньня трэба мне быць у цябе ў доме.

І, калі Ісус прыйшоў на тое месца, глянуўшы ўверх убачыў яго ды сказаў: «Захэй, злазь хутчэй, бо сёння належыць мне быць у тваім доме».

І, прышоўшы да таго месца, глянуўшы ўгару, Ісус абачыў яго й сказаў яму: «Закхею, баржджэй зьлезь далоў, бо сядні Я маю застацца ў доме тваім».

І, прыйшоўшы на гэтае ме́сца, Ісус, глянуўшы, убачыў яго і сказаў яму: Закхе́й! зыйдзі хутчэй, бо сягоньня трэба Мне́ быць у цябе́ ў доме.

І калі прыйшоў Іісус на гэтае месца, то, паглядзе́ўшы, убачыў яго і сказаў яму: Закхей! хутчэй злазь, бо сёння ў доме тваім нале́жыць Мне быць.

А калі Езус прыйшоў на гэтае месца, паглядзеў уверх і сказаў яму: «Закхей, хутчэй спускайся, бо сёння Мне трэба быць у тваім доме».

І калі прыйшоў на гэтае месца, Ісус, глянуўшы, убачыў яго і сказаў яму: «Закхей! Зыходзь хутчэй, бо сёньня Я мушу спыніцца ў доме тваім».

І Ісус, калі прыйшоў на гэтае месяца, паглядзеўшы ўгару, [ўбачыў яго] і сказаў яму: Закхею, хутчэй злазь, бо сёння Мне трэба застацца ў тваім доме.

І калі прыйшоў на гэтае мейсца, глянуўшы ўверх, Ісус убачыў яго і сказаў яму: Закхей! Хутчэй злазь, бо сягоньня трэба Мне быць у цябе ў доме.

Ісус-жа, прыйшоўшы на гэтае месца, ўзглянуў і ўбачыу яго й сказаў яму: — Закхей, хутчэй зьлезь, бо сёньня мне трэба затрымацца ў цябе ў доме тваім.

І калі Езус прыйшоў да месца, узглянуўшы, убачыў яго і сказаў яму: Захей, зыйдзі пасьпешна, бо сягоньня трэба мне быць у тваім доме.

Иисус сказал ему: ныне пришло спасение дому сему, потому что и он сын Авраама,

Ісус сказаў яму: сёньня прыйшло збавеньне дому гэтаму, бо і ён сын Абрагамаў;

Гаворыць яму Ісус: «Сёння сталася гэтаму дому збаўленне, бо і ён ёсць сын Абрагама.

І Ісус сказаў яму: «Сядні прышло спасеньне дому гэтаму, бо й ён сын Абрагамаў;

Ісус сказаў яму: цяпе́р прышло спасе́ньне дому гэтаму, бо і ён сын Аўраама;

Сказаў яму Іісус: сёння наста́ла спасе́нне дому гэтаму, таму што і ён — сын Аўраамаў;

Езус сказаў яму: «Сёння прыйшло збаўленне ў дом гэты, таму што і ён сын Абрагама.

Ісус жа сказаў яму: «Сёньня сталася збаўленьне дому гэтаму, таму што і ён — сын Абрагама.

Ісус жа сказаў яму: Сёння прыйшло выратаванне гэтаму дому, бо і ён сын Аўраамаў;

А Ісус сказаў яму: сягоньня настала выратаваньне дому гэтаму, бо і ён — сын Абрагама.

Ісус сказаў яму: — сёньня прыйшло збавеньне дому гэтаму, бо й ён сын Абрагама.

Сказаў да яго Езус: Што сягоньня для гэтага дому сталася збаўленьне, бо і ён ёсьць сын Абрагама.

говоря им: написано: дом Мой есть дом молитвы, а вы сделали его вертепом разбойников.

кажучы ім: напісана: «дом Мой ёсьць дом малітвы: а вы зрабілі зь яго логва разбойнікаў».

кажучы ім: «Напісана: “І будзе дом Мой домам малітвы”. А вы зрабілі яго пячорай разбойнікаў».

Кажучы ім: «Пісана: "Дом Мой ё дом малітвы", а вы зрабілі яго пячораю разбойнікаў».

кажучы ім: напісана: дом Мой ёсьць дом малітвы; а вы зрабілі яго лагво́м разбойнікаў (Ісая 56:7 Ерамія 7:4).

ка́жучы ім: напíсана: «дом Мой — гэта дом малітвы», а вы зрабілі з яго логава разбойнікаў.

кажучы ім: «Напісана: “Дом Мой — гэта дом малітвы”, а вы зрабілі з яго пячору разбойнікаў».

кажучы ім: «Напісана: “Дом Мой ёсьць дом малітвы”, а вы зрабілі яго пячорай разбойнікаў».

кажучы ім: Напісана: «І будзе Мой дом домам малітвы51», вы ж яго зрабілі пячорай52 разбойнікаў.

кажучы ім: напісана: Дом Мой ёсьць Дом малітвы, а вы яго зрабілі лагвом разбойнікаў (Гісая 56:7; Яр. 7:4).

— Кажучы ім: — напісана, — дом Мой — дом для малітвы, а вы зрабілі яго лагвом разбойнікаў.

кажучы ім: Напісана ёсьць, што «дом мой ёсьць домам малітвы» (Із. 56:7), а вы зрабілі яго пячэрай разбойнікаў (Яр. 7:11).

Взяв Его, повели и привели в дом первосвященника. Петр же следовал издали.

Узяўшы Яго, павялі і прывялі ў дом першасьвятара. А Пётр ішоў сьледам зводдаль.

І, узяўшы Яго, павялі і прывялі ў дом першасвятара. Пётра ж ішоў за імі здалёк.

І, узяўшы Яго, павялі яго і прывялі да дому найвышшага сьвятара. Пётра ж ішоў за Ім воддаль.

І, узяўшы Яго, павялі і прывялі ў дом архірэя. Пётр жа ішоў здалёк.

І, узя́ўшы Яго, павялі і прывялі ў дом першасвятара́. Пётр жа ішоў следам воддаль.

Схапіўшы, павялі Яго і прывялі ў дом першасвятара. А Пётр ішоў следам за Ім зводдаль.

Схапіўшы Яго, яны павялі [Яго], і прыйшлі ў дом першасьвятара. А Пётар ішоў за Ім здалёк.

І, схапіўшы Яго, павялі і прывялі ў дом першасвятара; Пётр да ішоў зводаль следам.

І, узяўшы Яго, павялі і прывялі Яго ў дом архірэя. Пётра ж ішоў сьледам здалёк.

І ўзяўшы Яго, павялі і прывялі ў дом архісьвятара; Петра-ж усьлед ішоў здалёк.

І ўзяўшы яго, павялі ў дом архісьвятара. Пётр-жа ішоў ўсьлед здалёку.

И сказал продающим голубей: возьмите это отсюда и дома Отца Моего не делайте домом торговли.

І сказаў прадаўцам галубоў: вазьмеце гэта адсюль, і з дома Айца Майго не рабеце дома гандлёвага.

і тым, што прадавалі галубоў, сказаў: «Выносьце гэта адсюль! Не рабіце дома Айца Майго домам гандлю».

А прадаўніком галубоў сказаў: «Вазьміце гэта адгэтуль, не рабіце дому Айца Майго таварняю».

і сказаў прадаўцом галубоў: забярэце гэнае згэтуль: не рабе́це дому Айца Майго домам торгу.

і прадаўцам галубоў сказаў: забяры́це гэта адсюль, не рабіце дом Айца Майго домам га́ндлю.

А гандлярам галубамі сказаў: «Забярыце гэта адсюль! Не рабіце дом Айца Майго домам гандлю».

і сказаў тым, што прадавалі галубоў: «Забярыце гэта адсюль і не рабіце дом Айца Майго домам гандлю».

і прадаўцам галубоў сказаў: Забірайце гэта адсюль, не рабіце дом Майго Бацькі домам гандлю.

і сказаў прадаючым галубоў: забярыце гэтае адгэтуль: ня рабеце Дому Бацькі Майго домам гандлю.

І сказаў гандлярам галубамі: — забярэце гэта адсюль, і Дом Айца Майго не ператварайце ў дом гандлю.

А тым, што прадавалі галубы, сказаў: Вынясьце гэтае адсюль, і не рабеце дому Айца майго домам гандлярства.

І сказаў тым, што прадавалі галубоў: забярэце ўсе гэныя рэчы згэтуль: не рабеце дому Айца Майго домам гандлю.

При сем ученики Его вспомнили, что написано ревность по доме Твоем снедает Меня.

Пры гэтым вучні Ягоныя прыгадалі, што напісана: «рупнасьць за дом Твой зьядае Мяне».

І прыпомнілі вучні Яго, што напісана: «Руплівасць пра дом Твой з’ядае Мяне».

Вучанікі Ягоныя прыпомнелі, што напісана: «Рупатлівасьць праз дом Твой зьядае Мяне».

І прыпомнілі вучні Яго, што напісана: руплівасьць аб дом Твой зьядае Мяне́ (Псальм 68:10).

І ўспомнілі вучні Яго, што напíсана: «клопат пра дом Твой паглына́е Мяне».

І прыгадалі вучні Ягоныя, што напісана: «Руплівасць аб доме Тваім паглынае Мяне».

І ўзгадалі вучні Ягоныя, што напісана: «Руплівасьць пра дом Твой зьядае Мяне».

[І] ўспомнілі Яго вучні, што напісана: «Руплівасць пра дом Твой з’ядае Мяне».

І прыпомнілі вучні Ягоныя, што напісана: руплівасьць (аб) Доме Тваім праглынула Мяне (Пс. 69:10).

Тады ўспомнілі вучні Ягоныя, што напісана: — «трывога за Дом Твой зьядае Мяне».

І ўспомнілі вучні ягоны, што ёсьць напісана: «Рупнасьць аб дом твой зьела мяне» (Пс. 68:2).

І прыпомні вучні Ягоныя, што пра гэта было напісана: рупатлівасьць пра дом Твой пажырае Мяне.

И разошлись все по домам.

І разыйшліся ўсе па дамах.

Ды вярнуліся кожны ў свой дом.

І пайшлі да дамоў сваіх.

І разыйшліся да дому.

І пайшлі кожны ў свой дом.

І разышліся кожны да свайго дому.

І пайшоў кожны ў дом свой.

І пайшоў кожны ў свой дом.

І пайшоў кожны ў дом свой.

І разыйшліся кажны ў дом свой.

І разыйшліся да дамоў сваіх.

Марфа, услышав, что идет Иисус, пошла навстречу Ему; Мария же сидела дома.

Марфа, пачуўшы, што ідзе Ісус, пайшла насустрач Яму; а Марыя сядзела дома.

Як толькі пачула Марта, што Ісус ідзе, пабегла да Яго, а Марыя засталася дома.

Тады Мархва, як пачула, што Ісус ідзець, вышла наўпярэймы Яму; Марыя ж сядзела дома.

Марта, пачуўшы, што йдзе́ Ісус, пайшла насустрэчу Яму. Марыя-ж асталася ў доме.

Марфа, калі пачула, што Іісус ідзе, пайшла насу́страч Яму; Марыя ж дома сядзела.

Калі Марта пачула, што ідзе Езус, яна выйшла Яму насустрач, а Марыя сядзела дома.

Марта, калі пачула, што ідзе Ісус, выйшла напярэймы Яму, а Марыя сядзела ў доме.

Марфа ж, калі пачула, што Ісус ідзе, пайшла насустрач Яму; а Марыям сядзела дома.

Тады Марта, як пачула, што йдзе Ісус, выйшла насустрэчу Яму. Марыля ж сядзела ў доме.

Марфа-ж, калі пачула, што йдзе Ісус, пайшла насустрач Яму; а Марыя сядзела дома.

Дык Марта, як пачула, што ідзе Езус, пераняла яго, а Марыя сядзела дома.

Марта, пачуўшы, што ідзе Ісус, выйшла насустрэчу Яму; Марыя-ж асталася дома.

И внезапно сделался шум с неба, как бы от несущегося сильного ветра, и наполнил весь дом, где они находились

І раптам зрабіўся шум зь неба, як бы ад павеву моцнага ветру, і напоўніў увесь дом, дзе яны былі.

І раптам стаўся шум з неба, як бы ад наляцеўшага буйнага ветру, ды напоўніў увесь дом, дзе яны сядзелі.

І зьнецікі стаўся гук ізь неба, бы ад павеву буйнога ветру, і напоўніў увесь дом, ідзе яны сядзелі.

І зьнячэўку пачуўся гук з неба, быццам ад наляце́ўшага буйнага ве́тру, ды напоўніў уве́сь дом, дзе́ яны сядзе́лі.

І ра́птам пачу́ўся з неба шум, бы́ццам ад пары́ву бу́йнага ве́тру, і напо́ўніў уве́сь дом, дзе яны сядзе́лі;

Раптам узняўся шум з неба, нібы павеў моцнага ветру, і напоўніў увесь дом, дзе яны сядзелі.

І стаўся раптам шум з неба, быццам ад наляцеўшага гвалтоўнага ветру, і напоўніў увесь дом, дзе яны сядзелі.

І раптам з неба пачуўся шум, як ад парывістага моцнага подзьмуху, і ён напоўніў увесь дом, дзе яны сядзелі;

І раптам зьявіўся зь неба шум, як бы ад наляцеўшага моцнага ветру, ды напоўніў увесь дом, дзе яны былí.

І стаўся раптам з неба шум, як-бы надыходзячага сільнага ветру, і напоўніў увесь дом, дзе яны сядзелі.

Итак твердо знай, весь дом Израилев, что Бог соделал Господом и Христом Сего Иисуса, Которого вы распяли.

Дык цьвёрда ведай, увесь дом Ізраілеў, што Бог зрабіў Госпадам і Хрыстом Гэтага Ісуса, Якога вы ўкрыжавалі.

Дык хай вельмі цвёрда ведае ўвесь дом Ізраэля, што гэтага Ісуса, Якога вы ўкрыжавалі, Бог учыніў Госпадам і Хрыстом».

Дык няхай увесь дом Ізраеляў напэўна ведае, што Бог учыніў Яго, Гэтага Ісуса, Каторага вы ўкрыжавалі, Спадаром а Хрыстом».

Дык няхай-жа цьвёрда ве́дае ўве́сь дом Ізраілявы, што Бог зрабіў Госпадам і Хрыстом Яго, гэтага Ісуса, якога вы ўкрыжавалі.

Дык няхай жа цвёрда ве́дае ўве́сь дом Ізра́ілеў, што Го́спадам і Хрысто́м Бог зрабіў Яго, Таго́ Іісуса, Яко́га вы распя́лі.

Няхай кожны дом Ізраэля цвёрда ведае, што гэтага Езуса, якога вы ўкрыжавалі, Бог зрабіў і Панам, і Месіяй».

Дык няхай упэўнена ведае ўвесь дом Ізраіля, што Бог зрабіў і Госпадам, і Хрыстом Яго, Гэтага Ісуса, Якога вы ўкрыжавалі».

Дык няхай непахісна ведае ўвесь дом Ізраілеў, што Бог зрабіў Яго і Госпадам і Хрыстом, — Гэтага Ісуса, Якога вы ўкрыжавалі.

Дык бяз сумніву хай ведае ўвесь дом Ізраэ́ляў, што і Госпадам і Хрыстом Ягоным Бог зрабіў Гэтага Ісуса, Якога вы ўкрыжавалі.

Дык няхай напэўна ведае ўвесь дом Ізраіля, што Бог учыніў яго і Панам і Хрыстом, гэтага Езуса, каторага вы ўкрыжавалі.

И каждый день единодушно пребывали в храме и, преломляя по домам хлеб, принимали пищу в веселии и простоте сердца,

і кожны дзень аднадушна заставаліся ў храме і, ламаючы па дамах хлеб, прымалі страву ў радасьці і ў шчырасьці сэрца,

і штодзень аднадушна заставаліся ў святыні, і, ламаючы хлеб па дамах, спажывалі ежу ў радасці і прастаце сэрца,

І дзень пры дню непарушна трывалі ў сьвятьгаі, і, ломячы хлеб па дамох, дзялілі ежу ў радасьці а ў прасьціні сэрца,

І, кожын дзе́нь аднадушна бываючы ў храме ды ламаючы хле́б у дамох, прымалі страву ў радасьці й прастаце́ сэрца,

і кожны дзень яны аднаду́шна знахо́дзіліся ў хра́ме, і, пераламля́ючы хлеб па дама́х, прыма́лі ежу ў радасці і прастаце́ сэ́рца,

Штодня збіраліся аднадушна ў святыні і, ламаючы дома хлеб, спажывалі ежу ў радасці і прастаце сэрца,

І кожны дзень аднадушна трываючы ў сьвятыні і ламаючы хлеб у дамах, прыймалі ежу ў весялосьці і лагоднасьці сэрца,

і штодня, аднадушна шчыруючы ў святыні і пераламляючы хлеб па дамах, яны прымалі ежу ў радасці і сардэчнай прастаце,

І кожны дзень бываючы аднадушна ў Сьвятыні і ламаючы па дамох хлеб, прымалі страву ў радасьці і прастаце сэрца,

Штодня так-жа аднадушна трываючы ў сьвятыні; і ламаючы хлеб па дамох, спажывлі ежу з радасьцяй і прастатой сэрца,

И всякий день в храме и по домам не переставали учить и благовествовать об Иисусе Христе.

і кожны дзень у царкве і па дамах не пераставалі вучыць і зьвеставаць пра Ісуса Хрыста.

і, не перастаючы, штодзень у святыні і па дамах навучалі і абвяшчалі добрую вестку аб Ісусе Хрысце.

І кажнага дня ў сьвятыні і з дому да дому не пераставалі навучаць а агалашаць дабравесьць, што Ісус — Хрыстос.

ды кожын дзе́нь у храме й дома ня кідалі навучаць і абвяшчаць пра Ісуса Хрыста.

і кожны дзень у хра́ме і до́ма яны не перастава́лі вучы́ць і дабраве́сціць пра Іісуса Хрыста́.

Не пераставалі кожны дзень навучаць у святыні і па дамах, абвяшчаючы Евангелле пра Езуса Хрыста.

І кожны дзень у сьвятыні і дома не пераставалі навучаць і дабравесьціць пра Ісуса Хрыста.

і яны штодня ў святыні і ў дамах не пакідалі навучаць і дабравесціць пра Ісуса Хрыста.

і кожны дзень у Сьвятыні ды па дамох ня пераставалі вучыць і абвяшчаць пра Ісуса Хрыста.

І не пераставалі кожны дзень у сьвятыні і па дамох навучаць і апавяшчаць Езуса Хрыста.

и избавил его от всех скорбей его, и даровал мудрость ему и благоволение царя Египетского фараона, [который] и поставил его начальником над Египтом и над всем домом своим.

і выбавіў яго ад усіх уціскаў ягоных, і дараваў мудрасьць яму і ўпадабаньне фараона, цара Егіпецкага, і той паставіў яго начальнікам над Егіптам і над усім домам сваім.

і вызваліў яго ад усякіх бед, і даў яму ласку і мудрасць перад абліччам фараона, цара Егіпта, і ён прызначыў яго ўладаром над Егіптам ды над усім сваім домам.

І выбавіў яго ад усяе атугі, і даў яму зычлівасьць а мудрасьць у ваччу фараона, караля ягіпецкага, і ён прызначыў яго за начэльніка над Ягіптам а над усім домам сваім.

і ратаваў яго з усіх бе́д ягоных, і даў яму ласку й мудрасьць перад Фараонам, царом Эгіпецкім; і той паставіў яго за начальніка над Эгіптам дый над усім домам сваім.

і зба́віў яго ад усіх бед яго, і даў му́драсць яму́ і прыхíльнасць фараона, цара́ Егіпецкага; і той паста́віў яго нача́льнікам над Егіптам і над усім до́мам сваім.

і вызваліў яго ад усякага ўціску, адарыў яго ласкай і мудрасцю ў вачах фараона, караля егіпецкага, і паставіў яго кіраўніком над Егіптам і над усім яго домам.

і выбавіў яго з усіх прыгнётаў ягоных, і даў яму ласку і мудрасьць перад фараонам, валадаром Эгіпту; і той паставіў яго за кіраўніка над Эгіптам і над усім домам сваім.

і выбавіў яго ад усіх бедаў і даў яму ласку і мудрасць перад фараонам, царом Егіпта, і той паставіў яго начальнікам над Егіптам і [над] усім сваім домам.

і выратаваў яго з усіх бедаў ягоных, і даў яму дабразычлівасьць і мудрасьць перад хвараонам, валадаром Ягіпту, і (той) паставіў яго начальнікам над Ягіптам дый над усім домам сваім.

і вырваў яго з усіх уцісьненьняў ягоных; і даў яму ласку і мудрасьць прад вачамі фараона, караля эгіпскага; і паставіў яго начальнікам над Эгіптам і над усім домам сваім.

В это время родился Моисей, и был прекрасен пред Богом. Три месяца он был питаем в доме отца своего.

У гэты час нарадзіўся Майсей і быў да спадобы Богу; тры месяцы яго кармілі ў доме бацькі ягонага,

У той час нарадзіўся Майсей, і быў ён мілы Богу; і тры месяцы кармілі яго ў доме бацькі ягонага.

У тым часе нарадзіўся Масей і быў пазорны. Тры месяцы ён быў жыўлены ў доме айца свайго,

У тым часе ўрадзіўся Майсе́й ды быў угодны Богу; яго гадавалі тры ме́сяцы ў доме бацькі ягонага.

У той час нарадзіўся Маісей, і быў ён мíлы Богу; яго гадава́лі тры месяцы ў доме ба́цькі яго;

У гэты час нарадзіўся Майсей, і ён быў любы Богу. Тры месяцы яго кармілі ў доме бацькі.

У той час нарадзіўся Майсей, і быў мілы Богу; яго гадавалі тры месяцы ў доме бацькі ягонага.

У гэты час нарадзіўся Маісей, і ён быў прыгожы22 для Бога; яго тры месяцы гадавалі ў бацькавым доме,

У гэты час быў народжаны Масей і быў (ён) заўгодны Богу; (і) быў ён тры месяцы ўзгадаваны ў доме бацькі свайго.

У тым-жа часе радзіўся Майсей і быў ён мілы Богу. Праз тры месяцы быў ён гадаваны ў доме бацькі свайго,

Бог же отвратился и оставил их служить воинству небесному, как написано в книге пророков: дом Израилев! приносили ли вы Мне заколения и жертвы в продолжение сорока лет в пустыне?

А Бог адвярнуўся і пакінуў іх служыць войску нябеснаму, як напісана ў кнізе прарокаў: «дом Ізраілеў! Ці прыносілі вы Мне заколатае і ахвяры за сорак гадоў у пустыні?

Дык Бог адвярнуўся ад іх і дазволіў, каб служылі войску нябеснаму, як напісана ў кнізе прарокаў: “Дом Ізраэля! Хіба прыносілі вы Мне ахвяры і цэласпаленні на працягу сарака гадоў у пустыні?

Бог жа адвярнуўся й выдаў іх служыць войску нябёснаму, як напісана ў кнігах прароцкіх: "Ціж вы абракалі Імне зарэзы а аброкі сорак год на пустыні, доме Ізраеляў?

І адвярнуўся Бог і аддаў іх, каб служылі войску нябе́снаму, як напісана ў кнізе Прарокаў: Доме Ізраілявы, ці прыносілі вы Мне́ бітае й ахвяры ў працягу сараку́ гадоў у пустыні?

Бог жа адвярну́ўся і адда́ў іх служы́ць во́інству нябе́снаму, як напíсана ў кнізе прарокаў: до́ме Ізра́ілеў! ці прыно́сілі вы Мне закла́нні і ахвяры на праця́гу сарака́ гадоў у пусты́ні?

Тады Бог адвярнуўся ад іх і аддаў іх, каб служылі яны войску нябеснаму, як напісана ў кнізе Прарокаў: “Дом Ізраэля, ці прыносілі вы Мне забітую жывёлу і ахвяры на пустыні сорак гадоў?

А Бог адвярнуўся і аддаў іх служыць войску нябеснаму, як напісана ў кнізе Прарокаў: “Дом Ізраіля, ці прыносілі вы Мне бітае і ахвяры сорак гадоў у пустыні?

Але Бог адвярнуўся і аддаў іх служыць нябеснаму войску, як і напісана ў кнізе прарокаў: «Ці заколатае і ахвяры вы прыносілі Мне сорак гадоў у пустэльні, доме Ізраілеў?

І адвярнуўся ад (іх) Бог і пакінуў іх служыць войску нябеснаму, як напісана ў кнізе Прарокаў: дом Ізраэля, ці прыносілі (вы) Мне ахвярныя жывёлы і ахвяры сорак гадоў у пустэльні?

І адвярнуўся Бог і аддаў іх служыць войску нябеснаму, як ёсьць напісана ў кнізе прарокаў (Ам. 5:25-27): «Ці вы ахвяравалі мне ахвяры і жэртвы праз сорак гадоў у пустыні, доме Ізраіляў?

Соломон же построил Ему дом.

А Саламон збудаваў Яму дом.

А Саламон пабудаваў Яму дом.

Салямон жа пастанавіў Яму дом.