G3756: οὐ

и не знал Ее. Как наконец Она родила Сына Своего первенца, и он нарек Ему имя: Иисус.

і ня знаў Яе, пакуль нарадзіла Сына Свайго першароднага, і Ён даў Яму імя: Ісус.

І не спазнаваў Яе, аж пакуль Яна нарадзіла Сына Свайго Першароднага, і назваў Яго імем Ісус.

І ня знаў Яе, пакуль не нарадзіла Яна Сына, і ён назваў імя Ягонае: Ісус.

і ня ве́даў яе́, ажно нарадзіла Сына свайго першароднага, і ён даў Яму імя: Ісус.

і не знаў Яе, пакуль нарадзіла Сына Свайго першароднага, і ён даў Яму імя́: Іісус.

і не спазнаваў Яе, пакуль Яна не нарадзіла Сына, якому ён даў імя Езус.

і не спазнаў яе, аж нарадзіла Сына свайго Першароднага, і ён даў Яму імя Ісус.

І не знаў Яе, пакуль не нарадзіла Яна [Свайго] Сына [Першынца]; і ён назваў Яго імем Ісус.

і ня знаў яе, ажно нарадзіла Сына свайго Першароднага, і ён даў Яму Імя: Ісус.

І не пазнаваў Яе, ажно нарадзіла Сына, і ён да Яму імя — Ісус.

І не пазнаваў яе дакуль не нарадзіла сына свайго першароднага, і даў імя яму: Езус.

І ня знаў яе, аж радзіла сына свайго первароднага, і даў яму імя Езус.

глас в Раме слышен, плач и рыдание и вопль великий; Рахиль плачет о детях своих и не хочет утешиться, ибо их нет.

«Голас у Раме чуцен, плач, і галашэньне, і лямант вялікі; Рахіль плача па дзецях сваіх і ня хоча суцешыцца; бо іх няма».

«Чуецца голас у Раме, лямант, плач і галашэнне вялікае: Ракель плача па сынах сваіх і не можа суцешыцца, бо іх няма».

«Быў чуваць голас у Раме, галашэньне а плач а шмат жалобы: Рахіль плача па дзяцёх сваіх і не даецца пацешыць, бо іх няма».

Голас у Раме чутны, плач і рыданьне, і лямант вялікі; Рахіль плача па дзе́цях сваіх і ня хоча ўце́шыцца, бо іх няма (Ерамія 31:15).

«голас у Раме чу́тны, галашэнне, і плач, і ля́мант вялікі; Рахíль плача па дзе́цях сваіх і не хоча суце́шыцца; бо іх няма».

«Голас у Раме чутны, плач і лямант вялікі. Рахэль аплаквае дзяцей сваіх і не хоча суцешыцца, бо іх няма».

«Голас у Раме чутны, плач, і галашэньне, і лямант вялікі; Рахель плача па дзецях сваіх і ня хоча суцешыцца, бо іх няма».

«Голас у Раме чуваць быў, плач і вялікае галашэнне, Рахіль аплаквала сваіх дзяцей і не хацела суцешыцца, бо няма іх».

Голас у Раме чу́цен, плач, і галашэньне, і лямант вялікі; Рахіль плача па дзецях сваіх і ня хоча ўцешыцца, бо іх няма. (Ярэм. 31:15).

— голас у Раме чуцён, плач, галашэньне і лямант вялікі: Рахіль плача па дзецях і ня хоча суцешыцца, бо няма ўжо іх. —

«Голас быў чутны ў Раме, пляць наўзрыд вялікі; Рахэля галосячая па дзецях сваіх не хацела суняцца, бо іх нямашака».

«Голас быў чутны ў Раме, плач і галасьба вялікая; Рахеля плачучая па дзецях сваіх і не хацела супакоіцца, бо іх нямашака».

Я крещу вас в воде в покаяние, но Идущий за мною сильнее меня; я не достоин понести обувь Его; Он будет крестить вас Духом Святым и огнем;

я хрышчу вас вадою на пакаяньне; але Той, Хто ідзе за мною, мацнейшы за мяне; я ня варты панесьці абутак Ягоны; Ён будзе хрысьціць вас Духам Сьвятым і вагнём;

Я вас хрышчу вадою дзеля навяртання, але Той, Хто ідзе за мною, дужэйшы за мяне. Яму я не варты насіць пасталоў. Ён будзе хрысціць вас Духам Святым і агнём.

Я хрышчу вас у вадзе на каяту, але Тый, што йдзець просьле мяне, дужшы за мяне, чыйго вобую я ня годны панесьці; Ён будзе хрысьціць вас у Духу Сьвятым а агню.

Я хрышчу вас у вадзе́ ў пакаяньне, але той, што йдзе́ за мною, дужэйшы за мяне́, я ня варт нясьці вобуй Яго. Ён будзе хрысьціць вас у Духу Сьвятым і ў вагні.

Я хрышчу́ вас вадою дзе́ля пакая́ння; але Той, Хто ідзе за мною, мацне́йшы за мяне; я не ва́рты пане́сці абутак Яго; Ён будзе хрысцíць вас Духам Святым і агнём.

Я вас хрышчу вадою дзеля пакаяння, але той, хто ідзе за мною, мацнейшы за мяне, і я няварты несці сандалі Ягоныя. Ён вас будзе хрысціць Духам Святым і агнём.

Я хрышчу вас у вадзе на навяртаньне, але Той, Хто ідзе за мною, дужэйшы за мяне, і я ня варты несьці сандалы Ягоныя. Ён будзе хрысьціць вас у Духу Сьвятым і ў агні.

Я хрышчу вас у вадзе на пакаянне, але Той, Хто ідзе за мною, мацнейшы за мяне, я не варты панесці Яго сандаляў; Ён будзе хрысціць вас Святым Духам і агнём;

Я хрышчу вас у вадзе ў (знак вашага) пакаяньня; але Той, Хто ідзе за мною дужэйшы за мяне; я ня варты панесьці абутак Ягоны. Ён будзе хрысьціць вас у Духу Сьвятым і ў вагні.

Я хрышчу вас вадою ў пакаяньне, але йдзе па мне мацнейшы за мяне; я-ж недастойны несьці абутак Ягоны; Ён будзе хрысьціць вас Духам Сьвятым і агнём.

Я то хрышчу вас вадою на пакуту, але той, што па мне прыйдзе, дужэйшы за мяне і я ня варт нясці абутак ягоны. Ён вас хрысціціме ў Духу Святым ды ў вагні.

Я то хрышчу вас вадою на пакуту, але той, каторы па мне прыйдзе, ёсьць мацнейшы за мяне і я ня варт нясьці абутак яго. Ён вас будзе хрысьціць Духам сьвятым і агнём.

Он же сказал ему в ответ: написано: не хлебом одним будет жить человек, но всяким словом, исходящим из уст Божиих.

А Ён сказаў яму ў адказ: напісана: «ня хлебам адным будзе жыць чалавек, а ўсякім словам, якое зыходзіць з вуснаў Божых».

Той, адказваючы, прамовіў: «Напісана: “Не хлебам адзіным толькі будзе жыць чалавек, але і кожным словам, якое паходзіць з вуснаў Божых”».

Але Ён, адказуючы, адказаў: «Напісана: ’Не адзіным хлебам жыва будзе людзіна, але кажным словам, што выходзе з вуснаў Божых’».

Ён жа адказаў яму: напісана: ня хле́бам адным жыць будзе чалаве́к, але ўсякім словам, выходзячым з вуснаў Божых (Другазаконьне 8:3).

А Ён сказаў яму ў адказ: напíсана: «не хлебам адным будзе жыць чалавек, а ўсякім сло́вам, якое зыхо́дзіць з ву́снаў Божых».

А Ён сказаў у адказ: «Напісана: “Не хлебам адным будзе жыць чалавек, а кожным словам, што выходзіць з вуснаў Божых”»

Ён жа, адказваючы, сказаў яму: «Напісана: “Ня хлебам адным будзе жыць чалавек, але ўсякім словам, што выходзіць з вуснаў Божых”».

Ён жа сказаў у адказ: Напісана: «Не хлебам адным будзе жыць чалавек, а кожным словам, што зыходзіць з вуснаў Божых».

Ён жа, адказаўшы, сказаў: напісана: ня хлебам адным жыць будзе чалавек, але ўсякім словам, выходзячым з Вуснаў Бога.

Ён-жа ў адказ сказаў: — напісана ёсць: ня хлебам адзіным жыў будзе чалавек, але ўсякім словам, што выйходзіць з вуснаў Божых.

Ён-жа ў адказ сказаў яму: «Не адным хлебам жыве чалавек, але кожным словам, выходзячым з вуснаў Божых» (Пт. Пр. 8:3).

Ён, адказваючы, сказаў: Напісана ёсьць: «Не адным хлебам жыве чалавек, але кожным словам, якое выходзіць з вуснаў Божых» (Пт. Пр. 8:3).

Иисус сказал ему: написано также: не искушай Господа Бога твоего.

Сказаў яму Ісус: напісана яшчэ: «не спакушай Госпада Бога твайго».

Гаворыць яму Ісус: «Ізноў жа напісана: “Не спакушай Госпада, Бога твайго”».

Сказаў яму Ісус: «Напісана яшчэ: ’Не спакушай Спадара Бога свайго’».

Ісус сказаў яму: ізноў жа напісана: не спакушай Госпада Бога твайго (Другазаконьне 6:16).

Казаў яму Іісус: напíсана яшчэ: «не спакуша́й Госпада Бога твайго».

Езус сказаў яму: «Напісана таксама: “Не будзеш выпрабоўваць Пана Бога твайго”».

Ісус сказаў яму: «Ізноў жа напісана: “Не спакушай Госпада, Бога твайго”».

Ісус сказаў яму: напісана: «Не выпрабоўвай Госпада, твайго Бога».

Ісус сказаў яму: зноў жа напісана: ня спакушай Госпада Бога твайго.

Ісус-жа сказаў яму: — напісана таксама: не спакушай Госпада Бога Твайго.

Сказаў яму Езус: Такжа ёсьць напісана: « Не спакушай Бога Усеспадара твайго» (Пт. Пр. 6:16).

Сказаў яму Езус: Такжа напісана ёсьць: «Не спакушай Пана Бога твайго» (Пт. Пр. 6:16).

Вы — свет мира. Не может укрыться город, стоящий на верху горы.

Вы — сьвятло сьвету: ня можа схавацца горад, які стаіць на версе гары.

Вы — святло свету. Не можа схавацца горад, што размешчаны на версе гары.

Вы — сьвятло сьвету. Ня можа места схавацца, стоячы на версе гары.

Вы — сьвятло́ сьве́ту. Ня можа ме́ста схавацца, стоячы на ве́рсе гары.

Вы — святло свету. Не можа схава́цца горад, які стаіць на гары.

Вы святло свету. Не можа схавацца горад, які стаіць на вяршыні гары.

Вы — сьвятло сьвету. Ня можа схавацца горад, які стаіць на вяршыні гары.

Вы — святло свету. Не можа схавацца горад, які стаіць наверсе гары.

Вы — сьвятло сьвету; ня можа схавацца места, якое стаіць наверсе гары.

Вы — сьвятло сьвету; ня можа быць схаванае места, калі стаіць на гары.

Вы святло свету; ня можа схавацца горад, стаячы на гары.

Вы ёсьць сьветласьць сьвету; ня можа скрыцца горад паложаны на гарэ.

Не думайте, что Я пришел нарушить закон или пророков: не нарушить пришел Я, но исполнить.

Ня думайце, што Я прыйшоў парушыць закон, альбо прарокаў: не парушыць прыйшоў Я, а зьдзейсьніць.

Не думайце, што Я прыйшоў парушыць закон і прарокаў. Я прыйшоў не парушыць, але выканаць.

Ня думайце, што Я прышоў узрушыць закон альбо прарокаў; Я ня прышоў узрушыць, але спаўніць.

Ня думайце, што Я прыйшоў парушыць закон ці прарокаў; не парушыць прыйшоў Я, але выпаўніць.

Не думайце, што Я прыйшоў пару́шыць закон, альбо прарокаў: не пару́шыць прыйшоў Я, а здзе́йсніць.

Не думайце, што Я прыйшоў адмяніць Закон ці Прарокаў. Не адмяніць прыйшоў Я, а выканаць.

Ня думайце, што Я прыйшоў парушыць Закон ці Прарокаў; не парушыць прыйшоў Я, але споўніць.

Не думайце, што Я прыйшоў адмяніць закон ці прарокаў; Я прыйшоў не адмяніць, а здзейсніць.

Ня падумайце, што Я прыйшоў καταλυσαι (раскрыць да найглыбейшых глыбіняў) Закон альбо Прарокаў; ня прыйшоў (Я) καταλυσαι, але выпаўніць.

Ня думайце, што прыйшоў Я зьняважыць закон і прарокаў; ня зьняважыць прыйшоў Я, але выканаць.

Ня думайце, што я прыйшоў скасаваць Закон ці прарокаў; ня прыйшоў я касаваць, але выпаўніць.

Ня думайце, што я прыйшоў скасаваць Закон або прарокаў; ня прыйшоў я касаваць, але дапоўніць.

Ибо истинно говорю вам: доколе не прейдет небо и земля, ни одна иота или ни одна черта не прейдет из закона, пока не исполнится все.

Бо праўду кажу вам: пакуль ня мінецца неба і зямля, ані ёта адна, ані рыска адзіная ня мінецца з закона, пакуль ня збудзецца ўсё.

Бо сапраўды кажу вам: пакуль неба і зямля не прамінуць, ані адна ёта, ані адна рыска не зменіцца ў законе, аж пакуль усё не збудзецца.

Бо запраўды кажу вам: пакуль ня мінець неба й зямля, ні водная ёта альбо ні водная рыска ня мінець із закону, аж пакуль усё ня станецца.

Бо запраўды́ кажу вам: пакуль не праміне́ не́ба й зямля, ніводная йота ці рыса не праміне́ з закону, пакуль ня вы́паўніцца ўсё.

Бо праўду кажу вам: пакуль не знíкнуць неба і зямля, ані ёта адна, ані ры́ска адзіная не знíкне з закона, пакуль не збу́дзецца ўсё.

Бо сапраўды кажу вам: пакуль не міне неба і зямля, ніводная ёта, ніводная рыска не зменіцца ў Законе, пакуль не збудзецца ўсё.

Бо сапраўды кажу вам: пакуль не праміне неба і зямля, аніводная ёта ці рыска не праміне з Закону, пакуль ня станецца ўсё.

Бо сапраўды кажу вам: пакуль не адыдзе неба і зямля, ні адна ёта і ні адна рыска ні ў якім разе не адыдзе з закона, пакуль не спраўдзіцца ўсё.

Бо запраўды кажу вам, што ніводная ёта ці рыса ў Законе ня марна (напісана), але пакуль яшчэ існу́е гэтая зямля і неба, будзе ўсё выпаўнена.

Бо папраўдзе кажу вам: пакуль не праміне неба й зямля, ніводная йота, ніводная рыса ня здымецца з закону, пакуль ня споўніцца ўсё.

Сапраўды-ж кажу вам: пакуль не праміне неба й зямля, не адменіцца аніводна ёта, ніводна рыска ў Законе, пакуль усё не станецца.

Сапраўды-ж кажу вам: пакуль не праміне неба і зямля, не загіне аніводная ёта, аніводная рыска з Закону, аж пакуль усё станецца.

Ибо, говорю вам, если праведность ваша не превзойдет праведности книжников и фарисеев, то вы не войдете в Царство Небесное.

Бо, кажу вам, калі праведнасьць ваша не пераважыць праведнасьці кніжнікаў і фарысэяў, дык ня ўвойдзеце вы ў Царства Нябеснае.

Бо кажу вам: калі ваша справядлівасць не будзе большай, чым у кніжнікаў і ў фарысеяў, не ўвойдзеце вы ў Валадарства Нябеснае.

Бо кажу вам: калі справядлівасьць ваша не пярэйдзе справядлівасьці кніжнікаў а фарысэяў, дык ніяк ня ўвыйдзеце ў гаспадарства нябёснае.

Бо кажу вам, калі сьвятасьць ваша не перавы́сіць сьвятасьці кніжнікаў і фарысэяў, то вы ня ўвойдзеце ў Царства Нябе́снае.

Бо, кажу вам, калі пра́веднасць ваша не перавы́сіць пра́веднасці кніжнікаў і фарысеяў, то не ўво́йдзеце вы ў Царства Нябеснае.

Бо кажу вам, калі справядлівасць ваша не пераўзыдзе справядлівасці кніжнікаў і фарысеяў, то вы не ўвойдзеце ў Валадарства Нябеснае.

Бо кажу вам: калі праведнасьць вашая не перавысіць [праведнасьці] кніжнікаў і фарысэяў, вы ня ўвойдзеце ў Валадарства Нябеснае.

Бо кажу вам, калі ваша праведнасць не перавысіць праведнасці кніжнікаў і фарысеяў, то вы ні ў якім разе не ўвойдзеце ў Царства Нябёсаў.

Дык кажу вам, што калі праведнасьць вашая ня перавысіць намнога праведнасьці кніжнікаў і хварысэяў, ня ўвойдзеце ў Гаспадарства Нябёсаў.

Бо, кажу вам: калі праведнасьць вашая не ўзьнімецца над кніжнікаў і фарысеяў, — ня ўвойдзіце у Ўладарства Нябеснае.

Бо кажу вам, калі справядлівасьць ваша ня будзе буйнейшай, чым кніжнікаў і фарызэяў, ня ўвойдзеце ў каралеўства нябеснае.

Бо кажу вам, што калі ваша справядлівасьць ня будзе буйнейшай, як кніжнікаў і фарызэяў, ня ўвойдзеце ў каралеўства нябеснае.

Вы слышали, что сказано древним: не убивай, кто же убьет, подлежит суду.

Вы чулі, што сказана продкам: «не забівай; а хто заб’е, падпадае суду».

Чулі, што сказана было продкам: “Не забівай”, а хто заб’е, будзе асуджаны.

Вы чулі, што сказана старавечным: ’Не забівай; а хто заб’ець, падпадзець пад суд’.

Вы чулі, што сказана старадаўным: не забівай; хто-ж заб’е́, падлягае суду (Выхад 20:13).

Вы чулі, што ска́зана продкам: «не забівай; а хто заб’е, падляга́е суду́».

Вы чулі, што было сказана продкам: “Не забівай”, а хто заб’е, падлягае суду.

Вы чулі, што сказана старадаўнім: “Не забівай, а хто заб’е, падлягае суду”.

Вы чулі, што сказана старажытным: «Не забівай, а хто заб’е, падпадзе пад суд».

Вы чулі, што сказана старадаўным: ня забівай, хто ж заб’е будзе адданы суду.

Вы чулі, што гаворана было даўнейшым — не забівай, а хто заб’е, падлягае суду.

Вы чулі што сказана старадаўным: «Не забівай, а хто-б забіў, падпадзе пад суд» (Выйсьц. 20:13).

Вы чулі, што сказана старадаўным: «Не забівай, а хто-б забіў, будзе падлеглы суду» (Вых. 20:13).

истинно говорю тебе: ты не выйдешь оттуда, пока не отдашь до последнего кодранта.

праўду кажу табе: ня выйдзеш адтуль, пакуль не аддасі апошняга кадранта.

Сапраўды кажу табе: не выйдзеш адтуль, пакуль не аддасі апошняга квадранта.

Запраўды кажу табе: ня выйдзеш стуль, пакуль не аддасі апошняга шэляга.

Запраўды кажу табе́: ты ня выйдзеш адтуль, пакуль не аддасі апошняга кадранта.

Праўду кажу табе: не вы́йдзеш адтуль, пакуль не аддасí апошняга кадра́нта.

Сапраўды кажу табе: не выйдзеш адтуль, пакуль не аддасі апошні грош.

Сапраўды кажу табе: ты ня выйдзеш адтуль, пакуль не аддасі апошняга кадранта.

Сапраўды кажу табе: ні ў якім разе не выйдзеш адтуль, пакуль не аддасі апошняга кадранта7.

Праўду кажу табе: ня выйдзеш адтуль, пакуль ня аддасі апошняга кадранта.

Запраўды, кажу табе, ня выйдзеш адтуль, пакуль не аддасі апошняга шэлягу.

Сапраўды кажу табе: ня выйдзеш адтуль, пакуль не аддасі апошняга шэлягу.

Сапраўды кажу табе: ня выйдзеш датуль, пакуль не аддасі апошняга грошыка.

Вы слышали, что сказано древним: не прелюбодействуй.

Вы чулі, што сказана продкам: «Ня чыні пералюбу».

Чулі, што сказана: “Не чужалож”?

Вы чулі, што сказана справядлівым: "Не чужалож’.

Вы чулі, што сказана старадаўным: ня блудзі (Выхад 20:14).

Вы чулі, што ска́зана продкам: «не пралюбадзе́йнічай».

Вы чулі, што сказана: “Не чужалож”.

Вы чулі, што сказана старадаўнім: “Не чужалож”.

Вы чулі, што сказана [для старажытных]: «Не чужалож».

(Вы) чулі, што сказана старадаўным: ня рабі пералюбу.

Вы чулі, што гаворана было даўнейшым — не блудадзейнічай.

Чулі вы, што сказана старадаўным: «Ня чужалож» (Выйсц. 20:14),

Вы чулі, што сказана старадаўным: «Не чужалож» (Вых. 20:14),

Еще слышали вы, что сказано древним: не преступай клятвы, но исполняй пред Господом клятвы твои.

Зноў жа чулі вы, што сказана продкам: «Не давай ілжывай прысягі, а выконвай прад Госпадам прысягі твае».

Чулі яшчэ аб тым, што было сказана продкам: “Не парушай прысягі, але выконвай сваю прысягу перад Госпадам”.

Ізноў вы чулі, што сказана старавечным: "Не прысягай хвальшыва, але паўні прысягі свае Спадару’.

Яшчэ чулі вы, што сказана старадаўным: не ламай прысягі, але спаўняй перад Богам прысягі твае́ (Лявіт 19:12; Другазаконьне 23:21).

Яшчэ чулі вы, што ска́зана продкам: «не паруша́й кля́твы, а выко́нвай перад Госпадам кля́твы твае».

Вы чулі, што сказана было продкам: “Не прысягай фальшыва, а выконвай перад Богам прысягі свае”.

Яшчэ чулі вы, што сказана старадаўнім: “Не прысягай фальшыва, але спаўняй перад Госпадам прысягі твае”.

Яшчэ вы чулі, што было сказана старажытным: «Не парушай клятвы, а выконвай перад Госпадам свае клятвы».

Яшчэ (вы) чулі, што сказана старадаўным: ня прысягайся ілжыва, але выконвай перад Госпадам прысягі твае.

Яшчэ чулі вы, што было сказана даўнейшым, не не кляніся і лжіва, але выпаўняй прад Богам кляцьбу тваю.

Вы чулі яшчэ, што сказана старадаўным: «Ня прысягай на няпраўду, але спаўняй перад Богам твае прысягі» (Левіт. 19:12).

Вы чулі яшчэ, што сказана старадаўным: «Не прысягай на няпраўду, але спаўняе перад Богам прысягі твае» (Лев. 19:12).

ни головою твоею не клянись, потому что не можешь ни одного волоса сделать белым или черным.

ні галавою тваёю не прысягай, бо ня можаш ніводнай валасінкі зрабіць белаю альбо чорнаю.

Ані таксама сваёй галавой не прысягай, бо ты не можаш аніводнага воласа зрабіць белым або чорным.

Ані галавою сваёй не прысягай, бо ня можаш ні воднага воласа зрабіць белым альбо чорным.

ні галавою сваёй не прысягай, бо ня можаш ніводнага воласа зрабіць бе́лым ці чорным.

ні галавою тваёю не клянíся, бо не можаш ніводнага воласа зрабіць белым альбо чорным.

Ні галавою сваёй не прысягай, бо не можаш ніводнага воласа зрабіць белым або чорным.

ані галавою сваёю не прысягай, бо ня можаш аніводнага воласу зрабіць белым ці чорным.

сваёю галавою не кляніся, таму што не можаш ніводнага воласа зрабіць белым альбо чорным.

ні галавою сваёю ня прысягайся, бо ня можаш ніводнага воласа зрабіць белым ці чорным.

І галавою тваю не кляніся, бо ня можаш ніводнага воласу зрабіць белым ці чорным.

І ня прысягай на галаву сваю, бо ня можаш аніводнага воласа зрабіць белым, або чорным.

І не прысягай на галаву сваю, бо ня можаш зрабіць ніводнага воласа белым або чорным.

Но да будет слово ваше: да, да; нет, нет; а что сверх этого, то от лукавого.

А хай будзе слова ваша: «так — так», «не — не»; а што звыш гэтага, тое ад ліхога.

Хай жа тады слова ваша будзе: “так — так”, “не — не”. А што звыш таго, гэта ад ліхога.

Але няхай будзе слова вашае: ’але, але’, ’не, не’; а што звыш гэтага — ад злога.

Але няхай будзе слова вашае: але́, але́; не́, не́; а што больш таго, тое ад злога.

А няхай будзе слова ваша: «так — так», «не — не»; а што звыш гэтага, тое ад злога.

Няхай будзе слова вашае “так-так”, “не-не”. А што звыш гэтага, тое ад злога.

Але няхай будзе слова вашае: “Так, так”, “Не, не”, а што больш таго, тое ад злога.

А ваша слова няхай будзе: «так, так», «не, не», а што звыш гэтага, тое ад ліхога.

Але няхай будзе слова вашае: так, так; не, не; а што больш таго, яно ад злога.

Але няхай будзе слова вашае: — так-так, не-не; а што па-за гэтым, тое ад зласьлівага.

Але ваша мова хай будзе: «так, так», «не, не», а што больш таго, тое ад злога.

Але няхай будзе мова вашая: «так, так», «не, не», а што болей за гэтае, ад злога ёсьць.

Смотрите, не творите милостыни вашей пред людьми с тем, чтобы они видели вас: иначе не будет вам награды от Отца вашего Небесного.

Глядзеце, не выстаўляйце праведнасьці вашай перад людзьмі, каб яны бачылі вас: інакш няма вам узнагароды ад Айца вашага, Які ёсьць у нябёсах.

Зважайце, каб вы вашай добрай справы не ўчынялі перад людзьмі, каб яны бачылі. Інакш узнагароды не будзеце мець у Айца вашага, Які ёсць у небе.

Сьцеражыцеся рабіць сваю справядлівасьць перад людзьмі, каб бачылі вас, бо ня будзе вам нагароды ад Айца вашага, Каторы на нябёсах.

Глядзе́це, не давайце міласьціны вашае перад людзьмі з тым, каб яны бачылі вас, бо тады ня будзе вам нагароды ад Айца вашага, што ў Нябёсах.

Глядзíце, не давайце мíласціны вашай перад людзьмí, каб яны бачылі вас: інакш не будзе вам узнагаро́ды ад Айца вашага, Які на нябёсах.

Глядзіце, не чыніце справядлівасці вашай перад людзьмі, каб яны бачылі. Інакш не атрымаеце ўзнагароды ад Айца вашага, які ў нябёсах.

Сьцеражыцеся, не рабіце міласьціны вашае перад людзьмі з тым, каб яны бачылі вас, бо тады ня будзеце мець нагароды ад Айца вашага, Які ў небе.

Асцерагайцеся [ж] выстаўляць сваю праведнасць10 перад людзьмі, каб яны бачылі вас: а як не, няма вам узнагароды ад вашага Бацькі, што ў нябёсах.

Глядзеце, ня рабеце міласьціны вашай перад людзьмі з тым, каб яны бачылі, інакш ня маеце ўзнагароды перад Ба́цькам вашым, Які ў Нябёсах.

Высьцерагайцеся даваць ахвяры вашыя перад людзьмі, каб яны гэта бачылі; бо гэтак ня будзеце мець узнагароды ад Айца вашага Нябеснага.

Высьцерагайцеся даваць субожыну вашу перад людзьмі, каб яны бачылі вас, ато ня будзеце мець нагароды ад Айца вашага, што ёсьць у небе.

Глядзеце, каб справядлівасьці вашай ня чыніць перад людзьмі, каб яны бачылі вас, бо інакш ня будзеце мець нагароды ад Айца вашага, каторы ёсьць у небе.

И, когда молишься, не будь, как лицемеры, которые любят в синагогах и на углах улиц, останавливаясь, молиться, чтобы показаться перед людьми. Истинно говорю вам, что они уже получают награду свою.

І калі молішся, ня будзь, як крывадушнікі, што любяць у сынагогах і на рагах вуліц, стоячы, маліцца, каб выставіцца перад людзьмі. Праўду кажу вам, што яны атрымліваюць узнагароду сваю.

І, калі вы моліцеся, не будзьце, як крывадушнікі, якія любяць маліцца, стоячы ў сінагогах і на скрыжаваннях вуліц, каб іх людзі бачылі. Сапраўды кажу вам: яны ўжо атрымалі сваю ўзнагароду.

І калі молішся, ня будзь, як двудушнікі, што любяць у бажніцах і на рагох вуліцаў адзержуючыся, маліцца, каб паказацца перад людзьмі. Запраўды кажу вам, што яны ўжо адзержуюць нагароду сваю.

І калі молішся, ня будзь, як крывадушнікі, якія любяць у школах і на вуглах вуліцаў прыстоіваць молячыся, каб паказацца перад людзьмі. Запраўды́ кажу вам, што яны ўжо дастаю́ць нагароду сваю.

І калі молішся, не будзь, як крывадушнікі, што любяць у сінагогах і на скрыжава́ннях вуліц, сто́ячы, маліцца, каб вы́ставіцца перад людзьмí. Праўду кажу вам, што яны ўжо атры́мліваюць узнагароду сваю.

І калі молішся, не будзь, як крывадушнікі. Бо яны любяць маліцца, стоячы ў сінагогах і на рагах вуліц, каб паказацца перад людзьмі. Сапраўды кажу вам: яны атрымліваюць сваю ўзнагароду.

І калі молішся, ня будзь, як крывадушнікі, бо яны любяць у сынагогах і на вуглах вуліцаў, спыніўшыся, маліцца, каб паказацца перад людзьмі. Сапраўды кажу вам, што яны ўжо атрымліваюць нагароду сваю.

І калі моліцеся, не будзьце як крывадушнікі, таму што яны любяць маліцца, стоячы ў сінагогах і на рагах вуліц, каб паказаць сябе людзям; сапраўды кажу вам, [што] яны спаўна атрымліваюць сваю ўзнагароду.

І калі молішся, ня будзь як крывадушнікі, бо яны любяць у сынагогах і на рагох вуліц, спыніўшыся, маліцца, каб іх убачылі людзі. Праўду кажу вам, што яны (ужо) атрымоўваюць поўную ўзнагароду сваю.

І калі молісься, ня будзь, як крывадушнікі, якія любяць у сынагогах і на скрыжаваньні вуліц, стоячы, маліцца, каб паказацца людзям; папраўдзе кажу вам — яны ўжо дастаюць узнагароду сваю.

І калі моліцеся, ня будзьце, як крывадушнікі, якія любяць у бажніцах і на вуглох вуліц стоячы маліцца, каб іх людзі бачылі; сапраўды кажу вам: яны атрымалі сваю нагароду.

І калі вы моліцеся, ня будзьце, як крывадушнікі, каторыя любяць у бажніцах і на вуглох вуліц стоячы маліцца, каб іх бачылі людзі, сапраўды кажу вам: яны атрымалі сваю нагароду.

но собирайте себе сокровища на небе, где ни моль, ни ржа не истребляют и где воры не подкапывают и не крадут,

а зьбірайце сабе скарбы на небе, дзе ні моль, ні ржа ня зьнішчаюць і дзе злодзеі не падкопваюцца і ня крадуць;

Але збірайце сабе скарбы на небе, дзе ані ржа, ані моль не нішчаць і дзе злодзеі не падкопваюць і не крадуць.

Але зьбірайце сабе скарбы на небе, ідзе ані моль, ані іржа ня нікбяць, і йдзе зладзее не падкопуюцца а не крадуць;

але зьбірайце сабе́ скарбы на не́бе, дзе́ ні моль, ні іржа ня нішчыць, і дзе́ зладзе́і не падкапываюцца і не крадуць.

а збірайце сабе ска́рбы на небе, дзе ні моль, ні ржа не знішча́юць і дзе зладзе́і не падко́пваюцца і не кра́дуць.

Збірайце сабе скарбы ў небе, дзе ні моль, ні ржа не знішчаюць і дзе злодзеі не падкопваюцца і не крадуць.

але зьбірайце сабе скарбы ў небе, дзе ані моль, ані іржа ня нішчаць, і дзе злодзеі не падкопваюць і не крадуць.

а збірайце сабе скарбы на небе, дзе ні моль, ні ржа не нішчаць і дзе зладзеі не падкопваюць і не крадуць;

а зьбірайце сабе скарбы на Небе, дзе ні моль, ні іржа ня нішчаць, і дзе злодзеі ня падкапваюцца і ня краду́ць.

Але зьбірайце сабе скарбы ў небе, дзе ні моль, ні іржа не зьнішчаюць, і дзе зладзеі не падкопваюцца і не крадуць.

але збірайце скарбы ў небе, дзе ані іржа, ані моль ня глуміць і дзе зладзеі не крадуць.

але зьбірайце скарбы ў небе, дзе ані іржа, ані моль не зьядае і дзе зладзеі не выкопваюць і не крадуць.

Никто не может служить двум господам: ибо или одного будет ненавидеть, а другого любить; или одному станет усердствовать, а о другом нерадеть. Не можете служить Богу и маммоне.

Ніхто ня можа служыць двум гаспадарам: бо альбо аднаго будзе ненавідзець, а другога любіць; альбо аднаго пачне трымацца, а другім будзе пагарджаць. Ня можаце служыць Богу і мамоне.

Ніхто не можа двум гаспадарам служыць, бо ці аднаго будзе ненавідзець, а другога любіць, ці аднаму будзе адданы, а другім пагардзіць. Не можаце Богу служыць і мамоне.

Ніхто ня можа двум гаспадаром служыць, бо альбо аднаго зьненавідзе, а другога будзе любіць; альбо аднаму будзе прыяць, а праз другога ня дбаць. Ня можаце служыць Богу й мамоне.

Ніхто ня можа служыць двом паном; бо ці пе́ршага будзе ненавідзець, а другога любіць, ці пе́ршаму пачне спрыя́ць, а аб другога нядба́ць. Ня можаце служыць Богу і маммоне.*

Ніхто не можа служы́ць двум гаспадара́м: бо ці аднаго будзе ненавíдзець, а другога любíць; ці аднаго будзе трыма́цца, а другім пагарджа́ць. Не можаце Богу служы́ць і мамо́не.

Ніхто не можа служыць двум гаспадарам. Бо ці аднаго будзе ненавідзець, а другога любіць; ці аднаго будзе трымацца, а другім пагарджаць. Не можаце служыць Богу і мамоне.

Ніхто ня можа служыць двум панам; бо ці аднаго будзе ненавідзець, а другога любіць, ці аднаго будзе трымацца, а другім пагарджаць. Ня можаце Богу служыць і мамоне.

Ніхто не можа служыць двум гаспадарам: бо ці аднаго будзе ненавідзець, а другога — любіць, ці аднаго будзе трымацца, а другім будзе пагарджаць. Не можаце Богу служыць і мамоне15.

Ніхто ня можа служыць двум пана́м: бо альбо аднаго зьнянавідзіць, а другога будзе любіць; альбо аднаго будзе трымацца, а другім будзе грэбаваць. Ня можаце служыць Богу і мамоне.

Ніхто ня можа служыць двум гаспадаром: бо аднаго палюбіць, а другога зьненавідзіць, альбо катораму пачне спрыяць, а іншага занядбае; ня можаце служыць Богу і мамоне.

Ніхто ня можа двом паном служыць, бо або аднаго ненавідзеціме, а другога любіціме, або да аднаго прыхінецца, а другога зняхаіць. Ня можаце Богу служыць і мамоне.

Ніхто ня можа служыць двом паном, бо або аднаго будзе ненавідзець, а другога любіць, або да аднаго прыхінецца, а другім пагардзіць. Ня можаце Богу служыць і мамоне.

Взгляните на птиц небесных: они ни сеют, ни жнут, ни собирают в житницы; и Отец ваш Небесный питает их. Вы не гораздо ли лучше их?

Зірнеце на птушак нябесных: яны ні сеюць, ні жнуць, ні зьбіраюць у засекі; і Айцец ваш Нябесны корміць іх. Ці ж вы не намнога лепшыя за іх?

Паглядзіце на птушак нябесных, якія ані сеюць, ані жнуць, ані збіраюць у свірны, а Айцец ваш, Які ёсць у небе, корміць іх. Ці ж вы не шмат важнейшыя за іх?

Гляньце на птушкі нябёсныя: яны ня сеюць ані жнуць, ня зьбіраюць на ток, і Айцец ваш нябёсны жыве іх. Ці ня шмат лепшыя вы за іх?

Паглядзе́це на птушак нябе́сных, што ня се́юць, ня жнуць і ня зьбіраюць да сьвірнаў, і Аце́ц ваш Нябе́сны корміць іх; хіба́-ж вы ня ле́пшыя за іх?

Зірнíце на птушак нябесных: яны не се́юць і не жнуць, і не збіра́юць у жы́тніцы; і Айцец ваш Нябесны ко́рміць іх. Хіба́ вы не намнога лепшыя за іх?

Паглядзіце на птушак нябесных: яны ні сеюць, ні жнуць, ні збіраюць у засекі, і Айцец ваш Нябесны корміць іх. Ці ж вы не больш вартыя за іх?

Паглядзіце на птушак нябесных, што ані сеюць, ані жнуць і не зьбіраюць у сьвірны, і Айцец ваш Нябесны жывіць іх. Наколькі ж вы лепшыя за іх.

Паглядзіце на нябесных птушак, што не сеюць, не жнуць, не збіраюць у свірны, а ваш Нябесны Бацька корміць іх. Хіба вы не важнейшыя за іх?

Гляньце на птушак нябесных: ня сеюць, ня жнуць, і ня зьбіраюць у сьвірны, а Ба́цька ваш Нябесны корміць іх. Ці ж вы ня намнога лепшыя за іх?

Узгляньце на птушкі нябесныя: яны ні сеюць, ані жнуць, ані зьбіраюць у сьвірны, і Айцец ваш Нябесны корміць іх; ці-ж вы ня шмат лепшыя за іх?

Паглядзеце на птушкі нябесныя, што ня сеюць, ані жнуць, ані збіраюць у сьверні, адыж Айцец ваш нябесны корміць іх. Ці-ж вы ня варты многа болей за іх?

Паглядзеце на птушкі нябесныя, што ня сеюць, ані жнуць, ані зьбіраюць у гумны і Айцец ваш корміць іх. Ці-ж вы ня варты многа болей за іх?

И об одежде что заботитесь? Посмотрите на полевые лилии, как они растут: ни трудятся, ни прядут;

І пра вопратку што турбуецеся? Паглядзеце на лілеі польныя, як яны растуць: не працуюць, ні прадуць;

А пра адзенне нашто турбуецеся? Прыгледзьцеся да палявых лілей, як яны растуць: ані працуюць, ані прадуць.

І праз адзецьце нашто рупіцеся? Разважча праз палявыя лілі, як яны растуць: не працуюць ані прадуць;

І аб адзе́ньне чаго турбуецеся? Паглядзе́це на палявыя ліле́і, як яны растуць: не працуюць, не прадуць;

І пра вопратку чаго турбу́ецеся? Паглядзíце на ліле́і палявы́я, як яны расту́ць: не працуюць і не праду́ць.

І аб вопратцы навошта турбуецеся? Паглядзіце на палявыя лілеі, як яны растуць: ні працуюць, ні прадуць.

І наконт адзеньня чаго клапоціцеся? Паглядзіце на палявыя лілеі, як яны растуць, не працуюць, не прадуць.

І пра адзенне што турбуецеся? Паглядзіце на палявыя лілеі, як яны растуць: не працуюць, ні прадуць;

І пра вопратку што турбуецеся? Паглядзеце на палявыя лілеі, як яны растуць: ня працуюць, ня прадуць;

І пра адзеньне чаго клапоціцеся; гляньце на палявыя лілеі, як яны растуць: не працуюць, ані прадуць.

І аб адзенні нашто турбавацца? Гляньце на лілеі ў полі, як яны растуць: не працуюць, не прадуць;

А аб адзеньні чаго клапаціцёся? Паглядзеце на лілеі палявыя, як яны растуць: не працуюць і ня жнуць;

если же траву полевую, которая сегодня есть, а завтра будет брошена в печь, Бог так одевает, кольми паче вас, маловеры!

калі ж траву польную, якая сёньня ёсьць, а заўтра будзе кінута ў печ, Бог так апранае, наколькі ж болей вас, малаверы!

Калі ж гэтую палявую траву, што сёння ёсць, а заўтра будзе ў печ укінута, Бог так апранае, дык непараўнальна вас, малаверы.

А калі траву палявую, што сядні ё, а заўтра будзе кінена ў печ, Бог так адзяець, ціж ня шмат балей вас, малаверныя!

Калі-ж траву палявую, якая сягоньня ёсьць, а заўтра будзе ўкінена ў печ, Бог гэтак адзявае, дык ці не бале́й таго вас, малаве́рныя?

Калі ж траву паляву́ю, якая сёння ёсць, а заўтра будзе кíнута ў печ, Бог так убірае, хіба́ не намнога лепш вас, малаверы?

Калі ж палявую траву, якая сёння ёсць, а заўтра будзе кінута ў печ, Бог так апранае, ці не намнога больш вас, малаверныя?

Калі ж траву на полі, якая сёньня ёсьць, а заўтра будзе кінутая ў печ, Бог так апранае, дык ці ня шмат больш вас, малаверы?

Калі ж палявую траву, што ёсць сёння, а заўтра будзе кінутая ў печ, Бог так прыбірае, то ці ж не тым болей адзене вас, малаверы!

Калі ж траву палявую, якая сягоньня ёсьць, а заўтра будзе ўкінена ў печ, Бог гэтак адзявае, наколькі ж болей вас, малаверы!

Калі-ж зяло палевое, якая сёньня ёсьць, а заўтра будзе ўкінена ў печ, Бог так адзяе, то ці-ж не балей таго вас, малаверы?

Калі-ж палявую траву, якая сяння ёсьць, а заўтра кідаецца ў печ, Бог так адзяе, то куды болей вас малаверных?

Калі-ж палявую траву, якая сяньня ёсьць, а заўтра кідаецца ў печ, Бог гэтак адзяе, то куды болей вас, малаверных?

И что ты смотришь на сучок в глазе брата твоего, а бревна в твоем глазе не чувствуешь?

І што ты глядзіш на парушынку ў воку брата твайго, а калоды ў воку сваім не адчуваеш?

Чаму ж ты ў воку брата твайго сцяблінку бачыш, а бервяна ў сваім воку не бачыш?

І чаму ты бачыш стрэмку ў воку брата свайго, а бярна ў воку сваім ня чуеш?

І што ты глядзіш на сучок у воку брата твайго, а пале́на ў сваім воку не адчува́еш?

Што ж ты глядзíш на парушы́нку ў во́ку брата твайго, а бервяна́ ў сваім во́ку не заўважа́еш?

Чаму бачыш шчэпку ў воку брата свайго, а бервяна ў сваім воку не заўважаеш?

Што ты глядзіш на сучок у воку брата твайго, а бервяна ў сваім воку ня бачыш?

Што ж ты бачыш парушынку, што ў воку твайго брата, а бервяна ў сваім воку не заўважаеш?

І што ты выглядаеш парушынку ў воку брата твайго, а бервяна ў сваім воку ня адчуваеш?

І што ты ўглядаежся на шчэпку ў воку брата твайго, а палена ў сваім воку не адчуваеш?

Чаму-ж гэта ты бачыш стрэмку ў воку брата твайго, а палена ў сваім воку ня відзіш?

Чаму ты бачыш трэсачку ў воку брата твайго, а палена ў воку сваім ня відзіш?

Не может дерево доброе приносить плоды худые, ни дерево худое приносить плоды добрые.

ня можа добрае дрэва радзіць благія плады, ні дрэва благое радзіць плады добрыя.

Не можа дрэва добрае радзіць плады благія, а дрэва благое радзіць плады добрыя.

Ня можа дзерва добрае радзіць плады благія, ані дзерва благое радзіць плады добрыя.

Ня можа дрэва добрае даваць благіх пладоў, ні благое дрэва даваць добрых пладоў.

Не можа добрае дрэва радзíць кепскія плады́, ні дрэва кепскае радзíць плады́ добрыя.

Не можа добрае дрэва радзіць дрэнныя плады, а дрэва дрэннае радзіць добрыя плады.

Ня можа дрэва добрае даваць плады дрэнныя, ані благое дрэва даваць плады добрыя.

не можа добрае дрэва радзіць благія плады, ні дрэва нягоднае радзіць добрыя плады.

Ня можа дрэва добрае прыносіць плады благія, а дрэва сапсаванае — прыносіць плады добрыя.

Ня можа добрае дрэва выдаць ліхія плёны, як ня можа дрэнная дрэва выдаць плёны добрыя.

Ня можа добрае дзерава даваць благіх пладоў ані благое дзерава даваць добрых пладоў.

Ня можа добрае дзерава даваць благіх пладоў, ані благое дзерава даваць добрых пладоў.

Не всякий, говорящий Мне: "Господи! Господи!", войдет в Царство Небесное, но исполняющий волю Отца Моего Небесного.

Ня кожны, хто кажа Мне: «Госпадзе! Госпадзе!» увойдзе ў Царства Нябеснае, а той, хто выконвае волю Айца Майго, Які ёсьць у нябёсах.

Не кожны, хто кажа Мне: “Госпадзе, Госпадзе”, увойдзе ў Валадарства Нябеснае, але той, хто выконвае волю Айца Майго, Які ёсць у небе.

Ня кажны, што кажа Імне: ’Спадару!’ увыйдзе ў гаспадарства нябёснае, але поўнячы волю Айца Майго, што ў нябёсах.

Ня ўсякі, хто кажа Мне́: Госпадзе! Госпадзе!, увойдзе ў царства Нябе́снае, а той, хто выпаўняе волю Айца Майго, што ў Нябёсах.

Не кожны, хто кажа Мне: «Госпадзі! Госпадзі!» увойдзе ў Царства Нябеснае, а той, хто выко́нвае волю Айца Майго, Які на нябёсах.

Не кожны, хто кажа Мне: “Пане, Пане”, увойдзе ў Нябеснае Валадарства, але той, хто выконвае волю Айца Майго, які ў нябёсах.

Ня кожны, хто кажа Мне: “Госпадзе! Госпадзе!”, увойдзе ў Валадарства Нябеснае, але той, хто выконвае волю Айца Майго, Які ў небе.

Не кожны, хто Мне кажа: «Госпадзе! Госпадзе!» увойдзе ў Царства Нябёсаў, а той, хто выконвае волю Майго Бацькі, Які ў нябёсах.

Ня ўсякі, хто кажа Мне: Госпадзе! Госпадзе! увойдзе ў Валадарства Нябёсаў, а той, хто выконвае волю Ба́цькі Майго, Які (ёсьць) у Нябёсах.

Ня ўсякі, хто кажа мне — Госпадзе, Госпадзе! — увойдзе ў Уладарства Нябеснае, але той, хто выконвае волю Айца Майго Нябеснага.

Ня ўсякі, хто мне кажа: «Госпадзе,Усеспадару», увойдзе ў валадарства нябеснае, але хто спаўняе волю Айца майго, каторы ёсьць у небе той увойдзе ў валадарства нябеснае.

Ня ўсякі, хто мне кажа: «Пане, Пане», увойдзе ў каралеўства нябеснае, але хто спаўняе волю Айца майго, каторы ёсьць у небе, той увойдзе ў каралеўства нябеснае.

Многие скажут Мне в тот день: Господи! Господи! не от Твоего ли имени мы пророчествовали? и не Твоим ли именем бесов изгоняли? и не Твоим ли именем многие чудеса творили?

Многія скажуць Мне ў той дзень: «Госпадзе! Госпадзе! ці не ад Твайго імя мы прарочылі? і ці не Тваім імем дэманаў выганялі? і ці не Тваім імем многія цуды ўчынялі?».

Многія скажуць Мне ў той дзень: “Госпадзе, Госпадзе! Няўжо мы не праракавалі ў імя Тваё? Ды ці не ў імя Тваё выганялі дэманаў? Ды ці не ў імя Тваё ўчынялі цуды?”

Шмат хто скажа Імне таго дня: ’Спадару! Спадару! ці не ад Твайго імені мы праракалі? і ці не Тваім імям нячысьцікаў выганялі? і ці не Тваім імям шмат магучых учынкаў чынілі?’

Многія скажуць Мне́ ў той дзе́нь: Госпадзе, Госпадзе! Ці не Тваім іме́ньнем мы праро́чылі? і ці не Тваім іме́ньнем выганялі чарто́ў і ці не Тваім іме́ньнем многія цуды чынілі?

Многія скажуць Мне ў той дзень: «Госпадзі! Госпадзі! ці не ад Твайго імя́ мы прарочылі? і ці не Тваім íмем дэманаў выганя́лі? і ці не Тваім íмем многія цу́ды рабілі?»

Многія скажуць Мне ў той дзень: “Пане, Пане, ці не ад Твайго імя мы прарочылі, і ці не Тваім імем выганялі злых духаў, і ці не Тваім імем многія цуды чынілі?”

Многія скажуць Мне ў той дзень: “Госпадзе, Госпадзе! Ці не ў Тваё імя мы прарочылі? І ці не ў Тваё імя выганялі дэманаў? І ці не ў Тваё імя шмат цудаў чынілі?”

Шмат хто скажа Мне ў той дзень: «Госпадзе! Госпадзе! Ці ж не Тваім імем мы прарочылі, і ці не Тваім імем дэманаў выганялі, і ці не Тваім імем шмат цудаў зрабілі?».

Многія скажуць Мне ў той дзень: Госпадзе! Госпадзе! ці ня Тваім Імем (мы) прарочылі? і ці ня Тваім Імем (мы) выганялі дэманаў, і ці ня Тваім Імем (мы) многія цуды ўчынялі?

Многія скажуць Мне ў той дзень: — Госпадзе, Госпадзе! Ці не ў Тваё імя прарочылі мы? І ці не Тваім імем выганялі злыдухаў, і ці не Тваім імем шмат цудаў тварылі?

Многія скажуць мне ў той дзень: «Усеспадару, Усеспадару, ціж не тваім імям прарочылі мы, ціж не тваім імям нячысьцікаў выганялі, ці-ж не тваім імям шмат цудаў дзеелі?»

Многія скажуць мне ў той дзень: «Пане, Пане, ці-ж не тваім іменем мы прарочылі, ці-ж не тваім іменем выганялі д’яблаў, ці-ж не тваім іменем чынілі многа цудаў?»

и пошел дождь, и разлились реки, и подули ветры, и устремились на дом тот, и он не упал, потому что основан был на камне.

і паліўся дождж, і разьліліся рэкі, і падзьмулі вятры, і рынуліся на той дом; і ён ня ўпаў, бо пастаўлены быў на камені.

І пайшоў дождж, і разліліся рэкі, і падулі вятры, і абрынуліся на той дом, і ён не ўпаў, бо быў пабудаваны на камені.

І лінуў лівун, і разьліліся рэкі, і павеялі вятры, і рынуліся на дом тый, і ён не заваліўся, бо закладзены быў на скале.

І пайшоў дождж, і разьліліся рэкі, і падулі вятры і паімчаліся на дом той; і ён ня ўпаў, бо быў пастаўлены на ка́мені.

І пайшоў дождж, і разлілíся рэкі, і падзьму́лі вятры́, і ры́нуліся на той дом; і ён не ўпаў, бо закла́дзены быў на ка́мені.

Пайшоў дождж, разліліся рэкі, падзьмулі вятры і ўдарылі ў дом той, а ён не ўпаў, бо пастаўлены быў на скале.

І пайшоў дождж, і разьліліся рэкі, і падзьмулі вятры, і ўдарылі на дом той; і ён ня ўпаў, бо быў умацаваны на скале.

і пайшоў дождж, і падступілі рэкі, і падзьмулі вятры, і абрынуліся на той дом; ды ён не ўпаў, бо быў ён закладзены на скале.

І пайшоў дождж, і разліліся рэкі, і падзьмулі вятры, і рынуліся на той дом; і ён ня ўпаў, бо быў пастаўлены на камені.

І пайшоў дождж, і разьліліся рэкі, і ўсхадзіліся вятры, і наляглі на дом той, і ён не заваліўся, бо пастаўлены быў на камені.

І лінуў дождж, і разліліся рэкі, і ўзняліся вятры ды хлынулі на дом той — адыж ня ўпаў ён, бо быў пастаўлены на камені.

І пайшоў дождж, і разьліліся рэкі, і падулі вятры і рынулі на гэны дом — і ня ўпаў ён, бо быў пастаўлены на камені.

ибо Он учил их, как власть имеющий, а не как книжники и фарисеи.

бо Ён іх вучыў як той, хто мае ўладу, а не як кніжнікі і фарысэі.

Бо вучыў Ён іх, як Той, Хто мае ўладу, а не як іх кніжнікі.

Бо Ён вучыў іх, як уладу маючы, а не як іхныя кніжнікі а фарысэі.

бо Ён вучыў, як той, хто мае́ ўладу, ды ня так, як кніжнікі й фарысэі.

бо Ён вучыў іх як той, хто ма́е ўладу, а не як кніжнікі і фарысеі.

бо Ён вучыў іх як той, хто мае ўладу, а не як кніжнікі.

бо Ён вучыў іх, як той, хто мае ўладу, і не як кніжнікі.

бо Ён вучыў іх, як Той, Хто мае ўладу, а не як іх кніжнікі [і фарысеі].

бо Ён вучыў іх, як Той, Хто мае ўладу, а ня як кніжнікі.

Бо вучыў іх, як Уладарны, і ня так, як кніжнікі і фарысеі.

Бо ён вучыў іх як той, хто мае ўладу, а не як іхнія кніжнікі і фарызэі.

Бо ён вучыў іх, як той, хто мае ўладу, а не як іхныя кніжнікі і фарызэі.

Сотник же, отвечая, сказал: Господи! я недостоин, чтобы Ты вошел под кров мой, но скажи только слово, и выздоровеет слуга мой;

А сотнік сказаў Яму ў адказ: Госпадзе! я ня варты, каб Ты ўвайшоў пад мой дах; але скажы толькі слова, і выздаравее слуга мой;

І, адказваючы, сотнік гаворыць: «Госпадзе, я не варты, каб Ты ўвайшоў пад дах мой, але скажы толькі слова, і паздаравее паслугач мой.

Сотнік жа адказаў і сказаў: «Спадару! я ня годзен, каб Ты ўвыйшоў пад страху маю; але скажы толькі слова, і ачуняе слуга мой;

Сотнік жа ў адказ сказаў: Госпадзе! Я ня варт, каб ты ўвайшоў да мяне́ пад страху́, але скажы адно толькі слова, і паздараве́е хлопец мой.

А сотнік сказаў Яму ў адказ: Госпадзі! я не варты, каб Ты ўвайшоў пад мой дах; але скажы толькі слова, і вы́здаравее слуга мой.

Сотнік жа адказаў: «Пане, я не варты, каб Ты ўвайшоў пад дах мой, але скажы толькі слова, і будзе аздароўлены слуга мой.

І, адказваючы, сотнік прамовіў: «Госпадзе! Я ня варты, каб Ты ўвайшоў пад дах мой, але скажы толькі слова, і будзе аздароўлены слуга мой.

А ў адказ сотнік сказаў: Госпадзе! Я не варты, каб Ты ўвайшоў пад мой дах, але толькі скажы слова і мой слуга паправіцца.

І, адказаўшы, сотнік сказаў: Госпадзе! я ня варты, каб Ты ўвайшоў пад мой дах, але скажы толькі слова, і слуга мой будзе аздароўлены.

Сотнік-жа ў адказ сказаў: — Госпадзе! недастойны я таго, каб увайшоў Ты пад страху маю, але скажы толькі слова, і ачуняе слуга мой.

А сотнік, адказваючы, гавора: Усеспадару, я ня варт, каб ты ўвайшоў пад мой дах, але скажы толькі словам і аздаравее слуга мой.

А сотнік, адказваючы, прамовіў: Пане, я ня варт, каб ты увайшоў пад дах мой, але скажу толькі словам і аздаравее слуга мой.

И говорит ему Иисус: лисицы имеют норы и птицы небесные — гнезда, а Сын Человеческий не имеет, где приклонить голову.

І кажа яму Ісус: лісы маюць норы, і птушкі нябесныя гнёзды; а Сын Чалавечы ня мае, дзе прыхіліць галаву.

І кажа яму Ісус: «Лісы маюць норы, і птушкі нябесныя — гнёзды, а Сын Чалавечы не мае, дзе галаву прыхіліць».

І кажа яму Ісус: «Лісы маюць норы, і птушкі нябесныя — гнезды, а сын людзкі ня мае йдзе галавы прытуліць».

І кажа яму Ісус: лісы маюць но́ры і птушкі нябе́сныя гнёзды, а Сын Чалаве́чы ня мае дзе́ скланіць галаву.

Кажа яму Іісус: лíсы маюць норы, і птушкі нябесныя — гнёзды; а Сын Чалавечы не ма́е, дзе галаву прытулíць.

А Езус сказаў яму: «Лісы маюць норы, і птушкі нябесныя — гнёзды, а Сын Чалавечы не мае дзе схіліць галаву».

І кажа яму Ісус: «Лісы маюць норы, і птушкі нябесныя — гнёзды, а Сын Чалавечы ня мае, дзе галаву схіліць».

А Ісус кажа яму: У лісіц ёсць норы, і ў нябесных птушак — гнёзды, а Сыну Чалавечаму няма дзе галаву прыхіліць.

І кажа яму Ісус: лісы маюць норы, і птушкі нябесныя — гнёзды, а Сын Чалавечы ня мае, дзе прыхіліць Галаву.

Ісус кажа яму: — лісы маюць норы, і птушкі нябесныя — гнёзды, а Сын Чалавечы ня мае дзе прытуліць галаву.

І сказаў яму Езус: Лісы маюць норы і птушкі нябесныя гнёзды, а Сын чалавечы ня мае дзе галавы прытуліць.

А Езус сказаў яму: Лісіцы маюць норы і птушкі нябесныя гнёзды, а Сын чалавечы ня мае дзе скланіць галаву.

Иисус же, услышав это, сказал им: не здоровые имеют нужду во враче, но больные,

А Ісус, пачуўшы гэта, сказаў ім: не здаровыя маюць патрэбу ў лекары, а хворыя;

А Ён, пачуўшы гэта, гаворыць: «Не здаровым трэба лекара, але немачным.

Ісус жа, пачуўшы гэта, сказаў ім: «Не здаровыя патрабуюць лекара, але хворыя.

Ісус жа, пачуўшы гэтае, сказаў Ім: не́ здаровым патрэбен ле́кар, а хворым.

А Іісус, пачуўшы гэта, сказаў ім: не здаровыя ма́юць патрэ́бу ў ле́кары, а хворыя;

Ён жа, пачуўшы гэта, сказаў ім: «Не здаровым патрэбны лекар, а хворым.

А Ісус, пачуўшы, сказаў ім: «Не здаровыя маюць патрэбу ў лекары, але хворыя.

А Ісус, пачуўшы гэта, сказаў [ім]: Не здаровыя маюць патрэбу ў доктары, а хворыя.

А Ісус, пачуўшы (гэтае), сказаў ім: ня здаровыя маюць патрэбу ў лекары, але хворыя.

Ісус-жа, пачуўшы, сказаў ім: — не здаровыя патрабуюць лекара, але хворыя.

Езус-жа, пачуўшы, сказаў: Ня трэба здаровым лекара, але хворым.

А Езус, пачуўшы, сказаў: Ня трэба здаровым лекара, але хворым.

пойдите, научитесь, что значит: милости хочу, а не жертвы? Ибо Я пришел призвать не праведников, но грешников к покаянию.

ідзеце, навучэцеся, што азначае: «міласьці хачу, а не ахвяры», бо Я прыйшоў заклікаць не праведнікаў, а грэшнікаў да пакаяньня.

Дык ідзіце і навучыцеся, што значыць: “Міласэрнасці хачу, а не ахвяры”. Бо Я прыйшоў заклікаць не справядлівых, але грэшнікаў да пакаяння».

Пайдзіце ж і наўчыцеся ж, што знача: ’міласэрдзя хачу, а не аброку’? бо Я прышоў прыгукаць не справядлівых, але грэшнікаў да каяты».

Пайдзе́це, наўчыцеся, што значыць: міласьці хачу, а ня жэртвы, бо Я прыйшоў не́ справядлівых, але грэшнікаў клікаць да пакаяньня (Осія 6:6).

ідзіце, навучы́цеся, што азначае: «міласці хачу, а не ахвяры», бо Я прыйшоў заклíкаць не праведнікаў, а грэшнікаў да пакая́ння.

Пайдзіце, навучыцеся, што значыць: “міласэрнасці хачу, а не ахвяры”, бо Я прыйшоў заклікаць не праведнікаў, а грэшнікаў».

Пайдзіце ж, навучыцеся, што значыць: “Міласэрнасьці хачу, а не ахвяры”. Бо Я прыйшоў не праведнікаў, але грэшнікаў клікаць да навяртаньня».

Ідзіце ж, навучыцеся, што значыць: «Міласэрнасці хачу, а не ахвяры»; бо Я прыйшоў заклікаць не праведнікаў, а грэшнікаў [на пакаянне].

І, пайшоўшы, навучыцеся, што азначае: міласэрнасьці хачу, а ня ахвяры. Бо Я прыйшоў ня праведных, але грэшных заклікаць да пакаяньня.

Пайдзеце-ж навучэцеся, што значыць — міласьці хачу, а не ахвяры; ня прыйшоў бо Я прызываць праведнікаў, але грэшнікаў да пакаяньня.

Ідзецеж і навучэцеся, што значыць: «Міласэрдзя хачу, а не ахвяры». Бо я ня прыйшоў клікаць справядлівых, але грэшных.

Ідзеце-ж і навучэцеся, што значыць: «Міласэрдзя хачу, а не ахвяры». Бо я не прыйшоў клікаць справядлівых, але грэшных.

Тогда приходят к Нему ученики Иоанновы и говорят: почему мы и фарисеи постимся много, а Твои ученики не постятся?

Тады прыходзяць да Яго вучні Янавыя і кажуць: чаму мы і фарысэі посьцім многа, а Твае вучні ня посьцяцца?

Тады падыходзяць да Яго вучні Яна, кажучы: «Чаму гэта мы і фарысеі часта посцім, а вучні Твае не посцяць?»

Тады дабліжыліся да Яго вучанікі Яанавы, кажучы: «Чаму мы а фарысэі постуем часта, а вучанікі Твае ня постуюць?».

Тады прыходзяць да Яго вучні Іоанавы і кажуць: чаму мы і фарысэі посьцім шмат, а Тваі вучні ня посьцяць?

Тады прыходзяць да Яго вучні Іаанавы і кажуць: чаму мы і фарысеі по́сцім многа, а Твае вучні не по́сцяць?

Вучні Янавы прыйшлі да Яго і сказалі: «Чаму мы і фарысеі посцім шмат, а Твае вучні не посцяць?»

Тады прыходзяць да Яго вучні Янавы, кажучы: «Чаму мы і фарысэі шмат посьцім, а Твае вучні ня посьцяць?»

Тады падыходзяць да Яго Іаанавы вучні, кажучы: Чаму мы і фарысеі [шмат] посцім, а Твае вучні не посцяць?

Тады прыходзяць да Яго вучні Яанавы, кажучы: чаму мы і хварысэі посьцім шмат, а вучні Твае ня посьцяць?

Тады прыступілі да Яго вучні Янавы, і кажуць: — чаму мы і фарысеі посьцім шмат, а Твае вучні ня посьцяць?

Тады прыступіліся да яго вучні Янавы, кажучы: Чаму мы і фарызэі часта посьцім, а твае вучні ня посьцяць?

Тады падыйшлі да яго вучні Яна, кажучы: Чаму мы і фарызэі посьцім часта, а твае вучні ня посьцяць?

сказал им: выйдите вон, ибо не умерла девица, но спит. И смеялись над Ним.

сказаў ім: выйдзіце; бо не памерла дзяўчына, а сьпіць. І насьміхаліся зь Яго.

казаў ім: «Разыдзіцеся, не памерла дзяўчынка, але спіць». І смяяліся з Яго.

Сказаў: «Адыйдзіце, бо дзеўка не памерла, але сьпіць». І сьміяліся зь Яго.

сказаў ім: разыдзе́цеся; бо ня ўме́рла дзяўча́тка, але сьпіць. І сьмяяліся з Яго.

то сказаў ім: вы́йдзіце; бо не паме́рла дзяўчына, а спіць. І насміха́ліся з Яго.

і сказаў: «Выйдзіце, бо дзяўчынка не памерла, а спіць». І насміхаліся з Яго.

Ісус сказаў ім: «Адыйдзіцеся, бо не памерла дзяўчынка, але сьпіць». І сьмяяліся з Яго.

сказаў ім: Выйдзіце, бо дзяўчынка не памерла, а спіць. — І тыя смяяліся з Яго.

кажа ім: выйдзіце, бо ня памерла дзяўчына, але сьпіць. І насьміхаліся над Ім.

Ён сказаў ім: — адыйдзецеся, дзяўчына не памерла, але сьпіць; і сьмяяліся з Яго.

Адступецеся, дзяўцынка бо ня ўмерла, толькі спіць. І насьмяхаліся з яго.

Адступецеся, бо дзяўчынка не ўмярла, але сьпіць. І насьмяхаліся з яго.

ибо не вы будете говорить, но Дух Отца вашего будет говорить в вас.

бо ня вы будзеце гаварыць, а Дух Айца вашага гаварыць будзе ў вас.

Бо не вы будзеце тымі, што гавораць, але Дух Айца вашага будзе гаварыць у вас.

Бо ня вы будзеце гукаць, але Дух Айца вашага будзе гукаць у вас.

Бо ня вы будзеце гаварыць, але Дух Айца вашага будзе гаварыць у вас.

Бо не вы будзеце гаварыць, а Дух Айца вашага гаварыць будзе ў вас.

Бо не вы будзеце гаварыць, а Дух Айца вашага гаварыць будзе ў вас.

Бо ня вы будзеце гаварыць, але Дух Айца вашага будзе гаварыць у вас.

бо не вы будзеце казаць, а Дух вашага Бацькі будзе казаць у вас.

Бо ня вы будзеце гаварыць, але Дух Ба́цькі вашага будзе гаварыць у вас.

Бо ня вы будзеце прамоўляць, але Дух Айца Вашага прамовіць праз вас.

Бо ня вы тые, што гаворыце, але Дух Айца вашага у вас гаварыціме.

Бо ня вы тыя, што гаворыце, але Дух Айца вашага, каторы гаворыць у вас.

Когда же будут гнать вас в одном городе, бегите в другой. Ибо истинно говорю вам: не успеете обойти городов Израилевых, как приидет Сын Человеческий.

Калі ж будуць вас гнаць у адным горадзе, уцякайце ў другі, бо праўду кажу вам: не пасьпееце абысьці гарадоў Ізраілевых, як прыйдзе Сын Чалавечы.

Калі вас пераследаваць будуць у гэтым горадзе, пераходзьце ў другі. Бо сапраўды кажу вам: не пройдзеце да канца гарадоў Ізраэля, аж прыйдзе Сын Чалавечы.

«Калі ж вас будуць гнаць у вадным месьце, бяжыце да другога. Бо запраўды кажу вам: не пасьпееце абыйсьці местаў Ізраелявых, як прыйдзе Сын Людзкі.

Калі-ж будуць выганяць вас з аднаго ме́ста, уцякайце ў другое, бо запраўды́ кажу вам: не абойдзеце йшчэ ме́стаў Ізраілявых, як прыйдзе Сын Чалаве́чы.

Калі ж будуць вас гнаць у адным горадзе, уцяка́йце ў другі. Бо праўду кажу вам: не паспееце абысцí гарадоў Ізра́ілевых, як пры́йдзе Сын Чалавечы.

Калі вас будуць пераследаваць у гэтым горадзе, пераходзьце ў другі. Сапраўды кажу вам, што не пройдзеце гарадоў Ізраэля, як прыйдзе Сын Чалавечы.

Калі ж будуць перасьледаваць вас у адным горадзе, уцякайце ў другі, бо сапраўды кажу вам: вы не абыйдзеце ўсіх гарадоў Ізраіля, як прыйдзе Сын Чалавечы.

А калі вас будуць гнаць у гэтым горадзе, уцякайце ў другі; бо праўду кажу вам: не паспееце ні ў якім разе абысці Ізраілевых гарадоў, як прыйдзе Сын Чалавечы.

Калі ж будуць перасьледаваць вас у адным месту, уцякайце ў другое, бо запраўды кажу вам: ня абойдзеце яшчэ местаў Ізраэлявых, як прыйдзе Сын Чалавечы.

Калі-ж будуць гнаць вас у адным месьце, бяжэце ў іншае; запраўды, кажу вам: не абойдзеце яшчэ местаў Ізраілевых, як прыйдзе Сын Чалавечы.

Калі-ж будуць прасьледаваць вас у гэтым месьце, уцякайце у другое; сапраўды кажу вам: ня скончыце мест Ізраэлявых, як Сын чалавечы прыйдзе.

Калі-ж будуць прасьледаваць вас у гэтым горадзе, уцякайце ў другі; сапраўды кажу вам: ня скончыце гарадоў Ізраіля, аж прыйдзе Сын чалавечы.

Ученик не выше учителя, и слуга не выше господина своего:

Вучань ня вышэйшы за настаўніка, і слуга ня вышэйшы за гаспадара свайго.

Вучань не вышэй за настаўніка, ані паслугач не вышэй за гаспадара свайго.

Вучанік не пераходзе вучыцеля, ані слуга — гаспадара свайго.

Вучань ня вышэй за вучыцеля свайго, і слуга ня вышэй за гаспадара свайго.

Вучань не вышэйшы за настаўніка, і слуга не вышэйшы за гаспадара свайго.

Вучань не вышэйшы за настаўніка, і слуга не вышэйшы за гаспадара свайго.

Вучань не вышэйшы за настаўніка свайго, і слуга не вышэйшы за гаспадара свайго.

Вучань не вышэйшы за настаўніка і слуга за свайго гаспадара.

Вучань ня вышэйшы за настаўніка, ні слуга ня вышэйшы за гаспадара свайго.

Ня стаць вучню над надвучыцелем сваім, ці слузе над гаспадаром сваім.

Вучань ня ёсьць вышэйшы за вучыцеля, і слуга ня вышэй гаспадара свайго.

Вучань ня ёсьць вышэй за вучыцеля, і слуга ня вышэй за пана свайго.

Итак не бойтесь их, ибо нет ничего сокровенного, что не открылось бы, и тайного, что не было бы узнано.

Дык вось, ня бойцеся іх: бо няма нічога схаванага, што ня выкрылася б, і таемнага, што ня было б уведана.

Дык не бойцеся іх. Бо няма нічога скрытага, што не было б выяўлена, і нічога таемнага, што не стала б вядомым.

Дык ня бойцеся іх, бо няма нічога схаванага, што не адкрылася б, і тайнага, праз што не даведаліся б.

Дык ня бойцеся-ж іх: бо няма нічога ўкрытага, каб ня вы́явілася, ні патайнога, што ня сталася-б вядомым.

Дык вось, не бойцеся іх: бо няма нічога схава́нага, што не адкрылася б, і тае́мнага, што не стала б вядомым.

Не бойцеся іх, бо няма нічога схаванага, што б не адкрылася, і патаемнага, што б не стала вядомым.

Дык ня бойцеся іх, бо няма нічога прыкрытага, каб не адкрылася, ані тайнага, каб ня сталася вядомым.

Дык не бойцеся іх: бо няма нічога схаванага, што не адкрыецца; і таемнага, што не будзе вядома.

Дык жа ня бойцеся іх: бо няма нічога ўкрытага, што б ня выявілася, і таемнага, што б ня сталася вядомым.

Але, ня бойцеся іх: нічога-ж няма сукрытага, каб ня выкрылася, ні тайнага, каб ня выявілася.

Адыж ня бойцеся іх; няма бо нічога сукрытага, што-б ня выявілася, і таёмнага, што-б ня, сталася ведамым.

Дык ня бойцецся іх; бо няма нічога скрытнага, што-б ня сталася вядомым.

Не две ли малые птицы продаются за ассарий? И ни одна из них не упадет на землю без [воли] Отца вашего;

Ці ж ня дзьве маленькія птушкі прадаюцца за асарый? І ніводная зь іх не ўпадзе на зямлю бяз волі Айца вашага;

Ці ж не за ас прадаюць двух вераб’ёў? А ніводзін з іх не ўпадзе на зямлю без ведама Айца вашага.

Хіба двух вераб’ёў не прадаюць за пенязь, і ні водзін ізь іх ня зваліцца на зямлю бяз волі Айца вашага;

Ці ж ня два вераб’і прадаюцца за ассары?* І ніводзін з іх не ўпадзе́ на зямлю бяз волі Айца вашага.

Ці ж не два вераб’і прадаюцца за аса́рый? І ніводны з іх не ўпадзе́ на зямлю́ без волі Айца вашага.

Ці ж не два вераб’і прадаюцца за ас? І ніводзін з іх не ўпадзе на зямлю без волі Айца вашага.

Ці ж ня два вераб’і продаюцца за асар? І ніводзін з іх не ўпадзе на зямлю бяз волі Айца вашага.

Хіба не прадаюцца два вераб’і за асарый26? І ніводны з іх не ўпадзе на зямлю без ведама вашага Бацькі.

Ці ж ня два вераб’і прадаюцца за ассары? І ніводзін зь іх ня ўпадзе на зямлю бяз волі Ба́цькі вашага.

Ці-ж не прадаюць дзьве птушынкі за медзяка? І ніводная з іх не ўпадзе на зямлю бяз волі Айца вашага.

Ціж не прадаюць за медзяка двух вераб’ёў? І ніводзін з іх не упадзе на землю без Айца вашага.

Ці-ж не прадаюць двух вераб’ёў за аднаго медзяка? І ніводзен з іх не ўпадзе на зямлю без Айца вашага.

Не думайте, что Я пришел принести мир на землю; не мир пришел Я принести, но меч,

Ня думайце, што Я прыйшоў прынесьці мір на зямлю; ня мір прыйшоў Я прынесьці, а меч;

Не думайце, што Я прыйшоў прынесці супакой на зямлю. Не супакой прыйшоў Я прынесці, але меч.

«Ня думайце, што Я прышоў прынесьці супакой на зямлю; не супакой прышоў Я прынесьці, але меч;

Ня думайце, што Я прыйшоў прыне́сьці мір на зямлю; ня мір прыйшоў Я прыне́сьці, але ме́ч.

Не думайце, што Я прыйшоў прыне́сці мір на зямлю; не мір прыйшоў Я прыне́сці, а меч.

Не думайце, што Я прыйшоў прынесці спакой на зямлю. Не спакой прыйшоў Я прынесці, а меч.

Ня думайце, што Я прыйшоў прынесьці супакой на зямлю; не супакой прыйшоў Я прынесьці, але меч.

Не думайце, што Я прыйшоў мір прынесці на зямлю; Я прыйшоў прынесці не мір, а меч.

Ня думайце, што Я прыйшоў прынесьці мір на зямлю; ня мір прыйшоў Я прынесьці, але меч.

Ня думайце, што Я прыйшоў спаслаць супакой на зямлю; не супакой прынясьці прыйшоў Я, але меч.

Ня думайце, што я прыйшоў прынясьці супакой на зямлю, ня супакой прыйшоў прынесьці, а меч.

Ня думайце, што я прыйшоў прынесьці супакой ня зямлю, ня прыйшоў я прынесьці супакой, але меч.

Кто любит отца или мать более, нежели Меня, не достоин Меня; и кто любит сына или дочь более, нежели Меня, не достоин Меня;

Хто любіць бацьку ці маці больш за Мяне, ня варты Мяне; і хто любіць сына ці дачку больш за Мяне, ня варты Мяне;

Хто любіць бацьку ці маці больш за Мяне, той не варты Мяне. І хто любіць сына ці дачку больш за Мяне, той не варты Мяне.

Хто любе айца альбо маці балей за Мяне, ня годны Мяне; і хто любе сына альбо дачку балей за Мяне, ня годны Мяне.

Хто любіць бацьку ці матку балей за Мяне́, ня варт Мяне́; і хто любіць сына ці дачку бале́й за Мяне́, ня варт Мяне́.

Хто лю́біць бацьку ці маці больш за Мяне, той не ва́рты Мяне; і хто лю́біць сы́на ці дачку́ больш за Мяне, той не ва́рты Мяне.

Хто любіць бацьку ці маці больш за Мяне, не варты Мяне. І хто любіць сына ці дачку больш за Мяне, не варты Мяне.

Хто любіць бацьку ці маці больш за Мяне, ня варты Мяне; і хто любіць сына ці дачку больш за Мяне, ня варты Мяне.

Хто любіць бацьку ці маці больш, чым Мяне не годны Мяне; і хто любіць сына ці дачку больш, чым Мяне, не годны Мяне,

Хто любіць бацьку ці матку больш за Мяне, ня варты Мяне; і хто любіць сына ці дачку больш за Мяне, ня варты Мяне.

Хто любіць бацьку ці маці больш за Мяне, недастойны Мяне, і хто любіць сына ці дачку больш за Мяне — недастойны Мяне.

Хто любіць бацьку або матку болей за мяне, ня варты мяне; і хто любіць сына ці бацьку болей за мяне, ня варт мяне.

Хто любіць бацьку або матку болей за мяне, ня варт мяне.

и кто не берет креста своего и следует за Мною, тот не достоин Меня.

і хто не бярэ крыжа свайго і ня йдзе сьледам за Мною, той ня варты Мяне.

І хто не прымае крыжа свайго і не ідзе за Мною, той не варты Мяне.

І хто не бярэць крыжа свайго і ня йдзець за Імною, тый ня годны Мяне.

І хто не бярэ крыжа свайго і ня йдзе́ за Мною, той ня варт Мяне́.

І хто не бярэ крыжа́ свайго і не ідзе следам за Мною, той не ва́рты Мяне.

І хто не бярэ крыжа свайго, а ідзе за Мною, той не варты Мяне.

І хто не бярэ крыжа свайго і ідзе за Мною, той ня варты Мяне.

і хто не бярэ свайго крыжа, а ідзе ўслед за Мною, не годны Мяне.

І хто ня бярэ крыжа свайго, але ідзе ўсьлед за Мною, ня варты Мяне.

І хто не бярэ крыжа свайго і ня йдзе ўсьлед за Мною — недастойны Мяне.

Ды хто не бярэ крыжа свайго і ня йдзе за мною, той ня варты мяне.

І хто не бярэ крыжа свайго і ня ідзе за мною, ня варт мяне.

И кто напоит одного из малых сих только чашею холодной воды, во имя ученика, истинно говорю вам, не потеряет награды своей.

І хто напоіць аднаго з малых гэтых толькі кубкам халоднай вады ў імя вучня, праўду кажу вам, ня страціць узнагароды сваёй.

І хто хаця б напіцца дасць кубак халоднай вады аднаму з гэтых найменшых толькі за імя вучня, сапраўды кажу вам: не страціць ён узнагароды сваёй».

І хто дасьць піць аднаму з малых гэтых коўню сьцюдзёнае вады ў імя вучаніка, запраўды кажу вам аніяк ня згубе нагароды свае».

І хто напоіць аднаго з малых гэтых толькі чарай сьцюдзёнай вады ў імя вучня, запраўды кажу вам, ня страціць нагароды свае́.

І хто напо́іць аднаго з малы́х гэтых толькі чашай халоднай вады ў імя́ вучня, праўду кажу вам, той не стра́ціць узнагароды сваёй.

І хто напоіць аднаго з малых гэтых толькі кубкам халоднай вады як вучня, сапраўды кажу вам, не страціць узнагароды сваёй».

І калі хто напоіць аднаго з малых гэтых толькі кубкам халоднай вады ў імя вучня, сапраўды кажу вам, ня страціць нагароды сваёй».

І хто напоіць аднаго з гэтых малых толькі кубкам сцюдзёнай вады ў імя вучня, сапраўды кажу вам, той ні ў якім разе не страціць сваёй узнагароды.

І хто, калі напоіць аднаго з малых гэтых (хаця б) адным кубкам халоднай вады ў імя вучня, праўду кажу вам, ня страціць узнагароды сваёй.

І хто напоіць аднаго з гэтых малых толькі чарай сьцюдзёнай вады ў імя вучня, — праўдзіва кажу вам, ня страціць узнагароды свае.

А хто-б даў напіцца аднаму з гэтых найменшых кубак халоднай вады таму, што ён вучань, сапраўды кажу вам, ня страціць нагароды свае.

А хто-б даў напіцца аднаму з гэтых найменшых толькі кубак халоднай вады ў імя вучня, сапраўды кажу вам, ён ня страціць свае нагароды.

Истинно говорю вам: из рожденных женами не восставал больший Иоанна Крестителя; но меньший в Царстве Небесном больше его.

Праўду кажу вам: сярод народжаных жанчынамі не паўставаў большы за Яна Хрысьціцеля; але найменшы ў Царстве Нябесным большы за яго.

Сапраўды кажу вам: не паўстаў сярод народжаных жанчынамі большы за Яна Хрысціцеля; але той, хто меншы ў Валадарстве Нябесным, большы за яго.

Запраўды кажу вам: з народжаных жанкамі не паўстаў вялікшы за Яана Хрысьціцеля, але найменшы ў гаспадарстве нябёсным вялікшы за яго.

Запраўды́ кажу вам: з роджаных жанчынамі не паўставаў вялікшы за Іоана Хрысьціцеля; але найме́ншы ў царстве нябе́сным вялікшы за яго.

Праўду кажу вам: сярод наро́джаных жанчынамі не паўстава́ў бо́льшы за Іаана Хрысцíцеля; але меншы ў Царстве Нябесным бо́льшы за яго.

Сапраўды кажу вам: сярод народжаных жанчынамі не з’явіўся большы за Яна Хрысціцеля. Але найменшы ў Нябесным Валадарстве большы за яго.

Сапраўды кажу вам: Сярод народжаных жанчынамі не паўставаў большы за Яна Хрысьціцеля, але найменшы ў Валадарстве Нябесным большы за яго.

Сапраўды кажу вам: між народжаных ад жанчын не паўстаў большы за Іаана Хрысціцеля; але меншы ў Царстве Нябёсаў большы за яго.

Праўду кажу вам: з народжаных жанчынамі ня паўставаў большы за Яана Хрысьціцеля; але найменшы ў Гаспадарстве Нябёсаў большы за яго.

Папраўдзе кажу вам: з народжаных ад жанчын не паўставаў вялікшы за Яна Хрысьціцеля, але найменшы ў Уладарстве Нябесным, вялікшы за яго.

Сапраўды кажу вам: спаміж роджаных жанчынамі не паўстаў большы за Яна Хрысьціцеля: адыж найменшы ў валадарстве нябесным, вялікшы за яго.

Сапраўды кажу вам: паміж роджаных жанчынамі не паўстаў большы за Яна Хрысьціцеля; але найменшы ў каралеўстве нябесным ёсьць большым за яго.

говорят: мы играли вам на свирели, и вы не плясали; мы пели вам печальные песни, и вы не рыдали.

кажуць: «мы гралі вам на жалейцы, а вы не скакалі; мы сьпявалі вам песьні журботныя, а вы не галасілі».

“Мы гралі вам на жалейцы, а вы не скакалі, мы галасілі, а вы не плакалі”.

Кажуць: ’Мы гралі вам на дудцы, і вы не скакалі; мы пяялі пахоўныя песьні, і вы ня плакалі’.

кажуць: мы йгралі вам на жале́йцы, і вы не скакалі; мы галасілі, і вы ня плакалі.

кажуць: «мы ігралі вам на ду́дцы, а вы не танцава́лі; мы спявалі вам жало́бнае, а вы не рыда́лі».

“Мы гралі вам на жалейцы, а вы не танцавалі, мы спявалі журботныя песні, а вы не плакалі”.

і кажуць: “Мы гралі вам на жалейцы, і вы не скакалі; мы галасілі, і вы ня плакалі”.

кажуць: «Мы ігралі вам на флейце, а вы не скакалі; мы спявалі [вам] пахавальную песню, а вы не галасілі».

гавораць: мы ігралі вам на жалейцы, і вы ня скакалі; (мы) пелі вам жалобныя песьні, а вы ня плакалі.

Прамаўляючы: мы вам на пішчалках гралі, а вы не танцавалі, — а мы вам жалобу сьпявалі, і вы ня плакалі.

кажучы: «Мы йгралі вам, а вы не скакалі; мы галасілі, а вы ня плакалі».

кажучы: «Мы ігралі вам, а вы не скакалі; мы галасілі, а вы не плакалі».

Тогда начал Он укорять города, в которых наиболее явлено было сил Его, за то, что они не покаялись:

Тады пачаў Ён дакараць гарады, у якіх найбольш праявіліся сілы Яго, бо яны не пакаяліся.

Потым пачаў Ён дакараць гарады, у якіх адбылося найбольш цудаў Яго, што яны не навярнуліся.

Тады пачаў Ён упікаць местам, ідзе сталася вельмі шмат магучых учынкаў Ягоных, за тое, што яны не пакаяліся:

Тады пачаў Ён дакара́ць ме́сты, у якіх найбале́й вы́явілася моц Яго, за тое, што яны не пака́яліся.

Тады пачаў Іісус дакара́ць гарады, у якіх найбольш праявíліся сілы Яго, за тое, што яны не пака́яліся.

Тады пачаў дакараць гарады, у якіх адбылося найбольш Ягоных цудаў, за тое, што яны не пакаяліся:

Тады пачаў Ён дакараць гарады, у якіх найбольш сталася цудаў Ягоных, за тое, што яны не навярнуліся:

Тады Ён пачаў дакараць гарады, дзе адбылося найбольш Яго цудаў, за тое, што яны не пакаяліся:

Тады пачаў Ён дакараць месты, у якіх найбольш была выяўлена моц Ягоная за тое, што яны ня пакаяліся:

Тады пачаў Ісус дакараць гарадам, у якіх найбольш дзеялася цудаў Ягоных, за тое, што не пакаяліся.

Тады пачаў дакараць гарадом, у якіх найболей сталася ягоных цудаў, за тое, што не пакутавалі.

Тады пачаў дакараць гарадом, у якіх сталася найболей ягоных цудаў, за тое, што не пакутавалі.

Фарисеи, увидев это, сказали Ему: вот, ученики Твои делают, чего не должно делать в субботу.

Фарысэі, убачыўшы гэта, сказалі Яму: вось, вучні Твае робяць, чаго нельга рабіць у суботу.

Убачыўшы гэта, фарысеі сказалі Яму: «Вось жа, вучні Твае робяць, чаго не належыць рабіць у дні суботнія».

Але фарысэі, згледзіўшы, сказалі Яму: «Гля, вучанікі Твае робяць, чаго не дазволена рабіць у сыботу».

Фарысэі-ж, угле́дзіўшы гэтае, сказалі Яму: вось вучні Тваі робяць, чаго ня гожа рабіць у суботу.

Фарысеі, убачыўшы гэта, сказалі Яму: вось, вучні Твае робяць тое, што не дазволена рабіць у суботу.

Фарысеі, убачыўшы гэта, сказалі Яму: «Вось вучні Твае робяць тое, чаго нельга рабіць у шабат».

А фарысэі, убачыўшы гэтае, сказалі Яму: «Вось, вучні Твае робяць, што ня сьлед рабіць у суботу».

А фарысеі, убачыўшы, Яму сказалі: Вось, Твае вучні робяць тое, чаго не дазваляецца рабіць у суботу.

Хварысэі ж, убачыўшы, сказалі Яму: вось вучні Твае робяць, чаго нельга рабіць у суботу.

Фарысеі-ж, угледзеўшы гэта, сказалі Яму: вось вучні Твае робяць, чаго не павінны рабіць у сыботу.

Фарызэі-ж, угледзеўшы гэта, сказалі яму: Вось вучні твае робяць, чаго ня можна рабіць у сыботу.

А фарызэі, угледеўшы, сказалі яму: Вось вучні твае робяць, чаго ня можна рабіць у суботу.

Он же сказал им: разве вы не читали, что сделал Давид, когда взалкал сам и бывшие с ним?

А Ён сказаў ім: хіба вы ня чыталі, што зрабіў Давід, калі згаладаўся сам і тыя, што былі зь Ім?

Тады Ён сказаў ім: «Ці не чыталі, што зрабіў Давід, калі згаладаўся, ды тыя, што з ім былі?

Ён жа сказаў ім: «Хіба вы ня чыталі, што зрабіў Давід, як запрагнуў сам і бытыя зь ім?

Ён жа сказаў ім: ці-ж вы ня чыталі, што зрабіў Давід, калі захаце́ў е́сьці сам і быўшыя з ім?

А Ён сказаў ім: хіба́ вы не чыталі, што́ зрабіў Давід, калі згалада́ўся сам і тыя, што былí з ім?

А Ён адказаў ім: «Вы не чыталі, што рабіў Давід, калі згаладаўся сам і тыя, хто быў з ім?

Ён жа сказаў ім: «Ці ж вы не чыталі, што зрабіў Давід, калі быў галодны сам і тыя, што з ім?

Ён жа сказаў ім: Хіба вы не чыталі, што зрабіў Давід, калі згаладаўся ён33 і тыя, хто быў з ім,

Ён жа сказаў ім: хíба вы ня чыталі, што зрабіў Давід, калі згаладаўся сам і тыя, што былí зь ім.

Ён-жа сказаў ім: хіба-ж вы ня чыталі, што ўчыніў Давыд, калі быў згаладаны сам і тыя, хто быў з ім?

Але ён адказаў ім: Ці вы ня чыталі, што зрабіў Давід, як захацеў есьці і тыя, што былі з ім?

Але ён сказаў ім: Ці вы ня чыталі, што зрабіў Давід, калі захацеў есьці і тыя, што з ім былі?

как он вошел в дом Божий и ел хлебы предложения, которых не должно было есть ни ему, ни бывшим с ним, а только одним священникам?

Як ён увайшоў у дом Божы і еў пакладныя хлябы, якіх нельга было есьці ні яму, ні тым, што зь ім былі, а толькі адным сьвятарам?

Як увайшоў у дом Божы і еў хлябы пакладныя, якіх есці не належала ані яму, ані тым, што з ім былі, але толькі святарам?

Як ён увыйшоў у дом Божы і еў хлябы Віду, каторыя не дазволена было есьці ані яму, ані былым ізь ім, а толькі адным сьвятаром?

Як ён увайшоў у дом Божы і е́ў хлябы́ ахвярныя, якіх не нале́жала е́сьці ні яму, ні быўшым з ім, а толькі адным сьвяшчэнікам?

Як ён увайшоў у дом Божы і еў хлябы́ выстаўле́ння, якіх нельга было́ есці ні яму, ні тым, што былí з ім, а толькі адным святара́м?

Як увайшоў у дом Божы і еў ахвярныя хлябы, якіх нельга было есці ні яму, ні тым, хто быў з ім, а толькі адным святарам?

Як ён увайшоў у дом Божы і еў хлябы пакладныя, якіх не належала есьці ані яму, ані тым, што з ім былі, а толькі адным сьвятарам?

як ён увайшоў у Божы дом і яны елі34 хлябы прапановы, якіх не дазвалялася есці ні яму, ні тым, што былі з ім, а толькі адным святарам?

Як ён увайшоў у дом Бога і з’еў хлябы ахвярныя, якіх не́льга было́ е́сьці ні яму, ні тым, што былí зь ім, а то́лькі адным сьвятара́м?

Як ён, увайшоўшы ў дом Божы, еў хлябы прынясеньня, якіх не належала есьці ні яму, ні тым, якія былі з ім, а толькі адным сьвятаром?

Як ён увайшоў у дом Божы і еў ахвярныя хлябы, якіх ня можна было есьці ані яму, ані тым, што з ім былі, а толькі адным сьвятаром?

Як ён увайшоў у дом Божы і еў ахвярныя хлябы, якіх ня можна было есьці ані яму, ані тым, што з ім былі, а толькі сьвятарам?

Или не читали ли вы в законе, что в субботы священники в храме нарушают субботу, однако невиновны?

Альбо ці ня чыталі вы ў законе, што ў суботы сьвятары ў храме парушаюць суботу, аднак не вінаватыя?

Ці хіба не чыталі ў законе, што ў суботу святары ў святыні парушаюць шабат і застаюцца без віны?

Або ці ня чыталі вы ў законе, што ў сыботы сьвятарове будзеняць сыботу, адылі бязьвінныя?

Яшчэ ці-ж ня чыталі вы ў законе, што ў суботы сьвяшчэнікі ў царкве́ парушаюць суботу, аднак бязьвінныя?

І хіба́ не чыталі вы ў законе, што па суботах святары́ ў храме паруша́юць суботу, аднак невінава́тыя?

Або ці не чыталі вы ў Законе, што ў шабат святары ў святыні парушаюць шабат, аднак не вінаватыя?

Альбо ці не чыталі вы ў Законе, што ў суботы сьвятары ў сьвятыні парушаюць суботу, і бязьвінныя?

Хіба вы не чыталі ў законе, што ў суботы святары ў храме парушаюць суботу — і не вінаватыя?

Альбо ці ня чыталі вы ў Законе, што ў суботы сьвятары ў Сьвятыні парушаюць суботу, аднак ня вінаватыя?

Альбо, ці ня чыталі вы ў законе, што ў сыботу сьвятары ў храме парушаюць сыботу, аднак-жа ня ёсць віннымі?

Або ці вы ня чыталі ў законе, што ў сыботы святары ў святыні ломяць сабат і астаюцца бяз віны?

Або ці вы ня чыталі ў законе, што ў суботу сьвятары ў сьвятыні ломяць суботу і астаюцца бяз віны?

если бы вы знали, что значит: милости хочу, а не жертвы, то не осудили бы невиновных,

калі б ведалі вы, што азначае: «міласьці хачу, але не ахвяры», не асудзілі б невінаватых;

Калі б вы ведалі, што значыць: “Міласэрнасці хачу, а не ахвяры”, дык не асуджалі б бязвінных.

Калі б вы ведалі, што знача: ’міласэрдзя хачу, а не аброку’, то ня судзілі б бязьвінных;

Калі-б вы разуме́лі, што значыць: міласьці хачу, а ня жэртвы, то не асудзілі-б бязьвінных (Осія 6:6).

Калі б ведалі вы, што́ азначае: «мíласці хачу, а не ахвяры», то не асудзíлі б невінава́тых.

Калі б вы ведалі, што азначае: “Міласэрнасці хачу, а не ахвяры”, не асудзілі б невінаватых.

Калі б вы разумелі, што значыць: “Міласэрнасьці хачу, а не ахвяры”, не асудзілі б бязьвінных.

Калі б вы ведалі, што значыць: «Міласэрнасці хачу, а не ахвяры», то не асудзілі б невінаватых.

Калі б вы ведалі, што азначае: міласьці хачу, а ня ахвяры, то ня асудзілі бы нявінаватых;

І калі-б вы ведалі, што значыць — міласьці хачу, а не ахвяры — то не асудзілі-б бязьвінных.

І калі-б вы ведалі, што значыць: «Міласэрдзя хачу, а не ахвяры» (Оз. 6:6) дык ніколі не асудзілі-б бязьвінных.

А калі-б вы ведалі, што значыць: «Міласэрдзя хачу, а не ахвяры» (Оз. 6:6), то ніколі не асудзілі-б бязвінных.

не воспрекословит, не возопиет, и никто не услышит на улицах голоса Его;

не запярэчыць, ні залямантуе, і не пачуе ніхто на вуліцах голасу Ягонага;

Не будзе спрачацца і не будзе крычаць, ніхто не пачуе голасу Яго на вуліцах.

Ня будзе сьперачацца ані галёкаць, ніхто на вуліцах не пачуе голасу Ягонага;

Ня будзе свары́цца, ані загало́сіць, і ніхто не пачуе на вуліцах голасу Яго.

не будзе пярэ́чыць, і не будзе крычаць, і ніхто не пачуе на вуліцах голасу Яго;

Не будзе пярэчыць і лямантаваць, і ніхто не пачуе на плошчах голасу Яго.

Ня будзе сварыцца, ані крычаць, і ніхто не пачуе на вуліцах голасу Яго.

Ён не будзе ні спрачацца, ні крычаць, і ніхто не пачуе на вуліцах Яго голасу.

Ня запярэчыць, ні залямантуе, ня пачуе ніхто на вуліцах Голасу Ягонага;

Не запярэчыць ня ўзьніме голасу Свайго, і ніхто не пачуе на вуліцы голасу Яго.

Ня будзе спрачацца і ня будзе крычаць ды ніхто не пачуе на вуліцах голасу ягонага.

Ня будзе спорыць і ня будзе крычаць, і ніхто не пачуе на вуліцах голасу яго.

трости надломленной не переломит, и льна курящегося не угасит, доколе не доставит суду победы;

трысьціны надламанай не пераломіць, і кнота, які тлее, не патушыць, пакуль не давядзе суд да перамогі;

Трысціны надламанай не зломіць і льну тлеючага не патушыць, аж пакуль давядзе суд да перамогі,

Трысьціны наломленае не даломе і лёну тлеючага ня згасе, пакуль не давядзець суду да перамогі;

Трысьціны надло́манай не перало́міць і лёну тле́ючага не зага́сіць, пакуль ня дасьць суду перамогі.

трысцíны надлама́най не перало́міць, і кно́та, які тле́е, не пату́шыць, пакуль не давядзе правасу́ддзе да перамогі;

Трысціны надламанай не пераломіць і не пагасіць тлеючага кнота, пакуль не давядзе суд да перамогі.

Трысьціны надламанай не пераломіць і лёну, што дыміцца, не загасіць, пакуль ня дасьць суду перамогі.

Ён надломленай трысціны не пераломіць і кнота, што тлее, не патушыць, пакуль не прывядзе правасуддзе да перамогі.

трысьцíны надло́мленай ня перало́міць і лёну тлеючага ня зага́сіць, пакуль ня давядзе суд да перамогі;

Трысьціны надламанай не пераломіць, і лёну тлеючага не загасіць, пакуль не давядзе суду да перамогі.

Трысьціны надломленае не пераломіць і пакульля тлеючага не загасіць, пакуль не давядзе суду да перамогі.

Трысьціны надломленае не пераломіць і лону тлеючага не пагасіць, пакуль не давядзе суду да перамогі.

Фарисеи же, услышав [сие], сказали: Он изгоняет бесов не иначе, как [силою] веельзевула, князя бесовского.

А фарысэі, пачуўшы гэта, сказалі: Ён выганяў дэманаў няйначай, як Вэльзэвулам, князем дэманскім.

А фарысеі, чуючы гэта, казалі: «Ён ніяк іначай не выганяе дэманаў, як толькі з дапамогай Бэльзебула, князя дэманаў».

Фарысэі ж, пачуўшы, сказалі: «Ён выганяе нячысьцікаў ня накш, як вельзэвулам, князям нячысьцікаў».

Фарысэі-ж, пачуўшы гэтае, сказалі: Ён выганяе злых духаў ня йначай, як сілаю Вэльзэвула, князя злых духаў.

А фарысеі, пачуўшы гэта, сказалі: Ён выганя́е дэманаў не інакш, як сілаю веельзеву́ла, князя дэманскага.

Фарысеі, пачуўшы гэта, сказалі: «Ён выганяе злых духаў не інакш, як Бэльзэбулам, князем злых духаў».

А фарысэі, пачуўшы, казалі: «Ён выганяе дэманаў не іначай, як праз Бэльзэбула, князя дэманаў».

Фарысеі ж, пачуўшы, сказалі: Гэты чалавек выганяе дэманаў не інакш, як Веельзевулам, начальнікам дэманаў.

А хварысэі пачуўшы (гэтае) сказалі: Ён выганяе дэманаў няйначай як Бэльзэбулам, князям дэманаў.

Фарысеі-ж, пачуўшы гэта, сказалі: — Ён выганяе злыдухаў няйначай, сілаю Вэльзевула, князя шатанскага.

А фарызэі, пачуўшы, сказалі: Ён нячысьцікаў выганяе ня йнакш, як праз Бэльзэбуба, дзябальскага князя.

А фарызэі, пачуўшы, сказалі: Ён выганяе д’яблаў ня інакш, як праз Бэльзэбуба, д’ябэльскага князя.

Но Иисус, зная помышления их, сказал им: всякое царство, разделившееся само в себе, опустеет; и всякий город или дом, разделившийся сам в себе, не устоит.

Але Ісус, ведаючы помыслы іхнія, сказаў ім: усякае царства, якое разьдзялілася самое ў сабе, запусьцее; і ўсякі горад альбо дом, які разьдзяліўся сам у сабе, ня ўстоіць.

Ён жа, ведаючы іх думкі, сказаў ім: «Любое валадарства, падзеленае само ў сабе, апусцее, і любы горад ці дом, раздзелены сам у сабе, не выстаіць.

Але Ісус, ведаючы думкі іхныя, сказаў ім: «Кажнае гаспадарства, падзяліўшыся само супроці сябе, спусьцее; і кажнае места альбо дом, падзяліўшыся сам супроці сябе, ня ўстое.

Але Ісус, ве́даючы думкі іх, сказаў ім: усякае царства, разьдзяліўшыся само ў сабе́, апусьце́е; і ўсякае ме́ста, ці дом, разьдзяліўшыся сам у сабе́, ня ўстоіць.

Але Іісус, ведаючы по́мыслы іх, сказаў ім: усякае царства, раздзе́ленае само́е су́праць сябе, запусце́е; і ўсякі горад або дом, раздзе́лены сам су́праць сябе, не ўстаíць.

Ведаючы іхнія думкі, Езус сказаў ім: «Кожнае валадарства, падзеленае само ў сабе, спусташаецца; і кожны горад ці дом, падзелены сам у сабе, не выстаіць.

А Ісус, ведаючы думкі іхнія, сказаў ім: «Усякае валадарства, якое разьдзялілася само ў сабе, апусьцее; і ўсякі горад ці дом, які разьдзяліўся сам у сабе, ня будзе стаяць.

Але Ісус, ведаючы іх думкі, сказаў ім: Кожнае царства, падзяліўшыся само супроць сябе, спустошваецца; і кожны горад ці дом, падзяліўшыся сам супроць сябе, не ўстоіць.

Але Ісус ведаючы думкі іхныя, сказаў ім: усякае валадарства, якое разьдзялілася само́е ў сабе спусташа́ецца; і ўсякае места ці дом разьдзелены сам супраць сябе ня ўстоіць.

Але Ісус, ведаючы помыслы іх, сказаў ім: — усякае гаспадарства, разьдзяліўшыся само ў сабе, разваліцца; і ўсякае места ці дом, разьдзяліўшыся сам у сабе, ня ўстоіць.

Адыж Езус, ведаючы іхнія думкі, сказаў ім: Усякае валадарства, падзелена супроць сябе, апусцее, і ўсякі горад або дом, раздзяліўшыся проціў сябе, ня устоіць.

Але Езус, знаючы іх думкі, сказаў ім: Усякае каралеўства, разьдзяліўшыся проціў сябе, апусьцее, і ўсякі горад або дом, разьдзяліўшыся проціў сябе, не ўстаіць.

Посему говорю вам: всякий грех и хула простятся человекам, а хула на Духа не простится человекам;

Таму кажу вам: усякі грэх і блюзьнерства даруюцца людзям; а супраць Духа блюзьнерства не даруецца людзям;

Таму кажу вам: кожны грэх і блюзненне будуць людзям адпушчаны, але блюзненне на Духа не будзе адпушчана.

Дык кажу вам: кажны грэх а блявузґаньне будуць дараваны людзём, але блявузґаньне на Духа ня будзе даравана людзём.

Дзеля гэтага кажу вам: усякі грэх і ганьбава́ньне дару́юцца чалаве́кам, а ганьбава́ньне Духа не даруецца чалаве́кам.

Таму кажу вам: усякі грэх і блюзне́рства дару́юцца лю́дзям; а супраць Духа блюзне́рства не дару́ецца лю́дзям.

Таму кажу вам: усякі грэх і блюзнерства будуць адпушчаны людзям, але блюзнерства супраць Духа адпушчана не будзе.

Дзеля гэтага кажу вам: усякі грэх і блюзьнерства будзе адпушчана людзям, а блюзьнерства на Духа ня будзе адпушчана людзям.

Таму кажу вам: кожны грэх і знявага даруюцца людзям; а знявага Духа не даруецца [людзям].

Таму кажу вам: усякі грэх і ганьбаваньне будуць дараваны чалавекам. Але зласлоўе на Духа ня будзе даравана чалавекам.

Дзеля таго кажу вам: усякі грэх і зьнявага адпусьцяцца чалавекам, але блюзьнерства на Духа Сьвятога не адпусьціцца чалавекам.

Дзеля таго кажу вам: Усякі грэх і ганбаванне будзе людзям адпушчана, адыж ганбаванне проці Духа не даруецца.

Дзеля таго кажу вам: Усякі грэх і блюзьнерства будзе адпушчана людзям, але блюзьнерства проціў Духа ня будзе адпушчана.

если кто скажет слово на Сына Человеческого, простится ему; если же кто скажет на Духа Святого, не простится ему ни в сем веке, ни в будущем.

калі хто скажа слова на Сына Чалавечага, даруецца яму; а калі хто скажа на Духа Сьвятога, не даруецца яму ані ў гэтым веку, ані ў будучым.

І, калі хто скажа слова супраць Сына Чалавечага, будзе яму даравана, а хто скажа супраць Духа Святога, не будзе яму даравана ані ў гэтым, ані ў будучым веку.

Калі хто скажа слова на Сына Людзкога, будзе даравана яму; калі ж скажа на Духа Сьвятога, ня будзе даравана ані ў гэтым веку, ані ў прыйдучым.

Калі хто скажа слова на Сына Чалавечага, дару́ецца яму; калі-ж хто скажа на Духа Сьвятога, не дару́ецца яму ні ў гэтым ве́ку, ні ў будучым.

Калі хто скажа слова супраць Сына Чалавечага, дару́ецца яму; а калі хто скажа супраць Духа Святога, не дару́ецца яму ні ў гэтым веку, ні ў будучым.

І калі хтосьці скажа слова супраць Сына Чалавечага, то яму будзе адпушчана. А калі скажа супраць Духа Святога, яму не будзе адпушчана ні ў гэтым веку, ні ў будучым.

І калі хто скажа слова супраць Сына Чалавечага, будзе адпушчана яму; а калі хто скажа супраць Духа Сьвятога, ня будзе адпушчана яму ані ў гэтым веку, ані ў будучым.

І хто скажа слова супроць Сына Чалавечага, будзе даравана яму; але хто скажа супроць Святога Духа, не будзе даравана яму ні ў гэтым веку, ні ў будучым.

Калі хто скажа слова супраць Сына Чалавечага, дарована будзе яму; а хто скажа супраць Духа Сьвятога, ня будзе дарована яму ані ў гэтым веку, ані ў будучым.

І калі хто скажа слова супраць Сына Чалавечага, даруецца яму, а калі хто скажа супраць Духа Сьвятога, не даруецца яму ні ў гэтым веку, ні ў будучым.

І хто-б сказаў слова на Сына чалавечага, будзе яму адпушчана, але хто-б сказаў супроць Духа Святога, ня будзе яму адпушчана, ані ў гэтым веку, ані ў будучым.

І хто-б сказаў слова проціў Сына чалавечага, будзе яму адпушчана, але хто-б сказаў проціў Духа Сьвятога, ня будзе яму адпушчана ані ў гэтым ані ў будучым веку.

Но Он сказал им в ответ: род лукавый и прелюбодейный ищет знамения; и знамение не дастся ему, кроме знамения Ионы пророка;

Ён ім сказаў у адказ: род падступны і пералюбны азнакі шукае; і азнака ня дасца яму, акрамя азнакі Ёны прарока;

А Ён, адказваючы, гаворыць ім: «Род ліхі і чужаложны знака патрабуе, але не будзе яму дадзены знак, адно знак Ёны прарока.

Але Ён, адказуючы, кажа ім: «Род благі а чужаложны шукае пазнакі, і пазнака ня дасца яму, апрача пазнакі Ёны прарокі;

Ён жа сказаў ім у адказ: род лукавы й чужало́жны шукае знако́ў, і знакí ня будуць да́дзены яму, апрача знаку Іоны прарока.

А Ён сказаў ім у адказ: род ліхí і пралюбадзе́йны знаме́ння шукае; ды знаме́нне не будзе да́дзена яму, акрамя́ знаме́ння Іоны прарока.

А Ён адказаў ім: «Пакаленне ліхое і нявернае шукае знаку, але ніякага знаку не будзе дадзена яму, акрамя знаку Ёны прарока.

Ён жа, адказваючы, сказаў ім: «Пакаленьне злое і чужаложнае шукае знакаў, і знакі ня будуць дадзены яму, апрача знаку Ёны прарока.

А Ён ім у адказ сказаў: Пакаленне ліхое і чужаложнае дамагаецца знака; ды знака яму не дадуць, апроч знака Іона-прарока.

Ён жа, адказаўшы, сказаў ім: род спагу́дны і чужаложны шукае знаку, і знак ня будзе дадзены яму, апрача знаку Ёны прарока.

Ён-жа ў адказ сказаў ім: — род златворны і чужаложны знаменьня шукае, але знаменьне яму ня будзе дадзена, апрача знаменьня Йоны прарока.

Ён-жа ў адказ ім гавора: Род крывадушны й чужаложны знаку шукае, адыж знак ему ня будзе дадзены, апрача знаку Ёны прарока.

Ён, адказаўшы, сказаў ім: Род злы і чужаложны знаку шукае, але знак яму ня будзе дадзены, апрача знаку Ёны прарока.

Когда нечистый дух выйдет из человека, то ходит по безводным местам, ища покоя, и не находит;

Калі нячысты дух выйдзе з чалавека, дык блукае па бязводных мясьцінах, шукаючы спакою, і не знаходзіць;

Калі нячысты дух выйдзе з чалавека, ён блукае па бязводных месцах, шукаючы адпачынку, ды не знаходзіць.

«Калі нячысты дух выйдзе зь людзіны, то ходзе па бязводных месцах, шукаючы супачынку, і не знаходзе;

Калі нячысты дух выйдзе з чалаве́ка, то блука́ецца на бязво́дзьдзі, шука́ючы супако́ю, і не знаходзіць.

Калі нячысты дух вы́йдзе з чалавека, то блука́е па бязводных мясцінах, шукаючы спакою, і не знаходзіць.

Калі ж нячысты дух выйдзе з чалавека, ён блукае па бязводных мясцінах, шукаючы адпачынку, і не знаходзіць.

Калі нячысты дух выйдзе з чалавека, праходзіць праз бязводныя месцы, шукаючы супачынку, і не знаходзіць.

А калі нячысты дух выходзіць з чалавека, то праходзіць праз бязводныя мясціны, шукаючы спакою, і не знаходзіць.

Калі ж нячысты дух выйдзе з чалавека, дык блукае па бязводных мясьцінах, шукаючы супакою, і ня знаходзіць.

Калі нячысты дух выйдзе з чалавека, сноўдаецца па сухазем’і, шукаючы супакою, і не знаходзіць.

А калі дух нячысты выйдзе з чалавека, блукаецца па бязводных мясцох, шукаючы супачынку, і не знайходзіць.

А калі дух нячысты выйдзе з чалавека, блукаецца па бязводных мясцох, шукаючы супачынку, і не знаходзіць.

иное упало на места каменистые, где немного было земли, и скоро взошло, потому что земля была неглубока.

іншае ўпала на мясьціны камяністыя, дзе няшмат было зямлі, і неўзабаве ўзышло, таму што зямля была ня глыбокая.

Іншае ж упала на камяністую зямлю, дзе не мела шмат глебы, і ўзышло зараз жа, бо глеба была неглыбокая.

А другія палі на месцы камяністыя, ідзе ня шмат было зямлі, і неўзабаве абышлі, бо зямля была няглыбокая;

Іншае ўпала на ме́сца камяністае, дзе́ ня шмат было зямлі; і зараз узыйшло, бо зямля была ня глыбока.

А іншае ўпала на ме́сцы камянíстыя, дзе няшмат было́ зямлі, і неўзаба́ве ўзышло́, бо зямля была́ неглыбокая.

Другія ж упалі на камяністае месца, дзе было мала зямлі, і адразу прараслі, бо зямля была неглыбокая.

Іншыя ж упалі на камяністае месца, дзе не было шмат зямлі; і адразу ўзыйшлі, бо зямля была неглыбокая,

Другія ж ўпалі на камяністы грунт, дзе няшмат было зямлі; і зараз жа ўзышлі, бо зямля была не глыбокая;

А іншае ўпала на (мейсцы) камяністыя, дзе няшмат было зямлі; і зараз узыйшло, бо зямля была ня глыбокая.

Іншае ўпала на грунт камяністы, дзе было мала зямлі, і незабавам узыйшло, бо зямля была няглыбокая.

А іншыя упалі на месца камяністае, дзе ня мелі шмат зямлі; і незабаўна узыйшлі, зямля бо была няглыбокая.

А іншыя ўпалі на месца камяністае, дзе ня мелі многа зямлі; і зараз узышлі, бо зямля была неглыбокай.

Он сказал им в ответ: для того, что вам дано знать тайны Царствия Небесного, а им не дано,

Ён сказаў ім у адказ: таму, што вам дадзена ведаць таямніцы Царства Нябеснага, а ім ня дадзена;

Ён, адказваючы, гаворыць ім: «Вам дадзена пазнаць таямніцы Валадарства Нябеснага, а ім гэта не дадзена.

Ён, адказуючы, сказаў: «Бо вам дана ведаць тайны гаспадарства нябёснага, але ім ня было дана;

Ён сказаў ім у адказ: дзеля таго, што вам да́дзена ве́даць тайны царства Нябе́снага, а ім ня да́дзена.

Ён сказаў ім у адказ: таму, што вам да́дзена ведаць тайны Царства Нябеснага, а ім не да́дзена;

А Ён адказаў ім: «Таму што вам дадзена пазнаць таямніцы Валадарства Нябеснага, а ім не дадзена.

А Ён, адказваючы, сказаў ім: «Бо вам дадзена ведаць таямніцы Валадарства Нябеснага, а ім ня дадзена.

Ён сказаў ім у адказ: Таму што вам дадзена ўведаць таямніцы Царства Нябёсаў, а ім не дадзена.

Ён жа, адказаўшы, сказаў ім: таму што вам дадзена ведаць таямніцы Валадарства Нябёсаў, а ім ня дадзена.

Ён-жа ў адказ сказаў ім: — дзеля таго, што вам дадзена разумець тайны Уладарства Нябеснага, ім-жа ня дадзена.

Ён у вадказ сказаў ім: Затым, што вам дадзена пазнаць тайніцы валадарства нябеснага, а ім ня дадзена.

Ён, адказаўшы сказаў ім: Затым, што ва дадзена пазнаць тайніцы каралеўства нябеснага, а ім ня дадзена.