Лукі 1 глава

Евангелле паводле Лукі
Пераклад Анатоля Клышкi → Синодальный перевод (СВ)

Як ўжо многія прыклалі руку скласці аповесць пра падзеі, што адбыліся ў нас,

Как уже многие начали составлять повествования о совершенно известных между нами событиях,

як перадалі нам тыя, што ад пачатку былі відавочцамі і служкамі Слова,

как передали нам то бывшие с самого начала очевидцами и служителями Слова,

вырашыў і я, дакладна даследаваўшы ўсё ад пачатку, напісаць па парадку пра іх табе, найшаноўнейшы Тэофіле,

то рассудилось и мне, по тщательном исследовании всего с начала, по порядку описать тебе, достопочтенный Феофил,

каб ты пераканаўся ў непарушнасці тых слоў, у якіх ты быў настаўлены.

чтобы ты узнал твердое основание того учения, в котором был наставлен.

Быў у дні Ірада, іудзейскага цара, адзін святар імем Захарыя з Авіявай чарады, а жонка ў яго была з дачок Ааронавых. І імя ёй — Елісавета.

Во дни Ирода, царя иудейского, был священник из Авиевой чреды по имени Захария; и жена его из рода Ааронова по имени Елисавета.

Былі ж яны абое праведныя перад Богам, ходзячы беззаганна паводле ўсіх запаведзяў і правілаў Гасподніх.

Оба они были праведны пред Богом, поступая по всем заповедям и уставам Господним беспорочно.

І не мелі дзіцяці, бо Елісавета была бясплодная, і абое яны былі на схіле сваіх гадоў.

У них не было детей, ибо Елисавета была неплодна, и оба были уже в летах преклонных.

І сталася: калі ў парадку свае чарады ён служыў перад Богам,

Однажды, когда он в порядке своей чреды служил пред Богом,

паводле звычаю святарства выпаў яму жэраб кадзіць, увайшоўшы ў храм Гасподні,

по жребию, как обыкновенно было у священников, досталось ему войти в храм Господень для каждения, —

а ўсё мноства народу малілася з надворку ў гадзіну каджэння.

а всё множество народа молилось вне во время каждения, —

І паказаўся яму Анёл Гасподні, стоячы праваруч кадзільнага ахвярніка.

тогда явился ему ангел Господень, стоя по правую сторону жертвенника кадильного.

І Захарыя, убачыўшы, уразіўся і страх напаў на яго.

Захария, увидев его, смутился, и страх напал на него.

Але Анёл сказаў яму: Не бойся, Захарыя, бо твая просьба пачута. І твая жонка Елісавета народзіць табе сына, і назавеш яго імем Іаан.

Ангел же сказал ему: «Не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречешь ему имя Иоанн.

І будзе табе радасць і весялосць, і многія нараджэнню яго ўсцешацца.

И будет тебе радость и веселье, и многие о рождении его возрадуются,

Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і не будзе піць ні віна, ні сікера і Святым Духам напоўніцца яшчэ ва ўлонні сваёй маці

ибо он будет велик пред Господом; не будет пить вина и сикера и Духа Cвятого исполнится еще от чрева матери своей;

і многіх з Ізраілевых сыноў далучыць да Госпада, іхняга Бога.

и многих из сынов Израилевых обратит к Господу, Богу их;

І ён будзе ісці перад Ім у духу і сіле Іліі, каб сэрцы бацькоў павярнуць да дзяцей, і непакорных да розуму праведных, каб падрыхтаваць Госпаду народ дасканалы.

и будет идти пред Ним в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов детям и непокорным — образ мыслей праведников, дабы представить Господу народ приготовленный».

І Захарыя сказаў Анёлу: Па чым я пазнаю гэта? Бо я стары і мая жонка на схіле сваіх дзён.

И сказал Захария ангелу: «По чему я узнаю это? Ибо я стар, и жена моя в летах преклонных».

І ў адказ яму Анёл сказаў: Я Гаўрыіл, што перад Богам стаю, і пасланы гаварыць з табою і дабравесціць табе гэта;

Ангел сказал ему в ответ: «Я Гавриил, предстоящий пред Богом, и послан говорить с тобой и благовестить тебе это;

і вось, ты будзеш маўчаць і не змажаш гаварыць да дня, калі збудзецца гэта, за тое, што ты не паверыў маім словам, якія спраўдзяцца ў свой час.

и вот, ты будешь молчать и не будешь иметь возможности говорить до того дня, как это сбудется, за то что ты не поверил словам моим, которые сбудутся в свое время».

І народ чакаў Захарыю і дзівіўся, што ён марудзіў у храме.

Между тем народ ожидал Захарию и дивился, что он медлит в храме.

А, выйшаўшы, той не мог гаварыць з імі, і яны зрамзумелі, што ён бачыў з’явенне ў храме; а ён падаваў ім знакі і заставаўся нямы.

Он же, выйдя, не мог говорить к ним; и они поняли, что он видел видение в храме; и он объяснялся с ними знаками и оставался нем.

І сталася: калі скончыліся дні яго службы, ён пайшоў у свой дом.

А когда окончились дни службы его, возвратился в дом свой.

Пасля ж гэтых дзён зачала яго жонка Елісавета і таілася пяць месяцаў, кажучы:

После этих дней зачала Елисавета, жена его, и таилась пять месяцев, и говорила:

Так мне зрабіў Госпад ў дні, калі ласкава паглядзеў на мяне, каб зняць з мяне ганьбу сярод людзей.

«Так сотворил мне Господь во дни эти, в которые призрел на меня, чтобы снять с меня поношение между людьми».

А ў шосты месяц быў пасланы ад Бога Анёл Гаўрыіл у Галілейскі горад пад назваю Назарэт,

В шестой же месяц послан был ангел Гавриил от Бога в город галилейский, называемый Назарет,

да Дзевы, заручанай з чалавекам імем Іосіф, з дому Давідавага; а імя Дзевы — Марыям.

к деве, обрученной мужу по имени Иосиф, из дома Давидова; имя же деве Мария.

І [Анёл], увайшоўшы да Яе, сказаў: Радуйся, ласкаю адораная! Госпад з Табою! [Дабраславёная Ты між жанчын!]

Ангел, войдя к ней, сказал: «Радуйся, благодатная! Господь с тобой; благословенна ты между женами».

Яна ж, [убачыўшы яго], збянтэжылася ад гэтага слова і разважала, што б гэта было за прывітанне.

Она же, увидев его, смутилась от слов его и размышляла, что бы это было за приветствие.

І сказаў Ёй Анёл: Не бойся, Марыям, бо знайшла Ты ласку ў Бога.

И сказал ей ангел: «Не бойся, Мария, ибо ты обрела благодать у Бога;

І вось, Ты зачнеш ва ўлонні і народзіш Сына і назавеш Яго імем Ісус.

и вот, зачнешь во чреве, и родишь Сына, и наречешь Ему имя Иисус.

Ён будзе вялікі, і Сынам Усявышняга будзе названы, і дасць Яму Госпад Бог трон Давіда, Яго бацькі,

Он будет велик и наречется Сыном Всевышнего, и даст Ему Господь Бог престол Давида, отца Его;

і будзе цараваць Ён над домам Іякава навекі, і Яго Царству не будзе канца.

и будет царствовать над домом Иакова вовеки, и Царству Его не будет конца».

А Марыям сказала Анёлу: Як будзе гэта, калі мужа не знаю?

Мария же сказала ангелу: «Как будет это, когда я мужа не знаю?»

І ў адказ Анёл сказаў Ёй: Святы Дух зыдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне цябе; таму і Святое, што народзіцца, будзе названа Сынам Божым.

Ангел сказал ей в ответ: «Дух Святой найдет на тебя, и сила Всевышнего осенит тебя; поэтому и рождаемое Святое наречется Сыном Божиим.

І вось, Елісавета, Твая сваяка, — і яна зачала сына ў сваёй старасці, і гэта шосты месяц у яе, якую называюць бясплоднай,

Вот и Елисавета, родственница твоя, называемая неплодной, и она зачала сына в старости своей, и уже на шестом месяце,

бо ў Бога няма ніводнага немажлівага слова.

ибо у Бога не останется бессильным никакое слово».

І Марыям сказала: Вось, я — раба Гасподняя; няхай будзе Мне паводле твайго слова. — І Анёл адышоў ад Яе.

Тогда Мария сказала: «Вот раба Господня; да будет мне по слову твоему». И отошел от нее ангел.

І, устаўшы, Марыям у тыя дні пайшла з паспешлівасцю ў горную мясцовасць, у горад Іуды,

Встав же, Мария во дни эти с поспешностью пошла в нагорную страну, в город Иудин,

і ўвайшла ў Захарыеў дом і прывітала Елісавету.

и вошла в дом Захарии, и приветствовала Елисавету.

І сталася: калі пачула Елісавета Марыіна прывітанне, падскочыла дзіцятка ў яе ўлонні, і Елісавета напоўнілася Святым Духам,

Когда Елисавета услышала приветствие Марии, взыграл младенец во чреве ее; и Елисавета исполнилась Святого Духа,

і ўсклікнула моцным голасам і сказала: Дабраславёная Ты між жанчын і дабраславёны плод Твайго ўлоння!

и воскликнула громким голосом и сказала: «Благословенна ты между женами, и благословен плод чрева твоего!

І адкуль мне гэта, каб Маці майго Госпада прыйшла да мяне?

И откуда это мне, что пришла мать Господа моего ко мне?

Бо вось, калі дайшоў голас Твайго прывітання да маіх вушэй, падскочыла ад радасці дзіцятка ў маім ўлонні,

Ибо когда голос приветствия твоего дошел до слуха моего, взыграл младенец радостно во чреве моем.

і шчаслівая Тая, якая паверыла, што спраўдзіцца сказанае ёй ад Госпада!

И блаженна уверовавшая, потому что совершится сказанное ей от Господа».

І Марыям сказала: Мая душа ўзвялічвае Госпада,

И сказала Мария: «Величит душа моя Господа,

і ўзрадаваўся Мой дух у Богу, Майму Збаўцу,

и возрадовался дух мой о Боге, Спасителе моем,

таму што глянуў Ён на паніжэнне Свае Рабы. Бо вось з гэтага часу будуць дабраслаўляць мяне ў се пакаленні;

что призрел Он на смирение рабы Своей, ибо отныне будут называть меня блаженной все роды;

бо Магутны стварыў Мне вялікае. І святое Яго імя;

что сотворил мне великое Сильный, и свято имя Его;

і Яго міласэрнасць — на пакаленні і пакаленні тых, што Яго баяцца.

и милость Его в роды родов к боящимся Его;

Ён стварыў сілу Сваёю рукою; рассеяў ганарлівых думкамі сэрца іх;

явил силу мышцы Своей; рассеял надменных помышлениями сердца их;

скінуў уладароў з тронаў і ўзвысіў пакорлівых,

низложил сильных с престолов и вознес смиренных;

галодных насыціў дабром, а багатых адаслаў ні з чым.

алчущих исполнил благ и богатых отпустил ни с чем;

Ён прыйшоў на дапамогу Ізраілю, Свайму слузе, памятаючы пра міласэрнасць, —

принял Израиля, отрока Своего, вспомнив о милости, —

як сказаў Ён нашым бацькам, — Аўрааму і яго патомкам.

как говорил отцам нашим, — к Аврааму и семени его навеки».

Заставалася ж Марыям з ёю месяцаў са тры і вярнулася ў Свой дом.

Пробыла же Мария с ней около трех месяцев и возвратилась в дом свой.

А Елісавеце надышоў час радзіць, і яна нарадзіла сына.

Елисавете же настало время родить, и она родила сына.

І яе суседзі і сваякі пачулі, што ўзвялічыў Госпад Сваю міласэрнасць да яе, і цешыліся з ёю.

И услышали соседи и родственники ее, что возвеличил Господь милость Свою над ней, и радовались с ней.

І сталася: у восьмы дзень прыйшлі абразаць дзіцятка, і хацелі яго назваць імем яго бацькі, Захарыем.

В восьмой день пришли обрезать младенца и хотели назвать его по имени отца его, Захарией.

Але яго маці сказала ў адказ: Не, а будзе названы ён Іаанам.

На это мать его сказала: «Нет, а назвать его Иоанном».

І сказалі ёй: Нікога няма ў тваёй радні, хто называўся б гэтым імем.

И сказали ей: «Никого нет в родстве твоем, кто назывался бы этим именем».

І пыталіся знакамі ў яго бацькі, як ён хацеў бы, каб назвалі яго.

И спрашивали знаками у отца его, как бы он хотел назвать его.

І ён, папрасіўшы дошчачку, напісаў, паведамляючы: «Яго імя — Іаана». І ўсе здзівіліся..

Он потребовал дощечку и написал: «Иоанн — имя ему». И все удивились.

І зараз жа раскрыліся яго вусны і ажыў язык яго, і ён загаварыў, дабраславячы Бога.

И тотчас разрешились уста его и язык его, и он стал говорить, благословляя Бога.

І ахапіў страх усіх, што жылі навокал іх, і па ўсёй горнай Іудзеі расказвалі пра ўсё гэта.

И был страх на всех, живущих вокруг них; и рассказывали обо всем этом по всей нагорной стране иудейской.

І ўсе, што чулі, бралі сабе да сэрца, кажучы: Кім жа будзе гэтае дзіцятка? — Бо і рука Гасподняя была з ім.

Все слышавшие положили это на сердце свое и говорили: «Что будет из этого младенца?» И рука Господня была с ним.

І яго бацька Захарыя напоўніўся Святым Духам і прарочыў, кажучы:

И Захария, отец его, исполнился Святого Духа и пророчествовал, говоря:

Дабраславёны Госпад, Бог Ізраілеў, што наведаў Свой народ і даў яму вызваленне,

«Благословен Господь, Бог Израилев, что посетил народ Свой и сотворил избавление ему,

і падняў нам рог выратавання ў доме Давіда, Свайго слугі, —

и воздвиг рог спасения нам в доме Давида, слуги Своего,

як сказаў ад веку вуснамі Сваіх святых прарокаў, —

как возвестил устами бывших от века святых пророков Своих,

што ўратуе нас ад нашых ворагаў і ад рукі ўсіх ненавіснікаў нашых,

что спасет нас от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас;

створыць міласэрнасць нашым бацькам і ўспомніць Свой святы запавет,

сотворит милость отцам нашим и помянет святой завет Свой,

клятву, якой пакляўся нашаму бацьку Аўрааму, што дасць нам,

клятву, которою клялся Он Аврааму, отцу нашему, дать нам,

бясстрашна, выбавіўшы з рукі ворагаў, служыць Яму

безбоязненно, по избавлении от руки врагов наших,

ў святасці і праведнасці перад Ім ва ўсе нашы дні1.

служить Ему в святости и правде пред Ним во все дни жизни нашей.

І ты, дзіцятка, будзеш звацца прарокам Ўсявышняга, бо ты пойдзеш перад [абліччам] Госпада, каб падрыхтаваць Яму дарогі,

И ты, младенец, наречешься пророком Всевышнего, ибо будешь идти пред лицом Господа, чтобы подготовить пути Ему,

каб даць Яго народу пазнаць выратаванее ў адпушчэнні іх грахоў,

дать уразуметь народу Его спасение в прощении грехов их,

праз сардэчную міласэрнасць нашага Бога, у якой наведае2 нас Усход з вышыні,

по глубине милосердия Бога нашего, которым посетил нас восход свыше,

каб даць святло тым, што сядзяць у цемры і смяротным цені, і скіраваць нашы ногі на дарогу міру.

чтобы просветить сидящих во тьме и тени смертной, направить ноги наши на путь мира».

Хлопчык жа рос і ўмацоўвася духам, і быў ён у пустэльнях да дня свайго з’яўлення перад Ізраілем.

Младенец же возрастал и укреплялся духом и был в пустынях до дня явления своего Израилю.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

75 1: У некат. рукап.: дні нашага жыцця.

78 2: У некат. рукап.: наведаў.

« 16 глава 2 глава »