Лукі 1 глава

Евангелле паводле Лукі
Пераклад Анатоля Клышкi → Открытый перевод

Як ўжо многія прыклалі руку скласці аповесць пра падзеі, што адбыліся ў нас,

Поскольку уже многие брались описывать свершившееся у нас,

як перадалі нам тыя, што ад пачатку былі відавочцамі і служкамі Слова,

в соответствии с тем, что поведано нам очевидцами и служителями Слова,

вырашыў і я, дакладна даследаваўшы ўсё ад пачатку, напісаць па парадку пра іх табе, найшаноўнейшы Тэофіле,

решил и я, тщательно всё исследовав, по порядку изложить это тебе, почтенный Феофил,

каб ты пераканаўся ў непарушнасці тых слоў, у якіх ты быў настаўлены.

чтобы ты убедился в правдивости учения, в которое тебя посвятили.

Быў у дні Ірада, іудзейскага цара, адзін святар імем Захарыя з Авіявай чарады, а жонка ў яго была з дачок Ааронавых. І імя ёй — Елісавета.

Жил в Иудее при царе Ироде священник Захария, из смены потомков Авии, с женой своей Елизаветой, чей род тоже восходил к Аарону.

Былі ж яны абое праведныя перад Богам, ходзячы беззаганна паводле ўсіх запаведзяў і правілаў Гасподніх.

Они были праведны пред Богом, безукоризненно соблюдали все предписания и заповеди Господа.

І не мелі дзіцяці, бо Елісавета была бясплодная, і абое яны былі на схіле сваіх гадоў.

Детей у них не было; Елизавета была бесплодна, и оба уже состарились.

І сталася: калі ў парадку свае чарады ён служыў перад Богам,

Однажды, когда службу пред Богом несла смена Захарии,

паводле звычаю святарства выпаў яму жэраб кадзіць, увайшоўшы ў храм Гасподні,

выпал ему, как священнику, жребий воскурить фимиам в Храме Господа,

а ўсё мноства народу малілася з надворку ў гадзіну каджэння.

а толпа молящихся, как и полагалось в час воскурений, стояла вне храма.

І паказаўся яму Анёл Гасподні, стоячы праваруч кадзільнага ахвярніка.

И вот справа от алтаря воскурений явился ему ангел Господа.

І Захарыя, убачыўшы, уразіўся і страх напаў на яго.

Ужаснулся Захария, страх охватил его,

Але Анёл сказаў яму: Не бойся, Захарыя, бо твая просьба пачута. І твая жонка Елісавета народзіць табе сына, і назавеш яго імем Іаан.

но ангел сказал: — Не бойся, Захария. Твоя молитва услышана; жена Елизавета родит тебе сына, и ты назовёшь его Иоанн.

І будзе табе радасць і весялосць, і многія нараджэнню яго ўсцешацца.

Он принесет тебе ликование и радость, многие возрадуются его рождению,

Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і не будзе піць ні віна, ні сікера і Святым Духам напоўніцца яшчэ ва ўлонні сваёй маці

ибо он будет велик пред Господом. Он не будет касаться вина и браги, он исполнится Святым Духом ещё в материнском чреве.

і многіх з Ізраілевых сыноў далучыць да Госпада, іхняга Бога.

Многих израильтян он обратит к Господу, Богу их.

І ён будзе ісці перад Ім у духу і сіле Іліі, каб сэрцы бацькоў павярнуць да дзяцей, і непакорных да розуму праведных, каб падрыхтаваць Госпаду народ дасканалы.

Он проложит Господу путь, как предтеча, духом и силой равный Илии, примиряя отцов с детьми, обращая мятежных на праведный путь, готовя народ к приходу Господа.

І Захарыя сказаў Анёлу: Па чым я пазнаю гэта? Бо я стары і мая жонка на схіле сваіх дзён.

Захария сказал: — Как я в это поверю? Ведь я уже стар, да и жена моя в возрасте.

І ў адказ яму Анёл сказаў: Я Гаўрыіл, што перад Богам стаю, і пасланы гаварыць з табою і дабравесціць табе гэта;

Ангел ответил: — Я Гавриил, предстоящий пред Богом, я послан к тебе с этой доброй вестью.

і вось, ты будзеш маўчаць і не змажаш гаварыць да дня, калі збудзецца гэта, за тое, што ты не паверыў маім словам, якія спраўдзяцца ў свой час.

А теперь ты лишишься дара речи и, пока все это не исполнится, не сможешь говорить — за то что не поверил моим словам, которые подтвердятся в срок.

І народ чакаў Захарыю і дзівіўся, што ён марудзіў у храме.

Народ меж тем ждал Захарию, удивляясь, что он всё ещё в Храме.

А, выйшаўшы, той не мог гаварыць з імі, і яны зрамзумелі, што ён бачыў з’явенне ў храме; а ён падаваў ім знакі і заставаўся нямы.

А он, выйдя, не мог говорить, и они догадались, что в Храме ему было видение. Он объяснялся знаками и оставался нем.

І сталася: калі скончыліся дні яго службы, ён пайшоў у свой дом.

Когда же кончились дни его служения, он вернулся домой.

Пасля ж гэтых дзён зачала яго жонка Елісавета і таілася пяць месяцаў, кажучы:

Вскоре его жена Елизавета зачала. Пять месяцев она не выходила из дому, повторяя:

Так мне зрабіў Госпад ў дні, калі ласкава паглядзеў на мяне, каб зняць з мяне ганьбу сярод людзей.

«Наконец Господь сжалился надо мной и снял с меня позор пред людьми».

А ў шосты месяц быў пасланы ад Бога Анёл Гаўрыіл у Галілейскі горад пад назваю Назарэт,

А на шестой месяц Бог послал ангела Гавриила в галилейский город Назарет,

да Дзевы, заручанай з чалавекам імем Іосіф, з дому Давідавага; а імя Дзевы — Марыям.

к девушке по имени Мария, обрученной с Иосифом, потомком Давида.

І [Анёл], увайшоўшы да Яе, сказаў: Радуйся, ласкаю адораная! Госпад з Табою! [Дабраславёная Ты між жанчын!]

Ангел вошел к ней и сказал: — Здравствуй, отмеченная милостью! Господь — с тобою!

Яна ж, [убачыўшы яго], збянтэжылася ад гэтага слова і разважала, што б гэта было за прывітанне.

Та испугалась, не понимая этого приветствия.

І сказаў Ёй Анёл: Не бойся, Марыям, бо знайшла Ты ласку ў Бога.

Но ангел сказал: — Не бойся, Мария, ты угодна Богу!

І вось, Ты зачнеш ва ўлонні і народзіш Сына і назавеш Яго імем Ісус.

Ты зачнёшь и родишь сына, и назовёшь Его Иисус.

Ён будзе вялікі, і Сынам Усявышняга будзе названы, і дасць Яму Госпад Бог трон Давіда, Яго бацькі,

Он станет велик и наречётся Сыном Всевышнего. Он получит от Господа Бога престол Своего предка Давида

і будзе цараваць Ён над домам Іякава навекі, і Яго Царству не будзе канца.

и будет царствовать над народом Иакова вовек, Его царствованию не будет конца.

А Марыям сказала Анёлу: Як будзе гэта, калі мужа не знаю?

Мария спросила: — Как это может быть? Ведь я ещё девушка.

І ў адказ Анёл сказаў Ёй: Святы Дух зыдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне цябе; таму і Святое, што народзіцца, будзе названа Сынам Божым.

Ангел ответил: — Святой Дух снизойдет на тебя, сила Всевышнего тебя осенит — рожденное от тебя будет свято и наречётся Сыном Божьим.

І вось, Елісавета, Твая сваяка, — і яна зачала сына ў сваёй старасці, і гэта шосты месяц у яе, якую называюць бясплоднай,

И родственница твоя Елизавета зачала сына, хотя она и стара. Её называли бесплодной, а она уже шестой месяц беременна,

бо ў Бога няма ніводнага немажлівага слова.

ибо всякое слово Бога сбудется.

І Марыям сказала: Вось, я — раба Гасподняя; няхай будзе Мне паводле твайго слова. — І Анёл адышоў ад Яе.

Мария сказала: — Я во власти Господа, и пусть всё будет, как ты сказал. И ангел ушёл от неё.

І, устаўшы, Марыям у тыя дні пайшла з паспешлівасцю ў горную мясцовасць, у горад Іуды,

Мария собралась и поспешила в город на Иудейском нагорье;

і ўвайшла ў Захарыеў дом і прывітала Елісавету.

она вошла в дом Захарии и поздоровалась с Елизаветой.

І сталася: калі пачула Елісавета Марыіна прывітанне, падскочыла дзіцятка ў яе ўлонні, і Елісавета напоўнілася Святым Духам,

Как только та услышала слова Марии, младенец шевельнулся у неё в утробе. Елизавета, исполнившись Святым Духом,

і ўсклікнула моцным голасам і сказала: Дабраславёная Ты між жанчын і дабраславёны плод Твайго ўлоння!

воскликнула: — Благословенна ты среди женщин, и благословен Тот, Кого ты родишь!

І адкуль мне гэта, каб Маці майго Госпада прыйшла да мяне?

И за что мне только такая честь, что мать Господа моего навестила меня?!

Бо вось, калі дайшоў голас Твайго прывітання да маіх вушэй, падскочыла ад радасці дзіцятка ў маім ўлонні,

Как только ты поздоровалась со мной, младенец во мне запрыгал от радости.

і шчаслівая Тая, якая паверыла, што спраўдзіцца сказанае ёй ад Госпада!

Благословенна поверившая обещанию Господа!

І Марыям сказала: Мая душа ўзвялічвае Госпада,

И сказала Мария: — Прославляет Господа моя душа,

і ўзрадаваўся Мой дух у Богу, Майму Збаўцу,

радуется дух мой Богу, Спасителю моему,

таму што глянуў Ён на паніжэнне Свае Рабы. Бо вось з гэтага часу будуць дабраслаўляць мяне ў се пакаленні;

ибо вспомнил Он неприметную служанку Свою. Отныне все поколенья будут меня звать благословенной,

бо Магутны стварыў Мне вялікае. І святое Яго імя;

ибо великое дело сотворил для меня Могучий, Тот, Чьё имя свято,

і Яго міласэрнасць — на пакаленні і пакаленні тых, што Яго баяцца.

Чья милость — ко всем чтущим Его, на многие поколенья.

Ён стварыў сілу Сваёю рукою; рассеяў ганарлівых думкамі сэрца іх;

Показал Он силу Своей десницы, рассеял возомнивших о себе гордецов,

скінуў уладароў з тронаў і ўзвысіў пакорлівых,

низверг владык, неприметных — возвысил,

галодных насыціў дабром, а багатых адаслаў ні з чым.

нуждающихся обогатил, а богачей отослал ни с чем.

Ён прыйшоў на дапамогу Ізраілю, Свайму слузе, памятаючы пра міласэрнасць, —

Он помог Израилю, рабу Своему, вспомнив о милости,

як сказаў Ён нашым бацькам, — Аўрааму і яго патомкам.

обещанной навек нашим предкам, Аврааму и потомству его.

Заставалася ж Марыям з ёю месяцаў са тры і вярнулася ў Свой дом.

Пробыв у неё месяца три, Мария вернулась домой.

А Елісавеце надышоў час радзіць, і яна нарадзіла сына.

А Елизавета, когда подошел срок, родила сына.

І яе суседзі і сваякі пачулі, што ўзвялічыў Госпад Сваю міласэрнасць да яе, і цешыліся з ёю.

Соседи и родичи, узнав, что Господь оказал ей такую великую милость, поздравляли её.

І сталася: у восьмы дзень прыйшлі абразаць дзіцятка, і хацелі яго назваць імем яго бацькі, Захарыем.

На восьмой день пришли обрезать младенца, и хотели назвать его Захарией, как отца.

Але яго маці сказала ў адказ: Не, а будзе названы ён Іаанам.

Но мать воспротивилась: «Нет! Назовем его Иоанном».

І сказалі ёй: Нікога няма ў тваёй радні, хто называўся б гэтым імем.

Ей возразили: «В твоём роду никто не носит такого имени».

І пыталіся знакамі ў яго бацькі, як ён хацеў бы, каб назвалі яго.

И стали делать знаки отцу, чтобы он дал знать, как он хочет назвать ребёнка.

І ён, папрасіўшы дошчачку, напісаў, паведамляючы: «Яго імя — Іаана». І ўсе здзівіліся..

Тот попросил дощечку и, к общему удивлению, написал: «Имя ему — Иоанн».

І зараз жа раскрыліся яго вусны і ажыў язык яго, і ён загаварыў, дабраславячы Бога.

И тотчас к нему вернулась речь, и он заговорил, восхваляя Бога.

І ахапіў страх усіх, што жылі навокал іх, і па ўсёй горнай Іудзеі расказвалі пра ўсё гэта.

Все соседи были испуганы; слух разнесся по всему Иудейскому нагорью.

І ўсе, што чулі, бралі сабе да сэрца, кажучы: Кім жа будзе гэтае дзіцятка? — Бо і рука Гасподняя была з ім.

Услышав эту весть, все с удивлением спрашивали: «Кем станет этот ребёнок?» Ибо ясно было, что с ним рука Господа.

І яго бацька Захарыя напоўніўся Святым Духам і прарочыў, кажучы:

Захария же, отец его, исполнившись Святым Духом, изрек пророчество:

Дабраславёны Госпад, Бог Ізраілеў, што наведаў Свой народ і даў яму вызваленне,

— Благословен Господь, Бог Израиля! Вспомнил Он свой народ и принес ему избавление,

і падняў нам рог выратавання ў доме Давіда, Свайго слугі, —

Послал Он нам могучего спасителя, потомка раба Господнего Давида

як сказаў ад веку вуснамі Сваіх святых прарокаў, —

(как и обещал Он издревле через святых пророков Своих),

што ўратуе нас ад нашых ворагаў і ад рукі ўсіх ненавіснікаў нашых,

избавил Он нас от врагов, от всех, кто нас ненавидит.

створыць міласэрнасць нашым бацькам і ўспомніць Свой святы запавет,

Обещал Он милость праотцам нашим, и помнит Он о святом Договоре,

клятву, якой пакляўся нашаму бацьку Аўрааму, што дасць нам,

о клятве, которую дал Он нашему праотцу Аврааму:

бясстрашна, выбавіўшы з рукі ворагаў, служыць Яму

избавить нас от вражеских рук, чтобы мы служили Ему без страха,

ў святасці і праведнасці перад Ім ва ўсе нашы дні1.

благочестиво и праведно, во все дни нашей жизни.

І ты, дзіцятка, будзеш звацца прарокам Ўсявышняга, бо ты пойдзеш перад [абліччам] Госпада, каб падрыхтаваць Яму дарогі,

А тебя, дитя, назовут пророком Всевышнего, и пойдешь ты, пролагая Господу путь,

каб даць Яго народу пазнаць выратаванее ў адпушчэнні іх грахоў,

возвестишь Его народу спасенье и прощенье грехов.

праз сардэчную міласэрнасць нашага Бога, у якой наведае2 нас Усход з вышыні,

По милосердию нашего Бога с небес воссияет нам солнце,

каб даць святло тым, што сядзяць у цемры і смяротным цені, і скіраваць нашы ногі на дарогу міру.

светя живущим во мраке, под сенью смерти, являя им дорогу мира.

Хлопчык жа рос і ўмацоўвася духам, і быў ён у пустэльнях да дня свайго з’яўлення перад Ізраілем.

Ребенок вырос и укрепился духом. Он оставался в пустыне, пока не явился Израилю.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

75 1: У некат. рукап.: дні нашага жыцця.

78 2: У некат. рукап.: наведаў.

« 16 глава 2 глава »