Да Ціту 1 глава

Ліст да Ціта
Пераклад Анатоля Клышкi → Синода́льный перево́д

 
 

Павел, раб Божы і Апостал Ісуса Хрыста паводле веры выбраных Божых і спазнання ісціны, якая згодна з набожнасцю,
 
Па́вел, раб Бо́жий, Апо́стол же Иису́са Христа́, по ве́ре и́збранных Бо́жиих и позна́нию и́стины, относя́щейся к благоче́стию,

у надзеі вечнага жыцця, якое Бог, што не можа лгаць, абяцаў перад вечнымі часамі,
 
в наде́жде ве́чной жи́зни, кото́рую обеща́л неизме́нный в сло́ве Бог пре́жде вековы́х времён,

а ў свой час аб’явіў Сваё Слова ў пропаведзі, якая была даручана мне паводле загаду нашага Збаўцы Бога, —
 
а в своё вре́мя яви́л Своё сло́во в про́поведи, вве́ренной мне по повеле́нию Спаси́теля на́шего, Бо́га, —

Ціту, сапраўднаму сыну ў супольнай веры: Ласка [, міласць] і мір ад Бога Бацькі і [Госпада] Ісуса Хрыста, нашага Збаўцы.
 
Ти́ту, и́стинному сы́ну по о́бщей ве́ре: благода́ть, ми́лость и мир от Бо́га Отца́ и Го́спода Иису́са Христа́, Спаси́теля на́шего.

Дзеля гэтага я пакінуў цябе на Крыце, каб ты ўпарадкаваў, што засталося неўпарадкаванае, і паставіў у кожным горадзе старэйшын, як я табе загадаў:
 
Для того́ я оста́вил тебя́ в Кри́те, что́бы ты доверши́л недоко́нченное и поста́вил по всем города́м пресви́теров, как я тебе́ прика́зывал:

калі хто беззаганны, муж адной жонкі, мае дзяцей, якія веруюць, не абвінавачваюцца ў распусце ці ў непаслухмянасці.
 
е́сли кто непоро́чен, муж одно́й жены́, дете́й име́ет ве́рных, не укоря́емых в распу́тстве и́ли непоко́рности.

Бо епіскап павінен быць беззаганны, як Божы домакіраўнік, не самазадаволены, не гняўлівы, не прагавіты да віна, не задзірлівы, не хцівы,
 
И́бо епи́скоп до́лжен быть непоро́чен, как Бо́жий домострои́тель, не де́рзок, не гневли́в, не пья́ница, не би́йца, не корыстолю́бец,

а гасцінны, дабралюбны, разумны, справядлівы, набожны, устрыманы,
 
но страннолюби́в, лю́бящий добро́, целому́дрен, справедли́в, благочести́в, возде́ржан,

які трымаецца вернага слова, згоднага з вучэннем, каб ён быў моцны і пераконваць у здаровым вучэнні і выкрываць тых, што выступаюць супроць.
 
держа́щийся и́стинного сло́ва, согла́сного с уче́нием, что́бы он был силён и наставля́ть в здра́вом уче́нии, и проти́вящихся облича́ть.

Бо ёсць многа непакорлівых, пустасловаў і ашуканцаў, асабліва з абрэзаных,
 
И́бо есть мно́го и непоко́рных, пустосло́вов и обма́нщиков, осо́бенно из обре́занных,

якім трэба заціскаць рот, тым, якія разбураюць цэлыя дамы, вучачы таму, чаму не след, дзеля ганебнай карыслівасці.
 
каковы́м должно́ загражда́ть уста́: они́ развраща́ют це́лые домы́, уча́, чему́ не должно́, из посты́дной коры́сти.

Адзін з іх саміх, іх уласны прарок, сказаў: «Крыцяне заўсёды лгуны, лютыя звяры, лянівыя абжоры».
 
Из них же сами́х оди́н стихотво́рец сказа́л: «Критя́не всегда́ лжецы́, злы́е зве́ри, утро́бы лени́вые».

Сведчанне гэта праўдзівае. З гэтай прычыны выкрывай іх рэзка, каб яны былі здаровыя ў веры,
 
Свиде́тельство э́то справедли́во. По сей причи́не облича́й их стро́го, дабы́ они́ бы́ли здра́вы в ве́ре,

не слухалі іудзейскія байкі і запаведзі людзей, што адварочваюцца ад ісціны.
 
не внима́я Иуде́йским ба́сням и постановле́ниям люде́й, отвраща́ющихся от и́стины.

Усё чыстае для чыстых; а для апаганеных і бязверных няма нічога чыстага, у іх апаганены і розум, і сумленне.
 
Для чи́стых всё чи́сто; а для осквернённых и неве́рных нет ничего́ чи́стого, но осквернены́ и ум их и со́весть.

Яны сцвярджаюць, што ведаюць Бога, а сваімі ўчынкамі выракаюцца Яго, з’яўляючыся гнюснымі і непаслухмянымі і ні на які добры ўчынак няздатнымі.
 
Они́ говоря́т, что зна́ют Бо́га, а дела́ми отрека́ются, бу́дучи гну́сны и непоко́рны и не спосо́бны ни к како́му до́брому де́лу.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.