1-ы Карынфянаў 1 глава

Першы ліст да Карынфянаў Апостала Паўла
Пераклад Анатоля Клышкi → Переклад Куліша та Пулюя

Павел, з волі Божай пакліканы Апостал Хрыста Ісуса, і Сасфен, брат,

Павел, покликаний апостол Ісуса Христа, волею Божою, та Состен брат,

— Божай царкве, якая знаходзіцца ў Карынфе, асвечаным у Хрысце Ісусе, пакліканым святым, з усімі, хто заклікае ў кожным месцы імя нашага Госпада Ісуса Хрыста, у іх і ў нас:

церкві Божій в Коринтї, осьвяченим в Ісусї Христї, покликаним сьвятим, з усїма, которі призивають імя Господа нашого Ісуса Христа, на всякому місцї, у них і в нас:

ласка вам і мір ад Бога, нашага Бацькі, і Госпада Ісуса Хрыста.

благодать вам і впокій од Бога, Отця нашого, і Господа Ісуса Христа.

Дзякую заўсёды майму Богу за вас, за ласку Божую, дадзеную вам у Хрысце Ісусе,

Дякую Богу моєму всякого часу за вас про благодать Божу, дану вам в Христї Ісусї,

бо вы ўсім узбагаціліся ў Ім — усялякім словам і ўсялякім веданнем,

тим, що у всьому ви збагатились ним у всякім слові і всякім знанню,

таму што сведчанне Хрыстова ўмацавалася ў вас,

яко ж сьвідченнє Христове утверджено в вас,

так што вы не маеце нястачы ні ў якім дары, чакаючы адкрыцця нашага Госпада Ісуса Хрыста;

так що ви не маєте недостатку нї в однім даруванню, дожидаючись одкриття Господа нашого Ісуса Христа,

Які і ўмацуе вас да канца, каб вам быць беззаганнымі ў дзень нашага Госпада Ісуса [Хрыста].

котрий і утвердить вас до кінця, щоб ви були невинуваті в день Господа нашого Ісуса Христа.

Верны Бог, Якім вы былі пакліканы ў супольнасць Яго Сына Ісуса Хрыста, нашага Госпада.

Вірен бо Бог, через котрого покликані ви в общеннє Сина Його, Ісуса Христа, Господа нашого.

Малю ж вас, браты, і мем нашага Госпада Ісуса Хрыста, каб вы ўсе казалі адно, і не было між вамі падзелу, а былі паяднаныя ў адным і тым жа разуменні, і ў тых жа думках.

Благаю ж вас, браттє, імям Господа нашого Ісуса Христа, щоб те саме говорили ви всї, і щоб не було між вами роздїлення, а щоб були з'єднані в одному розумінню і в одній мислї.

Бо ад тых, хто з дома Хлоі, мне стала вядома пра вас, браты, што між вамі ёсць спрэчкі.

Звіщено бо менї про вас, браттє моє, від Хлоїних, що між вами єсть незгодини.

А кажу я гэта, бо кожны з вас кажа: «Я — Паўлаў». — «А я — Апалосаў». — «А я — Кіфаў». — «А я — Хрыстоў».

Кажу ж про те, що кожен з вас говорить: Я Павлів; а я Аполосів; а я Кифин; а я Христів.

Ці ж падзяліўся Хрыстос? Хіба Павел быў укрыжаваны за вас? Ці ў імя Паўла вы хрысціліся?

Хиба подїливсь Христос? хиба Павла розпято за вас? або в імя Павлове хрестились ви?

Дзякую [Богу], што я нікога з вас не хрысціў, акрамя Крыспа і Гаія,

Дякую Богові, що я нїкого з вас не охрестив, тільки Криспа та Гая,

каб не сказаў хто, што ў маё імя вы былі хрышчаны.

щоб хто не сказав, що в імя моє я охрестив.

Хрысціў жа я і Стэфанаў дом, больш не ведаю, ці хрысціў я каго іншага.

Хрестив же я й Стефанів дім; більш не знаю, чи кого другого хрестив.

Бо Хрыстос паслаў мяне не хрысціць, а дабравесціць, не ў мудрасці слова, каб не спустошыць крыжа Хрыстовага.

Не послав бо мене Христос хрестити, а благовістити, не в премудрости слова, щоб не опустїв хрест Христів.

Бо слова пра крыж для пагібельных — дурнота, а для нас, што ратуемся, — сіла Божая.

Слово бо про хрест погибаючим дурощі, нам же, що спасаємось, сила Божа.

Бо напісана: «Знішчу мудрасць мудрых, і розум разумных адкіну».

Писано бо: Погублю премудрість премудрих, і розум розумних відкину.

Дзе мудрэц? Дзе кніжнік? Дзе спрачальнік гэтага веку? Ці не зрабіў Бог неразумнаю мудрасць [гэтага] свету?

Де мудрець? де письменник? де дослїджуватель віку сього? Чи не обернув Бог премудрість сьвіта сього в дурощі?

Бо калі свет сваёю мудрасцю не пазнаў Бога ў мудрасці Божай, — то Богу даспадобы было праз неразумнасць прапаведзі выратаваць тых, хто веруе;

Коли бо у премудростї Божій не пізнав сьвіт Бога премудростю, то зволив Бог дурощами проповідї спасти віруючих.

бо і іудзеі дамагаюцца знакаў, і эліны шукаюць мудрасці,

Коли і Жиди ознак допевняють ся, і Греки премудростї шукають,

а мы абвяшчаем Хрыста ўкрыжаванага, — для іудзеяў непрыстойнасць, а для язычнікаў1 — дурнота,

ми проповідуємо Христа розпятого, Жидам поблазнь, Грекам же дурощі,

для саміх жа пакліканых, і іудзеяў, і элінаў — Хрыста, Божую сілу і Божую мудрасць,

самим же покликаним, і Жидам і Грекам, Божу силу й Божу премудрість:

таму што нямудрае Божае мудрэйшае за людзей, і слабое Божае мацнейшае за людзей.

тим що немудре Боже мудріще від людей, а неміцне Боже кріпше людей.

Бо паглядзіце, браты, на ваша пакліканне, што няшмат мудрых паводле цела2, няшмат моцных, няшмат высакародных;

Спогляньте бо на покликаннє ваше, браттє, що небагато (між вами) премудрих по тїлу, небагато сильних, небагато благородних;

але Бог выбраў неразумнае свету, каб пасароміць мудрых, і слабое свету выбраў Бог, каб пасароміць моцнае,

нї, немудре сьвіта вибрав Бог, щоб осоромити премудрих, і безсильне сьвіта вибрав Бог, щоб осоромити потужне,

і бязроднае свету і пагарджанае выбраў Бог, тое, чаго няма, каб знішчыць тое, што ёсць,

і незначне сьвіту і погорджене вибрав Бог, і те чого нема, щоб те, що є, в нїщо обернути,

каб ніякае цела не выхвалялася перад Богам.

щоб не величалось нїяке тїло перед Ним.

Але ад Яго вы ў Хрысце Ісусе, Які стаў мудрасцю нам ад Бога: і праведнасцю, і асвячэннем, і адкупленнем,

З Него ж і ви в Христї Ісусї, що став ся нам премудростю від Бога, і праведностю, і освяченнєм, і викупленнєм,

каб, як напісана: «Той, хто хваліцца, няхай хваліцца Госпадам».

щоб, яко ж писано: Хто хвалить ся, в Господї хвалив ся.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

23 1: У некат. рукап.: элінаў.

26 2: Г. зн. паводле людской ацэнкі.

« 16 глава 2 глава »