Да Галатаў 1 глава

Ліст да Галатаў
Пераклад Анатоля Клышкi → Переклад Огієнка

Павел, Апостал не ад людзей і не праз чалавека, а праз Ісуса Хрыста і Бога Бацькі, Які ўваскрэсіў Яго з мёртвых

Апо́стол Павло́, поставлений ні від людей, ані від чоловіка, але́ від Ісуса Христа й Бога Отця, що з мертвих Його воскресив,

і ўсе браты, што са мною, — цэрквам Галатыі:

і присутня зо мною вся браття, до Церко́в галаті́йських:

ласка вам і мір ад Бога, нашага Бацькі, і Госпада Ісуса Хрыста,

благодать вам і мир від Бога, Отця нашого, і Господа Ісуса Христа,

Які аддаў Самога Сябе за нашы грахі, каб выбавіць нас з цяперашняга ліхога веку паводле волі нашага Бога і Бацькі,

що за наші гріхи дав Само́го Себе, щоб від злого сучасного віку нас визволити, за волею Бога й Отця нашого, —

Якому слава на векі вякоў, амін.

Йому слава на віки́ вічні, амі́нь!

Дзіўлюся, што вы так хутка перабягаеце ад Таго, Хто паклікаў вас у ласцы Хрыстовай, да іншага дабравесця,

Дивуюся я, що ви так скоро відхи́люєтесь від того, хто покликав Христовою благодаттю вас, на іншу Єва́нгелю,

якое не ёсць іншае дабравесце, а ёсць толькі некаторыя людзі, што бударажаць вас і хочуць перавярнуць дабравесце Хрыстова.

що не інша вона, але деякі є, що вас непокоять, і хочуть перевернути Христову Єва́нгелію.

Але нават калі б мы ці Анёл з неба дабравесціў вам насуперак таму, што мы дабравесцілі вам, — няхай будзе анафема.

Але якби й ми або а́нгол із неба зачав благовісти́ти вам не те, що ми вам благовісти́ли, — нехай буде прокля́тий!

Як мы раней казалі, і цяпер я зноў кажу: калі хто вам дабравесціць насуперак таму, што вы прынялі, — няхай будзе анафема.

Як ми перше казали, і тепер знов кажу́: коли хто вам не те благовісти́ть, що ви прийняли́, — нехай буде прокля́тий!

Бо цяпер ці ў людзей я шукаю прыхільнасці ці ў Бога? Ці людзям імкнуся дагаджаць? Калі б я ўсё яшчэ дагаджаў людзям, я не быў бы слугою1 Хрыстовым.

Бо тепер чи я в людей шукаю призна́ння чи в Бога? Чи лю́дям дба́ю я догоджа́ти? Бо коли б догоджав я ще лю́дям, я не був би рабо́м Христовим.

Бо аб’яўляю вам, браты: Дабравесце, якое я дабравесціў, яно не паводле чалавека;

Звіщаю ж вам, браття, що Єва́нгелія, яку я благовісти́в, — вона не від людей.

бо і я не ад чалавека прыняў яго і навучыўся яму, а праз адкрыццё Ісуса Хрыста.

Бо я не прийняв, ні навчився її від люди́ни, але об'явленням Ісуса Христа.

Бо вы чулі пра мае паводзіны некалі ў іудзействе, што я нястрымна гнаў Царкву Божую і вынішчаў яе,

Чули бо ви про моє поступо́вання перше в юдействі, що Божу Церкву жорсто́ко я переслідував та руйнував її.

і апярэджваў у іудзействе шмат каго з аднагодкаў у маім родзе, будучы празмерным рупліўцам паданняў маіх бацькоў.

І я перевищував в юдействі багатьох своїх рове́сників роду мого, бувши запе́клим прихильником моїх отці́вських переда́нь.

Калі ж Богу, Які абраў мяне ад улоння маёй маці і паклікаў Сваёю ласкаю, было даспадобы

Коли ж Бог, що вибрав мене від утро́би матері моєї і покликав благода́ттю Своєю, уподобав

адкрыць ува мне Свайго Сына, каб я дабравесціў Яго між язычнікаў, я не стаў зараз жа раіцца з целам і крывёю,

виявити мною Сина Свого, щоб благовістив я Його між поганами, — я не радився зараз із тілом та кров'ю,

і не ўзышоў у Іерусалім да тых, хто былі Апосталамі да мяне, а пайшоў у Аравію і зноў вярнуўся ў Дамаск.

і не відправився в Єрусалим до апо́столів, що передо мною були, а пішов я в Ара́бію, і зно́ву вернувся в Дама́ск.

Потым, праз тры гады, я ўзышоў у Іерусалім пазнаёміцца з Кіфам2 і заставаўся ў яго пятнаццаць дзён;

По трьох ро́ках пото́му пішов я в Єрусалим побачити Ки́фу, і в нього пробув днів із п'ятнадцять.

але нікога другога з Апосталаў я не бачыў, акрамя Іякава, брата Гасподняга.

А іншого з апо́столів я не бачив, крім Якова, брата Господнього.

А ў тым, што пішу вам, — вось, кажу перад Богам: не хлушу.

А що вам пишу́, ось кажу́ перед Богом, що я не обманюю!

Потым я прыйшоў у краіны Сірыі і Кілікіі;

Пото́му пішов я до си́рських та кілікі́йських країн.

але мяне не ведалі ў твар цэрквы Іудзеі, якія ў Хрысце,

Церква́м же Христовим в Юдеї я знаний не був особисто, —

а толькі чулі яны: «Той, хто некалі нас гнаў, цяпер дабравесціць веру, якую некалі вынішчаў»,

тільки чули вони, що той, що колись переслідував їх, благовісти́ть тепер віру, що колись руйнував був її.

і славілі Бога за мяне.

І сла́вили Бога вони через мене!

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

10 1: Або: рабом.

18 2: У некат. рукап.: Пятром.

« 13 глава 2 глава »