Гебраям 1 глава

¹ Бог, Які шмат разоў і шматлікімі спосабамі здаўна гаварыў да бацькоў праз прарокаў,

² у апошнія гэтыя дні прамовіў да нас праз Сына, Якога паставіў за спадкаемцу ўсяго, праз Якога і вякі ўчыніў.

³ Ён, будучы зьзяньнем славы і выразам існасьці Ягонай і ўсё словам моцы Сваёй трымаючы, учыніўшы праз Сябе ачышчэньне грахоў нашых, сеў праваруч велічы на вышынях,

⁴ стаўшыся лепшым за анёлаў нагэтулькі, наколькі слаўнейшае за іх успадкаеміў імя.

⁵ Бо каму з анёлаў сказаў Ён калі: «Ты — Сын Мой, Я сёньня нарадзіў Цябе»? І яшчэ: «Я буду Яму Айцом, і Ён будзе Мне Сынам»?

⁶ А калі ізноў уводзіць Першароднага ў сусьвет, кажа: «І няхай паклоняцца Яму ўсе анёлы Божыя».

⁷ А наконт анёлаў кажа: «Ён робіць анёламі Сваімі духаў і служыцелямі Сваімі — полымя агню».

⁸ А наконт Сына: «Пасад Твой, Божа, на век вечны; кій правасьці — кій валадарства Твайго.

⁹ Ты палюбіў праведнасьць і зьненавідзеў беззаконьне. Дзеля гэтага памазаў Цябе, Божа, Бог Твой алеем весялосьці больш за таварышаў Тваіх».

¹⁰ І: «Ты напачатку, Госпадзе, умацаваў зямлю, і неба — справа рук Тваіх;

¹¹ яны загінуць, а Ты застаешся; і ўсе, як шаты, састарэюць,

¹² і, як адзеньне, Ты скруціш іх, і яны зьменяцца; а Ты — Той Самы, і гады Твае ня скончацца».

¹³ А наконт каго з анёлаў сказаў Ён калі: «Сядзь праваруч Мяне, пакуль пакладу ворагаў Тваіх як падножжа ног Тваіх»?

¹⁴ Ці ня ўсе яны — паслугавальныя духі, якія пасланыя на служэньне дзеля тых, якія маюць успадкаеміць збаўленьне?

Стих 1

И в самом деле, издревле жертвопри­ношения народа Божия многократно и многообразно предзнаменовали при­ход сего одного. Ибо Сам Христос есть агнец по невинности Своей чистой (несмешанной) души, и козел в подо­бии плоти греховной (3 Как закон, ослабленный плотию, был бессилен, то Бог послал Сына Своего в подобии плоти греховной в жертву за грех и осудил грех во плоти, Рим 8:3). И что бы только иное и каким бы образом в жертвоприношениях Ветхого Заве­та ни предсказывалось, предсказано в этом единственном отношении, рас­крытом в Новом Завете.

Источник: Августин Иппонский. Проповеди 228В.2

Стих 2

Всякая тварь [существует] не до века, а от века. Ибо от неё уже произошли века, а не она от века, так как начало её было и началом веков; до века же [существовал] один Единородный, которым и века сотворены. Посему от лица Премудрости говорится: прежде век основа Мя (23 от века я помазана, от начала, прежде бытия земли. Притч 8:23), так что в Ней сотворил все Тот, о Ком сказано: вся премудростию сотворил еси (24 Как многочисленны дела Твои, Господи! Все соделал Ты премудро; земля полна произведений Твоих. Пс 103:24).

Источник: О книге Бытия буквально, 5.19