Лукі 1 глава

Эвангельле паводле Лукі
Пераклад Антонія Бокуна → Под редакцией Кулаковых

 
 

Як ужо многія намагаліся напісаць аповесьць пра падзеі, якія ў нас адбыліся,
 
Видя, что многие уже принялись описывать события, которые произошли у нас

як пераказалі нам тыя, што былі ад пачатку відавочцамі і сталіся паслугачамі Слова,
 
и о которых мы узнали от тех, что были с самого начала их очевидцами и затем стали служителями слова,1

надумаў і я, прайшоўшы ўсё нанова, дакладна па парадку апісаць табе, вяльможны Тэафілю,
 
решил и я, тщательно изучив всё, как оно происходило,2 описать это по порядку для тебя, досточтимый Феофил,

каб ты пазнаў надзейнасьць словаў, у якіх быў навучаны.
 
чтобы ты лучше узнал, насколько достоверно всё то, в чем ты был наставлен.

Сталася ў дні Ірада, валадара Юдэйскага, [быў] сьвятар з Абіявае чаргі, на імя Захарыя, і жонка ягоная з дачок Аарона, і імя яе — Альжбета.
 
Во времена Ирода, царя Иудеи, был некий священник по имени Захария; он нес свое служение в Авиевой смене недельных служб. Его жена, которую звали Елизавета, также происходила из священнического рода.3

Былі яны абое праведныя перад Богам, ходзячы паводле прыказаньняў і пастановаў Госпада беззаганна.
 
Оба они были праведными в глазах Божиих, живя безупречно по всем заповедям и установлениям Господним.

І не было ў іх дзіцяці, таму што Альжбета была няплодная, і абое яны былі пажылыя ў гадах сваіх.
 
Но у них не было детей: Елизавета была бесплодной, и уже достигли они преклонного возраста.

І сталася, калі ў парадку чаргі сваёй ён спаўняў абавязак сьвятарскі перад Богам,
 
Однажды, когда Захария в порядке очередности совершал свое священническое служение перед Богом,

выпала яму паводле звычаю сьвятароў кадзіць, увайшоўшы ў бажніцу Госпадаву.
 
ему, как было принято среди священников, выпало по жребию войти в Святилище Господне и курить благовония,

І ўсё мноства народу звонку малілася ў час каджэньня.
 
а весь народ во время курения благовоний молился вне Храма.

І зьявіўся яму анёл Госпада, які стаў з правага боку кадзільнага ахвярніку.
 
И явился Захарии ангел Господень, он стоял по правую сторону жертвенника, на котором курились благовония.

І ўстрывожыўся Захарыя, убачыўшы яго, і ахапіў яго страх.
 
Растерялся и смутился Захария, увидев ангела, и охватил его страх.

Анёл жа сказаў яму: «Ня бойся, Захарыя! Бо пачутая просьба твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян.
 
Ангел же сказал ему: «Не бойся, Захария: твоя молитва услышана! Жена твоя Елизавета родит тебе сына, и ты назовешь его Иоанном.

І будзе табе радасьць і вясёласьць, і многія ўзрадуюцца нараджэньню ягонаму.
 
И будешь ты радоваться и ликовать, и многие будут рады его рождению.

Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і ня будзе піць віно і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ва ўлоньні маці сваёй.
 
Ибо он будет велик в глазах Господа, не будет пить ни вина, ни крепких напитков и преисполнится Духом Святым еще до рождения своего,4

І многіх з сыноў Ізраіля зьверне да Госпада, Бога іхняга.
 
и обратит5 многих из сыновей Израиля к Господу, Богу их.

І будзе ісьці перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непаслухмяным — лад думак праведнікаў, каб падрыхтаваць Госпаду народ падрыхтаваны».
 
Это он, исполненный духом и силой Илии, будет идти впереди Господа, чтобы примирить отцов с детьми6 своими, а непокорных привести к образу мыслей праведных, приготовить народ, который был бы угоден Господу».7

І сказаў Захарыя анёлу: «З чаго даведаюся я гэтае? Бо я — стары, і жонка мая ў гадах пажылых».
 
Захария же сказал ангелу: «Как мне узнать, что это сбудется? Ведь я стар и жена моя уже в годах».

І, адказваючы, сказаў яму анёл: «Я — Габрыэль, які стаю перад Богам, і я пасланы гаварыць з табою і дабравесьціць табе гэтае.
 
«Я — Гавриил, стоящий в присутствии Бога,8 — ответил ему ангел, — и послан говорить с тобой и принести тебе эту радостную весть.

І вось, будзеш ты маўчаць, і ня зможаш гаварыць да дня, калі гэта станецца, за тое, што не паверыў словам маім, якія споўняцца ў свой час».
 
Но вот за то, что ты не поверил моим словам, которые исполнятся в свое время, ты будешь молчать и не сможешь говорить до того дня, пока не сбудется это».

І чакаў народ Захарыю, і дзівіўся, што ён марудзіць у бажніцы.
 
Народ же тем временем ждал Захарию и недоумевал, почему он так долго задерживается в Святилище.

А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і зразумелі, што бачыў відзеж у бажніцы; і ён ківаў ім, і застаўся немы.
 
Когда наконец он вышел, то говорить ни с кем не мог. И люди поняли, что в Святилище было ему видение. Он же объяснялся с ними одними жестами, оставаясь немым.

І сталася, калі скончыліся дні службы ягонай, ён вярнуўся ў дом свой.
 
И как только подошли к концу дни его служения в Храме, он вернулся к себе домой.

Пасьля гэтых дзён зачала Альжбета, жонка ягоная, і хавала гэта пяць месяцаў, кажучы:
 
[24-25] Вскоре после этого жена его, Елизавета, зачала и первые пять месяцев провела в полном уединении. «Господь это сделал для меня, — говорила она, — Он позаботился9 о том, чтобы снять с меня позор перед людьми».

«Гэтак учыніў мне Госпад у дні, калі глянуў на мяне, каб зьняць з мяне ганьбу між людзьмі».
 

А ў шосты месяц быў пасланы анёл Габрыэль ад Бога ў горад Галілейскі, называны Назарэт,
 
На шестой месяц после видения Захарии ангел Гавриил был послан Богом в галилейский город Назарет

да дзяўчыны, заручанай з мужам на імя Язэп, з дому Давіда; а імя дзяўчыны — Марыя.
 
к деве, обрученной с человеком по имени Иосиф из рода Давидова.10 Звали эту деву Мария.11

І, увайшоўшы да яе, анёл сказаў: «Радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; дабраслаўлёная ты між жанчынамі».
 
И, войдя к ней, Гавриил сказал: «Радуйся!12 С тобой Господь, ты удостоилась Его особой милости!»

Яна ж, убачыўшы яго, устрывожылася ад словаў ягоных і разважала, што гэта было за прывітаньне.
 
Эти слова очень смутили ее, и она старалась понять, что могло бы означать такое приветствие.

І сказаў ёй анёл: «Ня бойся, Марыя! Бо ты знайшла ласку ў Бога.
 
Тогда ангел сказал ей: «Не бойся, Мария! Ты обрела особую милость13 у Бога.

І вось, ты зачнеш ва ўлоньні і народзіш Сына, і дасі Яму імя Ісус.
 
И ты зачнешь, и родишь Сына, и дашь Ему имя Иисус.14

Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назавецца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага.
 
Он будет велик, и назовут Его Сыном Всевышнего; Господь Бог даст Ему престол Давида, праотца Его.

І Ён будзе валадарыць над домам Якуба на вякі, і Валадарству Ягонаму ня будзе канца».
 
Он будет царствовать над потомками Иакова15 вечно, и Царству Его не будет конца».

А Марыя сказала анёлу: «Як гэта будзе, калі я не спазнала мужа?»
 
«Как же это возможно, если я еще не замужем?» — спросила Мария у ангела.

І, адказваючы, анёл сказаў ёй: «Дух Сьвяты зыйдзе на цябе, і сіла Найвышэйшага ахіне цябе. І дзеля гэтага тое, што народзіцца Сьвятое, Сынам Божым назавецца.
 
«Дух Святой снизойдет на тебя, — ответил ей ангел, — и сила Всевышнего тебя осенит,16 а потому и Святое Дитя, рожденное тобою, будет названо Сыном Божьим.

Вось і Альжбета, сваячка твая, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і вось ужо шосты месяц у яе, якую называюць няплоднай.
 
Знай, что и Елизавета, родственница твоя, несмотря на свою старость, также ждет сына: она уже на шестом месяце, хотя ее и называли бесплодной.

Бо ў Бога ніводнае слова ня будзе бяз сілы».
 
Ибо для Бога нет ничего невозможного».17

І сказала Марыя: «Вось я — служка Госпада; няхай станецца мне паводле слова твайго». І адыйшоў ад яе анёл.
 
«Ты видишь, — сказала Мария, — я готова служить Господу;18 пусть будет так, как ты сказал». И ангел оставил ее.

Устаўшы, Марыя ў тыя дні шпарка пайшла ў горную краіну, у горад Юды,
 
Вскоре после этого Мария собралась и спешно отправилась в город, расположенный в нагорье Иудеи.

і ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Альжбету.
 
Она вошла в дом Захарии и приветствовала Елизавету.

І сталася, калі Альжбета пачула прывітаньне Марыі, узварухнулася дзіцятка ва ўлоньні яе, і Альжбета напоўнілася Духам Сьвятым.
 
И как только Елизавета услышала приветствие Марии, ребенок во чреве ее встрепенулся. Исполнилась тогда Елизавета Духом Святым

І ўсклікнула яна моцным голасам, і сказала: «Дабраслаўлёная ты між жанчынамі, і дабраслаўлёны плод улоньня твайго.
 
и громко воскликнула: «Благословенна ты более всех женщин, и благословен плод чрева твоего!

І адкуль гэта мне, што прыйшла маці Госпада майго да мяне?
 
И откуда мне такое счастье? Ко мне пришла мать Господа моего!

Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцятка ва ўлоньні маім.
 
Знай же, в тот миг, когда я услыхала твое приветствие, встрепенулся от радости ребенок во чреве моем.

І шчасьлівая тая, якая паверыла, бо зьдзейсьніцца сказанае ёй ад Госпада».
 
Как блаженна19 поверившая, что20 исполнится сказанное ей Господом!»

І сказала Марыя: «Узьвялічвае душа мая Госпада,
 
Тогда Мария сказала: «Превозносит душа21 моя Господа,

і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцы маім,
 
и дух мой ликует и радуется Богу, Спасителю моему,

бо Ён глянуў на паніжэньне служкі Сваёй. Бо вось, адгэтуль шчасьліваю будуць называць мяне ўсе пакаленьні,
 
ибо Он удостоил вниманием рабу Свою, такую ничтожную. И отныне все поколения людей будут называть меня блаженной,

бо вялікае ўчыніў мне Магутны, і сьвятое імя Яго,
 
ибо великое совершил для меня Сильный. Свято имя Его,

і міласэрнасьць Ягоная з пакаленьня ў пакаленьне для тых, якія баяцца Яго.
 
и милость Его — из рода в род к почитающим22 Его.

Ён зьявіў уладу рамяном Сваім, расьсеяў ганарыстых думкамі сэрца іхняга;
 
Явил Он мощь руки Своей, рассеял возомнивших о себе гордецов,23

скінуў моцных з пасадаў і ўзьвялічыў пакорных;
 
свергнул сильных с престолов их и возвысил униженных.

галодных насыціў дабром, а багатых адпусьціў ні з чым.
 
Голодающих Он насытил благами, а богатых отослал ни с чем.

Падтрымаў Ізраіля, юнака Свайго, успомніў пра міласэрнасьць,
 
Он пришел на помощь Израилю, слуге Своему, не забыв о милости,24

як гаварыў адносна бацькоў нашых, адносна Абрагама і насеньня ягонага на вякі».
 
как и обещал праотцам нашим, — о вечной милости к Аврааму25 и потомкам его».

Прабыла ж Марыя з ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.
 
Мария пробыла у Елизаветы около трех месяцев, а затем вернулась домой.

А Альжбеце настаў час нараджаць, і яна нарадзіла сына.
 
Елизавете же пришло время родить, и родила она сына.

І пачулі суседзі і сваякі ейныя, што ўзьвялічыў Госпад міласэрнасьць Сваю над ёю, і цешыліся з ёю.
 
Ее соседи и родственники услышали о том, какую великую милость явил ей Господь, и радовались вместе с нею.

І сталася, у восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хацелі назваць яго паводле імя бацькі ягонага Захарыям.
 
На восьмой день они пришли совершить обрезание ребенку и собирались назвать его по отцу Захарией.

І, адказваючы, маці ягоная сказала: «Не, але ён будзе называцца Янам».
 
Однако Елизавета возразила: «Нет, назовем его Иоанном».

І сказалі ёй: «Нікога няма ў родзічаў тваіх, хто называецца гэтым імем».
 
«Но ведь в твоей родне нет никого с таким именем!» — сказали ей собравшиеся.

І пыталіся на мігах у бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.
 
И с помощью знаков стали спрашивать у отца, какое имя он хотел бы дать сыну.

І, папрасіўшы дошчачку, ён напісаў, кажучы: «Ян імя яму». І ўсе зьдзівіліся.
 
Попросив дощечку, Захария, ко всеобщему удивлению, написал: «Имя ему Иоанн».

І адразу расчыніліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён стаў гаварыць, дабраслаўляючы Бога.
 
И тотчас к нему вернулась речь: он заговорил и стал славить Бога.

І стаўся страх на ўсіх, што жылі побач, і гаварылі адзін аднаму словы гэтыя па ўсёй горнай краіне Юдэйскай.
 
Благоговейный трепет охватил тогда всех его соседей, и молва о том, что случилось, распространилась по всей горной Иудее.

І ўсе, якія чулі, складалі [гэта] ў сэрцы сваім, кажучы: «Што ж гэта будзе за дзіця?» І рука Госпада была з ім.
 
И все, кто слышал о происшедшем, хранили это у себя в сердце и спрашивали: «Кем же станет этот ребенок?» — ведь над ним26 явно была рука Господня.

І Захарыя, бацька ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым, і прарочыў, кажучы:
 
Тогда отец Иоанна Захария, исполненный Святого Духа, произнес пророческие слова:

«Дабраслаўлёны Госпад, Бог Ізраіля, што адведаў народ Свой і даў выбаўленьне [яму],
 
«Благословен Господь, Бог Израиля, ибо Он пришел и принес искупление27 народу Своему,

і падняў рог збаўленьня нашага ў доме Давіда, слугі Свайго,
 
и дал нам могущественного Спасителя28 из дома Давида, слуги Своего.

як абвясьціў вуснамі сьвятых прарокаў Сваіх, што былі адвеку,
 
Так и обещал Он издавна,29 когда говорил устами святых пророков30 Своих,

збавіць [нас] ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх, якія ненавідзяць нас,
 
что спасет нас от врагов наших и от рук всех ненавидящих нас

учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўзгадаць сьвяты запавет Свой,
 
и что, помня святой Завет31 Свой, явит милость отцам нашим.

прысягу, якой кляўся Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам
 
[73-74] Клятвенно заверил Он Авраама, праотца нашего, что мы, избавленные от рук врагов своих, сможем безбоязненно служить Ему

бяз страху, выбавіўшы нас з рукі ворагаў нашых,
 

служыць Яму ў сьвятасьці і праведнасьці перад Ім у-ва ўсе дні жыцьця нашага.
 
в святости и праведности перед лицом Его во все дни жизни нашей.

І ты, дзіцятка, будзеш названы прарокам Найвышэйшага, бо будзеш ісьці наперадзе перад абліччам Госпада падрыхтаваць шляхі Яму,
 
А ты, дитя, пророком Всевышнего станешь именоваться, ибо будешь идти перед Господом, чтобы проложить путь Ему

даць народу пазнаць збаўленьне ў адпушчэньні грахоў іхніх,
 
и привести народ Его к познанию спасения через прощение грехов народа сего.

праз унутраную міласэрнасьць Бога нашага, у якой адведаў нас Усход з вышыні,
 
По любви и милосердию32 Бога нашего Восходящее Светило посетит33 нас свыше,

зьявіць [сьвятло] тым, што сядзяць у цемры і ў ценю сьмяротным, накіраваць ногі нашыя на шлях супакою».
 
чтобы просветить живущих во тьме и тени смертной и направить нас на путь мира».

А дзіцятка ўзрастала і ўмацоўвалася духам, і было ў пустыні да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.
 
А ребенок рос и укреплялся духом;34 жил он в пустыне35 до дня явления его народу израильскому.

Примечания:

 
 
Под редакцией Кулаковых
2  [1] — Букв.: так как уже многие попытались составить рассказ/отчет о делах, свершившихся среди нас, 2 как передали нам те, которые стали от начала очевидцами и служителями слова.
3  [2] — Букв.: исследовав всё с самого начала.
5  [3] — Букв.: из дочерей Аароновых.
15  [4] — Или: уже во чреве матери своей.
16  [5] — См. в Словаре Обращение.
17  [6] — Букв.: обратить сердца отцов к детям.
17  [7] — Букв.: приготовленный для Господа.
19  [8] — Или: находящийся в окружении Божием.
24  [9] — Букв.: Он посмотрел (благосклонно на меня).
27  [10] — См. в Словаре Давид.
27  [11] — Букв.: Мариам; «Мария» и «Мариам» — греч. формы евр. имени «Мириам».
28  [12] — Или: приветствую.
30  [13] — Или: обрела благодать. См. в Словаре Благодать.
31  [14] — Иисус — греч. форма евр. имени «Йехошуа» или «Йешуа», что значит «Господь Спаситель».
33  [15] — См. в Словаре Иаков.
35  [16] — Или: словно тень найдет на тебя.
37  [17] — Друг. возм. пер.: потому что у Бога не будет бессильным/бездейственным ни одно слово/дело.
38  [18] — Букв.: смотри, (я) раба Господня.
45  [19] — См. в Словаре Блаженный.
45  [20] — Или: потому что.
46  [21] — См. в Словаре Душа.
50  [22] — Или: боящимся.
51  [23] — Или: рассеял тех, кто надменен в своих сокровенных помышлениях.
54  [24] — Или: в память о милости.
55  [25] — См. в Словаре Авраам.
66  [26] — Букв.: с ним.
68  [27] — См. в Словаре Искупление.
69  [28] — Букв.: Он поднял для нас рог спасения/избавления; см. Пс 18 (17):3.
70  [29] — Или: от вечности.
70  [30] — См. в Словаре Пророк.
72  [31] — См. в Словаре Завет.
78  [32] — Или: по милосердному сердцу.
78  [33] — В некот. рукописях: посетило.
80  [34] — Друг. возм. пер.: посредством Духа.
80  [35] — См. в Словаре Пустыня.
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.