Лукі 1 глава

Эвангельле паводле Лукі
Пераклад Антонія Бокуна → Перевод Еп. Кассиана

 
 

Як ужо многія намагаліся напісаць аповесьць пра падзеі, якія ў нас адбыліся,
 
Так как уже многие взялись за составление повествования о совершившихся среди нас событиях,

як пераказалі нам тыя, што былі ад пачатку відавочцамі і сталіся паслугачамі Слова,
 
как передали нам те, кому от начала довелось быть очевидцами и служителями слова,

надумаў і я, прайшоўшы ўсё нанова, дакладна па парадку апісаць табе, вяльможны Тэафілю,
 
решил и я, тщательно исследовав все с самого начала, последовательно написать для тебя, превосходнейший Феофил,

каб ты пазнаў надзейнасьць словаў, у якіх быў навучаны.
 
чтобы ты познал достоверность того учения, в котором был наставлен.

Сталася ў дні Ірада, валадара Юдэйскага, [быў] сьвятар з Абіявае чаргі, на імя Захарыя, і жонка ягоная з дачок Аарона, і імя яе — Альжбета.
 
Был в дни Ирода, царя Иудейского, некий священник по имени Захария, из чреды Авиевой, и жена у него из дочерей Аароновых, имя ее Елисавета.

Былі яны абое праведныя перад Богам, ходзячы паводле прыказаньняў і пастановаў Госпада беззаганна.
 
Были же праведны они оба пред Богом, поступая по всем заповедям и уставам Господним безукоризненно.

І не было ў іх дзіцяці, таму што Альжбета была няплодная, і абое яны былі пажылыя ў гадах сваіх.
 
И были они бездетны, ибо Елисавета была неплодна, и оба достигли преклонного возраста.

І сталася, калі ў парадку чаргі сваёй ён спаўняў абавязак сьвятарскі перад Богам,
 
Было же: когда священнодействовал он в порядке чреды своей пред Богом, по обычаю священного служения,

выпала яму паводле звычаю сьвятароў кадзіць, увайшоўшы ў бажніцу Госпадаву.
 
выпал ему жребий воскурить фимиам, войдя в храм Господень;

І ўсё мноства народу звонку малілася ў час каджэньня.
 
а все множество народа молилось вне во время каждения,

І зьявіўся яму анёл Госпада, які стаў з правага боку кадзільнага ахвярніку.
 
Явился же ему ангел Господень, став по правую сторону жертвенника кадильного.

І ўстрывожыўся Захарыя, убачыўшы яго, і ахапіў яго страх.
 
И смущен был Захария этим видением, и страх напал на него.

Анёл жа сказаў яму: «Ня бойся, Захарыя! Бо пачутая просьба твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян.
 
Сказал же ему ангел: не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречешь имя ему: Иоанн.

І будзе табе радасьць і вясёласьць, і многія ўзрадуюцца нараджэньню ягонаму.
 
И будет радость тебе и ликование, и многие о рождении его возрадуются;

Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і ня будзе піць віно і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ва ўлоньні маці сваёй.
 
ибо он будет велик пред Господом, и вина и хмельного не будет пить, и Духа Святого исполнится еще от чрева матери своей,

І многіх з сыноў Ізраіля зьверне да Госпада, Бога іхняга.
 
и многих из сынов Израилевых обратит к Господу Богу их.

І будзе ісьці перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непаслухмяным — лад думак праведнікаў, каб падрыхтаваць Госпаду народ падрыхтаваны».
 
он будет идти перед Ним в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов детям и непокорным образ мыслей праведных, представить Господу народ приготовленный.

І сказаў Захарыя анёлу: «З чаго даведаюся я гэтае? Бо я — стары, і жонка мая ў гадах пажылых».
 
И сказал Захария ангелу: по какому знаку узнаю я это? Я ведь стар, и жена моя достигла преклонного возраста.

І, адказваючы, сказаў яму анёл: «Я — Габрыэль, які стаю перад Богам, і я пасланы гаварыць з табою і дабравесьціць табе гэтае.
 
И ответил ему ангел: я Гавриил, предстоящий пред Богом, и послан говорить тебе и благовествовать тебе это.

І вось, будзеш ты маўчаць, і ня зможаш гаварыць да дня, калі гэта станецца, за тое, што не паверыў словам маім, якія споўняцца ў свой час».
 
И вот, ты будешь молчать и не сможешь говорить до того дня, когда сбудется это, за то, что ты не поверил словам моим, которые исполнятся в свое время.

І чакаў народ Захарыю, і дзівіўся, што ён марудзіць у бажніцы.
 
И ожидал народ Захарию и удивлялся промедлению его в храме.

А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і зразумелі, што бачыў відзеж у бажніцы; і ён ківаў ім, і застаўся немы.
 
А выйдя, он не мог с ними говорить, и поняли они, что он имел видение в храме; и сам он делал им знаки и оставался нем.

І сталася, калі скончыліся дні службы ягонай, ён вярнуўся ў дом свой.
 
И было: когда окончились дни служения его, ушел он в дом свой.

Пасьля гэтых дзён зачала Альжбета, жонка ягоная, і хавала гэта пяць месяцаў, кажучы:
 
После же этих дней зачала Елисавета, жена его, и пять месяцев скрывала себя от всех, говоря:

«Гэтак учыніў мне Госпад у дні, калі глянуў на мяне, каб зьняць з мяне ганьбу між людзьмі».
 
так мне сотворил Господь в дни, когда Ему угодно было снять с меня поношение среди людей.

А ў шосты месяц быў пасланы анёл Габрыэль ад Бога ў горад Галілейскі, называны Назарэт,
 
В шестой же месяц послан был ангел Гавриил от Бога в город Галилейский, по имени Назарет,

да дзяўчыны, заручанай з мужам на імя Язэп, з дому Давіда; а імя дзяўчыны — Марыя.
 
к деве, обрученной мужу по имени Иосиф, из дома Давидова; и имя девы — Мариам.

І, увайшоўшы да яе, анёл сказаў: «Радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; дабраслаўлёная ты між жанчынамі».
 
И войдя к Ней, ангел сказал: радуйся, Благодатная! Господь с Тобою!

Яна ж, убачыўшы яго, устрывожылася ад словаў ягоных і разважала, што гэта было за прывітаньне.
 
Она же была смущена этой речью и размышляла: что же это за приветствие?

І сказаў ёй анёл: «Ня бойся, Марыя! Бо ты знайшла ласку ў Бога.
 
И сказал Ей ангел: не бойся, Мариам, ибо Ты обрела благодать у Бога.

І вось, ты зачнеш ва ўлоньні і народзіш Сына, і дасі Яму імя Ісус.
 
И вот. Ты зачнешь во чреве и родишь Сына и наречешь имя Ему: Иисус.

Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назавецца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага.
 
Он будет велик, и Сыном Всевышнего будет назван, и даст Ему Господь Бог престол Давида, отца Его,

І Ён будзе валадарыць над домам Якуба на вякі, і Валадарству Ягонаму ня будзе канца».
 
и будет царствовать над домом Иакова вовеки, и Царству Его не будет конца.

А Марыя сказала анёлу: «Як гэта будзе, калі я не спазнала мужа?»
 
Сказала же Мариам ангелу: как же будет это, раз Я мужа не знаю?

І, адказваючы, анёл сказаў ёй: «Дух Сьвяты зыйдзе на цябе, і сіла Найвышэйшага ахіне цябе. І дзеля гэтага тое, што народзіцца Сьвятое, Сынам Божым назавецца.
 
И ответил Ей ангел: Дух Святой найдет на Тебя, и сила Всевышнего осенит Тебя; потому и рождаемое Святое названо будет Сыном Божиим.

Вось і Альжбета, сваячка твая, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і вось ужо шосты месяц у яе, якую называюць няплоднай.
 
И вот Елисавета, родственница Твоя, и та зачала сына в старости своей, и этот месяц уже шестой для нее, которую называют неплодной,

Бо ў Бога ніводнае слова ня будзе бяз сілы».
 
ибо у Бога не останется бессильным никакое слово.

І сказала Марыя: «Вось я — служка Госпада; няхай станецца мне паводле слова твайго». І адыйшоў ад яе анёл.
 
Сказала же Мариам: вот — раба Господня; да будет Мне по слову твоему. И отошел от Нее ангел.

Устаўшы, Марыя ў тыя дні шпарка пайшла ў горную краіну, у горад Юды,
 
В эти дни Мариам, отправившись в путь, пошла с поспешностью в горную страну, в город Иудин,

і ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Альжбету.
 
и вошла в дом Захарии и приветствовала Елисавету.

І сталася, калі Альжбета пачула прывітаньне Марыі, узварухнулася дзіцятка ва ўлоньні яе, і Альжбета напоўнілася Духам Сьвятым.
 
И было: когда услышала Елисавета приветствие Марии, вострепетал младенец во чреве ее; и Елисавета исполнилась Духа Святого,

І ўсклікнула яна моцным голасам, і сказала: «Дабраслаўлёная ты між жанчынамі, і дабраслаўлёны плод улоньня твайго.
 
и воскликнула громким голосом и сказала: благословенна Ты в женах, и благословен плод чрева Твоего!

І адкуль гэта мне, што прыйшла маці Госпада майго да мяне?
 
И откуда это мне, что Мать Господа моего пришла ко мне?

Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцятка ва ўлоньні маім.
 
Ибо когда прозвучал голос приветствия Твоего в ушах моих, вострепетал в ликовании младенец во чреве моем,

І шчасьлівая тая, якая паверыла, бо зьдзейсьніцца сказанае ёй ад Госпада».
 
и блаженна Поверившая, что совершится сказанное Ей от Господа.

І сказала Марыя: «Узьвялічвае душа мая Госпада,
 
И сказала Мариам: Величает душа Моя Господа,

і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцы маім,
 
и возликовал дух Мой о Боге, Спасителе Моем,

бо Ён глянуў на паніжэньне служкі Сваёй. Бо вось, адгэтуль шчасьліваю будуць называць мяне ўсе пакаленьні,
 
что призрел Он на малость рабы Своей; ибо отныне будут называть Меня блаженной все роды;

бо вялікае ўчыніў мне Магутны, і сьвятое імя Яго,
 
что сотворил Мне великое Сильный, и свято имя Его,

і міласэрнасьць Ягоная з пакаленьня ў пакаленьне для тых, якія баяцца Яго.
 
и милость Его в роды и роды боящимся Его;

Ён зьявіў уладу рамяном Сваім, расьсеяў ганарыстых думкамі сэрца іхняга;
 
соделал Он сильное рукою Своею, рассеял гордых в помышлениях сердца их;

скінуў моцных з пасадаў і ўзьвялічыў пакорных;
 
низложил властителей с престолов и возвысил смиренных;

галодных насыціў дабром, а багатых адпусьціў ні з чым.
 
алчущих преисполнил благ; и богатых отослал ни с чем;

Падтрымаў Ізраіля, юнака Свайго, успомніў пра міласэрнасьць,
 
поддержал Израиля, отрока Своего, в память о милости —

як гаварыў адносна бацькоў нашых, адносна Абрагама і насеньня ягонага на вякі».
 
как Он сказал отцам нашим, — милости к Аврааму и семени его вовек.

Прабыла ж Марыя з ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.
 
Пробыла же Мариам с ней около трех месяцев и возвратилась в дом Свой.

А Альжбеце настаў час нараджаць, і яна нарадзіла сына.
 
Елисавете же настало время родить, и она родила сына,

І пачулі суседзі і сваякі ейныя, што ўзьвялічыў Госпад міласэрнасьць Сваю над ёю, і цешыліся з ёю.
 
и услышали соседи и родственники ее, что умножил Господь милость Свою к ней, и радовались с нею.

І сталася, у восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хацелі назваць яго паводле імя бацькі ягонага Захарыям.
 
И было: в день восьмой пришли обрезать дитя, и хотели назвать его, по имени отца его, Захарией.

І, адказваючы, маці ягоная сказала: «Не, але ён будзе называцца Янам».
 
И мать его ответила: нет, но будет он назван Иоанном.

І сказалі ёй: «Нікога няма ў родзічаў тваіх, хто называецца гэтым імем».
 
И сказали ей: никого нет из родни твоей, кто назывался бы этим именем;

І пыталіся на мігах у бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.
 
и начали знаками задавать отцу его вопрос, как хотел бы он, чтобы называли его.

І, папрасіўшы дошчачку, ён напісаў, кажучы: «Ян імя яму». І ўсе зьдзівіліся.
 
И попросив дощечку, он написал так: Иоанн — имя ему. И удивились все.

І адразу расчыніліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён стаў гаварыць, дабраслаўляючы Бога.
 
И тотчас открылись уста его и язык, и он говорил, благословляя Бога.

І стаўся страх на ўсіх, што жылі побач, і гаварылі адзін аднаму словы гэтыя па ўсёй горнай краіне Юдэйскай.
 
И был страх у всех живущих вокруг них, и по всей горной стране Иудейской шла молва о всём этом.

І ўсе, якія чулі, складалі [гэта] ў сэрцы сваім, кажучы: «Што ж гэта будзе за дзіця?» І рука Госпада была з ім.
 
И все слышавшие положили это на сердце свое и говорили: что же будет дитя это? Ибо рука Господня была с ним.

І Захарыя, бацька ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым, і прарочыў, кажучы:
 
И Захария, отец его, исполнился Духа Святого и пророчествовал, говоря:

«Дабраслаўлёны Госпад, Бог Ізраіля, што адведаў народ Свой і даў выбаўленьне [яму],
 
Благословен Господь Бог Израилев, что посетил и сотворил искупление народу Своему,

і падняў рог збаўленьня нашага ў доме Давіда, слугі Свайго,
 
и воздвиг нам рог спасения в доме Давида, отрока Своего, —

як абвясьціў вуснамі сьвятых прарокаў Сваіх, што былі адвеку,
 
как Он сказал устами святых древних пророков Своих, —

збавіць [нас] ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх, якія ненавідзяць нас,
 
спасение от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас:

учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўзгадаць сьвяты запавет Свой,
 
сотворить милость отцам нашим и вспомнить завет Свой святой,

прысягу, якой кляўся Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам
 
клятву, которою Он клялся Аврааму, отцу нашему,

бяз страху, выбавіўшы нас з рукі ворагаў нашых,
 
чтобы безбоязненно, избавившись от руки врагов,

служыць Яму ў сьвятасьці і праведнасьці перад Ім у-ва ўсе дні жыцьця нашага.
 
служили мы Ему в святости и праведности, все дни наши пред Ним.

І ты, дзіцятка, будзеш названы прарокам Найвышэйшага, бо будзеш ісьці наперадзе перад абліччам Госпада падрыхтаваць шляхі Яму,
 
И ты, дитя, пророком Всевышнего будешь названо, ибо ты будешь идти пред Ним, чтобы приготовить пути Ему,

даць народу пазнаць збаўленьне ў адпушчэньні грахоў іхніх,
 
дать народу Его познать спасение в отпущении грехов их,

праз унутраную міласэрнасьць Бога нашага, у якой адведаў нас Усход з вышыні,
 
по глубине милосердия Бога нашего, которым с высоты посетит нас Восходящее Светило,

зьявіць [сьвятло] тым, што сядзяць у цемры і ў ценю сьмяротным, накіраваць ногі нашыя на шлях супакою».
 
воссиять сидящим во тьме и тени смерти, направить ноги наши на путь мира.

А дзіцятка ўзрастала і ўмацоўвалася духам, і было ў пустыні да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.
 
Дитя же возрастало и укреплялось духом. И был он в пустынях до дня явления его пред Израилем.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.