1 Валадароў 1 глава

Першая кніга Валадароў
Пераклад Антонія Бокуна → Перевод Десницкого

 
 

І валадар Давід састарэўся, і меў шмат гадоў, і накрывалі яго коўдрамі, а ён ніяк ня мог сагрэцца.
 
Когда царь Давид состарился, он не мог согреться, сколько ни покрывали его одеждами.

І сказалі яму слугі ягоныя: «Няхай пашукаюць гаспадару нашаму, валадару, маладую дзяўчыну. Яна будзе служыць перад абліччам валадара, і апекавацца ім, і будзе спаць на ўлоньні ягоным, і грэць гаспадара нашага, валадара».
 
Сказали ему слуги его: «Пусть поищут для господина нашего царя юную деву, чтобы она предстала перед царем — будет она заботиться о царе и возлежать у тебя на груди, и так согреется господин наш царь».

І шукалі прыгожую маладую дзяўчыну ў-ва ўсіх межах Ізраіля, і знайшлі Абішаг Шунамянку, і прывялі яе да валадара.
 
Искали юную красавицу по всем пределам Израиля и нашли Авишагу из Шунема. Ее и привели к царю.

Дзяўчына была вельмі прыгожая; яна апекавалася валадаром і паслугавала яму, але валадар не пазнаў яе.
 
Девушка была очень красива, она стала ухаживать за царем и служить ему, но царь ее так и не познал.

А Адонія, сын Хагіты, узганарыўся і сказаў: «Я буду валадарыць!» І ён зрабіў сабе калясьніцу, коньнікаў і пяцьдзясят чалавек, што беглі перад абліччам ягоным.
 
Адония, сын Хаггит, с гордостью говорил: «Это мне быть царем!» Он завел себе колесницу, всадников и пятьдесят стражников, которые бежали впереди него.

А бацька ягоны ніколі на яго не сварыўся, кажучы: «Навошта гэта робіш?» А быў ён вельмі прыгожы, яго нарадзіла [маці] пасьля Абсалома.
 
Но отец его Давид ни разу не упрекнул его, не спросил: «Что это ты делаешь?» Он был очень красив с виду и родился сразу после Авшалома.

Ён дамовіўся з Ёавам, сынам Цэруі, і з Абіятарам сьвятаром, і яны дапамагалі Адонію.
 
Он сговорился с Йоавом, сыном Церуи, и со священником Эвьятаром, так что они были на стороне Адонии.

Але Цадок сьвятар, і Бэная, сын Егаяды, і Натан прарок, і Шымэй, і Рэй, і волаты Давіда не былі на баку Адоніі.
 
Но священник Цадок и Беная, сын Ехояды, и пророк Натан, и Шими, и Реи, и богатыри, что были у Давида — они были не за Адонию.

І склаў у ахвяру Адонія авечак, валоў і кормных цялят каля Эвэн-Газахэлет, што каля Эн-Рагеля, і паклікаў усіх братоў сваіх, сыноў валадара, і ўсіх людзей Юды, слугаў валадара.
 
Адония стал приносить в жертву овец, волов и тельцов у камня Зохелет, что около Эйн-Рогеля. Он пригласил на празднество всех своих братьев, царских сыновей, и всех иудеев, служивших царю.

Але прарока Натана і Бэнаю, і волатаў, і брата свайго Салямона не паклікаў.
 
Но он не пригласил пророка Натана, Бенайю, тех богатырей и брата своего Соломона.

І сказаў Натан Батшэве, маці Салямона, кажучы: «Ці ты ня чула, што валадарыць Адонія, сын Хагіты, а гаспадар наш Давід [пра гэта] ня ведае?
 
Тогда Натан сказал Бат-Шеве, матери Соломона: «Ты ведь слышала, что царем провозгласил себя Адония, сын Хаггит, а господин наш Давид и не знает об этом?

І цяпер дазволь даць раду табе, каб ты захавала душу тваю і душу сына твайго Салямона.
 
Вот что я посоветую тебе теперь, чтобы тебе спасти свою жизнь и жизнь сына своего Соломона!

Ідзі і ўвайдзі да валадара Давіда, і скажы яму: “Гаспадару мой, валадар, ці не запрысяг ты мне, служцы тваёй, кажучы: "Салямон, сын твой, будзе пасьля мяне валадаром, і ён будзе сядзець на пасадзе"? Дык чаму валадарыць Адонія?”
 
Ступай к царю Давиду и скажи ему: “Разве не клялся ты, господин мой царь, своей служанке, что сын твой Соломон станет царем после тебя и воссядет на престоле твоем — отчего же царем стал Адония?”»

Вось, калі ты яшчэ будзеш размаўляць з валадаром, пасьля цябе прыйду я і падтрымаю словы твае».
 
И еще до того, как ты закончишь говорить с царем, войду я, чтобы подтвердить справедливость слов твоих».

І Батшэва ўвайшла да валадара ў спальню, а валадар быў вельмі стары, і Абішаг Шунамянка паслугавала валадару.
 
Бат-Шева отправилась к царю во внутреннюю комнату — царь был тогда очень стар, и ему прислуживала Авишага из Шунема.

І ўкленчыла Батшэва, і пакланілася валадару. І сказаў валадар «Што табе [трэба]?»
 
Бат-Шева поклонилась царю и пала пред ним ниц, и царь спросил: «Что у тебя?»

І яна сказала яму: «Гаспадару мой, ты прысягаў на ГОСПАДА, Бога твайго, служцы тваёй: “Салямон, сын твой, будзе валдарыць пасьля мяне, і ён будзе сядзець на пасадзе маім”.
 
Она ответила ему: «Господин мой, ты клялся своей служанке Господом, Богом твоим, что сын твой Соломон будет царем после тебя и воссядет на престоле твоем.

А вось цяпер Адонія стаў валадаром, а ты, гаспадару мой, валадар, ня ведаеш [пра гэта].
 
Но теперь уже воцарился Адония — а ты, господин мой царь, даже и не знаешь.

І ён склаў у ахвяру мноства валоў, кормных цялят і авечак, і паклікаў усіх сыноў валадара, і Абіятара сьвятара, і Ёава, начальніка войска. А Салямона, слугу твайго, не паклікаў.
 
Он принес в жертву множество волов и овец, пригласив всех сыновей царских, и священника Эвьятара, и военачальника Йоава, но слугу твоего Соломона не пригласил.

Але ты, гаспадару мой, — валадар, і на цябе [зьвернуты] вочы ўсяго Ізраіля, каб ты паведаміў, хто пасьля цябе, гаспадару мой, валадар, будзе сядзець на пасадзе!
 
И теперь, господин мой царь, очи всего Израиля взирают на тебя: объяви же, кто воссядет на престоле господина моего царя после тебя!

Іначай, калі ты, гаспадару мой, валадар, засьнеш з бацькамі сваімі, я і сын мой Салямон будуць [абвешчаны] грэшнікамі».
 
А не то, едва господин мой царь приложится к отцам своим, меня и сына моего Соломона сделают виновными».

І вось, яна яшчэ гаварыла з валадаром, і прыйшоў Натан прарок.
 
Пока она еще говорила с царем, вошел пророк Натан.

І паведамілі валадару, кажучы: «Вось, Натан прарок». І ён прыйшоў перад аблічча валадара, і пакланіўся валадару абліччам да зямлі.
 
Царю объявили: «Вот пророк Натан!» И он вошел к царю и поклонился ему лицом до земли.

І сказаў Натан: «Гаспадару мой, валадар, ці ты сказаў: “Адонія будзе валадарыць пасьля мяне, і ён будзе сядзець на пасадзе маім”?
 
Натан сказал: «Господин мой царь! Говорил ли ты, что Адония будет царем после тебя и воссядет на престоле твоем?

Бо сёньня ён пайшоў і склаў у ахвяру валоў, кормных цялят і мноства авечак, і паклікаў усіх сыноў валадарскіх, і начальнікаў войска, і сьвятара Абіятара, і вось, яны перад абліччам ягоным ядуць і п’юць, і кажуць: “Няхай жыве валадар Адонія!”
 
А он ныне отправился приносить в жертву волов, и пригласил сыновей царских, и военачальников, и священника Эвьятара, и вот они пируют перед ним, и провозглашают: “Да здравствует царь Адония!”

А мяне, слугу твайго, і сьвятара Цадока, і Бэнаю, сына Егаяды, і Салямона, слугу твайго, ён не паклікаў.
 
А меня, твоего слугу, и священника Цадока, и Бенаю, сына Ехояды, и слугу твоего Соломона не пригласил.

Ці ня сталася гэта з волі гаспадара майго, валадара, і чаму ты ня выявіў мне, слузе твайму, хто будзе сядзець на пасадзе гаспадара майго, валадара, пасьля яго?»
 
Если же все это сталось по воле господина моего царя, отчего же ты не поведал слуге своему, кто воссядет на престоле твоем после тебя?»

І адказаў валадар Давід, і сказаў: «Паклічце да мяне Батшэву». І ўвайшла яна перад аблічча валадара, і стала перад абліччам валадара.
 
Тогда царь сказал: «Позовите мне Бат-Шеву». Она вошла к царю и встала прямо перед ним.

І прысягнуў валадар, і сказаў: «Як жывы ГОСПАД, Які выратаваў душу маю з усялякай бяды!
 
И царь произнес клятву: «Жив Господь, избавивший жизнь мою от всякой беды!

Як я прысягнуў табе ГОСПАДАМ, Богам Ізраіля, кажучы, што Салямон, сын твой, будзе валадаром пасьля мяне, і ён будзе сядзець на пасадзе маім замест мяне, так сёньня і зраблю».
 
Я клялся тебе Господом, Богом Израилевым, говоря, что сын твой Соломон будет царем после меня и воссядет на моем престоле вместо меня — это я и исполню в сей же день!»

І Батшэва схіліла аблічча сваё да зямлі, і пакланілася валадару, і сказала: «Няхай жыве гаспадар мой, валадар Давід, на вякі!»
 
Бат-Шева пала лицом на землю и поклонилась царю, сказав: «Да живет господин мой, царь Давид, вечно!»

І сказаў валадар Давід: «Паклічце да мяне Цадока сьвятара, і Натана прарока, і Бэнаю, сына Егаяды». І яны прыйшлі перад аблічча валадара,
 
Тогда царь Давид велел собрать к нему священника Цадока, пророка Натана и Бенаю, сына Ехояду. И они предстали перед царем.

І сказаў ім валадар: «Вазьміце з сабою слугаў гаспадара вашага, і пасадзіце Салямона, сына майго, на мула майго, і вядзіце яго ў Гіхон,
 
Царь приказал им: «Возьмите с собой слуг своего господина, посадите на моего мула сына моего Соломона и ступайте с ним в Гихон.

і няхай там сьвятар Цадок і прарок Натан памажуць яго на валадара Ізраіля, і затрубіце ў рог, і кажыце: “Няхай жыве валадар Салямон!”
 
И пусть там священник Цадок и пророк Натан помажут его в цари над Израилем, протрубят в рог и провозгласят: “Да здравствует царь Соломон!”

І пойдзеце за ім, і прыйдзе ён, і сядзе на пасадзе маім, і будзе валадарыць пасьля мяне, бо я загадаў паставіць яго правадыром Ізраіля і Юды».
 
Потом возвращайтесь вместе с ним, и пусть он сядет на мой престол. Это ему быть царем после меня, ему я судил быть правителем над Израилем и Иудой».

І адказаў Бэная, сын Егаяды, валадару, і сказаў: «Амэн, няхай скажа гэтак ГОСПАД, Бог гаспадара майго, валадара!
 
Беная, сын Ехояды, отвечал царю так: «Аминь! Да приговорит так и Господь, Бог господина моего царя!

Як быў ГОСПАД з гаспадаром маім, валадаром, так няхай будзе Ён з Салямонам і няхай узвялічыць пасад ягоны больш за пасад гаспадара майго, валадара Давіда!»
 
Как был Господь с господином моим царем, так да будет он и с Соломоном. И пусть Господь возвеличит его престол более, чем престол господина моего, царя Давида».

І пайшоў Цадок сьвятар, і Натан прарок, і Бэная, сын Егаяды, і Керэты, і Пэлеты, і пасадзілі Салямона на мула валадара Давіда, і завялі яго ў Гіхон.
 
И отправились тогда священник Цадок и пророк Натан, и Беная, сын Ехояды, и керетиты с пелетитами, и посадили они Соломона на мула царя Давида и привезли его в Гихон.

І сьвятар Цадок узяў рог алею з Сялібы, і памазаў Салямона, і затрубіў у рог, і закрычаў увесь народ: «Няхай жыве валадар Салямон!»
 
Священник Цадок взял рог с елеем из Скинии, помазал Соломона, протрубил в рог и весь народ провозгласил: «Да здравствует царь Соломон!»

І ўвесь народ ішоў за [Салямонам], і граў народ на флейтах, і цешыўся радасьцю вялікай, і зямля гучэла ад гоману іхняга.
 
За ним последовал весь народ, и при этом народ играл на флейтах и вовсю радовался, так что земля расседалась от этого шума.

І пачуў [гэта] Адонія і ўсе запрошаныя ім, а ўжо яны скончылі есьці. І Ёаў пачуў гук рогу, і сказаў: «Што гэта за гоман узрушанага гораду?»
 
Это услышали Адония и те, кто был к нему приглашен, едва они закончили пировать. Йоав услышал, как трубили в рог, и спросил: «Что это за шум и волнение в городе?»

Ён яшчэ гаварыў, і вось, прыйшоў Ёнатан, сын Абіятара сьвятара. І сказаў яму Адонія: «Увайдзі, бо ты — чалавек шчыры і добрае абвесьціш».
 
Еще он не закончил спрашивать, как вошел Йонатан, сын Эвьятара. Адония сказал: «Входи! Ты достойный человек и наверняка несешь добрую весть».

І адказаў Ёнатан, і сказаў Адоніі: «Зусім не! Гаспадар наш, валадар Давід, зрабіў валадаром Салямона,
 
Но Йонатан отвечал Адонии: «О нет! Господин наш царь Давид сделал царем Соломона.

і паслаў з ім Цадока сьвятара, і Натана прарока, і Бэнаю, сына Егаяды, і Керэтаў, і Пэлетаў. І яны пасадзілі Салямона на мула валадара,
 
Царь послал с ним священника Цадока, пророка Натана и Бенаю, сына Ехояды, и керетитов с пелетитами. Они посадили его на царского мула,

а памазаў яго сьвятар Цадок і прарок Натан на валадара ў Гіхоне. І адтуль выйшлі яны з радасьцю, і горад загаманіў. І гэта той гоман, які вы чуеце.
 
а священник Цадок и пророк Натан помазали его в Гихоне, и торжественно вернулись оттуда — вот что за шум ты слышал в городе.

А Салямон сеў на пасадзе валадарскім.
 
К тому же Соломон воссел на царский престол,

І слугі валадарскія прыйшлі таксама дабраславіць гаспадара нашага, валадара Давіда, кажучы: “Няхай Бог дасьць дабрабыт для імя Салямона па-над імя тваё, і ўзьвялічыць пасад ягоны па-над пасад твой”. І валадар пакланіўся на ложку сваім.
 
и царские слуги приходили благословить господина нашего царя Давида с такими словами: “Да прославит Господь имя Соломона превыше твоего имени, да возвеличит его престол превыше твоего престола!” И царь, лежа на постели, присоединился к их мольбе.

І сказаў валадар так: “Дабраслаўлёны ГОСПАД, Бог Ізраіля, Які даў сёньня вачам маім бачыць таго, які сядзіць на пасадзе маім, і вочы мае бачылі [гэта]”».
 
Так и говорил царь: “Благословен Господь, Бог Израилев, который даровал мне ныне наследника на престоле, и очи мои видели это!”»

І спалохаліся, і паўскоквалі ўсе, запрошаныя Адоніем, і кожны з іх пайшоў дарогаю сваёй.
 
Тогда в испуге вскочили все, кто был приглашен к Адонии, и разбежались каждый своей дорогой.

А Адонія, баючыся [стаць] перад абліччам Салямона, устаў, і пайшоў, і ўхапіўся за рогі ахвярніка.
 
Адония устрашился Соломона, отправился к жертвеннику и ухватился за его рога.

І паведамілі Салямону, кажучы: «Вось, Адонія баіцца валадара Салямона, і вось, ён ухапіўся за рогі ахвярніка, кажучы: “Няхай сёньня прысягне мне валадар Салямон, што не заб’е слугі свайго мячом”».
 
Соломону донесли, что Адония испугался царя Соломона и держится за рога жертвенника, приговаривая: «Пусть теперь же поклянется царь Соломон, что не казнит слугу своего мечом!»

І сказаў Салямон: «Калі ён будзе чалавекам шчырым, не спадзе на зямлю ніводны волас ягоны, але калі выявіцца ў ім ліхоцьце, памрэ».
 
Соломон ответил: «Если будет вести себя достойно, и волос не упадет с головы его на землю, а если обнаружится за ним некое зло — умрет».

І паслаў валадар Салямон, і адвялі яго ад ахвярніка, і ён прыйшоў, і пакланіўся валадару Салямону, а Салямон сказаў яму: «Ідзі ў дом твой».
 
Царь Соломон послал за ним, и его привели от жертвенника. Он поклонился царю Соломону, и Соломон сказал ему: «ступай домой».



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.