Прыповесьцяў 1 глава

Кніга Прыповесьцяў
Пераклад Антонія Бокуна → Елизаветинская на русском

 
 

Прыповесьці Салямона, сына Давіда, валадара Ізраіля,
 
Притчи соломона сына давидова, иже царствова во израили,

каб спазнаць мудрасьць і настаўленьне, зразумець словы розуму,
 
познати премудрость и наказание и уразумети словеса мудрости,

каб атрымаць настаўленьні ў разважлівасьці, праведнасьці, судзе і справядлівасьці,
 
прияти же извития словес и разрешения гаданий, уразумети же правду истинную и суд исправляти:

каб неразумным даць разумнасьць, юнаку — веды і разважлівасьць.
 
да даст незлобивым коварство, отрочати же юну чувство же и смысл.

Мудры няхай слухае і павялічвае веды, а разумны няхай прыдбае мудрыя думкі,
 
Сих бо послушав, мудрый премудрее будет, а разумный строителство стяжет:

каб зразумець выслоўе і прыповесьць, словы мудрых і загадкі іхнія.
 
уразумеет же притчу и темное слово, речения же премудрых и гадания.

Страх перад ГОСПАДАМ — пачатак веданьня. Неразумныя пагарджаюць мудрасьцю і настаўленьнем.
 
Начало премудрости страх Господень, разум же благ всем творящым его: благочестие же в Бога начало чувства, премудрость же и наказание нечестивии уничижат.

Сыне мой, паслухай перасьцярогаў бацькі твайго і не адкідай настаўленьняў маці тваёй,
 
Слыши, сыне, наказание отца твоего и не отрини заветов матере твоея:

бо яны — прывабны вянок на галаве тваёй і каштоўныя каралі на шыі тваёй.
 
венец бо благодатей приимеши на твоем версе и гривну злату о твоей выи.

Сыне мой, калі б цябе намаўлялі грэшнікі, не далучайся да іх.
 
Сыне, да не прельстят тебе мужие нечестивии, ниже да восхощеши,

Калі яны скажуць: «Хадзем з намі! Зробім засаду дзеля праліцьця крыві; наставім без прычыны пастку на нявіннага;
 
аще помолят тя, глаголюще: иди с нами, приобщися крове, скрыем же в землю мужа праведна неправедно:

праглынем іх жыўцом, як пекла, і цалкам, як тых, што зыходзяць у магілу;
 
пожрем же его якоже ад жива, и возмем память его от земли,

знойдзем усялякія каштоўнасьці, напоўнім дамы свае здабычаю.
 
стяжание его многоценное приимем, исполним же домы нашя корыстей:

Жэрабя сваё кідай разам з намі, няхай адзін мех будзе для нас усіх».
 
жребий же твой положи с нами: обще же влагалище стяжем вси, и мешец един да будет всем нам.

Сыне мой, не хадзі з імі, устрымай нагу тваю ад сьцежкі іхняй,
 
Не иди в путь с ними: уклони же ногу твою от стезь их:

бо ногі іхнія бягуць да злачынства і сьпяшаюцца на праліцьцё крыві.
 
нозе бо их на зло текут, и скори суть излияти кровь.

Бо надарэмна настаўляецца сетка на вачах усяго птаства.
 
Не без правды бо простираются мрежи пернатым:

А яны цікуюць на ўласную кроў, робяць засаду супраць душы сваёй.
 
тии бо убийству приобщающеся, сокровищствуют себе злая: разрушение же мужей законопреступных зло.

Такія вось сьцежкі кожнага, хто прагне чужога даброцьця; яно забірае душу таго, хто завалодае ім.
 
Сии путие суть всех творящих беззаконная: нечестием бо свою душу отемлют.

Мудрасьць гукае на вуліцах, на плошчах узьнімае голас свой,
 
Премудрость во исходех поется, в стогнах же дерзновение водит,

на скрыжаваньнях шумлівых дарог кліча, у брамах гарадзкіх гучаць яе словы:
 
на краех же стен проповедуется, у врат же сильных приседит, во вратех же града дерзающи глаголет:

«Дакуль, неразумныя, будзеце любіць неразумнасьць; дакуль, насьмешнікі, будзеце захапляцца насьмешкамі сваімі, а невукі — пагарджаць веданьнем?
 
елико убо время незлобивии держатся правды, не постыдятся: безумнии же досады суще желателие, нечестивии бывше, возненавидеша чувство

Зьвярніцеся да настаўленьня майго, і я выльлю на вас духа майго, і абвяшчу вам словы мае.
 
и повинни быша обличением. Се, предложу вам моего дыхания речение, научу же вас моему словеси.

Вось жа я клікала, але вы адмаўляліся, працягвала руку сваю, але ніхто не зьвярнуў увагі.
 
Понеже звах, и не послушасте, и простирах словеса, и не внимасте,

Вы ўзгардзілі радай маёю і адкінулі дакараньні мае.
 
но отметасте моя советы и моим обличением не внимасте:

Дык і я буду сьмяяцца з падзеньня вашага, і насьміхацца буду, калі прыйдзе на вас жах.
 
убо и аз вашей погибели посмеюся, порадуюся же, егда приидет вам пагуба,

Калі нахлыне жах, як бура, і загуба ваша, быццам віхура, калі прыйдуць на вас трывога і гора,
 
и егда приидет на вы внезапу мятеж, низвращение же подобно бури приидет, или егда приидет вам печаль и градоразорение, или егда найдет на вы пагуба.

тады будуць клікаць мяне, але я не адкажу, будуць шукаць мяне, і ня знойдуць мяне.
 
Будет бо егда призовете мя, аз же не послушаю вас: взыщут мене злии и не обрящут.

Бо яны зьненавідзелі веданьне і ня выбралі для сябе страху перад ГОСПАДАМ,
 
Возненавидеша бо премудрость, словесе же Господня не прияша:

і не пайшлі за парадамі маімі, і ўзгардзілі перасьцярогамі маімі.
 
ниже хотеша внимати моим советом, ругахуся же моим обличением.

Дык няхай ядуць яны плады шляху свайго і насыцяцца намерамі сваімі.
 
Темже снедят своих путий плоды и своего нечестия насытятся:

Бо адступніцтва неразумных заб’е іх, бяздумнасьць дурняў загубіць іх.
 
ибо, зане обидеша младенцев, убиени будут, и истязание нечестивыя погубит.

А хто слухае мяне, будзе жыць бясьпечна, будзе спакойны, не баючыся зла».
 
Мене же слушаяй вселится на уповании и почиет без страха от всякаго зла.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.