Абадыі 1 глава

Кніга прарока Абадыі
Пераклад Антонія Бокуна → Елизаветинская на русском

Відзеж Абадыі. Гэтак сказаў Госпад ГОСПАД да Эдому. Вестку мы пачулі ад ГОСПАДА, і пасол між народаў пасланы: «Устаньце, і станьма на вайну супраць яго!»

Видение авдиино: сия глаголет Господь Бог идумеи: слух слышах от Господа, известие во языки посла: востаните, и востанем на ню ратию.

Вось, малым Я зраблю цябе сярод народаў, ты [будзеш] вельмі пагарджаны.

Се, мала дах тя во языцех, безчестен ты еси зело.

Пыхлівасьць сэрца твайго зьвяла цябе, які жывеш у расколінах скалы, які на вышыні [маеш] сялібу і кажаш у сэрцы тваім: «Хто скіне мяне на зямлю?»

Презорство сердца твоего воздвиже тя живущаго в пещерах каменных: возвышаяй храмину свою, глаголяй в сердцы своем: кто мя свержет на землю?

Калі ўздымешся, як арол, і калі між зоркамі зробіш гняздо сваё, адтуль Я скіну цябе, кажа ГОСПАД.

Аще вознесешися якоже орел и аще положиши гнездо твое среде звезд, и оттуду свергу тя, глаголет Господь.

Калі б злодзеі прыйшлі да цябе, калі б рабаўнікі ўночы так панішчылі цябе, ці ня ўкралі б яны, колькі ім трэба? Калі б зьбіральнікі вінаграду прыйшлі да цябе, ці не пакінулі б яны недазьбіранае?

Аще бы татие влезли к тебе, или разбойницы нощию, камо бы повержен был еси? еда не украли бы доволных себе? или аще бы объемлющии виноград влезли к тебе, еда бы не оставили гроздия?

Як абшуканы Эзаў! Як перагледжаны сховы ягоныя!

Како оыскася исав, и взята быша сокровенная его?

Аж да мяжы прагналі цябе; усе мужы запавету твайго ашукалі цябе, перамаглі цябе мужы супакою твайго; тыя, што [елі] хлеб твой, паставілі пастку на цябе, [думаючы, што] няма разважлівасьці ў цябе.

Даже до предел испустиша тя: вси мужие завета твоего сопротивишася ти, премогоша тя мужие мирницы твои: (ядущии с тобою) положиша лесть под тобою, несть смысла в них.

Ці ня [станецца] ў той дзень, кажа ГОСПАД, што Я вынішчу мудрых з Эдому і разважлівасьць — з гары Эзава?

В той день, глаголет Господь, погублю премудрыя от идумеи и смысл от горы исавовы:

І спалохаюцца волаты твае, Тэмане, каб быў зьнішчаны забіваньнем кожны [чалавек] з гары Эзава.

и убоятся воини твои, иже от феман, да отимется человек от горы исавовы.

За ліхадзейства супраць брата твайго Якуба пакрые цябе сорам, і ты будзеш зьнічшаны на вякі.

Посечения ради и нечестия, еже на брата твоего иакова, покрыет тя студ, и отвержен будеши во век.

У той дзень, калі ты стаяў супраць [яго], у дзень, калі чужынцы бралі ў палон багацьце ягонае і чужыя ўвайшлі ў брамы ягоныя і адносна Ерусаліму кідалі жэрабя, ты таксама [быў] як адзін з іх.

От негоже дне сопротивился еси во дни пленяющих иноплеменников силу его, и чуждии внидоша во врата его и о Иерусалиме вергоша жребия, и ты был еси яко един от них.

І ты глядзі на дзень брата твайго, на дзень няшчасьця ягонага; і ты ня цешся з сыноў Юды ў дзень бедства іхняга і не раскрывай вусны свае ў дзень загубы.

И да не презриши дне брата твоего в день чуждих, и да не порадуешися о сынех иудиных в день погибели их, и да не велеречиши в день скорби:

Не ўваходзь у брамы народу Майго ў дзень няшчасьця іхняга, таксама не глядзі на гора ягонае ў дзень няшчасьця ягонага, і не выцягвай [руку тваю] на багацьце ягонае ў дзень няшчасьця ягонага.

и не входи во врата людий моих в день болезни их, и не презри и ты сонма их в день потребления их, и не совещайся на силу их в день погибели их:

І ня стой на скрыжаваньнях, каб забіваць уцекачоў ягоных, і не выдавай пазасталых ягоных у дзень нядолі.

ниже настой на исходы их потребити избегающыя их, ниже заключай бежащыя их в день скорби.

Бо блізкі дзень ГОСПАДА на ўсе народы. Як ты зрабіў, будзе зроблена табе. Аднагарода твая вернецца на галаву тваю.

Понеже близ день Господень на вся языки: якоже сотворил еси, сице будет ти, воздаяние твое воздастся на главу твою.

Бо як вы пілі на гары Маёй сьвятой, так будуць піць заўсёды ўсе народы. І будуць піць, і будуць хлябтаць; і стануцца яны, нібы іх не было.

Понеже якоже еси пил на горе моей святей, испиют вси языцы вино, испиют и снидут, и будут яко не бывшии.

А на гары Сыён будзе выбаўленьне, і будзе яна сьвятая; і дом Якуба возьме ў спадчыну валоданьні іхнія.

В горе же сиони будет спасение, и будет свята: и наследят дом иаковль наследивших я.

І станецца дом Якуба агнём, а дом Язэпа — полымем, а дом Эзава — саломай, і яны будуць палаць супраць іх, і ня будзе пазасталых у доме Эзава, бо ГОСПАД прамовіў [гэта].

И будет дом иаковль огнь, дом же иосифов пламень, а дом исавов в тростие, и возгорятся на них и поядят я, и не будет избегаяй дому исавову, яко Господь глагола.

І ўспадкаемяць [жыхары] Нэгеву гару Эзава, а [жыхары] Шэфэлі — Філістынцаў; і ўспадкаемяць поле Эфраіма і поле Самарыі, а Бэн’ямін [успадкаеміць] Гілеад.

И наследят иже во нагеве гору исавову, и иже в раздолии иноплеменники: и возмут гору ефремову и поле самарийско, и вениамина и галаадитиду.

І палонныя войска гэтага, сыны Ізраіля, [успадкаемяць] Хананейцаў аж да Царфату, і палонныя з Ерусаліму, якія ў Сэфарадзе, успадкаемяць гарады Нэгеву.

И преселения начало сие сыном израилевым, земля хананейска до сарепты: преселение же Иерусалимле до ефрафа: и наследят грады нагевовы.

І ўзыйдуць вызваліцелі на гару Сыён, каб судзіць гару Эзава, і станецца валадарства ГОСПАДА.

И взыдут спасаемии от горы сиони, еже отмстити гору исавлю, и будет Царство Господеви.

« 9 глава 1 глава »