Захарыі 1 глава

Кніга прарока Захарыі
Пераклад Антонія Бокуна → Елизаветинская на русском

У восьмым месяцы, у другім годзе Дарыя было слова ГОСПАДА да Захарыі, сына Бэрэхіі, сына Іддо, прарока, кажучы:

Во осмый месяц, втораго лета, при дарии, бысть слово Господне ко захарии варахиину, сыну аддову, пророку, глаголя:

«Загневаўся гневам ГОСПАД на бацькоў вашых.

прогневася Господь на отцы вашя гневом велиим,

І ты скажы ім: “Гэта кажа ГОСПАД Магуцьцяў. Павярніцеся да Мяне, кажа ГОСПАД Магуцьцяў, і Я павярнуся да вас, кажа ГОСПАД Магуцьцяў.

и речеши к ним: сице глаголет Господь вседержитель: обратитеся ко мне, глаголет Господь сил, и обращуся к вам, глаголет Господь сил.

Ня будзьце як бацькі вашыя, да якіх клікалі прарокі, кажучы: “Гэта кажа ГОСПАД Магуцьцяў. Адвярніцеся, прашу, ад шляхоў сваіх злых і ад учынкаў сваіх злых; але яны ня слухалі і не зважалі на Мяне, кажа ГОСПАД”.

И не будите, якоже отцы ваши, ихже обличаху пророцы прежнии, глаголюще: сице глаголет Господь вседержитель: отвратитеся от путий ваших лукавых и от начинаний ваших злых: и не послушаша и не вняша послушати мене, глаголет Господь (вседержитель).

Бацькі вашыя, дзе яны? І прарокі ці жывуць вечна?

Отцы ваши где суть и пророцы? еда во век поживут?

Толькі словы Мае і пастановы Мае, якія Я загадаў слугам Маім прарокам, ці не дасягалі бацькоў вашых? І яны навярнуліся, і сказалі: “Як ГОСПАД Магуцьцяў думаў зрабіць нам паводле шляхоў нашых і паводле ўчынкаў нашых, так і зрабіў нам”».

Обаче словеса моя и законы моя приемлете, елика аз заповедаю в дусе моем рабом моим пророком, иже постигнуша отцев ваших. И отвещаша и реша: якоже устави Господь вседержитель сотворити нам по путем нашым и по начинанием нашым, тако сотвори нам.

У дваццаць чацьвёрты дзень адзінаццатага месяца, гэта месяц Шэват, у другім годзе Дарыя было слова ГОСПАДА да Захарыі, сына Бэрэхіі, сына Іддо, прарока, кажучы:

В двадесять четвертый первагонадесять месяца, сей есть месяц сават, во второе лето, при дарии, бысть слово Господне ко захарии варахиину, сыну аддову, пророку, глаголя:

«Я бачыў у гэтую ноч; і вось, муж едзе на кані чырвоным, ён стаіць паміж міртаў, якія ў нізіне, а за ім коні чырвоныя, рудыя і белыя.

видех нощию, и се, муж всед на коня рыжа, и сей стояше между горами осеняющими, и за ним кони рыжы и сери, и пестри и бели,

І я сказаў: “Што гэта, Госпадзе мой?” І сказаў мне анёл, які гаварыў са мною: “Я пакажу табе, што гэта”.

и рех: что сии, господи? И рече ко мне ангел глаголяй во мне: аз покажу ти, что суть сия.

І адказаў муж, які стаяў паміж міртаў, і сказаў: “Гэта тыя, якіх паслаў ГОСПАД абыйсьці зямлю”.

И отвеща муж стояй между горами и рече ко мне: сии суть, ихже посла Господь оыти землю.

І адказалі яны анёлу ГОСПАДА, які стаяў паміж міртаў, і сказалі: “Мы абыйшлі зямлю, і вось, уся зямля заселеная і ў супакоі”.

И отвещаша ангелу Господню стоящему между горами и реша: обыдохом всю землю, и се, вся земля населена есть и молчит.

І адказаў анёл ГОСПАДА, і сказаў: “ГОСПАДЗЕ Магуцьцяў, калі Ты зьлітуешся над Ерусалімам і над гарадамі Юды, на якія Ты гневаешся ўжо семдзясят гадоў?”

И отвеща ангел Господень и рече: Господи вседержителю, доколе не имаши помиловати Иерусалима и грады иудовы, яже презрел еси, сие седмьдесятое лето?

І адказаў ГОСПАД анёлу, які гаварыў са мною, словы добрыя, словы пацяшальныя.

И отвеща Господь вседержитель ангелу глаголющему во мне глаголы добры и словеса утешна.

І сказаў мне анёл, які гаварыў са мною: “Клікай, кажучы: "Гэта кажа ГОСПАД Магуцьцяў. Я раўную пра Ерусалім і пра Сыён рэўнасьцю вялікай.

И рече ко мне ангел глаголяй во мне: возопий глаголя: сице глаголет Господь вседержитель: ревновах по Иерусалиму и сиону рвением великим,

І гневам вялікім Я гневаюся на народы, якія ў супакоі, бо Я загневаўся крыху, а яны дапамагалі [рабіць] зло"”.

и гневом велиим аз гневаюся на языки нападающыя: зане аз убо прогневахся мало, они же налегоша во злая.

Дзеля гэтага кажа ГОСПАД: “Я зьвярнуся да Ерусаліму з літасьцю. Дом Мой будзе адбудаваны ў ім, кажа ГОСПАД Магуцьцяў, і меральны шнур будзе расьцягнуты над Ерусалімам”.

Сего ради сице глаголет Господь: обращуся ко Иерусалиму щедротами, и храм мой созиждется в нем, глаголет Господь вседержитель, и мера протягнется во Иерусалиме еще.

І зноў клікай, кажучы: “Гэта кажа ГОСПАД Магуцьцяў. Зноўку напоўняцца гарады Мае дабром, і зноў пацешыць ГОСПАД Сыён, і выбярэ ізноў Ерусалім”.

И рече ко мне ангел глаголяй во мне: еще возопий глаголя: сице глаголет Господь вседержитель: еще прелиятися имут гради благими, и помилует Господь еще сиона и изберет еще Иерусалима.

І ўзьняў я вочы мае, і ўбачыў, і вось, чатыры рогі.

И возведох очи мои и видех, и се, четыри рози,

І я сказаў анёлу, які гаварыў са мною: “Што гэта?” І ён сказаў мне: “Гэта рогі, якія раскідалі Юду, Ізраіля і Ерусалім”.

и рех ко ангелу глаголющему во мне: что суть сия, господи? И рече ко мне: сии рози расточившии иуду и израиля и Иерусалима.

І паказаў мне ГОСПАД чатырох рамесьнікаў.

И показа ми Господь четыри древоделя.

І я сказаў: “Што яны прыходзяць рабіць?” І Ён сказаў, кажучы: “Гэта рогі, якія раскідалі Юду, так што ніхто не падняў галавы сваёй. А яны прыйшлі, каб стрывожыць іх, каб скрышыць рогі народаў, якія паднялі рог супраць зямлі Юды, каб раскідаць яе”.

И рех: что сии грядут сотворити, (господи)? И рече: сии рози расточившии иуду, и израиля сокрушиша, и никтоже от них воздвиже главы: и изыдоша сии поострити я в руках своих четыри рози, языцы возносящии рог на землю Господню, еже расточити ю.

« 2 глава 2 глава »