Другазаконьне 1 глава

Кніга Другазаконьне
Пераклад Антонія Бокуна → Елизаветинская на русском

Вось словы, якія прамовіў Майсей да ўсяго Ізраіля за Ярданам у пустыні, у Арабе насупраць Суфу, паміж Паранам, Тафэлем, Лябанам, Хацэротам і Дызагабам,

Сия словеса, яже глагола моисей всему израилю об ону страну иордана, в пустыни на запады, близ чермнаго моря, между фараном и тофолом, и ловоном и авлоном и златыми рудами:

на адлегласьці ў адзінаццаць дзён [дарогі] ад Харэву праз горы Сэір да Кадэш-Барнэа.

единонадесяти дний от хорива путь чрез гору сиир даже до кадис-варни.

І сталася ў саракавым годзе, у адзінаццатым месяцы, у першы [дзень] месяца прамовіў Майсей да сыноў Ізраіля ўсё, што яму ГОСПАД загадаў сказаць ім.

И бысть в четыредесятое лето, в первыйнадесять месяц, в первый день месяца глагола моисей ко всем сыном израилевым, по всему елико заповеда ему Господь к ним,

Пасьля перамогі над Сыгонам, валадаром Амарэйцаў, які жыў у Хешбоне, і Огам, валадаром Башану, які жыў у Аштароце ў Эдрэі,

по убиении сиона царя аморрейска, жившаго во есевоне, и ога царя васанска, жившаго во астарофе и во едраине,

за Ярданам, у зямлі Мааў, пачаў Майсей тлумачыць закон гэты, кажучы:

об ону страну иордана в земли моавли, нача моисей изясняти закон сей, глаголя:

«ГОСПАД, Бог наш, прамовіў да нас на Харэве, кажучы: “Досыць ужо вам быць на гэтай гары.

Господь Бог наш глагола нам в хориве, глаголя: да довлеет вам жити в горе сей:

Павярніцеся і выйдзіце, і ідзіце на гару Амарэйцаў і да ўсіх суседзяў іхніх, у Арабу, у горы і ў даліны, і ў Нэгеў, і на бераг мора, у зямлю Хананейцаў, і ў Лібан, аж да ракі вялікай, ракі Эўфрат.

обратитеся и воздвигнитеся вы, и внидите в гору аморрейску, и ко всем населником аравы, в гору и поле, и к югу и в приморскую землю ханааню, и во антиливан, даже до реки великия, реки евфрата:

Глядзіце, Я даў вам гэтую зямлю. Увайдзіце, вазьміце на ўласнасьць зямлю гэтую, якую запрысяг ГОСПАД даць Абрагаму, Ісааку і Якубу, і насеньню іхняму пасьля іх”.

видите, предах пред вами землю, вшедше наследите землю, еюже клятся Господь отцем вашым, аврааму и исааку и иакову, дати ю им и семени их по них.

І сказаў я вам у той час: “Не магу я адзін весьці вас;

И рекох к вам во время оно глаголя: не возмогу един водити вас:

ГОСПАД, Бог ваш, памножыў вас, і вось, сёньня вы шматлікія, як зоркі ў небе.

Господь Бог ваш умножил вы есть, и се, есте днесь яко звезды небесныя множеством:

ГОСПАД, Бог бацькоў вашых, няхай павялічыць вас у тысячу разоў і дабраславіць вас, як Ён гаварыў вам.

Господь Бог отец ваших да приложит вам, яко да будете тысящами сугубо, и да благословит вас, яко же глагола вам:

Як я адзін панясу патрэбы вашыя, цяжары вашыя і спрэчкі вашыя?

како возмогу един носити труды вашя и тяжести вашя и пререкания ваша?

Выберыце сабе ў каленах вашых людзей мудрых, разумных і выспрабаваных, і я пастаўлю іх начальнікамі вашымі”.

изберите себе мужы мудры и уметелны и смысленны в племенех ваших, и поставлю их над вами старейшины вам.

І адказалі вы мне, і сказалі: “Добрая гэта рэч, якую ты кажаш зрабіць”.

И отвещасте ми и рекосте: добро слово, еже глаголал еси сотворити.

І выбраў я тады з начальнікаў каленаў вашых мужоў справядлівых і выспрабаваных, і паставіў іх начальнікамі над вамі: тысячнікамі, сотнікамі, пяцідзясятнікамі, дзясятнікамі і загадчыкамі працы для каленаў вашых.

И взях от вас мужы мудры и уметелны и смысленны, и поставих их владети над вами тысященачалники и стоначалники, и пятьдесятоначалники и десятоначалники, и писмовводители судиям вашым.

І загадаў я судзьдзям вашым, кажучы: “Слухайце справу братоў вашых і судзіце справядліва між чалавекам і братам ягоным, і прыхаднем.

И заповедах судиям вашым во время оно, глаголя: разслушайте посреде братий ваших, и судите праведно посреде мужа и посреде брата его и посреде пришелца его:

Не глядзіце на аблічча ў судзе, выслухайце як малога, так і вялікага. Ня бойцеся аблічча чалавека, бо гэта суд Божы. А справу, якая для вас будзе цяжкай, прынясіце да мяне, і я выслухаю яе”.

да не познаете лица в суде, малому и великому судиши, и не устыдишися лица человеча, яко суд Божий есть: и речь, яже аще жестока будет у вас, донесете ю ко мне, и услышу ю.

І я загадаў вам пра ўсе рэчы, якія вы маеце рабіць.

И заповедах вам во время оно вся словеса, яже сотворите.

І вырушылі мы ад Харэву і прайшлі ўсю пустыню гэтую, вялікую і страшную, якую вы бачылі, па шляху да гор Амарэйскіх, як загадаў нам ГОСПАД, Бог наш, і прыйшлі ў Кадэш-Барнэа.

И воздвигшеся от хорива, проидохом всю пустыню великую и страшную ону, юже видесте, путь горы аморрейски, якоже заповеда нам Господь Бог наш: и приидохом до кадис-варни.

І я сказаў вам: “Вы прыйшлі да гор Амарэйскіх, якія ГОСПАД, Бог наш, дае нам.

И рекох вам: приидосте до горы аморрейски, юже Господь Бог наш дает вам:

Глядзі, ГОСПАД, Бог ваш, даў зямлю перад абліччам вашым, увайдзі і вазьмі яе ў валоданьне, як сказаў табе ГОСПАД, Бог бацькоў тваіх; ня бойся і не палохайся”.

видите, предаде Господь Бог ваш пред лицем вашим землю: вшедше наследите, якоже глагола Господь Бог отец ваших вам: небойтеся, ни ужасайтеся.

І падыйшлі вы ўсе да мяне, і сказалі: “Пашлём людзей перад абліччам нашым, каб агледзелі зямлю і паведамілі пра дарогу, якою маем ісьці, і пра гарады, у якія маем увайсьці”.

И приидосте ко мне вси и рекосте: да послем мужы пред нами, и да соглядают нам землю, и да поведят нам ответ, путь, имже дойдем ея, и грады, в няже внидем.

І было добрым у вачах маіх слова гэтае, і я выбраў спаміж вас дванаццаць мужоў, па адным з кожнага калена.

И угодно бысть слово предо мною, и поях от вас дванадесять мужей, мужа единаго от коегождо племене.

І яны выйшлі, і скіраваліся ў горы, і дайшлі да даліны Эшколь, і агледзелі яе.

И обратившеся взыдоша на гору, и приидоша до дебри грезновныя, и соглядаша ю:

І ўзялі яны ў рукі свае плады той зямлі, і прынесьлі нам, і паведамілі нам, і сказалі: “Добрая тая зямля, якую дае нам ГОСПАД, Бог наш”.

и взяша в руце свои от плода земли и принесоша к нам, и глаголаху: блага земля, юже Господь Бог наш дает нам.

Але вы не хацелі ісьці і не паслухалі слова ГОСПАДА, Бога нашага.

И не восхотесте взыти, но преслушасте глагол Господа Бога вашего:

І наракалі ў намётах сваіх, і казалі: “З нянавісьці да нас вывеў нас ГОСПАД з зямлі Эгіпецкай, каб выдаць нас у рукі Амарэйцаў на загубу.

и возроптасте в кущах своих и рекосте: ненависти ради изведе ны Господь из земли египетския предати нас в руки аморрейския, потребити нас:

Куды пойдзем? Браты нашыя напалохалі сэрцы нашыя, кажучы: “Народ той шматлікі і большы за нас, гарады там вялікія і аж у неба ўмацаваныя; і бачылі мы таксама там сыноў Анака”.

камо мы взыдем? Братия же вашя отвратиша сердца ваша, глаголюще: язык велик и мног и крепчае нас, и грады велицы и ограждени даже до небесе, но и сыны исполинов видехом тамо.

І сказаў я вам: “Не дрыжыце і ня бойцеся іх.

И глаголах к вам: не ужасайтеся, ниже убойтеся от них:

ГОСПАД, Бог наш, Які ідзе перад намі, будзе ваяваць за нас, як зрабіў Ён у Эгіпце на вачах нашых,

Господь Бог ваш предходяй пред лицем вашим, той повоюет их с вами, по всему елико сотвори вам в земли египетстей пред очима вашима,

і ў пустыні, дзе ты бачыў, як ГОСПАД, Бог твой, насіў цябе, як носіць чалавек сына свайго, на ўсім шляху, якім вы ішлі, аж пакуль не прыйшлі вы ў месца гэтае.

и в пустыни сей, юже видесте: яко воспита тебе Господь Бог твой, якоже некий человек питает сына своего, по всему пути в оньже ходисте, дондеже приидосте на место сие.

Але вы так і не паверылі слову ГОСПАДА, Бога вашага,

И в словеси сем не веровасте Господеви Богу вашему,

Які ішоў перад вамі ў дарозе, каб шукаць вам месца для табару вашага — ноччу ў агні, каб асьвятляць вам шлях, якім маеце ісьці, а ўдзень — у воблаку”.

иже предходит пред вами в путь избрати вам место, путеводя вас огнем нощию, показуя вам путь, имже ити по нем, и облаком во дни.

І пачуў ГОСПАД голас словаў вашых, і разгневаўся, і прысягнуў, кажучы:

И услыша Господь (Бог) глас словес ваших, и разгневався клятся, глаголя:

“Ня ўбачыць ніводзін чалавек з гэтага пакаленьня ліхога тую добрую зямлю, якую Я прысягнуў даць бацькам вашым,

аще узрит кто от мужей сих землю благую сию, еюже аз кляхся отцем их,

акрамя Халева, сына Ефунны. Ён яе ўбачыць, яму і сынам яго дам Я зямлю гэтую, па якой ён хадзіў, бо ён спаўняў [слова] ГОСПАДА”.

разве халев сын иефонниин, сей узрит ю, и сему дам землю, на нюже взыде, и сыном его, понеже прилежит Господеви.

Таксама на мяне загневаўся ГОСПАД з-за вас, кажучы: “І ты туды ня ўвойдзеш.

И на мя разгневася Господь вас ради, глаголя: ниже ты внидеши тамо:

Егошуа, сын Нуна, які стаіць перад абліччам тваім, ён туды ўвойдзе. Яго падбадзёрвай, бо ён дасьць Ізраілю ў валоданьне [зямлю].

иисус сын навин, иже стоит пред тобою, сей внидет тамо: сего укрепи, яко сей даст ю в наследие израилю:

Дзеці вашыя, пра якіх вы гаварылі, што павядуць іх у палон, і сыны вашыя, якія сёньня не разумеюць, што добрае, а што ліхое, яны ўвойдуць туды; ім Я дам зямлю гэтую, і яны завалодаюць ёю.

и отрочата ваша, о нихже глаголасте, яко в пленении имут быти, и всяко отроча младо, еже не весть днесь добра или зла, сии внидут тамо, и сим дам ю, и сии наследят ю:

А вы павярніце і рушце ў пустыню шляхам да Мора Чырвонага”.

и вы обратившеся ополчистеся в пустыню, путем к чермному морю.

І адказалі вы мне, і сказалі: “Саграшылі мы перад ГОСПАДАМ, мы пойдзем і будзем ваяваць, як загадаў нам ГОСПАД, Бог наш”. І вы перапаясаліся зброяй баявой і адважыліся пайсьці на гару.

И отвещасте и рекосте мне: согрешихом пред Господем Богом нашим: мы шедше повоюем, по всему елико заповеда Господь Бог наш нам. И вземше кийждо орудия ратная своя и собравшеся взыдосте на гору.

І сказаў ГОСПАД мне: “Скажы ім: "Не ўзыходзьце і не ваюйце, бо няма Мяне сярод вас, каб не пабілі вас ворагі вашыя"”.

И рече Господь ко мне: рцы им: не восходите, ниже ратуйте, несмь бо с вами, и да не будете сотрени пред враги вашими.

І я прамаўляў да вас, і вы не паслухалі, і супрацівіліся слову ГОСПАДА, і, гнаныя пыхаю, узыйшлі на гару.

И глаголах к вам, и не послушасте мене: и преступисте слово Господне, и понудившеся взыдосте на гору.

І выйшлі супраць вас Амарэйцы, якія жылі на той гары, і пагналі вас, як робяць пчолы, і білі вас ад Сэіру аж да Хармы.

И изыде аморрей живущий на горе той противу вам, и прогна вас, аки бы пчелы творили, и уязвляху вас от сиира даже до ермы.

І вярнуліся вы, і плакалі перад абліччам ГОСПАДА, але ГОСПАД ня выслухаў голасу вашага і не прыхіліў вуха да вас.

(И возвратистеся,) и седше плакасте пред Господем, и не послуша Господь гласа вашего, ниже внят вам:

І былі вы ў Кадэшы шмат дзён, столькі дзён, колькі там заставаліся.

и седесте в кадисе дни многи, елики дни тогда седесте.

« 36 глава 2 глава »