Данііла 1 глава

Кніга прарока Данііла
Пераклад Антонія Бокуна → Елизаветинская Библия

 
 

У трэці год валадараньня Егаякіма, валадара Юды, прыйшоў Навухаданосар, валадар Бабілону, да Ерусаліму і аблёг яго.
 
Въ лѣ́то тре́тїе ца́рства ї҆ѡакі́ма царѧ̀ ї҆ѹ́дина, прїи́де навѹходоно́соръ ца́рь вавѷлѡ́нскъ на ї҆ер҇ли́мъ и҆ воева́ше на́нь.

І аддаў Госпад у руку ягоную Егаякіма, валадара Юды, і частку начыньняў Дому Божага, і ён занёс іх у зямлю Шынэар у дом бога свайго, і ўнёс начыньні гэтыя ў скарбніцу бога свайго.
 
И҆ дадѐ гд҇ь въ рѹ́цѣ є҆гѡ̀ ї҆ѡакі́ма царѧ̀ ї҆ѹ́дина и҆ ѿ ча́сти сосѹ́дѡвъ хра́ма бж҃їѧ. И҆ принесѐ ѧ҆̀ въ зе́млю сеннаа́ръ въ до́мъ бо́га своегѡ̀ и҆ сосѹ́ды внесѐ въ до́мъ сокро́вищный бо́га своегѡ̀.

І сказаў валадар Ашпэназу, начальніку эўнухаў сваіх, каб ён прывёў з сыноў Ізраіля і з насеньня валадарскага і княскага
 
И҆ речѐ ца́рь ко а҆сфане́зѹ, старѣ́йшинѣ є҆ѵнѹ́хѡвъ свои́хъ, ввестѝ ѿ сынѡ́въ плѣ́на ї҆и҃лева и҆ ѿ пле́мене ца́рска и҆ ѿ кнѧзе́й

юнакоў, якія ня маюць у сабе аніякай заганы, [маюць] добры выгляд, разумеюць усякую мудрасьць, і кемлівыя ў навучаньні, і здольныя да ведаў, каб яны мелі сілу стаяць у палацы валадарскім і каб навучыць іх кнігам і мове халдэйскай.
 
ю҆́ношы, на ни́хже нѣ́сть поро́ка, и҆ дѡбры̀ зра́комъ и҆ смы́слєны во всѧ́цѣй премѹ́дрости, и҆ вѣ́дѹщыѧ ѹ҆мѣ́нїе и҆ размышлѧ́ющыѧ ра́зѹмъ, и҆ и҆̀мже є҆́сть крѣ́пость въ ни́хъ, є҆́же предстоѧ́ти въ домѹ̀ пред̾ царе́мъ и҆ наѹчи́ти ѧ҆̀ кни́гамъ и҆ ѧ҆зы́кѹ халде́йскѹ.

І вызначыў ім валадар на кожны дзень ежу валадара і віно, якое сам піў, каб гадаваць іх так тры гады, каб пасьля заканчэньня іх яны сталі перад абліччам валадара.
 
И҆ повелѣ̀ и҆̀мъ (даѧ́ти) ца́рь по всѧ҄ дни҄ ѿ трапе́зы царе́вы и҆ ѿ вїна̀ питїѧ̀ своегѡ̀ и҆ корми́ти и҆̀хъ лѣ҄та трѝ, и҆ пото́мъ ста́ти пред̾ царе́мъ.

І былі сярод іх з сыноў Юды Данііл, Ананія, Мішаэль і Азарыя.
 
И҆ бы́сть въ ни́хъ ѿ сынѡ́въ ї҆ѹ́диныхъ данїи́лъ и҆ а҆на́нїа, и҆ а҆за́рїа и҆ мїсаи́лъ.

І даў ім начальнік эўнухаў імёны, Даніілу даў [імя] Бэльтэшацар, Ананію — Шадрах, Мішаэлю — Мэшах, а Азарыі — Авэд-Нэго.
 
И҆ возложѝ и҆̀мъ и҆мена̀ старѣ́йшина є҆ѵнѹ́хѡвъ: данїи́лѹ валтаса́ръ, и҆ а҆на́нїи седра́хъ, и҆ мїсаи́лѹ мїса́хъ, а҆за́рїи же а҆вденагѡ̀.

І пастанавіў Данііл у сэрцы сваім, што ён ня будзе апаганьвацца ежаю валадара і віном, якое той піў; і ён прасіў начальніка эўнухаў, каб яму не апаганіцца.
 
И҆ положѝ данїи́лъ на се́рдцы свое́мъ, є҆́же не ѡ҆скверни́тисѧ ѿ трапе́зы царе́вы и҆ ѿ вїна̀ питїѧ̀ є҆гѡ̀, и҆ молѝ старѣ́йшинѹ є҆ѵнѹ́хѡвъ, ѩ҆́кѡ да не ѡ҆скверни́тсѧ.

І даў Бог Даніілу міласэрнасьць і спагаду перад абліччам начальніка эўнухаў.
 
И҆ вдадѐ бг҃ъ данїи́ла въ ми́лость и҆ въ щедрѡ́ты пред̾ старѣ́йшиною є҆ѵнѹ́хѡвъ.

І сказаў начальнік эўнухаў Даніілу: «Я баюся пана майго, валадара, які вызначыў для вас ежу і напоі. Бо калі ён убачыць, што абліччы вашыя марнейшыя, чым у [іншых] юнакоў вашага веку, тады вы наразіце на небясьпеку галаву маю перад валадаром».
 
И҆ речѐ старѣ́йшина є҆ѵнѹ́хѡвъ данїи́лѹ: бою́сѧ а҆́зъ господи́на моегѡ̀ царѧ̀, заповѣ́давшагѡ ѡ҆ пи́щи ва́шей и҆ питїѝ ва́шемъ, да не когда̀ ѹ҆ви́дитъ лица̀ ва҄ша ѹ҆ны҄ла па́че ѻ҆трокѡ́въ све́рстникѡвъ ва́шихъ, и҆ ѡ҆сѹ́дите главѹ̀ мою̀ царю̀.

І сказаў Данііл наглядчыку, якога начальнік эўнухаў паставіў над Даніілам, Ананіем, Мішаэлем і Азарыем:
 
И҆ речѐ данїи́лъ ко а҆мелса́рѹ, є҆го́же приста́ви старѣ́йшина є҆ѵнѹ́хѡвъ къ данїи́лѹ и҆ а҆на́нїи, и҆ а҆за́рїи и҆ мїсаи́лѹ:

«Выспрабуй, калі ласка, слугаў тваіх дзён дзесяць; і няхай даюць нам гародніну, і мы будзем есьці, і ваду, і мы будзем піць.
 
и҆скѹсѝ ѻ҆́троки твоѧ҄ до десѧтѝ дні́й, и҆ да дадѧ́тъ на́мъ ѿ сѣ́менъ земны́хъ, да ѩ҆ди́мъ, и҆ во́дѹ да пїе́мъ:

І паглядзіш на выгляд наш і выгляд юнакоў, якія ядуць ежу валадара; і паводле таго, што ўбачыш, рабі са слугамі тваімі».
 
и҆ да ѩ҆вѧ́тсѧ пред̾ тобо́ю ли́ца на҄ша и҆ ли́ца ѻ҆трокѡ́въ ѩ҆дѹ́щихъ ѿ трапе́зы царе́вы, и҆ ѩ҆́коже ѹ҆́зриши, сотворѝ со ѻ҆́трѡки твои́ми.

І ён паслухаў іх у гэтай справе, і выспрабоўваў іх дзесяць дзён.
 
И҆ послѹ́ша и҆̀хъ и҆ и҆скѹсѝ ѧ҆̀ до десѧтѝ дні́й.

І ў канцы дзесяці дзён выгляд іхні выяўвіўся лепшым і цела [іхняе было] здаравейшым, чым у юнакоў, якія елі ежу валадара.
 
По сконча́нїи же десѧти́хъ дні́й, ѩ҆ви́шасѧ ли́ца и҆́хъ бла҄га и҆ крѣ҄пка пло́тїю па́че ѻ҆трокѡ́въ ѩ҆дѹ́щихъ ѿ трапе́зы царе́вы.

І сталася, што наглядчык забіраў ад іх ежу і віно, якое яны мелі піць, і даваў ім гародніну.
 
И҆ бы́сть а҆мелса́ръ ѿе́млѧ ѩ҆́ди и҆́хъ и҆ вїно̀ питїѧ̀ и҆́хъ и҆ даѧ́ше и҆̀мъ сѣ́мена.

І гэтым чатыром юнакам Бог даў веды і разуменьне кожнай кнігі і мудрасьці, а Данііл разумеў усякія відзежы і сны.
 
И҆ четы́ремъ ѻ҆трокѡ́мъ си҄мъ и҆̀мъ дадѐ и҆̀мъ бг҃ъ смы́слъ и҆ мѹ́дрость во всѧ́цѣй кни́жнѣй премѹ́дрости: данїи́лъ же разѹ́менъ бы́сть во всѧ́цѣмъ видѣ́нїи и҆ со́нїихъ.

І пасьля заканчэньня дзён, калі валадар сказаў прывесьці іх, начальнік эўнухаў прывёў іх перад аблічча Навухаданосара.
 
И҆ по сконча́нїи тѣ́хъ дні́й, въ нѧ́же речѐ ца́рь привестѝ ѧ҆̀, введѐ ѧ҆̀ старѣ́йшина є҆ѵнѹ́хѡвъ пред̾ навѹходоно́сора.

І гаварыў з імі валадар, і не знайшлося сярод іх усіх [такіх], як Данііл, Ананія, Мішаэль і Азарыя. І яны сталі перад абліччам валадара.
 
И҆ бесѣ́дова съ ни́ми ца́рь, и҆ не ѡ҆брѣто́шасѧ ѿ всѣ́хъ и҆́хъ подо́бни данїи́лѹ и҆ а҆на́нїи, и҆ а҆за́рїи и҆ мїсаи́лѹ: и҆ ста́ша пред̾ царе́мъ.

І ў-ва ўсіх справах мудрасьці і разуменьня, пра што валадар пытаўся ў іх, ён знайшоў іх у дзесяць разоў [лепшымі] за ўсіх варажбітоў і астролягаў, якія [былі] ў-ва ўсім валадарстве ягоным.
 
И҆ во всѧ́цѣмъ глаго́лѣ премѹ́дрости и҆ ѹ҆мѣ́нїѧ, ѡ҆ ни́хже вопроша́ше ѿ ни́хъ ца́рь, ѡ҆брѣ́те ѧ҆̀ десѧтери́цею па́че всѣ́хъ ѡ҆баѧ́телей и҆ волхвѡ́въ сѹ́щихъ во все́мъ ца́рствѣ є҆гѡ̀.

І Данііл быў [там] да першага году валадара Кіра.
 
И҆ бы́сть данїи́лъ да́же до пе́рвагѡ лѣ́та кѵ́ра царѧ̀.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.