2 Цімафею 1 глава

Другое пасланьне да Цімафея Апостала Паўла
Пераклад Антонія Бокуна → Елизаветинская Библия

Павал, апостал Ісуса Хрыста воляй Божай, паводле абяцаньня жыцьця, што ў Хрысьце Ісусе, —

Па́ѵелъ, а҆п҇лъ ї҆и҃съ хр҇то́въ во́лею бж҃їею, по ѡ҆бѣтова́нїю жи́зни, ѩ҆́же ѡ҆ хр҇тѣ̀ ї҆и҃сѣ,

Цімафею, улюбёнаму дзіцяці: ласка, літасьць, супакой ад Бога Айца і Хрыста Ісуса, Госпада нашага.

тїмоѳе́ю возлю́бленномѹ ча́дѹ: блгдть, мл҇ть, ми́ръ ѿ бг҃а ѻ҆ц҃а̀ и҆ хр҇та̀ ї҆и҃са гд҇а на́шегѡ.

Дзякую Богу, Якому служу ад бацькоў з чыстым сумленьнем, што няспынна ўзгадваю пра цябе ў просьбах маіх уночы і ўдзень,

(За҄.) Благодарю̀ бг҃а, є҆мѹ́же слѹжѹ̀ ѿ прароди́телей чи́стою со́вѣстїю, ѩ҆́кѡ непреста́ннѹю и҆́мамъ ѡ҆ тебѣ̀ па́мѧть въ моли́твахъ мои́хъ де́нь и҆ но́щь,

жадаючы бачыць цябе, памятаючы пра сьлёзы твае, каб мне напоўніцца радасьцю,

жела́ѧ ви́дѣти тѧ̀, помина́ѧ сле́зы твоѧ҄, да ра́дости и҆спо́лнюсѧ,

прыводзячы на памяць некрывадушную веру тваю, якая раней жыла ў бабулі тваёй Ляідзе і ў маці тваёй Эўніцы, і я перакананы, што і ў табе.

воспомина́нїе прїе́млѧ ѡ҆ сѹ́щей въ тебѣ̀ нелицемѣ́рнѣй вѣ́рѣ, ѩ҆́же всели́сѧ пре́жде въ ба́бѹ твою̀ лѡі́дѹ и҆ въ ма́терь твою̀ є҆ѵнїкі́ю: и҆звѣ́стенъ же є҆́смь, ѩ҆́кѡ и҆ въ тебѐ.

Дзеля гэтае прычыны нагадваю табе, каб ты распальваў дар Божы, які ёсьць у табе праз ускладаньне рук маіх,

Є҆ѧ́же ра́ди вины̀ воспомина́ю тебѣ̀ возгрѣва́ти да́ръ бж҃їй живѹ́щїй въ тебѣ̀ возложе́нїемъ рѹкѹ̀ моє́ю:

бо даў нам Бог ня духа палахлівасьці, але сілы, і любові, і цьвярозага мысьленьня.

не бо̀ дадѐ на́мъ бг҃ъ дѹ́ха стра́ха, но си́лы и҆ любвѐ и҆ цѣломдрїѧ.

Дык не саромся сьведчаньня Госпада нашага, ані мяне, вязьня Ягонага, але перанось цяжкасьці разам з Эвангельлем паводле сілы Бога,

(За҄ 291.) Не постыди́сѧ ѹ҆̀бо стр҇тїю {свидѣ́телствомъ} гд҇а на́шегѡ ї҆и҃са хр҇та̀, ни мно́ю ю҆́зникомъ є҆гѡ̀: но спостраждѝ бл҃говѣствова́нїю (хр҇то́вѹ) по си́лѣ бг҃а,

Які збавіў нас і паклікаў пакліканьнем сьвятым, не паводле ўчынкаў нашых, але паводле вызначэньня Свайго і ласкі, дадзенае нам у Хрысьце Ісусе перад вечнымі часамі,

сп҇шагѡ на́съ и҆ призва́вшагѡ зва́нїемъ ст҃ы́мъ, не по дѣлѡ́мъ на́шымъ, но по своемѹ̀ бл҃говоле́нїю {предложе́нїю} и҆ блгдти да́ннѣй на́мъ ѡ҆ хр҇тѣ̀ ї҆и҃сѣ пре́жде лѣ́тъ вѣ́чныхъ,

а цяпер выяўленае праз зьяўленьне Збаўцы нашага Ісуса Хрыста, Які зьнішчыў сьмерць і зьявіў жыцьцё і незьнішчальнасьць праз Эвангельле,

ѩ҆́вльшейсѧ же нн҃ѣ просвѣще́нїемъ сп҃си́телѧ на́шегѡ ї҆и҃са хр҇та̀, разрѹши́вшагѡ ѹ҆́бѡ сме́рть и҆ возсїѧ́вшагѡ жи́знь и҆ нетлѣ́нїе бл҃говѣствова́нїемъ,

для якога я пастаўлены весьнікам, і апосталам, і настаўнікам паганаў.

въ не́же поста́вленъ бы́хъ а҆́зъ проповѣ́дникъ и҆ а҆п҇лъ и҆ ѹ҆чи́тель ѩ҆зы́кѡвъ.

Дзеля гэтае прычыны я і цярплю гэтак, але не саромлюся, бо ведаю, у Каго я паверыў, і перакананы, што Ён моцны, каб захаваць перададзенае праз мяне на той дзень.

Є҆ѧ́же ра́ди вины̀ и҆ сїѧ҄ страждѹ̀: но не стыждѹ́сѧ. Вѣ́мъ бо, є҆мѹ́же вѣ́ровахъ, и҆ и҆звѣсти́хсѧ, ѩ҆́кѡ си́ленъ є҆́сть преда́нїе моѐ сохрани́ти въ де́нь ѡ҆́нъ.

Мей за прыклад здаровыя словы, якія ты чуў ад мяне, у веры і любові, што ў Хрысьце Ісусе.

Ѡ҆́бразъ и҆мѣ́й здра́выхъ слове́съ, и҆́хже ѿ менє̀ слы́шалъ є҆сѝ, въ вѣ́рѣ и҆ любвѝ, ѩ҆́же ѡ҆ хр҇тѣ̀ ї҆и҃сѣ.

Захоўвай тое добрае, што перададзена [табе], праз Духа Сьвятога, Які жыве ў нас.

До́брое завѣща́нїе соблюдѝ дх҃омъ ст҃ы́мъ живѹ́щимъ въ на́съ.

Ты ведаеш, што адвярнуліся ад мяне ўсе, якія ў Азіі, між імі Фігел і Гермаген.

Вѣ́си ли сїѐ, ѩ҆́кѡ ѿврати́шасѧ ѿ менє̀ всѝ, и҆̀же ѿ а҆сі́и, ѿ ни́хже є҆́сть фѷге́ллъ и҆ є҆рмоге́нъ.

Няхай дасьць Госпад літасьць дому Анісіфора, бо ён часта падмацоўваў мяне і не саромеўся ланцугоў маіх,

Да да́стъ (же) мл҇ть гд҇ь ѻ҆нисі́форовѹ до́мѹ, ѩ҆́кѡ мно́гажды мѧ̀ ѹ҆поко́и и҆ вери́гъ мои́хъ не постыдѣ́сѧ,

але, калі быў у Рыме, дужа шукаў мяне і знайшоў.

но прише́дъ въ ри́мъ, то́щнѣе взыска́ мѧ и҆ ѡ҆брѣ́те:

Няхай дасьць яму Госпад знайсьці літасьць у Госпада ў той дзень; і колькі ён служыў у Эфэсе, ты лепей ведаеш.

да да́стъ є҆мѹ̀ гд҇ь ѡ҆брѣстѝ мл҇ть ѿ гд҇а въ де́нь ѡ҆́нъ: и҆ є҆ли́кѡ во є҆фе́сѣ послѹжи́ ми, до́брѣе ты̀ вѣ́си.

« 6 глава 2 глава »