Лукі 1 глава

Эвангельле паводле Лукі
Пераклад Антонія Бокуна → Синодальный перевод (СВ)

Як ужо многія намагаліся напісаць аповесьць пра падзеі, якія ў нас адбыліся,

Как уже многие начали составлять повествования о совершенно известных между нами событиях,

як пераказалі нам тыя, што былі ад пачатку відавочцамі і сталіся паслугачамі Слова,

как передали нам то бывшие с самого начала очевидцами и служителями Слова,

надумаў і я, прайшоўшы ўсё нанова, дакладна па парадку апісаць табе, вяльможны Тэафілю,

то рассудилось и мне, по тщательном исследовании всего с начала, по порядку описать тебе, достопочтенный Феофил,

каб ты пазнаў надзейнасьць словаў, у якіх быў навучаны.

чтобы ты узнал твердое основание того учения, в котором был наставлен.

Сталася ў дні Ірада, валадара Юдэйскага, [быў] сьвятар з Абіявае чаргі, на імя Захарыя, і жонка ягоная з дачок Аарона, і імя яе — Альжбета.

Во дни Ирода, царя иудейского, был священник из Авиевой чреды по имени Захария; и жена его из рода Ааронова по имени Елисавета.

Былі яны абое праведныя перад Богам, ходзячы паводле прыказаньняў і пастановаў Госпада беззаганна.

Оба они были праведны пред Богом, поступая по всем заповедям и уставам Господним беспорочно.

І не было ў іх дзіцяці, таму што Альжбета была няплодная, і абое яны былі пажылыя ў гадах сваіх.

У них не было детей, ибо Елисавета была неплодна, и оба были уже в летах преклонных.

І сталася, калі ў парадку чаргі сваёй ён спаўняў абавязак сьвятарскі перад Богам,

Однажды, когда он в порядке своей чреды служил пред Богом,

выпала яму паводле звычаю сьвятароў кадзіць, увайшоўшы ў бажніцу Госпадаву.

по жребию, как обыкновенно было у священников, досталось ему войти в храм Господень для каждения, —

І ўсё мноства народу звонку малілася ў час каджэньня.

а всё множество народа молилось вне во время каждения, —

І зьявіўся яму анёл Госпада, які стаў з правага боку кадзільнага ахвярніку.

тогда явился ему ангел Господень, стоя по правую сторону жертвенника кадильного.

І ўстрывожыўся Захарыя, убачыўшы яго, і ахапіў яго страх.

Захария, увидев его, смутился, и страх напал на него.

Анёл жа сказаў яму: «Ня бойся, Захарыя! Бо пачутая просьба твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян.

Ангел же сказал ему: «Не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречешь ему имя Иоанн.

І будзе табе радасьць і вясёласьць, і многія ўзрадуюцца нараджэньню ягонаму.

И будет тебе радость и веселье, и многие о рождении его возрадуются,

Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і ня будзе піць віно і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ва ўлоньні маці сваёй.

ибо он будет велик пред Господом; не будет пить вина и сикера и Духа Cвятого исполнится еще от чрева матери своей;

І многіх з сыноў Ізраіля зьверне да Госпада, Бога іхняга.

и многих из сынов Израилевых обратит к Господу, Богу их;

І будзе ісьці перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непаслухмяным — лад думак праведнікаў, каб падрыхтаваць Госпаду народ падрыхтаваны».

и будет идти пред Ним в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов детям и непокорным — образ мыслей праведников, дабы представить Господу народ приготовленный».

І сказаў Захарыя анёлу: «З чаго даведаюся я гэтае? Бо я — стары, і жонка мая ў гадах пажылых».

И сказал Захария ангелу: «По чему я узнаю это? Ибо я стар, и жена моя в летах преклонных».

І, адказваючы, сказаў яму анёл: «Я — Габрыэль, які стаю перад Богам, і я пасланы гаварыць з табою і дабравесьціць табе гэтае.

Ангел сказал ему в ответ: «Я Гавриил, предстоящий пред Богом, и послан говорить с тобой и благовестить тебе это;

І вось, будзеш ты маўчаць, і ня зможаш гаварыць да дня, калі гэта станецца, за тое, што не паверыў словам маім, якія споўняцца ў свой час».

и вот, ты будешь молчать и не будешь иметь возможности говорить до того дня, как это сбудется, за то что ты не поверил словам моим, которые сбудутся в свое время».

І чакаў народ Захарыю, і дзівіўся, што ён марудзіць у бажніцы.

Между тем народ ожидал Захарию и дивился, что он медлит в храме.

А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і зразумелі, што бачыў відзеж у бажніцы; і ён ківаў ім, і застаўся немы.

Он же, выйдя, не мог говорить к ним; и они поняли, что он видел видение в храме; и он объяснялся с ними знаками и оставался нем.

І сталася, калі скончыліся дні службы ягонай, ён вярнуўся ў дом свой.

А когда окончились дни службы его, возвратился в дом свой.

Пасьля гэтых дзён зачала Альжбета, жонка ягоная, і хавала гэта пяць месяцаў, кажучы:

После этих дней зачала Елисавета, жена его, и таилась пять месяцев, и говорила:

«Гэтак учыніў мне Госпад у дні, калі глянуў на мяне, каб зьняць з мяне ганьбу між людзьмі».

«Так сотворил мне Господь во дни эти, в которые призрел на меня, чтобы снять с меня поношение между людьми».

А ў шосты месяц быў пасланы анёл Габрыэль ад Бога ў горад Галілейскі, называны Назарэт,

В шестой же месяц послан был ангел Гавриил от Бога в город галилейский, называемый Назарет,

да дзяўчыны, заручанай з мужам на імя Язэп, з дому Давіда; а імя дзяўчыны — Марыя.

к деве, обрученной мужу по имени Иосиф, из дома Давидова; имя же деве Мария.

І, увайшоўшы да яе, анёл сказаў: «Радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; дабраслаўлёная ты між жанчынамі».

Ангел, войдя к ней, сказал: «Радуйся, благодатная! Господь с тобой; благословенна ты между женами».

Яна ж, убачыўшы яго, устрывожылася ад словаў ягоных і разважала, што гэта было за прывітаньне.

Она же, увидев его, смутилась от слов его и размышляла, что бы это было за приветствие.

І сказаў ёй анёл: «Ня бойся, Марыя! Бо ты знайшла ласку ў Бога.

И сказал ей ангел: «Не бойся, Мария, ибо ты обрела благодать у Бога;

І вось, ты зачнеш ва ўлоньні і народзіш Сына, і дасі Яму імя Ісус.

и вот, зачнешь во чреве, и родишь Сына, и наречешь Ему имя Иисус.

Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назавецца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага.

Он будет велик и наречется Сыном Всевышнего, и даст Ему Господь Бог престол Давида, отца Его;

І Ён будзе валадарыць над домам Якуба на вякі, і Валадарству Ягонаму ня будзе канца».

и будет царствовать над домом Иакова вовеки, и Царству Его не будет конца».

А Марыя сказала анёлу: «Як гэта будзе, калі я не спазнала мужа?»

Мария же сказала ангелу: «Как будет это, когда я мужа не знаю?»

І, адказваючы, анёл сказаў ёй: «Дух Сьвяты зыйдзе на цябе, і сіла Найвышэйшага ахіне цябе. І дзеля гэтага тое, што народзіцца Сьвятое, Сынам Божым назавецца.

Ангел сказал ей в ответ: «Дух Святой найдет на тебя, и сила Всевышнего осенит тебя; поэтому и рождаемое Святое наречется Сыном Божиим.

Вось і Альжбета, сваячка твая, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і вось ужо шосты месяц у яе, якую называюць няплоднай.

Вот и Елисавета, родственница твоя, называемая неплодной, и она зачала сына в старости своей, и уже на шестом месяце,

Бо ў Бога ніводнае слова ня будзе бяз сілы».

ибо у Бога не останется бессильным никакое слово».

І сказала Марыя: «Вось я — служка Госпада; няхай станецца мне паводле слова твайго». І адыйшоў ад яе анёл.

Тогда Мария сказала: «Вот раба Господня; да будет мне по слову твоему». И отошел от нее ангел.

Устаўшы, Марыя ў тыя дні шпарка пайшла ў горную краіну, у горад Юды,

Встав же, Мария во дни эти с поспешностью пошла в нагорную страну, в город Иудин,

і ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Альжбету.

и вошла в дом Захарии, и приветствовала Елисавету.

І сталася, калі Альжбета пачула прывітаньне Марыі, узварухнулася дзіцятка ва ўлоньні яе, і Альжбета напоўнілася Духам Сьвятым.

Когда Елисавета услышала приветствие Марии, взыграл младенец во чреве ее; и Елисавета исполнилась Святого Духа,

І ўсклікнула яна моцным голасам, і сказала: «Дабраслаўлёная ты між жанчынамі, і дабраслаўлёны плод улоньня твайго.

и воскликнула громким голосом и сказала: «Благословенна ты между женами, и благословен плод чрева твоего!

І адкуль гэта мне, што прыйшла маці Госпада майго да мяне?

И откуда это мне, что пришла мать Господа моего ко мне?

Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцятка ва ўлоньні маім.

Ибо когда голос приветствия твоего дошел до слуха моего, взыграл младенец радостно во чреве моем.

І шчасьлівая тая, якая паверыла, бо зьдзейсьніцца сказанае ёй ад Госпада».

И блаженна уверовавшая, потому что совершится сказанное ей от Господа».

І сказала Марыя: «Узьвялічвае душа мая Госпада,

И сказала Мария: «Величит душа моя Господа,

і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцы маім,

и возрадовался дух мой о Боге, Спасителе моем,

бо Ён глянуў на паніжэньне служкі Сваёй. Бо вось, адгэтуль шчасьліваю будуць называць мяне ўсе пакаленьні,

что призрел Он на смирение рабы Своей, ибо отныне будут называть меня блаженной все роды;

бо вялікае ўчыніў мне Магутны, і сьвятое імя Яго,

что сотворил мне великое Сильный, и свято имя Его;

і міласэрнасьць Ягоная з пакаленьня ў пакаленьне для тых, якія баяцца Яго.

и милость Его в роды родов к боящимся Его;

Ён зьявіў уладу рамяном Сваім, расьсеяў ганарыстых думкамі сэрца іхняга;

явил силу мышцы Своей; рассеял надменных помышлениями сердца их;

скінуў моцных з пасадаў і ўзьвялічыў пакорных;

низложил сильных с престолов и вознес смиренных;

галодных насыціў дабром, а багатых адпусьціў ні з чым.

алчущих исполнил благ и богатых отпустил ни с чем;

Падтрымаў Ізраіля, юнака Свайго, успомніў пра міласэрнасьць,

принял Израиля, отрока Своего, вспомнив о милости, —

як гаварыў адносна бацькоў нашых, адносна Абрагама і насеньня ягонага на вякі».

как говорил отцам нашим, — к Аврааму и семени его навеки».

Прабыла ж Марыя з ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.

Пробыла же Мария с ней около трех месяцев и возвратилась в дом свой.

А Альжбеце настаў час нараджаць, і яна нарадзіла сына.

Елисавете же настало время родить, и она родила сына.

І пачулі суседзі і сваякі ейныя, што ўзьвялічыў Госпад міласэрнасьць Сваю над ёю, і цешыліся з ёю.

И услышали соседи и родственники ее, что возвеличил Господь милость Свою над ней, и радовались с ней.

І сталася, у восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хацелі назваць яго паводле імя бацькі ягонага Захарыям.

В восьмой день пришли обрезать младенца и хотели назвать его по имени отца его, Захарией.

І, адказваючы, маці ягоная сказала: «Не, але ён будзе называцца Янам».

На это мать его сказала: «Нет, а назвать его Иоанном».

І сказалі ёй: «Нікога няма ў родзічаў тваіх, хто называецца гэтым імем».

И сказали ей: «Никого нет в родстве твоем, кто назывался бы этим именем».

І пыталіся на мігах у бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.

И спрашивали знаками у отца его, как бы он хотел назвать его.

І, папрасіўшы дошчачку, ён напісаў, кажучы: «Ян імя яму». І ўсе зьдзівіліся.

Он потребовал дощечку и написал: «Иоанн — имя ему». И все удивились.

І адразу расчыніліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён стаў гаварыць, дабраслаўляючы Бога.

И тотчас разрешились уста его и язык его, и он стал говорить, благословляя Бога.

І стаўся страх на ўсіх, што жылі побач, і гаварылі адзін аднаму словы гэтыя па ўсёй горнай краіне Юдэйскай.

И был страх на всех, живущих вокруг них; и рассказывали обо всем этом по всей нагорной стране иудейской.

І ўсе, якія чулі, складалі [гэта] ў сэрцы сваім, кажучы: «Што ж гэта будзе за дзіця?» І рука Госпада была з ім.

Все слышавшие положили это на сердце свое и говорили: «Что будет из этого младенца?» И рука Господня была с ним.

І Захарыя, бацька ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым, і прарочыў, кажучы:

И Захария, отец его, исполнился Святого Духа и пророчествовал, говоря:

«Дабраслаўлёны Госпад, Бог Ізраіля, што адведаў народ Свой і даў выбаўленьне [яму],

«Благословен Господь, Бог Израилев, что посетил народ Свой и сотворил избавление ему,

і падняў рог збаўленьня нашага ў доме Давіда, слугі Свайго,

и воздвиг рог спасения нам в доме Давида, слуги Своего,

як абвясьціў вуснамі сьвятых прарокаў Сваіх, што былі адвеку,

как возвестил устами бывших от века святых пророков Своих,

збавіць [нас] ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх, якія ненавідзяць нас,

что спасет нас от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас;

учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўзгадаць сьвяты запавет Свой,

сотворит милость отцам нашим и помянет святой завет Свой,

прысягу, якой кляўся Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам

клятву, которою клялся Он Аврааму, отцу нашему, дать нам,

бяз страху, выбавіўшы нас з рукі ворагаў нашых,

безбоязненно, по избавлении от руки врагов наших,

служыць Яму ў сьвятасьці і праведнасьці перад Ім у-ва ўсе дні жыцьця нашага.

служить Ему в святости и правде пред Ним во все дни жизни нашей.

І ты, дзіцятка, будзеш названы прарокам Найвышэйшага, бо будзеш ісьці наперадзе перад абліччам Госпада падрыхтаваць шляхі Яму,

И ты, младенец, наречешься пророком Всевышнего, ибо будешь идти пред лицом Господа, чтобы подготовить пути Ему,

даць народу пазнаць збаўленьне ў адпушчэньні грахоў іхніх,

дать уразуметь народу Его спасение в прощении грехов их,

праз унутраную міласэрнасьць Бога нашага, у якой адведаў нас Усход з вышыні,

по глубине милосердия Бога нашего, которым посетил нас восход свыше,

зьявіць [сьвятло] тым, што сядзяць у цемры і ў ценю сьмяротным, накіраваць ногі нашыя на шлях супакою».

чтобы просветить сидящих во тьме и тени смертной, направить ноги наши на путь мира».

А дзіцятка ўзрастала і ўмацоўвалася духам, і было ў пустыні да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.

Младенец же возрастал и укреплялся духом и был в пустынях до дня явления своего Израилю.

« 16 глава 2 глава »