Прыповесьцяў 1 глава

Кніга Прыповесьцяў
Пераклад Антонія Бокуна → Новый русский перевод

 
 

Прыповесьці Салямона, сына Давіда, валадара Ізраіля,
 
Притчи Соломона, сына Давидова, царя Израиля:

каб спазнаць мудрасьць і настаўленьне, зразумець словы розуму,
 
да принесут они мудрость и наставление и да помогут осмыслить разумные высказывания;

каб атрымаць настаўленьні ў разважлівасьці, праведнасьці, судзе і справядлівасьці,
 
да научат они правилам благоразумной жизни, праведности, справедливости и честности

каб неразумным даць разумнасьць, юнаку — веды і разважлівасьць.
 
и дадут простакам[1] проницательность, а юным — знание и рассудительность;

Мудры няхай слухае і павялічвае веды, а разумны няхай прыдбае мудрыя думкі,
 
пусть послушают мудрые и умножат познания, и пусть разумные получат советы;

каб зразумець выслоўе і прыповесьць, словы мудрых і загадкі іхнія.
 
да уразумеют они пословицы и притчи, слова мудрецов и загадки их.

Страх перад ГОСПАДАМ — пачатак веданьня. Неразумныя пагарджаюць мудрасьцю і настаўленьнем.
 
Страх перед Господом — начало познания, только глупцы[2] презирают мудрость и наставление.

Сыне мой, паслухай перасьцярогаў бацькі твайго і не адкідай настаўленьняў маці тваёй,
 
Сын мой, послушай наставление своего отца и не отвергай поучения своей матери.

бо яны — прывабны вянок на галаве тваёй і каштоўныя каралі на шыі тваёй.
 
Они будут прекрасным венком на твоей голове и ожерельем на твоей шее.

Сыне мой, калі б цябе намаўлялі грэшнікі, не далучайся да іх.
 
Сын мой, если грешники соблазняют тебя, не поддавайся им.

Калі яны скажуць: «Хадзем з намі! Зробім засаду дзеля праліцьця крыві; наставім без прычыны пастку на нявіннага;
 
Если скажут они: «Идем с нами, устроим засаду для пролития крови, без причины подстережем невинного,

праглынем іх жыўцом, як пекла, і цалкам, як тых, што зыходзяць у магілу;
 
живьем их проглотим, как мир мертвых[3], целиком — как тех, кто нисходит в пропасть;

знойдзем усялякія каштоўнасьці, напоўнім дамы свае здабычаю.
 
награбим всевозможных дорогих вещей и наполним дома свои добычей.

Жэрабя сваё кідай разам з намі, няхай адзін мех будзе для нас усіх».
 
Бросай с нами жребий, поровну разделим добычу»,

Сыне мой, не хадзі з імі, устрымай нагу тваю ад сьцежкі іхняй,
 
то не ходи с ними, сын мой, не вставай на путь их.

бо ногі іхнія бягуць да злачынства і сьпяшаюцца на праліцьцё крыві.
 
Ведь их ноги бегут к злу, спешат они на пролитие крови.

Бо надарэмна настаўляецца сетка на вачах усяго птаства.
 
Как бессмысленно ставить сеть на глазах у всех птиц,

А яны цікуюць на ўласную кроў, робяць засаду супраць душы сваёй.
 
но эти люди устраивают засаду для пролития своей же крови, подстерегают самих же себя!

Такія вось сьцежкі кожнага, хто прагне чужога даброцьця; яно забірае душу таго, хто завалодае ім.
 
Таковы пути всех, кто жаждет преступной добычи; она отнимает жизнь у завладевших ею.

Мудрасьць гукае на вуліцах, на плошчах узьнімае голас свой,
 
Мудрость восклицает на улицах, возвышает свой голос на площадях;

на скрыжаваньнях шумлівых дарог кліча, у брамах гарадзкіх гучаць яе словы:
 
на углах шумных улиц кричит она и при входе в городские ворота держит речь:

«Дакуль, неразумныя, будзеце любіць неразумнасьць; дакуль, насьмешнікі, будзеце захапляцца насьмешкамі сваімі, а невукі — пагарджаць веданьнем?
 
«До каких же пор вы, простаки, будете любить свою простоту? Сколько же ещё глумливые будут наслаждаться насмешками, а глупцы — ненавидеть знание?

Зьвярніцеся да настаўленьня майго, і я выльлю на вас духа майго, і абвяшчу вам словы мае.
 
Если бы вы ответили на мой укор, я поделилась бы с вами своими мыслями и передала бы вам свои слова.

Вось жа я клікала, але вы адмаўляліся, працягвала руку сваю, але ніхто не зьвярнуў увагі.
 
Но раз вы отвергли меня, когда я призывала, и никто не внимал, когда я протягивала вам руку;

Вы ўзгардзілі радай маёю і адкінулі дакараньні мае.
 
раз вы пренебрегли всеми моими советами и не приняли моего укора,

Дык і я буду сьмяяцца з падзеньня вашага, і насьміхацца буду, калі прыйдзе на вас жах.
 
то и я в свой черед посмеюсь над вашей бедой, поиздеваюсь, когда поразит вас ужас, —

Калі нахлыне жах, як бура, і загуба ваша, быццам віхура, калі прыйдуць на вас трывога і гора,
 
когда поразит вас ужас, как буря, и беда пронесется над вами, как вихрь, когда горе и скорбь вас подавят.

тады будуць клікаць мяне, але я не адкажу, будуць шукаць мяне, і ня знойдуць мяне.
 
Тогда будут звать меня, но я не отвечу; будут искать меня, но не найдут.

Бо яны зьненавідзелі веданьне і ня выбралі для сябе страху перад ГОСПАДАМ,
 
Раз они знание возненавидели и страх перед Господом не избрали,

і не пайшлі за парадамі маімі, і ўзгардзілі перасьцярогамі маімі.
 
раз мой совет не приняли и укор мой с презрением отвергли —

Дык няхай ядуць яны плады шляху свайго і насыцяцца намерамі сваімі.
 
то они будут есть плоды своего пути и получат сполна от своих замыслов.

Бо адступніцтва неразумных заб’е іх, бяздумнасьць дурняў загубіць іх.
 
Ведь своенравие убьет простаков, и беспечность погубит глупцов,

А хто слухае мяне, будзе жыць бясьпечна, будзе спакойны, не баючыся зла».
 
но слушающий меня будет жить безопасно и спокойно, не страшась беды».

Примечания:

 
 
Новый русский перевод
4 [1] — Евр. слово, переведенное как простаки в этой книге обозначает доверчивого человека без нравственных ориентиров, склонного ко злу.
7 [2] — Евр. слово, переведенное как глупцы в этой книге и в других местах Ветхого Завета обозначает нравственно несовершенного человека.
12 [3] — Евр. шео́л — место, где пребывают души умерших. Так же по всей книге.
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.