Лукі 1 глава

Эвангельле паводле Лукі
Пераклад Антонія Бокуна → Русского Библейского Центра

Як ужо многія намагаліся напісаць аповесьць пра падзеі, якія ў нас адбыліся,

После того как многие взяли на себя труд повествования о событиях, представляющих для нас истину

як пераказалі нам тыя, што былі ад пачатку відавочцамі і сталіся паслугачамі Слова,

И известных нам от самых ранних очевидцев и служителей Слова,

надумаў і я, прайшоўшы ўсё нанова, дакладна па парадку апісаць табе, вяльможны Тэафілю,

Надумалось и мне, после тщательного изучения всего, отступив к началу, дать тебе, уважаемый Теофил, их последовательное описание,

каб ты пазнаў надзейнасьць словаў, у якіх быў навучаны.

Чтобы ты узнал достоверную суть того учения, в котором был наставлен.

Сталася ў дні Ірада, валадара Юдэйскага, [быў] сьвятар з Абіявае чаргі, на імя Захарыя, і жонка ягоная з дачок Аарона, і імя яе — Альжбета.

Во времена Ирода, царя Иудеи, был священник по имени Захария, из чреды Авия. Его жена была из дочерей Аароновых. Звали ее Елизавета.

Былі яны абое праведныя перад Богам, ходзячы паводле прыказаньняў і пастановаў Госпада беззаганна.

Оба были праведны перед Богом, по всем заповедям и порядкам Господним поступали безупречно.

І не было ў іх дзіцяці, таму што Альжбета была няплодная, і абое яны былі пажылыя ў гадах сваіх.

Детей они не завели: Елизавета была бесплодна. Оба были в преклонных летах.

І сталася, калі ў парадку чаргі сваёй ён спаўняў абавязак сьвятарскі перад Богам,

В тот день Захария исполнял служение перед Богом в порядке своей чреды,

выпала яму паводле звычаю сьвятароў кадзіць, увайшоўшы ў бажніцу Госпадаву.

И по священническому уставу выпал ему жребий войти в Храм Господень и возжечь благовонное курение.

І ўсё мноства народу звонку малілася ў час каджэньня.

Пока совершалось каждение, все множество народа молилось снаружи.

І зьявіўся яму анёл Госпада, які стаў з правага боку кадзільнага ахвярніку.

И явился ему ангел Господень, встав по правую сторону кадильного жертвенника.

І ўстрывожыўся Захарыя, убачыўшы яго, і ахапіў яго страх.

Увидев его, Захария оробел, смешался.

Анёл жа сказаў яму: «Ня бойся, Захарыя! Бо пачутая просьба твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян.

Но ангел сказал ему: «Не бойся, Захария. Услышана твоя молитва. Елизавета, жена твоя, родит тебе сына. Назови его Иоанном.

І будзе табе радасьць і вясёласьць, і многія ўзрадуюцца нараджэньню ягонаму.

Он будет тебе радость и торжество. Многие отпразднуют его рождение.

Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і ня будзе піць віно і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ва ўлоньні маці сваёй.

И будет он велик перед Господом, не захочет пить вина и сикеры и исполнится Святого Духа прямо с рождения.

І многіх з сыноў Ізраіля зьверне да Госпада, Бога іхняга.

Многих сынов Израиля он возвратит Господу, их Богу,

І будзе ісьці перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непаслухмяным — лад думак праведнікаў, каб падрыхтаваць Госпаду народ падрыхтаваны».

Силой и духом Ильи будет предварять Господа, склонит сердца отцов к детям, гордыню юношей к мудрости старцев, представит Господу народ подготовленный».

І сказаў Захарыя анёлу: «З чаго даведаюся я гэтае? Бо я — стары, і жонка мая ў гадах пажылых».

Захария спрашивает ангела: «В чем видеть мне указание на это? Я уже стар, да и жена моя в преклонных летах».

І, адказваючы, сказаў яму анёл: «Я — Габрыэль, які стаю перад Богам, і я пасланы гаварыць з табою і дабравесьціць табе гэтае.

Ангел отвечает ему: «Я Гавриил. Я стою перед Богом. Он послал меня говорить с тобой, донести до тебя это известие.

І вось, будзеш ты маўчаць, і ня зможаш гаварыць да дня, калі гэта станецца, за тое, што не паверыў словам маім, якія споўняцца ў свой час».

У тебя отнимется язык и будешь оставаться нем до тех пор, пока оно не подтвердится. Ты не поверил моим словам, а они сбудутся в свое время».

І чакаў народ Захарыю, і дзівіўся, што ён марудзіць у бажніцы.

Люди ждали Захарию и не могли понять, почему он медлит в Храме.

А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і зразумелі, што бачыў відзеж у бажніцы; і ён ківаў ім, і застаўся немы.

Выйдя к ним, он не мог ничего выговорить, и они поняли, что в Храме ему было видение. Он объяснялся с ними знаками и оставался нем.

І сталася, калі скончыліся дні службы ягонай, ён вярнуўся ў дом свой.

Подошли к концу дни его служения, и он вернулся домой.

Пасьля гэтых дзён зачала Альжбета, жонка ягоная, і хавала гэта пяць месяцаў, кажучы:

Вскоре его жена Елизавета забеременела и пять месяцев не выходила из дому. Она говорила:

«Гэтак учыніў мне Госпад у дні, калі глянуў на мяне, каб зьняць з мяне ганьбу між людзьмі».

«Так сотворил мне Господь. И вовремя! Его взор остановился на мне, чтобы снять с меня людскую молву».

А ў шосты месяц быў пасланы анёл Габрыэль ад Бога ў горад Галілейскі, называны Назарэт,

На шестой месяц Бог послал ангела Гавриила в город Назарет, что в Галилее,

да дзяўчыны, заручанай з мужам на імя Язэп, з дому Давіда; а імя дзяўчыны — Марыя.

К девушке, обрученной с Иосифом из дома Давида. Имя девушки — Мария.

І, увайшоўшы да яе, анёл сказаў: «Радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; дабраслаўлёная ты між жанчынамі».

Ангел пришел и сказал: «Радуйся, избранница! С тобой Господь».

Яна ж, убачыўшы яго, устрывожылася ад словаў ягоных і разважала, што гэта было за прывітаньне.

От его слов Мария растерялась, не понимая, для чего такое приветствие.

І сказаў ёй анёл: «Ня бойся, Марыя! Бо ты знайшла ласку ў Бога.

Ангел сказал ей: «Не бойся, Мария. Это тебе Божья милость.

І вось, ты зачнеш ва ўлоньні і народзіш Сына, і дасі Яму імя Ісус.

Забеременеешь и родишь Сына. Дай Ему имя Иисус.

Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назавецца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага.

Он будет велик, назван Сыном Всевышнего. И даст Ему Господь Бог престол Его отца Давида.

І Ён будзе валадарыць над домам Якуба на вякі, і Валадарству Ягонаму ня будзе канца».

Он будет царствовать над домом Иакова вечно. Царству Его не будет конца».

А Марыя сказала анёлу: «Як гэта будзе, калі я не спазнала мужа?»

Мария говорит ангелу: «Как это может быть, если я не знаю мужа?».

І, адказваючы, анёл сказаў ёй: «Дух Сьвяты зыйдзе на цябе, і сіла Найвышэйшага ахіне цябе. І дзеля гэтага тое, што народзіцца Сьвятое, Сынам Божым назавецца.

Ангел отвечал: «На тебя сойдет Святой Дух и осенит тебя сила Всевышнего, поэтому у рожденного Святого будет имя Сын Божий.

Вось і Альжбета, сваячка твая, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і вось ужо шосты месяц у яе, якую называюць няплоднай.

Елизавета, родственница твоя, считалась бесплодной, а зачала сына уже в годах и теперь на шестом месяце.

Бо ў Бога ніводнае слова ня будзе бяз сілы».

Для Бога нет ничего невозможного».

І сказала Марыя: «Вось я — служка Госпада; няхай станецца мне паводле слова твайго». І адыйшоў ад яе анёл.

Тогда Мария сказала: «Я в руках Господа. Пусть будет как ты говоришь». И ангел ушел.

Устаўшы, Марыя ў тыя дні шпарка пайшла ў горную краіну, у горад Юды,

Теми же днями Мария не мешкая собралась и пошла в город Иудин, что на горах,

і ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Альжбету.

И с приветствием к Елизавете вошла в дом Захарии.

І сталася, калі Альжбета пачула прывітаньне Марыі, узварухнулася дзіцятка ва ўлоньні яе, і Альжбета напоўнілася Духам Сьвятым.

Елизавета услышала приветствие Марии, и в ней толкнулось дитя. Она исполнилась Святого Духа

І ўсклікнула яна моцным голасам, і сказала: «Дабраслаўлёная ты між жанчынамі, і дабраслаўлёны плод улоньня твайго.

И с чувством сказала: «Благословенна ты среди женщин! Благословенно твое дитя!

І адкуль гэта мне, што прыйшла маці Госпада майго да мяне?

И кто я, что пришла ко мне Мать Господа моего?!

Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцятка ва ўлоньні маім.

Лишь только прозвучало у меня в ушах твое приветствие, во мне от радости толкнулось дитя.

І шчасьлівая тая, якая паверыла, бо зьдзейсьніцца сказанае ёй ад Госпада».

Счастлива та, что поверила! Все, что сказал ей Господь, совершится».

І сказала Марыя: «Узьвялічвае душа мая Госпада,

Мария говорит: «Величает душа моя Господа.

і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцы маім,

Счастлив дух мой перед Богом Спасителем моим,

бо Ён глянуў на паніжэньне служкі Сваёй. Бо вось, адгэтуль шчасьліваю будуць называць мяне ўсе пакаленьні,

Что обратил Он взор на смирение рабы Своей. Отныне благословенной будут почитать меня в поколениях.

бо вялікае ўчыніў мне Магутны, і сьвятое імя Яго,

Сотворил мне великое Сильный, свято имя Его.

і міласэрнасьць Ягоная з пакаленьня ў пакаленьне для тых, якія баяцца Яго.

Из поколения в поколение милость Его — к убоявшимся Его.

Ён зьявіў уладу рамяном Сваім, расьсеяў ганарыстых думкамі сэрца іхняга;

Явил Он силу руки Своей: рассеял высокомерных с их самомнением,

скінуў моцных з пасадаў і ўзьвялічыў пакорных;

Свергнул властителей с престолов — и возвысил смиренных,

галодных насыціў дабром, а багатых адпусьціў ні з чым.

Забитых нуждой оделил благами, а богатых отпустил ни с чем.

Падтрымаў Ізраіля, юнака Свайго, успомніў пра міласэрнасьць,

Позаботился о рабе Своем Израиле, дал знать, что помнит о милости,

як гаварыў адносна бацькоў нашых, адносна Абрагама і насеньня ягонага на вякі».

Обещанной нашим праотцам — Аврааму и потомкам его — навеки».

Прабыла ж Марыя з ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.

Мария прогостила у нее около трех месяцев и вернулась домой.

А Альжбеце настаў час нараджаць, і яна нарадзіла сына.

Пришло время Елизавете рожать, и она родила сына.

І пачулі суседзі і сваякі ейныя, што ўзьвялічыў Госпад міласэрнасьць Сваю над ёю, і цешыліся з ёю.

Узнали соседи и родственники о великой ей от Господа милости и радовались вместе с ней.

І сталася, у восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хацелі назваць яго паводле імя бацькі ягонага Захарыям.

На восьмой день пришли обрезать младенца и хотели было дать ему имя по отцу — Захария.

І, адказваючы, маці ягоная сказала: «Не, але ён будзе называцца Янам».

Но мать сказала: «Нет, нужно назвать его Иоанном».

І сказалі ёй: «Нікога няма ў родзічаў тваіх, хто называецца гэтым імем».

Ей говорят: «Таким именем никого в твоем роду не называли».

І пыталіся на мігах у бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.

И знаками спрашивают отца, как он хочет его назвать.

І, папрасіўшы дошчачку, ён напісаў, кажучы: «Ян імя яму». І ўсе зьдзівіліся.

Захария попросил дощечку и написал: «Иоанн». Всем это было удивительно.

І адразу расчыніліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён стаў гаварыць, дабраслаўляючы Бога.

И тотчас отпустило ему уста и язык, и он заговорил, благословляя Бога.

І стаўся страх на ўсіх, што жылі побач, і гаварылі адзін аднаму словы гэтыя па ўсёй горнай краіне Юдэйскай.

Это потрясло всех живущих по соседству, и молва об этом прошла по всей нагорной стране Иудее.

І ўсе, якія чулі, складалі [гэта] ў сэрцы сваім, кажучы: «Што ж гэта будзе за дзіця?» І рука Госпада была з ім.

Те, кто об этом слышал, молча задавали себе вопрос: «Кем же будет этот младенец?». С ним была рука Господня.

І Захарыя, бацька ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым, і прарочыў, кажучы:

Захария, отец его, исполненный Святого Духа, прорекал:

«Дабраслаўлёны Госпад, Бог Ізраіля, што адведаў народ Свой і даў выбаўленьне [яму],

«Благословен Господь, Бог Израиля. Он посетил Свой народ, сотворил ему свободу,

і падняў рог збаўленьня нашага ў доме Давіда, слугі Свайго,

Воздвиг рог спасения нашего в доме раба Своего Давида;

як абвясьціў вуснамі сьвятых прарокаў Сваіх, што былі адвеку,

Сдержал слово, сказанное в давние времена через святых Своих пророков,

збавіць [нас] ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх, якія ненавідзяць нас,

Что спасет нас от наших врагов, от руки ненавидящих нас.

учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўзгадаць сьвяты запавет Свой,

Он сотворил милость нашим отцам, не забыл о святом Своем договоре,

прысягу, якой кляўся Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам

О клятвенном обещании отцу нашему Аврааму позволить нам

бяз страху, выбавіўшы нас з рукі ворагаў нашых,

Уйти из вражеских рук и уже без оглядки

служыць Яму ў сьвятасьці і праведнасьці перад Ім у-ва ўсе дні жыцьця нашага.

Служить Ему в святости и правде перед Ним во все дни нашей жизни.

І ты, дзіцятка, будзеш названы прарокам Найвышэйшага, бо будзеш ісьці наперадзе перад абліччам Госпада падрыхтаваць шляхі Яму,

А ты, дитя, будешь зваться пророком Всевышнего. Ты идешь прежде Господа — путь Ему приготовить,

даць народу пазнаць збаўленьне ў адпушчэньні грахоў іхніх,

Народу Его открыть правду о спасении через отпущение грехов

праз унутраную міласэрнасьць Бога нашага, у якой адведаў нас Усход з вышыні,

По утробной Бога нашего милости. Сойдет к нам свет свыше

зьявіць [сьвятло] тым, што сядзяць у цемры і ў ценю сьмяротным, накіраваць ногі нашыя на шлях супакою».

И будет светить всем, кто живет во тьме, в тени смертной — откроет нашему взору путь к миру».

А дзіцятка ўзрастала і ўмацоўвалася духам, і было ў пустыні да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.

Между тем младенец рос, укреплялся духом. И был он в пустынных местах до того самого дня, когда явился перед Израилем.

« 16 глава 2 глава »