1 Карыньцянам 1 глава

Першае пасланьне да Карыньцянаў Апостала Паўла
Пераклад Антонія Бокуна → Русского Библейского Центра

 
 

Павал, з волі Божай пакліканы апостал Ісуса Хрыста, і Састэн, брат, —
 
Павел, призванный Божьей волей апостол Христа Иисуса, и со мной брат Сосфен —

царкве Божай, якая ў Карыньце, асьвячоным у Хрысьце Ісусе, пакліканым сьвятым з усімі, якія прызываюць імя Госпада нашага Ісуса Хрыста ў-ва ўсякім месцы, у іх і ў нас:
 
Призванному свыше, святому по святости Христа Иисуса, народу Божьей церкви в Коринфе, всем, кто вместе с нами где бы то ни было призывает имя Господа нашего Иисуса Христа:

ласка вам і супакой ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.
 
Милость вам и мир от Бога Отца нашего и Господа Иисуса Христа!

Заўсёды дзякую Богу майму за вас з прычыны ласкі Божае, дадзенае вам у Хрысьце Ісусе,
 
Всегда благодарю Бога моего за вас, за Божью благодать, дарованную вам через Христа Иисуса.

бо ўсім вы ўзбагаціліся ў Ім, усякім словам і ўсякім веданьнем, —
 
Насколько выше стал уровень вашего владения словом, ваших знаний! И это все Он, Христос!

бо сьведчаньне Хрыстовае сьцьверджана ў вас, —
 
Наше свидетельство о Нем дало свои результаты.

так што вы ня маеце нястачы ані ў якім дары, чакаючы адкрыцьця Госпада нашага Ісуса Хрыста,
 
Ни в каких дарах свыше нет у вас теперь недостатка. Ждите лишь возвращения Господа нашего Иисуса Христа.

Які і ўгрунтуе вас да канца быць бездакорнымі ў дзень Госпада нашага Ісуса Хрыста.
 
С мыслью об этом не так трудно будет продержаться до конца, до истощения упрека в День Господа нашего Иисуса Христа.

Верны Бог, праз Якога вы пакліканыя ў супольнасьць Сына Ягонага Ісуса Хрыста, Госпада нашага.
 
Верен Бог. Он призвал вас к духовному родству со Своим Сыном Иисусом Христом, нашим Господом.

Малю вас, браты, у імя Госпада нашага Ісуса Хрыста, каб усе вы казалі тое самае, і не было між вамі падзелаў, але каб вы былі злучаны ў тым самым розуме і ў той самай думцы.
 
Именем нашего Господа Иисуса Христа умоляю вас, братья, друг другу в речах не перечить, разобщению не способствовать, а хранить единство мысли и толка.

Бо паведамлена мне ад Хлоіных пра вас, браты мае, што між вамі ёсьць сваркі.
 
От домашних Хлои мне стало известно, братья, что среди вас пошли раздоры.

А кажу пра тое, што кожны з вас кажа: «Я — Паўлавы», «А я — Апалёсавы», «А я — Кіфавы», «А я — Хрыстовы».
 
Как я понимаю, каждый у вас говорит свое: «Я Павлов», или: «Я Аполлосов», или: «Я Кифин», или: «Я Христов».

Ці разьдзяліўся Хрыстос? Ці Павал быў укрыжаваны за вас? Ці ў імя Паўла вы былі ахрышчаныя?
 
Христос что, расщепился? Да и разве Павел был за вас распят? Павлово ли приняли вы крещение?

Дзякую Богу, што я нікога з вас не ахрысьціў, акрамя Крыспа і Гая,
 
Благодарение Богу! Никого из вас я не крестил, кроме Криспа и Гая,

каб не сказаў хто, што я хрысьціў у маё імя.
 
И не давал повода говорить о Павловом крещении.

Ахрысьціў я таксама дом Стэфана, а ці ахрысьціў яшчэ каго, ня ведаю.
 
Крестил Стефановых чад и домочадцев. А больше никого память не подсказывает.

Бо Хрыстос паслаў мяне не хрысьціць, але дабравесьціць, і ня ў мудрасьці слова, каб не прынізіць крыжа Хрыстовага.
 
Христос послал меня не крестить, а возвещать евангелие, при этом не увлекаться умозрительными построениями, не забывать о силе прямого воздействия креста Христова.

Бо слова пра крыж для тых, якія гінуць, ёсьць глупства, а для нас, якія ідуць на збаўленьне, — сіла Божая.
 
Слово о Распятии для пропащих грешников — глупость, а для нас, спасенных, — Божья сила.

Бо напісана: «Загублю мудрасьць мудрых і розум разумных адкіну».
 
Написано: «Развею мудрость мудрецов, разум разумных обессмыслю».

Дзе мудры? Дзе кніжнік? Дзе дасьледчык гэтага веку? Ці не зрабіў Бог мудрасьць сьвету гэтага глупствам?
 
Где ты, мудрец, книгочей, провозвестник этого века? Бог не дает ли нам знать, что мудрость мира глупа?

Бо калі сьвет праз мудрасьць не пазнаў Бога ў мудрасьці Божай, спадабалася Богу праз глупства пропаведзі збавіць тых, якія вераць.
 
Вот Божья мудрость: при всем своем уме мир не знает Бога. Богу угодно было спасти верующих «глупостью» евангельской проповеди.

Бо і Юдэі просяць знакаў, і Грэкі шукаюць мудрасьці;
 
Иудеи требуют знамений, эллинам подавай глубокую мысль,

а мы абвяшчаем Хрыста ўкрыжаванага, для Юдэяў — згаршэньне, а для Грэкаў — глупства,
 
А мы возвещаем распятого Христа: для иудеев — досада, для язычников — глупость.

а для тых, якія пакліканыя, і Юдэяў, і Грэкаў, — Хрыста, Божую сілу і Божую мудрасьць.
 
Но для призванных, как иудеев, так и эллинов, Христос — Божья сила и Божья мудрость.

Бо тое, што дурное ў Бога, мудрэйшае за людзей, і тое, што слабое ў Бога, дужэйшае за людзей.
 
И выходит, что немудреное Божье мудрее человека и бессильное Божье — сильнее.

Бо паглядзіце, браты, на пакліканьне вашае, што ня шмат [сярод вас] мудрых паводле цела, ня шмат магутных, ня шмат высакародных,
 
Взгляните, братья, на самих себя, призванных. Много ли было среди вас прежде по свойству человека мудрых? Много ли в чемнибудь сильных? Много ли именитых?

але Бог выбраў дурноту сьвету, каб асароміць мудрых, і слабое сьвету выбраў Бог, каб асароміць магутных,
 
Но Бог избрал немудреное мира, чтобы посрамить мудрых, и бессильное мира избрал Бог, чтобы посрамить силу.

і бязроднае сьвету, і пагарджанае, і тое, што ёсьць нічым, выбраў Бог, каб зьнішчыць тое, што нечым ёсьць,
 
И неприметное в мире, приниженное и малоценное избрал Бог для упразднения ценимого,

каб ніводнае цела не хвалілася перад Ім.
 
Чтобы не заноситься перед Богом ничему человеческому.

А вы — з Яго ў Хрысьце Ісусе, Які стаўся для нас мудрасьцю ад Бога, і праведнасьцю, і асьвячэньнем, і адкупленьнем,
 
Он — начало вашей причастности ко Христу Иисусу, который сделался для нас мудростью от Бога, праведностью и святостью. И искуплением.

каб было, як напісана: «Хто хваліцца, няхай у Госпадзе хваліцца».
 
По этому поводу написано: «Превозносящийся — превозносись Господом».



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.