2 Карыньцянам 1 глава

Другое пасланьне да Карыньцянаў Апостала Паўла
Пераклад Антонія Бокуна → Cовременный перевод WBTC

 
 

Павал, з волі Божай апостал Ісуса Хрыста, і Цімафей, брат, — царкве Божай, што ў Карыньце, з усімі сьвятымі, якія ў-ва ўсёй Ахаі:
 
От Павла, волей Божьей Апостола Христа Иисуса, и брата нашего Тимофея к церкви Божьей, что в Коринфе, и ко всем людям Божьим по всей Ахаии.

ласка вам і супакой ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.
 
Мир вам и благодать от Бога, Отца нашего и Господа Иисуса Христа.

Дабраслаўлёны Бог і Айцец Госпада нашага Ісуса Хрыста, Айцец міласэрнасьці і Бог усякага пацяшэньня,
 
Слава Богу, Отцу Господа нашего Иисуса Христа, милостивому Отцу и Богу, Источнику всяческого утешения!

Які пацяшае нас у кожным прыгнёце нашым, каб мы маглі пацяшаць тых, якія ў-ва ўсялякім прыгнёце, пацяшэньнем, якім Бог пацяшае нас!
 
Он утешает нас во всех наших горестях, чтобы мы могли утешить тех, кто в скорби, тем утешением, которое Бог дал нам.

Бо як памнажаюцца ў нас пакуты Хрыстовыя, гэтак праз Хрыста памнажаецца і пацяшэньне нашае.
 
Ибо мы разделяем страдания Христовы, а вы через Христа разделяете страдания наши.

А калі мы сьціснутыя, дык дзеля вашага пацяшэньня і збаўленьня, якое зьдзяйсьняецца праз перажываньне тых самых пакутаў, якія і мы церпім. Калі мы пацешаныя, дык дзеля вашага пацяшэньня і збаўленьня.
 
И если мы скорбим, то это ради вашего утешения и спасения. И если мы утешены, то это ради вашего утешения, которое помогает вам терпеть страдания, переносимые и нами.

І надзея нашая на вас цьвёрдая, бо мы ведаем, што вы супольнікі як пакутаў, так і пацяшэньня.
 
И тверда надежда наша на вас, ибо знаем, что если вы разделяете наши страдания, то и наше утешение вы также разделяете.

Бо мы ня хочам, каб вы, браты, ня ведалі пра наш прыгнёт, які стаўся нам у Азіі, бо бязьмерна цяжка было нам і па-над сілу, так што мы згубілі надзею застацца жывымі.
 
Братья, мы хотим, чтобы вы знали о том, что претерпели мы в Азии. Мы измучены были выше сил, так что даже не чаяли остаться в живых.

Але мы мелі самі ў сабе прысуд сьмяротны, каб спадзявацца не на саміх сябе, але на Бога, Які ўваскрашае мёртвых,
 
Да, в глубине души мы чувствовали, что вынесен нам смертный приговор, но так случилось только ради того, чтобы мы не доверяли самим себе, а верили только Богу, воскрешающему мёртвых.

Які і выбавіў нас ад так вялікай сьмерці, і выбаўляе, на Якога спадзяемся, што і яшчэ выбаўляць будзе
 
Он спас нас от страшной угрозы смерти, спасает нас и сейчас. Мы связали с Ним свои надежды, и Он будет спасать нас и впредь,

пры дапамозе і вашай малітвы за нас, каб за дараванае нам па просьбе многіх дзякавалі за нас многія.
 
если вы поможете нам вашими молитвами, чтобы у многих повод был возблагодарить за нас — за то, что Бог послал нам милость Свою, вняв молитвам множества людей.

Бо пахвала нашая гэткая — сьведчаньне сумленьня нашага, што мы ў прастаце і шчырасьці Божай, не ў цялеснай мудрасьці, але ў ласцы Божай жылі ў сьвеце, а асабліва ў вас.
 
Ибо вот чем гордимся: мы можем сказать с чистой совестью, что вели себя в мире, и особенно по отношению к вам, с простотой и искренностью, от Бога идущей, и не по мирской мудрости, а по благодати Божьей.

Бо мы пішам вам ня што іншае, але тое, што вы чытаеце ці пазнаяцё, а спадзяюся, што да канца спазнаеце,
 
И потому мы не пишем вам ничего, чего бы вы не могли прочесть и понять. И я уверен, что вы поймёте нас до конца, как уже поняли частью, и осознаете, что можете гордиться нами,

як вы часткова і даведаліся ад нас, што мы — пахвала вашая, як і вы — нашая, у дзень Госпада Ісуса.
 
как мы будем гордиться вами в день возвращения Господа Иисуса.

І з гэтай пэўнасьцю я хацеў прыйсьці да вас раней, каб вы другі раз мелі ласку,
 
И будучи уверен в этом, я решил прийти к вам первым, чтобы обрели вы двойную благодать.

і праз вас прайсьці ў Македонію, і зноў з Македоніі прыйсьці да вас, а вы правялі б мяне ў Юдэю.
 
Я намеревался посетить вас на пути в Македонию, а потом и на обратном пути из Македонии, чтобы вы снарядили меня в путешествие в Иудею.

Маючы гэткую пастанову, ці я лёгкадумна зрабіў? Ці тое, што я пастанаўляю, паводле цела пастанаўляю, каб было ў мяне «Так, так» і «Не, не»?
 
Когда я принимал такое решение, то разве сделал это по легкомыслию? Или вы думаете, что я обдумываю намерения по-мирски, как бы говоря: "Да, да!" и "Нет, нет!" в одно и то же время?

Верны ж Бог, што слова нашае да вас не было «Так» і «Не»!
 
Но Бог верен, и Он свидетель тому, что мы никогда не скажем вам "Да" и "Нет" в одно и то же время.

Бо Сын Божы, Ісус Хрыстос, Якога мы ў вас абвяшчалі, і я, і Сілуан, і Цімафей, ня быў «Так» і «Не», але было ў Ім «Так».
 
Ибо Сын Божий Иисус Христос, о котором мы проповедовали вам (Силуан, Тимофей и я), не был "Да" и "Нет" в одно и то же время. Напротив, через Него было сказано последнее "Да".

Бо ўсе абяцаньні Божыя ў Ім «Так» і ў Ім «Амэн», на славу Богу праз нас.
 
Ибо сколько обещаний ни даст Бог, во Христе всегда будет "Да" на все из них. Вот почему через Христа произносим мы "Аминь" славе Божьей.

А Той, Які зацьвердзіў нас з вамі ў Хрысьце і памазаў нас, ёсьць Бог,
 
Бог — Тот, Кто сделал так, что мы и вы с нами вместе принадлежим Христу, помазал нас на это

Які і запячатаў нас, і даў заруку Духа ў сэрцы нашыя.
 
и отметил нас печатью Своею, хранимой в наших сердцах в залог того, что Он даст нам обещанное.

Прызываю Бога ў сьведкі на душу маю, што, шкадуючы вас, я дагэтуль не прыйшоў у Карынт;
 
Призываю Бога во свидетели на душу мою, что вернулся в Коринф не потому, что хотел пощадить вас.

не таму, што мы пануем над вераю вашай, але мы супрацоўнікі ў радасьці вашай, бо ў веры вы стаіцё.
 
Это не значит, что мы пытаемся направлять вашу веру, ибо вы тверды в вере, а означает, наоборот, что мы соратники вашей радости.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.