2 Пятра 1 глава

2-е Саборнае Пасланне святога Апостала Пятра
Пераклад праваслаўнай царквы → Пераклад Чарняўскага 2017

 
 

Сíман Пётр, раб і Апостал Іісуса Хрыста, — тым, якія адно́лькава кашто́ўную, як і наша, веру прынялí па пра́веднасці Бога нашага і Спасіцеля Іісуса Хрыста́:
 
Сімон Пётра, паслугач і Апостал Ісуса Хрыста, тым, што ў справядлівасці Бога нашага і Збаўцы Ісуса Хрыста атрымалі з намі аднолькава дарагую веру:

благада́ць і мір вам няхай прымно́жацца праз пазна́нне Бога і Хрыста Іісуса, Госпада нашага.
 
ласка вам і супакой хай памножацца праз пазнанне Бога і Ісуса, Госпада нашага.

Пако́лькі Божая сіла Яго адары́ла нас усім неабхо́дным для жыцця́ і набо́жнасці праз пазна́нне Таго, Хто паклíкаў нас сла́ваю і даскана́ласцю,
 
Паколькі ўсё нам — ад Боскае магутнасці Яго, падараванай для жыцця і пабожнасці праз пазнанне Таго, Хто паклікаў нас Сваёю славай і дабрадзейнасцю,

якімі яна дала́ нам найвялíкшыя і кашто́ўныя абяца́нні, каб праз іх вы ста́лі ўдзе́льнікамі Божай прыроды, аддалíўшыся ад пану́ючага ў све́це растле́ння пажа́длівасцю, —
 
праз якія падараваў Ён нам дарагія і вялікія абяцанні, каб праз іх сталіся вы ўдзельнікамі Божае прыроды, усцярогшыся псавання ад пажадлівасці, якая ў свеце,

то вы, прыклада́ючы да гэтага ўсе намага́нні, пакажы́це ў ве́ры вашай дабрадзе́йнасць, у дабрадзе́йнасці — разва́жлівасць,
 
то менавіта дзеля гэтага старайцеся з усіх сіл, каб у сваёй веры паказаць дабрадзейнасць сваю, а ў дабрадзейнасці веданне,

у разва́жлівасці — устры́манасць, ва ўстры́манасці — цярплíвасць, у цярплíвасці — набо́жнасць,
 
а ў веданні паўстрыманасць, а ў паўстрыманасці цярплівасць, а ў цярплівасці пабожнасць,

у набо́жнасці — браталю́бства, у браталю́бстве — любо́ў.
 
а ў пабожнасці браталюбства, а ў браталюбстве любоў.

Бо калі гэта ў вас ёсць і прымнажа́ецца, то яно не пакíне вас бяздзе́йнымі і бяспло́днымі ў пазна́нні Госпада нашага Іісуса Хрыста́;
 
Калі гэта ў вас жыве і памнажаецца, то яно не пакіне вас пустымі і бясплоднымі ў пазнанні Госпада нашага Ісуса Хрыста.

а ў кім няма́ гэ́тага, той сляпы́, блізару́кі, забы́ў пра ачышчэ́нне ране́йшых грахоў сваіх.
 
А ў каго гэтага няма, той сляпы і блізарукі, які забыўся аб ачышчэнні ад ранейшых сваіх грахоў.

Таму, браты́, яшчэ больш стара́йцеся, каб ваша паклíканне і абра́нне стала трыва́лым; робячы так, вы ніколі не спатыкняце́ся,
 
Дык тым больш, браты, старайцеся ўгрунтаваць сваё пакліканне і выбранне. Гэтак бо робячы, ніколі не спатыкнецеся.

бо так адкры́ецца вам свабо́дны ўваход у ве́чнае Царства Госпада нашага і Спасіцеля Іісуса Хрыста.
 
Бо гэтак яшчэ шырэй адчыніцца вам уваход у вечнае Валадарства Госпада нашага і Збаўцы Ісуса Хрыста.

Таму я ніколі не пераста́ну нага́дваць вам пра гэта, хоць вы тое ве́даеце і ўмацава́ны ў гэтай íсціне.
 
Таму я буду вам заўсёды прыгадваць гэта, хоць вы ведаеце і ўмацаваны ў цяперашняй праўдзе.

Але нале́жным лічу́, пакуль застаю́ся ў гэтай цяле́снай хацíне, абуджа́ць вас напамíнам,
 
Я лічу за справядлівасць, пакуль знаходжуся ў гэтай цялеснай палатцы, падбадзёрыць вас напамінам,

ве́даючы, што неўзаба́ве забра́на будзе ў мяне хацíна, як і Гасподзь наш Іісус Хрыстос адкры́ў мне.
 
бо ведаю, што хутка пакіну гэтую палатку маю, як Госпад наш Ісус Хрыстос вызначыў мне.

Буду ж намага́цца, каб і пасля майго адыхо́ду, вы заўсёды ме́лі ў сабе памяць пра гэта.
 
Буду прыкладаць намаганні, каб вы заўсёды і па маім адыходзе пра гэта ўспаміналі.

Бо мы абвясцíлі вам сілу і прышэ́сце Госпада нашага Іісуса Хрыста, не за хíтра спле́ценымі ба́йкамі пасле́даваўшы, а бы́ўшы све́дкамі Яго ве́лічы.
 
Бо мы вясцілі вам магутнасць і прыход Госпада нашага Ісуса Хрыста, не ідучы следам за прыдуманымі казкамі, але як сведкі, што бачылі Яго веліч.

Бо Ён прыня́ў ад Бога Айца паша́ну і сла́ву, калі ад ве́лічнай славы прыйшоў да Яго вось такі голас: «Гэта Сын Мой узлю́блены, Якога Я ўпадаба́ў».
 
Бо атрымаў Ён ад Бога Айца гонар і славу, калі вось такім чынам прагучаў да Яго голас ад велічнай славы: «Гэта Сын Мой улюбёны, у Якім Я маю ўпадабанне».

І гэты голас, які прыйшоў з нябёсаў, чулі мы, калі былí з Ім на свято́й гары́.
 
І мы чулі, як гэты голас зыходзіў з неба, калі мы з Ім разам былі на святой гары.

Яшчэ мы маем наймацне́йшае праро́чае сло́ва, і вы добра ро́біце, звярта́ючыся да яго, як да свяцíльніка, што ззяе ў цёмным ме́сцы, паку́ль не пачне́ днець і не ўзы́дзе ра́нішняя зорка ў сэ́рцах вашых,
 
Прытым мы маем найпэўнейшае прарочае слова, і вы добра робіце, трымаючыся яго, як светача, які свеціць у цёмным месцы аж пакуль развіднее, і зорка ранняя ўзыдзе ў сэрцах вашых.

ве́даючы перш за ўсё тое, што нія́кае прароцтва ў Пісанні не дапуска́е асабíстага тлумачэ́ння.
 
Гэта перш за ўсе майце на ўвазе, што ніводнае прароцтва Пісання нельга вытлумачыць самавольна.

Бо ніколі праро́цтва не было́ абве́шчана па волі чалаве́чай, а прамаўля́лі яго святы́я Божыя людзі, натхнёныя Ду́хам Святы́м.
 
Бо не паводле волі чалавечай было калісьці абвешчана прароцтва, але прамовілі яго святыя людзі Божыя, кіраваныя Духам Святым.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.