Да Галатаў 1 глава

Да Галатаў Пасланне святога Апостала Паўла
Пераклад праваслаўнай царквы → Елизаветинская на русском

Павел, Апостал не ад людзей і не праз чалавека, а праз Іісуса Хрыста і Бога Айца, Які ўваскрасіў Яго з мёртвых,

павел, апостол ни от человек, ни человеком, но Иисус Христом и Богом Отцем воскресившим его из мертвых,

і ўсе браты, што са мною, — цэрквам Галатыйскім:

и иже со мною вся братия, Церквам галатийским:

благадаць вам і мір ад Бога Айца і Госпада нашага Іісуса Хрыста,

благодать вам и мир от Бога Отца и Господа нашего Иисуса Христа,

Які аддаў Самога Сябе за грахі нашы, каб вызваліць нас з цяперашняга веку злога, па волі Бога і Айца нашага;

давшаго себе по гресех наших, яко да избавит нас от настоящаго века лукаваго, по воли Бога и Отца нашего,

Яму слава на векі вякоў. Амінь.

емуже слава во веки веков. Аминь.

Здзіўляюся, што вы ад Таго, Хто паклікаў вас благадаццю Хрыстовай, так хутка пераходзіце да іншага дабравесця,

Чуждуся, яко тако скоро прелагаетеся от звавшаго вы благодатию Христовою, во ино благовествование:

якое і не з’яўляецца іншым, але ёсць некаторыя, што сеюць смуту сярод вас і хочуць сказіць дабравесце Хрыстова.

еже несть ино, точию нецыи суть смущающии вы и хотящии превратити благовествование Христово.

Калі б нават мы альбо Ангел з неба стаў дабраве́сціць вам не тое, што мы дабраве́сцілі вам, — няхай будзе анафема.

Но и аще мы, или ангел с небесе благовестит вам паче, еже благовестихом вам, анафема да будет.

Як раней мы сказалі, так і цяпер зноў кажу: калі хто дабраве́сціць вам не тое, што вы прынялí, — няхай будзе анафема.

Якоже предрекохом, и ныне паки глаголю: аще кто вам благовестит паче, еже приясте, анафема да будет.

Ці ў людзей я цяпер шукаю прыхільнасці, ці ў Бога́ хіба лю́дзям намагаюся дагаджаць? Калі б я ўсё яшчэ лю́дзям дагаджаў, то не быў бы рабом Хрыстовым.

Ныне бо человеки препираю, или Бога, или ищу человеком угождати? Аще бо бых еще человеком угождал, Христов раб не бых убо был.

Абвяшчаю вам, браты, што Евангелле, якое я дабраве́сціў, не ёсць нешта чалавечае;

Сказую же вам, братие, благовествование благовещенное от мене, яко несть по человеку:

бо і я не ад чалавека прыняў яго і быў наву́чаны, а праз адкравенне Іісуса Хрыста.

ни бо аз от человека приях е, ниже научихся, но явлением Иисус Христовым.

Вы ж чулі пра маё ранейшае жыццё ў Іудзействе, пра тое, што я жорстка пераследаваў Царкву Божую і вынішчаў яе,

Слышасте бо мое житие иногда в жидовстве, яко по премногу гоних Церковь Божию и разрушах ю,

і пераўзыходзіў у Іудзействе многіх равеснікаў з роду майго, будучы заўзя́тым паборнікам бацькоўскіх паданняў маіх.

и преспевах в жидовстве паче многих сверстник моих в роде моем, излиха ревнитель сый отеческих моих преданий.

Калі ж Бог, Які вы́браў мяне ад улоння маці маёй і паклікаў благадаццю Сваёю, пажада́ў

Егда же благоволи Бог, избравый мя от чрева матере моея и призвавый благолатию своею,

адкрыць Сына Свайго ўва мне, каб я дабраве́сціў Яго сярод язычнікаў, то я адразу не стаў раіцца з плоццю і крывёю

явити Сына своего во мне, да благовествую его во языцех, абие не приложихся плоти и крови,

і не пайшоў у Іерусалім да тых, якія раней за мяне сталі Апосталамі, а пайшоў у Аравію і зноў вярнуўся ў Дамаск.

ни взыдох во Иерусалим к первейшым мене апостолом, но идох во аравию, и паки возвратихся в дамаск.

Потым, праз тры гады, хадзіў я ў Іерусалім пазнаёміцца з Пятром і прабыў у яго пятнаццаць дзён.

Потом же по триех летех взыдох во Иерусалим соглядати петра, и пребых у него дний пятьнадесять.

Іншага ж з Апосталаў я не бачыў нікога, акрамя Іакава, брата Гасподняга.

Иного же от апостол не видех, токмо иакова брата Господня.

А тое, што пішу вам, — вось, перад Богам, — не лгу.

А яже пишу вам, се пред Богом, яко не лгу.

Потым пайшоў я ў землі Сірыі і Кілікіі.

Потом же приидох в страны сирския и киликийския.

Цэрквам Хрыстовым у Іудзеі я асабіста не быў вядомы,

Бех же не знаемь лицем Церквам иудейским, яже о Христе,

а толькі чулі яны, што той, хто некалі пераследаваў іх, цяпер дабраве́сціць веру, якую тады вынішчаў, —

точию же слышаще бяху, яко гоняй нас иногда, ныне благовествует веру, юже иногда разрушаше:

і праслаўлялі за мяне Бога.

и славляху о мне Бога.

« 13 глава 2 глава »