Да Філімона 1 глава

Да Філімона Пасланне святога Апостала Паўла
Пераклад праваслаўнай царквы → Елизаветинская на русском

Павел, вязень Хрыста Іісуса, і Цімафей брат, — Філімону ўзлю́бленаму, супрацоўніку нашаму,

павел юзник Иисус Христов, и тимофей брат, филимону возлюбленному и споспешнику нашему,

і Апфіі, сястры ўзлю́бленай, і Архіпу, спадзвíжніку нашаму, і дамашняй тваёй царкве:

и апфии сестре возлюбленнеи, и архиппу совоинственнику нашему, и домашней твоей Церкви:

благадаць вам і мір ад Бога, Айца нашага, і Госпада Іісуса Хрыста.

благодать вам и мир от Бога Отца нашего, и Господа Иисуса Христа.

Дзякую Богу майму, заўсёды паміна́ючы цябе ў малітвах маіх,

Благодарю Бога моего, всегда память о тебе творя в молитвах моих,

чуючы пра тваю любоў і веру, якую ты маеш да Госпада Іісуса і да ўсіх святых,

слышав любовь твою и веру, юже имаши ко Господу Иисусу и ко всем святым.

каб вера твая, супольная з нашай, была дзейснай у спазнанні ўсякага дабра, якое ў вас дзеля Хрыста Іісуса.

яко да общение твоея веры действенно будет в разуме всякаго блага, еже в вас, о Христе Иисусе.

Бо мы маем радасць вялікую і суцяшэнне ў любові тваёй, таму што табою, браце, супако́ены сэрцы святых.

Радость бо имам многу и утешение о любви твоей, яко утробы святых почиша тобою, брате.

Таму, ма́ючы вялікую ў Хрысце адвагу зага́дваць табе нале́жнае,

Сего ради многое дерзновение имея во Христе повелевати тебе, еже потребно есть,

больш па любові прашу я, Павел, будучы старцам, а цяпер і вязнем Іісуса Хрыста;

любве же ради паче молю, таков сый якоже павел старец, ныне же и узник Иисуса Христа:

прашу цябе за сына майго Анісіма, якога спарадзіў я ў кайданах маіх:

молю тя о моем чаде, егоже родих во узах моих онисима,

ён быў калісьці бескарысным для цябе, а цяпер — вельмі карысны табе і мне; я адсылаю яго да цябе;

иногда тебе непотребнаго, ныне же тебе и мне благопотребна, егоже возпослах тебе,

ты ж прымі яго, як маё сэрца.

ты же его, сиречь мою утробу, приими.

Я хацеў утрымаць яго пры сабе, каб ён замест цябе паслужыў мне, які ў кайданах за дабравесце;

Егоже аз хотех у себе держати, да вместо тебе послужит ми во узах благовествования:

але я нічога не хацеў рабіць без тваёй згоды, каб добрая справа твая была не вы́мушанай, а дабравольнай.

без твоея же воли ничтоже восхотех сотворити, да не аки по нужди благое твое будет, но по воли.

Бо, магчыма, ён дзеля таго адлучы́ўся на кароткі час, каб ты прыняў яго назаўсёды,

Негли бо ради сего разлучися на час, да вечна того приимеши,

ужо не як раба, а вышэй за раба, як брата ўзлюбленага, асабліва для мяне, а тым болей для цябе — і па плоці, і ў Госпадзе.

не ктому аки раба, но выше раба, брата возлюбленна, паче же мне, кольми же паче тебе, и по плоти и о Господе.

Дык вось, калі маеш мяне за супольніка, то прымі яго, як мяне.

Аще убо имаши мене общника, приими сего якоже мене.

Калі ж ён нанёс табе нейкую шкоду альбо доўг ма́е, то лічы́ гэта на мне.

Аще же в чесом обиде тебе, или должен есть, мне сие вмени.

Я, Павел, напісаў сваёю рукою: я заплачу́; каб не казаць табе, што ты і самога сябе мне вінен.

Аз павел написах рукою моею: аз воздам: да не реку тебе, яко и сам себе ми еси должен.

Так, браце, дазволь мне мець карысць ад цябе ў Госпадзе; супакой маё сэрца ў Госпадзе.

Ей, брате, аз да получу еже прошу у тебе о Господе: упокой мою утробу о Господе.

Упэўнены ў паслухмянасці тваёй, я напісаў табе, ведаючы, што ты зробіш і больш, чым я кажу.

Надеявся на послушание твое написах тебе, ведый, яко и паче, еже глаголю, сотвориши.

А разам з тым падрыхтуй мне і гасцявы́ пакой; бо, спадзяюся, што па малітвах вашых я буду дарава́ны вам.

Купно же и уготови ми обитель: уповаю бо, яко молитвами вашими дарован буду вам.

Вітае цябе Эпафрас, вязень разам са мною дзеля Хрыста Іісуса,

Целует тя епафрас, спленник мой о Христе Иисусе,

а таксама Марк, Арыстарх, Дзімас, Лука, супрацоўнікі мае́.

марко, аристарх, димас, лука, споспешницы мои.

Благадаць Госпада нашага Іісуса Хрыста з духам вашым. Амінь.

Благодать Господа нашего Иисуса Христа со духом вашим. Аминь.

« 3 глава 1 глава »