2 да Цімафея 1 глава

Да Цімафея 2-е Пасланне святога Апостала Паўла
Пераклад праваслаўнай царквы → Елизаветинская Библия

Павел, воляю Божаю Апостал Іісуса Хрыста, паводле абяца́ння жыцця ў Хрысце Іісусе,

Па́ѵелъ, а҆п҇лъ ї҆и҃съ хр҇то́въ во́лею бж҃їею, по ѡ҆бѣтова́нїю жи́зни, ѩ҆́же ѡ҆ хр҇тѣ̀ ї҆и҃сѣ,

Цімафею, узлю́бленаму сыну: благадаць, міласць, мір ад Бога Айца і Хрыста Іісуса, Госпада нашага.

тїмоѳе́ю возлю́бленномѹ ча́дѹ: блгдть, мл҇ть, ми́ръ ѿ бг҃а ѻ҆ц҃а̀ и҆ хр҇та̀ ї҆и҃са гд҇а на́шегѡ.

Дзякую Богу, Якому служу ад продкаў у чыстым сумленні, што не перастаю́ паміна́ць цябе ў малітвах маіх уночы і ўдзень;

(За҄.) Благодарю̀ бг҃а, є҆мѹ́же слѹжѹ̀ ѿ прароди́телей чи́стою со́вѣстїю, ѩ҆́кѡ непреста́ннѹю и҆́мамъ ѡ҆ тебѣ̀ па́мѧть въ моли́твахъ мои́хъ де́нь и҆ но́щь,

па́мятаючы слёзы твае, я пра́гну ўбачыць цябе, каб мне напоўніцца радасцю;

жела́ѧ ви́дѣти тѧ̀, помина́ѧ сле́зы твоѧ҄, да ра́дости и҆спо́лнюсѧ,

прыга́дваю сабе тваю некрываду́шную веру, якую раней ме́ла бабуля твая Лаíда і маці твая Яўнíкія; упэўнены, што і ты маеш яе.

воспомина́нїе прїе́млѧ ѡ҆ сѹ́щей въ тебѣ̀ нелицемѣ́рнѣй вѣ́рѣ, ѩ҆́же всели́сѧ пре́жде въ ба́бѹ твою̀ лѡі́дѹ и҆ въ ма́терь твою̀ є҆ѵнїкі́ю: и҆звѣ́стенъ же є҆́смь, ѩ҆́кѡ и҆ въ тебѐ.

З гэтай прычыны напаміна́ю, каб ты падтры́мліваў у сабе агонь да́ру Божага, які ў табе праз усклада́нне рук маіх;

Є҆ѧ́же ра́ди вины̀ воспомина́ю тебѣ̀ возгрѣва́ти да́ръ бж҃їй живѹ́щїй въ тебѣ̀ возложе́нїемъ рѹкѹ̀ моє́ю:

бо даў нам Бог не дух баязлíвасці, а дух сілы, і любові, і разва́жнасці.

не бо̀ дадѐ на́мъ бг҃ъ дѹ́ха стра́ха, но си́лы и҆ любвѐ и҆ цѣломдрїѧ.

Таму не саромейся ні све́дчання пра Госпада нашага Іісуса Хрыста, ні мяне, вязня Яго; а пакутуй разам са мною за дабравесце Хрыстова сілаю Бога,

(За҄ 291.) Не постыди́сѧ ѹ҆̀бо стр҇тїю {свидѣ́телствомъ} гд҇а на́шегѡ ї҆и҃са хр҇та̀, ни мно́ю ю҆́зникомъ є҆гѡ̀: но спостраждѝ бл҃говѣствова́нїю (хр҇то́вѹ) по си́лѣ бг҃а,

Які спас нас і паклікаў паклíканнем святым не паводле спраў нашых, а паводле Свайго прадустанаўле́ння і благадаці, да́дзенай нам у Хрысце Іісусе раней часоў адвечных,

сп҇шагѡ на́съ и҆ призва́вшагѡ зва́нїемъ ст҃ы́мъ, не по дѣлѡ́мъ на́шымъ, но по своемѹ̀ бл҃говоле́нїю {предложе́нїю} и҆ блгдти да́ннѣй на́мъ ѡ҆ хр҇тѣ̀ ї҆и҃сѣ пре́жде лѣ́тъ вѣ́чныхъ,

а цяпер адкрытай яўле́ннем Спасіцеля нашага Іісуса Хрыста, Які знішчыў смерць і асвятлíў жыццё і нятле́ннасць дабравесцем,

ѩ҆́вльшейсѧ же нн҃ѣ просвѣще́нїемъ сп҃си́телѧ на́шегѡ ї҆и҃са хр҇та̀, разрѹши́вшагѡ ѹ҆́бѡ сме́рть и҆ возсїѧ́вшагѡ жи́знь и҆ нетлѣ́нїе бл҃говѣствова́нїемъ,

для якога я пастаўлены прапаведнікам, і Апосталам, і настаўнікам язычнікаў.

въ не́же поста́вленъ бы́хъ а҆́зъ проповѣ́дникъ и҆ а҆п҇лъ и҆ ѹ҆чи́тель ѩ҆зы́кѡвъ.

З гэтай прычыны я і пакутую так; але не саромеюся. Бо ведаю, у Каго я ўвераваў, і ўпэ́ўнены, што Ён ма́е сілу залог мой захаваць на той дзень.

Є҆ѧ́же ра́ди вины̀ и҆ сїѧ҄ страждѹ̀: но не стыждѹ́сѧ. Вѣ́мъ бо, є҆мѹ́же вѣ́ровахъ, и҆ и҆звѣсти́хсѧ, ѩ҆́кѡ си́ленъ є҆́сть преда́нїе моѐ сохрани́ти въ де́нь ѡ҆́нъ.

Узору здаровага вучэ́ння, якое ты чуў ад мяне, трымайся з вераю і любоўю ў Хрысце Іісусе.

Ѡ҆́бразъ и҆мѣ́й здра́выхъ слове́съ, и҆́хже ѿ менє̀ слы́шалъ є҆сѝ, въ вѣ́рѣ и҆ любвѝ, ѩ҆́же ѡ҆ хр҇тѣ̀ ї҆и҃сѣ.

Захоўвай добры залог сілаю Духа Святога, Які жыве ў нас.

До́брое завѣща́нїе соблюдѝ дх҃омъ ст҃ы́мъ живѹ́щимъ въ на́съ.

Ты ведаеш, што ўсе Асійцы адвярнуліся ад мяне; сярод іх Фíгел і Ермаген.

Вѣ́си ли сїѐ, ѩ҆́кѡ ѿврати́шасѧ ѿ менє̀ всѝ, и҆̀же ѿ а҆сі́и, ѿ ни́хже є҆́сть фѷге́ллъ и҆ є҆рмоге́нъ.

Няхай дасць Гасподзь міласць дому Анісíфара за тое, што ён шмат разоў падтры́мліваў мяне і не пасаромеўся аковаў маіх,

Да да́стъ (же) мл҇ть гд҇ь ѻ҆нисі́форовѹ до́мѹ, ѩ҆́кѡ мно́гажды мѧ̀ ѹ҆поко́и и҆ вери́гъ мои́хъ не постыдѣ́сѧ,

а калі быў у Рыме, з вялікім стараннем шукаў мяне і знайшоў.

но прише́дъ въ ри́мъ, то́щнѣе взыска́ мѧ и҆ ѡ҆брѣ́те:

Няхай дасць яму Гасподзь знайсці міласць у Госпада ў той дзень; а колькі ён паслужыў мне ў Эфэсе, ты лепш ведаеш.

да да́стъ є҆мѹ̀ гд҇ь ѡ҆брѣстѝ мл҇ть ѿ гд҇а въ де́нь ѡ҆́нъ: и҆ є҆ли́кѡ во є҆фе́сѣ послѹжи́ ми, до́брѣе ты̀ вѣ́си.

« 6 глава 2 глава »