1 да Карынфян 1 глава

Да Карынфян 1-е Пасланне святога Апостала Паўла
Пераклад праваслаўнай царквы → Переклад Куліша та Пулюя

Павел, воляю Божаю паклíканы Апостал Іісуса Хрыста, і Сасфе́н брат, —

Павел, покликаний апостол Ісуса Христа, волею Божою, та Состен брат,

Царкве Божай, якая ў Карынфе, асвячоным у Хрысце Іісусе, пакліканым святым, з усімі, хто прызывае імя́ Госпада нашага Іісуса Хрыста ў кожным месцы, у іх і ў нас:

церкві Божій в Коринтї, осьвяченим в Ісусї Христї, покликаним сьвятим, з усїма, которі призивають імя Господа нашого Ісуса Христа, на всякому місцї, у них і в нас:

благадаць вам і мір ад Бога Айца нашага і Госпада Іісуса Хрыста.

благодать вам і впокій од Бога, Отця нашого, і Господа Ісуса Христа.

Дзякую заўсёды Богу майму за вас, за благадаць Божую, дадзеную вам ў Хрысце Іісусе,

Дякую Богу моєму всякого часу за вас про благодать Божу, дану вам в Христї Ісусї,

таму што ў Ім вы ўзбагаціліся ўсім, усякім словам і ўсякім пазнаннем,

тим, що у всьому ви збагатились ним у всякім слові і всякім знанню,

паколькі сведчанне Хрыстова ўмацавалася ў вас,

яко ж сьвідченнє Христове утверджено в вас,

так што вы не маеце нястачы ні ў якім дары, чакаючы адкравення Госпада нашага Іісуса Хрыста,

так що ви не маєте недостатку нї в однім даруванню, дожидаючись одкриття Господа нашого Ісуса Христа,

Які і ўмацуе вас да канца, каб вы былí беззаганнымі ў дзень Госпада нашага Іісуса Хрыста.

котрий і утвердить вас до кінця, щоб ви були невинуваті в день Господа нашого Ісуса Христа.

Верны Бог, Якім вы пакліканы да супольнасці з Сынам Яго Іісусам Хрыстом, Госпадам нашым.

Вірен бо Бог, через котрого покликані ви в общеннє Сина Його, Ісуса Христа, Господа нашого.

Малю́ вас, браты, імем Госпада нашага Іісуса Хрыста, каб усе вы гаварылі адно і не было паміж вамі падзе́лаў, але каб вы былі злучаны адным разуменнем і адною думкаю.

Благаю ж вас, браттє, імям Господа нашого Ісуса Христа, щоб те саме говорили ви всї, і щоб не було між вами роздїлення, а щоб були з'єднані в одному розумінню і в одній мислї.

Бо ад дамашніх Хлоі стала мне вядома пра вас, браты мае́, што паміж вамі ёсць спрэчкі.

Звіщено бо менї про вас, браттє моє, від Хлоїних, що між вами єсть незгодини.

Кажу я так, бо кожны з вас гаворыць: я Паўлаў; а я Апалосаў; а я Кіфаў; а я Хрыстоў.

Кажу ж про те, що кожен з вас говорить: Я Павлів; а я Аполосів; а я Кифин; а я Христів.

Няўжо раздзяліўся Хрыстос? хіба́ Павел быў распя́ты за вас? ці ў імя Паўла вы хрысціліся?

Хиба подїливсь Христос? хиба Павла розпято за вас? або в імя Павлове хрестились ви?

Дзякую Богу, што я нікога з вас не хрысціў, акрамя Крыспа і Гаія,

Дякую Богові, що я нїкого з вас не охрестив, тільки Криспа та Гая,

каб хто не сказаў, што я хрысціў у сваё імя́.

щоб хто не сказав, що в імя моє я охрестив.

Хрысціў я таксама дом Сцяфанаў; а больш не ведаю, ці хрысціў каго іншага.

Хрестив же я й Стефанів дім; більш не знаю, чи кого другого хрестив.

Бо Хрыстос мяне паслаў не хрысцíць, а дабраве́сціць, і то не ў мудрасці слова, каб не зрабіць марным крыж Хрыстоў.

Не послав бо мене Христос хрестити, а благовістити, не в премудрости слова, щоб не опустїв хрест Христів.

Бо слова пра крыж для тых, якія гінуць, — гэта неразумнасць, а для нас, якія спасаемся, — сіла Божая.

Слово бо про хрест погибаючим дурощі, нам же, що спасаємось, сила Божа.

Бо напісана: «загублю мудрасць мудрацоў, і розум разумных адкіну».

Писано бо: Погублю премудрість премудрих, і розум розумних відкину.

Дзе мудрэц? дзе кніжнік? дзе знаўца веку гэтага́ Ці не ператварыў Бог мудрасць свету гэтага ў неразумнасць?

Де мудрець? де письменник? де дослїджуватель віку сього? Чи не обернув Бог премудрість сьвіта сього в дурощі?

Паколькі ж свет сваёю мудрасцю не пазнаў Бога ў прамудрасці Божай, то пажадаў Бог праз «неразумнасць» пропаведзі спасці веруючых.

Коли бо у премудростї Божій не пізнав сьвіт Бога премудростю, то зволив Бог дурощами проповідї спасти віруючих.

Бо і Іудзеі патрабуюць цудаў, і Эліны шукаюць мудрасці;

Коли і Жиди ознак допевняють ся, і Греки премудростї шукають,

а мы прапаведуем Хрыста распятага: для Іудзеяў спакусу, для Элінаў неразумнасць,

ми проповідуємо Христа розпятого, Жидам поблазнь, Грекам же дурощі,

для саміх жа пакліканых — як Іудзеяў, так і Элінаў — Хрыста, Божую сілу і Божую прамудрасць;

самим же покликаним, і Жидам і Грекам, Божу силу й Божу премудрість:

таму што «неразумнае» Божае мудрэйшае за людзей і «слабае» Божае мацнейшае за людзей.

тим що немудре Боже мудріще від людей, а неміцне Боже кріпше людей.

Паглядзіце ж, браты, хто вы, паклíканыя: не многа сярод вас мудрых па плоці, не многа магутных, не многа высакародных;

Спогляньте бо на покликаннє ваше, браттє, що небагато (між вами) премудрих по тїлу, небагато сильних, небагато благородних;

але Бог вы́браў неразумнае свету, каб пасароміць мудрых, і слабае свету выбраў Бог, каб пасароміць моцнае;

нї, немудре сьвіта вибрав Бог, щоб осоромити премудрих, і безсильне сьвіта вибрав Бог, щоб осоромити потужне,

і бязроднае свету, і прыніжанае, і нязначнае выбраў Бог, каб пазбавіць сілы значнае, —

і незначне сьвіту і погорджене вибрав Бог, і те чого нема, щоб те, що є, в нїщо обернути,

каб ніякая плоць не хвалілася перад Богам.

щоб не величалось нїяке тїло перед Ним.

Ад Яго ж і вы ў Хрысце Іісусе, Які стаў прамудрасцю для нас ад Бога, і праведнасцю, і асвячэннем, і адкупленнем,

З Него ж і ви в Христї Ісусї, що став ся нам премудростю від Бога, і праведностю, і освяченнєм, і викупленнєм,

каб было, як напісана: «хто хва́ліцца, няхай Госпадам хва́ліцца».

щоб, яко ж писано: Хто хвалить ся, в Господї хвалив ся.

« 16 глава 2 глава »