Пераклад Васіля Сёмухі
1 Уява Аўдзею. Так кажа Гасподзь Бог пра Эдома: вестку пачулі мы ад Госпада, і пасол пасланы абвясьціць народам: «уставайце, і пойдзем супраць яго вайною!»
2 Вось, Я зрабіў цябе малым сярод народаў, і ты ў вялікай пагардзе.
3 Ганарыстасьць сэрца твайго падманула цябе; ты жывеш у расколінах скал на ўзвышаным месцы і кажаш у сэрцы тваім: «хто скіне мяне на зямлю?»
4 Але хоць бы ты, як арол, падняўся высока і сярод зорак зладзіў гняздо тваё, дык і адтуль Я скіну цябе, кажа Гасподзь.
5 Ці ня злодзеі прыходзілі да цябе, ці не начныя рабаўнікі, што ты так абабраны? Але яны ўкралі б столькі, колькі ім трэба. Калі б да цябе залезьлі абіральнікі вінаграду, дык і яны ці ж бы не пакінулі некалькіх ягадзін?
6 Як абабрана ўсё ў Ісава і абшуканы ўсе патайнікі ягоныя!
7 Да мяжы выведуць цябе ўсе супольнікі твае, ашукаюць цябе, адолеюць цябе тыя, што жывуць з табою ў міры, удараць цябе тыя, што хлеб твой ядуць. Няма ў ім сэнсу!
8 Ці ня ў той дзень гэта будзе, кажа Гасподзь, калі Я вынішчу мудрых у Эдоме і разумных на гары Ісава?
9 Працятыя будуць страхам адважнікі твае, Фэман, каб усе на гары Ісава вынішчаны былі забойствам.
10 За ўціск брата твайго, Якава, пакрые цябе сорам, і ты зьнішчаны будзеш назаўсёды.
11 У той дзень, калі ты стаяў насупраць, у той дзень, калі чужынцы вялі войска ягонае ў палон і іншапляменцы ўвайшлі ў браму ягоную і кінулі жэрабя на Ерусалім, ты быў як адзін зь іх.
12 Ня варта было б табе глядзець на дзень брата твайго, на дзень адчужэньня яго; ня варта было б радавацца за сыноў Юды ў дзень іхняй пагібелі і разьзяўляць рот у дзень бедства.
13 Ня трэба было табе ўваходзіць у браму народу Майго ў дзень няшчасьця яго і нават глядзець на злашчасьце яго ў дзень пагібелі ягонай, ні дакранацца да маёмасьці ягонай у дзень бедства ягонага.
14 Ні стаяць на ростанях, каб забіваць тых, што ўцякалі ад яго, ні выдаваць ацалелых ад яго ў дзень бедства.
15 Бо блізкі дзень Гасподні на ўсе народы: як ты рабіў, так будзе зроблена і з табою; аддача твая абернецца на галаву тваю.
16 Бо як вы пілі на сьвятой гары Маёй, так усе народы заўсёды піцьмуць, будуць піць, праглынуць і будуць — як бы іх ня было.
17 А на гары Сіёне будзе збавеньне, і будзе яна сьвятыняю; і дом Якава атрымае ва ўладаньне спадчыну сваю.
18 І дом Якава будзе агнём і дом Язэпа — полымем, а дом Ісава — саломаю: запаляць яго і зьнішчаць яго, і нікога не застанецца з дому Ісава, бо Гасподзь сказаў гэта.
19 І завалодаюць тыя, што на поўдзень, гарою Ісава, а якія ў даліне — Філістымлянамі; і завалодаюць полем Яфрэма і полем Самарыі, а Веньямін завалодае Галаадам.
20 І пераселеныя з войска сыноў Ізраілевых завалодаюць зямлёю Хананэйскаю да Сарэпты, а пераселеныя зь Ерусаліма, якія ў Сэфарадзе, атрымаюць у валоданьне гарады паўднёвыя.
21 І прыйдуць ратавальнікі на гару Сіён, каб судзіць гару Ісава, — і будзе царства Госпада.
Толкования Августина
Стих 17
Авдий, по объему своей книги кратчайший из всех пророков, говорит против Идумеи, т. е. народа Исава, отвергнутого первенца из двух сыновей-близнецов Исаака, внуков Авраама, Если допустить, что по способу выражения, по которому часть принимается вместо целого, Идумея поставлена вместо язычников, то можно разуметь о Христе следующие слова пророка: «А на горе Сионе будет спасение, и будет она святынею» (17 А на горе Сионе будет спасение, и будет она святынею; и дом Иакова получит во владение наследие свое. Авд 1:17); и несколько далее, в самом конце пророчества: «И взыдут спасаемии от горы Сиони, еже отмстити гору Исавлю: и будет царство Господеви» (21 И придут спасители на гору Сион, чтобы судить гору Исава, и будет царство Господа. Авд 1:21).
«О граде Божием". Книга 18. Глава XXXI. Какие пророчества о спасении мира во Христе находятся у Авдия, Наума и Аввакума
Стих 20
Авдий, по объему своей книги кратчайший из всех пророков, говорит против Идумеи, то есть народа Исава, отвергнутого первенца из двух сыновей — близнецов Исаака, внуков Авраама. Если допустить, что по способу выражения, по которому часть принимается вместо целого, Идумея поставлена вместо язычников, то можно разуметь о Христе следующие слова пророка: А на горе Сионе будет спасение, и будет она святынею (17 А на горе Сионе будет спасение, и будет она святынею; и дом Иакова получит во владение наследие свое. Авд 1:17). И несколько далее, в самом конце пророчества: и взойдут спасаемые от горы Сион, чтобы судить гору Исава, — и будет царство Господа1 . Ибо ясно, что это исполнилось, когда спасение от горы Сион, то есть верующие во Христа из Иудеи, под которыми главным образом разумеются апостолы, взошли, чтобы защитить гору Исава. А в чем состояла эта защита, как не в том, что проповеданием Евангелия они устроили спасение тех, которые уверовали, дабы избавиться от власти тьмы и вступить в Царство Божие? Это заключительными словами и выразил пророк, прибавив: и будет царство Господа (21 И придут спасители на гору Сион, чтобы судить гору Исава, и будет царство Господа. Авд 1:21). Ибо гора Сион означает Иудею, где по предсказанию имело совершиться спасение и святое, то есть Иисус Христос. Под горою же Исава разумеется Идумея, знаменующая языческую Церковь, которую, как я объяснил, защищают спасаемые от Сиона, дабы она сделалась царством Господу. Это было темно, пока не сбылось; но кто из верующих не знает, что оно сбылось?
Примечания
- 1 — Ср. 21 И придут спасители на гору Сион, чтобы судить гору Исава, и будет царство Господа. Авд 1:21.
Источник: О граде Божием 18.31. Opera 2:271.