Езэкііля 1 глава

Кніга прарока Езэкііля
Пераклад Васіля Сёмухі → Перевод Десницкого

 
 

І было: на трыццатым годзе, на чацьвёртым месяцы, на пяты дзень месяца, калі я быў сярод перасяленцаў над ракой Хавар, разамкнуліся нябёсы — і я пабачыў уявы Божыя.
 
Это было в тридцатый год, на пятый день четвертого месяца, когда я был среди переселенцев у потока Кевар: открылись небеса и явились мне видения Божии.

У пяты дзень месяца (гэта быў пяты год палону цара Ёакіма),
 
На пятый год пленения царя Йояхина, в пятый день месяца,

было слова Гасподняе Езэкіілю, сыну Вузія, сьвятара, у зямлі Халдэйскай, над ракою Хавар; і была там на ім рука Гасподняя.
 
было слово Господне к священнику Иезекиилю, сыну Бузи, который был тогда в стране халдеев, у потока Кевар; и была на нем рука Господня.

І я бачыў: і вось буйны вецер ішоў з поўначы, вялікая хмара і палымяны агонь, і зьзяньне вакол яго,
 
Видел я, как с севера налетел могучий ветер с огромной тучей и сверкающими молниями, а вокруг него — сияние, а в середине его сверкало нечто вроде янтаря.

а зь сярэдзіны яго як бы сьвятло полымя зь сярэдзіны агню; і зь сярэдзіны яго відаць было як бы падабенства чатырох жывёлін, — і такі быў выгляд у іх: аблічча ў іх было, як у чалавека;
 
Были посреди него четверо живых существ, на вид подобных людям.

і ў кожнага чатыры твары, і ў кожнага зь іх чатыры крылы;
 
Но было у них по четыре лица и по четыре крыла;

а ногі ў іх простыя, і ступакі ног іхніх як ступак нагі ў цяляці, і зьзялі, як бліскучая медзь (і крылы ў іх лёгкія).
 
ноги у них прямые, и на них словно бычьи копыта, сверкающие, как блестящая бронза;

І рукі чалавечыя былі пад крыламі ў іх, па чатырох баках іх;
 
а по четырем сторонам были у них под крыльями человеческие руки.

і твары ў іх і крылы ў іх — ва ўсіх чатырох; крылы ў іх прылягалі адно да аднаго; у час шэсьця свайго яны не азіраліся, а ішлі кожны перад сабою.
 
Их крылья соприкасались друг с другом, и во время шествия они не оборачивались, а шли, куда смотрели их лица.

Падабенства абліччаў іхніх — аблічча чалавека і аблічча ільва з правага боку ва ўсіх чатырох; а зь левага боку — аблічча цяляці ва ўсіх чатырох і аблічча арла ва ўсіх чатырох.
 
С правой стороны у всех четырех лицо человеческое и лицо львиное, а с левой стороны у всех четырех — лицо бычье и, у всех четырех, лицо орлиное —

І абліччы іх і крылы іх зьверху былі разьдзеленыя, але ў кожнага два крылы прылягалі адно да аднаго, а два пакрывалі целы іхнія.
 
такие у них лица. А крылья воздеты вверх, так что два крыла касались других животных по обеим сторонам, а два крыла покрывали тело.

І ішлі яны, кожнае ў свой бок перад сабою; куды дух хацеў ісьці, туды і ішлі; падчас шэсьця свайго не азіраліся.
 
Каждое шло туда, куда смотрело лицо — куда хотел Дух, туда и шли, и во время шествия не оборачивались.

І выгляд у гэтых жывёлін быў як выгляд распаленага вугольля, як выгляд лампадаў; агонь хадзіў паміж жывёламі, і зьзяньне ад агню і маланка выходзілі з агню.
 
Эти существа были подобны раскаленным углям и горящим факелам; между существами пробегало пламя, от него исходило сияние, и молнии били из огня.

І жывёліны шпарка рухаліся туды-сюды, як бліскае маланка.
 
И сами эти существа с быстротой молнии перемещались туда и сюда.

І я глядзеў на жывёлін, — і вось, на зямлі каля гэтых жывёлін па адным коле перад чатырма іхнімі тварамі.
 
Я смотрел на этих существ, и увидел четыре колеса на земле, по одному перед каждым из них.

Выгляд колаў і будова іхняя — як выгляд тапаза, і падабенства ва ўсіх чатырох — адно; і з выгляду іх і з будовы іх здавалася, быццам кола было ў коле.
 
На вид и по своему составу они словно из кристалла, на вид и по составу они одинаковы, причем внутри каждого колеса находилось другое колесо.

Калі яны ішлі, ішлі на чатыры свае бакі; падчас шэсьця не азіраліся.
 
Они двигались в любую из четырех сторон, и при движении не поворачивали.

А абады на іх — высокія і страшныя былі яны; абады на ўсіх чатырох вакол былі поўныя вачэй.
 
Высоки и ужасны их ободья, и ободья их усеяны глазами — все четыре.

І калі ішлі жывёлы, ішлі і колы поруч іх; а калі жывёлы падымаліся ад зямлі, тады падымаліся і колы.
 
Когда приходили в движение те существа, то двигались и колеса, а когда существа отрывались от земли, отрывались и колеса.

Куды дух хацеў ісьці, туды ішлі і яны; куды б ні пайшоў дух, і колы падымаліся нароўні зь імі, бо дух жывёлін быў у колах.
 
Куда двигался Дух, туда и они, и куда бы ни направился Дух, подле него поднимались и колеса, ибо в них был дух тех существ.

Калі ішлі тыя, ішлі і яны; і калі тыя стаялі, стаялі і яны; і калі тыя падымаліся ад зямлі, тады нароўні зь імі падымаліся і колы, бо дух жывёлін быў у колах.
 
Когда двигались одни, то двигались и другие, а когда останавливались одни, то останавливались и другие, и когда существа поднимались, то поднимались подле них и колеса, ибо дух существ был в колесах.

Над галовамі ў жывёлін было падабенства скляпеньня, як выгляд дзівоснага крышталю, расхінутага зьверху над галовамі ў іх.
 
А то, что было поверх существ, походило на свод из сияющего льда, раскинутый прямо у них над головами.

А пад скляпеньнем прасьціраліся крылы іхнія проста адно да аднаго, і ў кожнага было два крылы, якія пакрывалі іх, у кожнага два крылы пакрывалі целы іхнія.
 
Прямо под сводом сходились их крылья, так, что одно касалось другого, а другие два крыла покрывали у каждого его тело.

І калі яны ішлі, я чуў шум крылаў іх, як бы шум многіх водаў, як бы голас Усемагутнага, моцны шум, як бы шум у вайсковым стане; калі яны спыняліся, — апускалі крылы свае.
 
И слышен был мне шум от их крыльев, как рокот водопада, как гром Всесильного, грохот бури и крик войска — когда они двигались. А когда останавливались, то опускали крылья.

І голас быў са скляпеньня, якое над галовамі ў іх; калі яны спыняліся, тады апускалі свае крылы.
 
И звучал голос со свода, что был у них над головами, когда они останавливались и опускали крылья.

А над скляпеньнем, якое над галовамі ў іх, было падабенства трона з выгляду як бы з каменя сапфіра; а над падабенствам прастола як бы падабенства чалавека зьверху на ім.
 
Над сводом, что был у них над головами, было нечто, на вид подобное престолу из сапфира, а на престоле восседал Некто, подобный на вид человеку.

І бачыў я як бы палаючы метал, як бы выгляд агню ўсярэдзіне яго вакол; ад выгляду сьцёгнаў яго і вышэй і ад выгляду сьцёгнаў яго і ніжэй я бачыў як бы нейкі агонь, і зьзяньне было вакол яго.
 
Я увидел, что оттуда, где у Него был бы пояс, и выше, Он словно из расплавленного янтаря, и весь окружен огнем, а ниже Он был словно из огня, и окружен сиянием.

У якім выглядзе бывае вясёлка на аблоках падчас дажджу, такі выгляд мела гэтае зьзяньне вакол.
 
Это сияние вокруг Него походило на радугу, какая бывает в облаках в дождливый день.

Примечания:

 
Пераклад Васіля Сёмухі
15 У друкаванай версіі «лапамі», аднак хутчэй за ўсё павінна быць — «тварамі». Габрэйскае слова פָּנָֽיו׃ (H6440) звычайна перакладаецца як «твар» ці «перад».
 
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.