Захарыі 1 глава

Кніга прарока Захарыі
Пераклад Васіля Сёмухі → Елизаветинская на русском

У восьмым месяцы, у другі год Дарыя, было слова Гасподняе Захарыю, сыну Варахіінаваму, сыну Адаваму, прароку:

Во осмый месяц, втораго лета, при дарии, бысть слово Господне ко захарии варахиину, сыну аддову, пророку, глаголя:

угневаўся Гасподзь на бацькоў вашых вялікім гневам,

прогневася Господь на отцы вашя гневом велиим,

і ты скажы ім: так кажа Гасподзь Саваоф: павярнецеся да Мяне, кажа Гасподзь Саваоф, і Я павярнуся да вас, кажа Гасподзь Саваоф.

и речеши к ним: сице глаголет Господь вседержитель: обратитеся ко мне, глаголет Господь сил, и обращуся к вам, глаголет Господь сил.

Ня будзьце такія, як бацькі вашыя, да якіх заклікалі ранейшыя прарокі, кажучы: так кажа Гасподзь Саваоф: адвярнецеся ад ліхіх шляхоў вашых і ад ліхіх дзеяў вашых; але яны ня слухаліся і не ўважалі Мне, кажа Гасподзь.

И не будите, якоже отцы ваши, ихже обличаху пророцы прежнии, глаголюще: сице глаголет Господь вседержитель: отвратитеся от путий ваших лукавых и от начинаний ваших злых: и не послушаша и не вняша послушати мене, глаголет Господь (вседержитель).

Бацькі вашыя — дзе яны? ды і прарокі, ці будуць яны вечна жыць?

Отцы ваши где суть и пророцы? еда во век поживут?

Але словы Мае і вызначэньні Мае, якія наказваў Я рабам Маім прарокам, хіба ж не спасьціглі бацькоў вашых? і яны зьвярталіся і казалі: як вызначыў Гасподзь Саваоф зрабіць з намі паводле нашых шляхоў і паводле нашых дзеяў, так і ўчыніў з намі.

Обаче словеса моя и законы моя приемлете, елика аз заповедаю в дусе моем рабом моим пророком, иже постигнуша отцев ваших. И отвещаша и реша: якоже устави Господь вседержитель сотворити нам по путем нашым и по начинанием нашым, тако сотвори нам.

У дваццаць чацьвёрты дзень адзінаццатага месяца, — гэта месяц Шэват, — у другі год Дарыя, было слова Гасподняе Захарыю, сыну Варахіінаваму, сыну Адаваму, прароку:

В двадесять четвертый первагонадесять месяца, сей есть месяц сават, во второе лето, при дарии, бысть слово Господне ко захарии варахиину, сыну аддову, пророку, глаголя:

уначы бачыў я ўяву: вось, муж на рыжым кані стаіць паміж міртамі, якія ў паглыбленьні, а за імі коні рыжыя, пярэстыя і белыя,

видех нощию, и се, муж всед на коня рыжа, и сей стояше между горами осеняющими, и за ним кони рыжы и сери, и пестри и бели,

і сказаў я: хто яны, спадару мой? І сказаў мне анёл, які гаварыў са мною: я пакажу табе, хто яны.

и рех: что сии, господи? И рече ко мне ангел глаголяй во мне: аз покажу ти, что суть сия.

І адказваў муж, які стаяў паміж міртамі, і сказаў: гэта тыя, якіх Гасподзь паслаў абысьці зямлю.

И отвеща муж стояй между горами и рече ко мне: сии суть, ихже посла Господь оыти землю.

І яны адказвалі анёлу Гасподняму, які стаяў паміж міртамі, і сказалі: абышлі мы зямлю, і вось, уся зямля населеная і спакойная.

И отвещаша ангелу Господню стоящему между горами и реша: обыдохом всю землю, и се, вся земля населена есть и молчит.

І адказваў анёл Гасподні і сказаў: Госпадзе Ўсеўладца! Дакуль Ты не ўмілажалішся зь Ерусаліма і з гарадоў Юды, на якія Ты гневаешся вось ужо семдзесят гадоў?

И отвеща ангел Господень и рече: Господи вседержителю, доколе не имаши помиловати Иерусалима и грады иудовы, яже презрел еси, сие седмьдесятое лето?

Тады ў адказ анёлу, які гаварыў са мною, мовіў Гасподзь словы добрыя, словы суцешлівыя.

И отвеща Господь вседержитель ангелу глаголющему во мне глаголы добры и словеса утешна.

І сказаў Мне анёл, які гаварыў са мною: абвясьці і скажы: так кажа Гасподзь Саваоф: парупіўся Я за Ерусалім і за Сіён рупнасьцю вялікай:

И рече ко мне ангел глаголяй во мне: возопий глаголя: сице глаголет Господь вседержитель: ревновах по Иерусалиму и сиону рвением великим,

І вялікім абурэньнем абураюся з народаў, якія жывуць у спакоі; бо калі Я мала ўгневаўся, яны павялічылі ліха.

и гневом велиим аз гневаюся на языки нападающыя: зане аз убо прогневахся мало, они же налегоша во злая.

таму так кажа Гасподзь: Я зьвяртаюся да Ерусаліма зь мілажалем; у ім пабудуецца дом Мой, кажа Гасподзь Саваоф, і землямерная вяроўка працягнецца па Ерусаліме.

Сего ради сице глаголет Господь: обращуся ко Иерусалиму щедротами, и храм мой созиждется в нем, глаголет Господь вседержитель, и мера протягнется во Иерусалиме еще.

Яшчэ абвясьці і скажы: так кажа Гасподзь Саваоф: зноў перапаўняюцца гарады Мае дабром, і суцешыць Гасподзь Сіён і зноў выбера Ерусалім.

И рече ко мне ангел глаголяй во мне: еще возопий глаголя: сице глаголет Господь вседержитель: еще прелиятися имут гради благими, и помилует Господь еще сиона и изберет еще Иерусалима.

І ўзьвёў я вочы мае і ўгледзеў: вось чатыры рагі.

И возведох очи мои и видех, и се, четыри рози,

І сказаў я анёлу, які гаварыў са мною: што гэта? І ён адказаў мне: гэта рогі, якія раскідалі Юду, Ізраіля і Ерусалім.

и рех ко ангелу глаголющему во мне: что суть сия, господи? И рече ко мне: сии рози расточившии иуду и израиля и Иерусалима.

Потым паказаў мне Гасподзь чатырох працаўнікоў.

И показа ми Господь четыри древоделя.

І сказаў я: што яны ідуць рабіць? Ён сказаў мне так: гэтыя рогі раскідалі Юду, так што ніхто ня можа падняць галавы сваёй: а гэтыя прыйшлі напалохаць іх, зьбіць рогі народаў, якія паднялі рог свой супроць зямлі Юды, каб расьсеяць яе.

И рех: что сии грядут сотворити, (господи)? И рече: сии рози расточившии иуду, и израиля сокрушиша, и никтоже от них воздвиже главы: и изыдоша сии поострити я в руках своих четыри рози, языцы возносящии рог на землю Господню, еже расточити ю.

« 2 глава 2 глава »