1 Пятра 1 глава

Першае пасланьне Пятра
Пераклад Васіля Сёмухі → Елизаветинская на русском

Пётр, апостал Ісуса Хрыста, прышэльцам, расьсеяным у Поньце, Галятыі, Кападокіі, Асіі і Віфініі, выбраным

Петр, апостол Иисус Христов, избранным пришельцем разсеяния понта, галатии, каппадокии, асии и вифинии,

паводле веданьня Бога Айца, пры асьвячэньні ад Духа, на паслушэнства і акрапленьне Крывёю Ісуса Хрыста: мілата вам і мір хай памножацца!

по прозрению Бога Отца, во святыни Духа, в послушание и кропление крове Иисус Христовы: благодать вам и мир да умножится.

Дабраславёны Бог і Айцец Госпада нашага Ісуса Хрыста, што зь вялікай Сваёй міласьці адрадзіў нас праз уваскрэсеньне Ісуса Хрыста зь мёртвых да жывое надзеі,

Благословен Бог и Отец Господа нашего Иисуса Христа, иже по мнозей своей милости порождей нас во упование живо воскресением Иисус Христовым от мертвых,

да спадчыны нятленнай, чыстай, неўвядальнай, захаванай на нябёсах вам,

в наследие нетленно и нескверно и неувядаемо, соблюдено на небесех вас ради,

сілаю Божаю празь веру ахаваным на ратаваньне, якое гатова адкрыцца ў апошні час.

иже силою Божиею соблюдаеми есте чрез веру, во спасение готовое явитися во время последнее.

З гэтага радуйцеся, пасмуткаваўшы цяпер крыху, калі трэба, ад розных спакусаў,

О немже радуйтеся, мало ныне, аще лепо есть, прискорбни бывше в различных напастех:

каб выпрабаваная вера вашая сталася каштоўнейшаю за пагібельнае, хоць і вагнём прабаванае золата, на пахвалу і гонар і славу пры зьяўленьні Ісуса Хрыста,

да искушение вашея веры многочестнейше злата гибнуща, огнем же искушена, обрящется в похвалу и честь и славу, во откровении Иисус Христове,

Якога, ня бачыўшы, любіце, і Якога, дагэтуль ня бачачы, але веруючы ў Яго, прымаеце з радасьцю нявымоўнаю і слаўнаю,

егоже не видевше любите, и на негоже ныне не зряще, верующе же, радуетеся радостию неизглаголанною и прославленною,

дасягаючы нарэшце вераю вашаю выратаваньня душ;

приемлюще кончину вере вашей, спасение душам:

якраз гэтага выратаваньня датычыліся вышукі і дасьледаваньні прарокаў, якія прадказвалі вызначаную вам мілату,

о немже спасении взыскаша и испыташа пророцы, иже о вашей благодати прорекоша,

дасьледуючы, на каторы і на які час паказваў існы ў іх Дух Хрыста, калі Ён прадвяшчаў Хрыстовыя цярпеньні і славу, якая прыйдзе пасьля іх;

испытающе, в каково или в кое время являше в них Дух Христов, прежде свидетельствуя о Христовых страстех, и о славах, яже по сих:

ім адкрыта было, што ня ім самім, а нам служыла тое, што цяпер абвешчана вам празь зьвеставальнікаў Духам Сьвятым, пасланым зь нябёсаў, у што хочуць пранікнуць анёлы.

имже открыся, яко не им самем, но нам служаху сия, яже ныне возвестишася вам благовествовавшими вам Духом святым посланным с небесе, в няже желают ангели приникнути.

Таму, (любасныя), аперазаўшы сьцёгны розуму вашага, чуваючы, майце поўную надзею на падаваную вам мілату ў зьяўленьні Ісуса Хрыста.

Темже, возлюбленнии, препоясавше чресла помышления вашего, трезвящеся, совершенне уповайте на приносимую вам благодать откровением Иисус Христовым.

Як паслухмяныя дзеці, ня кіруйцеся ранейшымі пажаданьнямі, якія былі ў няведаньні вашым,

Яко чада послушания, не преобразующеся первыми неведения вашего похотении,

а на прыклад Сьвятога, Які паклікаў вас, і самі будзьце сьвятыя ва ўсіх учынках;

но по звавшему вы святому, и сами святи во всем житии будите.

бо напісана: «будзьце сьвятыя, бо Я сьвяты».

Зане писано есть: святи будите, яко аз свят есмь.

І калі вы называеце Айцом Таго, Які бяз увагі на асобы судзіць кожнага паводле дзеяў, дык са страхам праводзьце час вандраваньня вашага,

И аще Отца называете нелицемерно судяща комуждо по делу, со страхом жития вашего время жительствуйте,

ведаючы, што ня прахлым срэбрам ці золатам выкуплены вы з марнага жыцьця, перададзенага вам ад бацькоў,

ведяще, яко не истленным сребром или златом избавистеся от суетнаго вашего жития отцы преданнаго,

а каштоўнай Крывёю Хрыста, як беспахібнага і чыстага Ягняці,

но честною кровию яко агнца непорочна и пречиста Христа,

Які наканаваны быў яшчэ да стварэньня сьвету, але зьявіўся ў апошні час вам,

предуведена убо прежде сложения мира, явльшася же в последняя лета вас ради,

якія ўверавалі празь Яго ў Бога, Які ўваскрэсіў Яго зь мёртвых і даў Яму славу, каб вы мелі веру і надзею на Бога.

иже его ради веруете в Бога воздвигшаго его из мертвых и славу ему давша, яко да вера ваша и упование будет на Бога.

Паслушэнствам ісьціне праз Духа ачысьціўшы душы вашыя да некрывадушнага браталюбства, няспынна любеце адно аднаго ад чыстага сэрца,

Душы вашя очистивше в послушании истины Духом, в братолюбие нелицемерно, от чиста сердца друг друга любите прилежно,

як адроджаныя ня з тленнага насеньня, а ад нятленнага, ад слова Божага, жывога і нязбытнага давеку.

порождени не от семене истленна, но неистленна, словом живаго Бога и пребывающа во веки.

Бо ўсякая плоць — быццам трава, і ўсякая слава людзкая — быццам квет на траве, засохла трава — квет ейны апаў;

Зане всяка плоть яко трава, и всяка слава человеча яко цвет травный: изсше трава, и цвет ея отпаде:

а слова Гасподняе вечна жыве. А гэта ёсьць тое слова, якое вам абвешчана.

глагол же Господнь пребывает во веки. Се же есть глагол благовествованный в вас.

« 5 глава 2 глава »