Да Філімона 1 глава

Пасланьне да Філімона
Пераклад Васіля Сёмухі → Елизаветинская на русском

Павал, вязень Ісуса Хрыста, і Цімафей брат, Філімону любаснаму і супрацоўніку нашаму,

павел юзник Иисус Христов, и тимофей брат, филимону возлюбленному и споспешнику нашему,

і Апфіі, (сястры) любаснай, і Архіпу, спадзьвіжніку нашаму, і дамовай тваёй царкве:

и апфии сестре возлюбленнеи, и архиппу совоинственнику нашему, и домашней твоей Церкви:

мілата вам і мір ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.

благодать вам и мир от Бога Отца нашего, и Господа Иисуса Христа.

Дзякую Богу майму, заўсёды спамінаючы цябе ў малітвах маіх,

Благодарю Бога моего, всегда память о тебе творя в молитвах моих,

чуючы пра тваю любоў і веру, якую маеш да Госпада Ісуса і да ўсіх сьвятых,

слышав любовь твою и веру, юже имаши ко Господу Иисусу и ко всем святым.

каб дзеяньне веры тваёй было чыннае ў спазнаньні ўсякага ў вас дабра ў Хрысьце Ісусе.

яко да общение твоея веры действенно будет в разуме всякаго блага, еже в вас, о Христе Иисусе.

Бо мы маем вялікую радасьць і ўцеху ў любові тваёй, бо табою, браце, супакоены сэрцы сьвятых.

Радость бо имам многу и утешение о любви твоей, яко утробы святых почиша тобою, брате.

Таму, маючы вялікую ў Хрысьце адвагу загадваць табе, што трэба,

Сего ради многое дерзновение имея во Христе повелевати тебе, еже потребно есть,

зь любові лепей прашу, ня хто які там, а я, Павал — старац, а цяпер вязень Ісуса Хрыста;

любве же ради паче молю, таков сый якоже павел старец, ныне же и узник Иисуса Христа:

прашу цябе за сына майго Анісіма, якога нарадзіў я ў кайданах маіх:

молю тя о моем чаде, егоже родих во узах моих онисима,

ён быў калісьці нягодны табе, а цяпер годны табе і мне: я вяртаю яго;

иногда тебе непотребнаго, ныне же тебе и мне благопотребна, егоже возпослах тебе,

а ты прымі яго, як маё сэрца.

ты же его, сиречь мою утробу, приими.

Я хацеў пры сабе яго ўтрымаць, каб ён замест цябе паслужыў мне ў кайданах за зьвеставаньне;

Егоже аз хотех у себе держати, да вместо тебе послужит ми во узах благовествования:

але без тваёй згоды нічога не хацеў зрабіць, каб добрая справа твая была ня мусовая, а з добрае волі.

без твоея же воли ничтоже восхотех сотворити, да не аки по нужди благое твое будет, но по воли.

Бо, можа быць, ён на тое часова адлучыўся, каб ты прыняў яго назаўсёды,

Негли бо ради сего разлучися на час, да вечна того приимеши,

ужо ня як раба, а вышэйшага за раба, брата любаснага, асабліва мне, а тым болей табе, і па плоці і ў Госпадзе.

не ктому аки раба, но выше раба, брата возлюбленна, паче же мне, кольми же паче тебе, и по плоти и о Господе.

І вось, калі маеш за супольніка мяне, дык прымі яго, як мяне.

Аще убо имаши мене общника, приими сего якоже мене.

Калі ж ён чым пакрыўдзіў цябе, альбо вінаваты табе, лічы гэта на мне.

Аще же в чесом обиде тебе, или должен есть, мне сие вмени.

Я, Павал, напісаў маёю рукою: «я заплачу»; не кажу табе пра тое, што ты і самім сабою мне вінаваты.

Аз павел написах рукою моею: аз воздам: да не реку тебе, яко и сам себе ми еси должен.

Так, браце, дай мне скарыстацца табою ў Госпадзе; супакой маё сэрца ў Госпадзе.

Ей, брате, аз да получу еже прошу у тебе о Господе: упокой мою утробу о Господе.

Спадзяючыся на слухмянасьць тваю, а напісаў табе, ведаючы, што ты зробіш і болей, чым прашу.

Надеявся на послушание твое написах тебе, ведый, яко и паче, еже глаголю, сотвориши.

А разам падрыхтуй мне і памяшканьне; бо, спадзяюся, што па малітвах вашых я буду дараваны вам.

Купно же и уготови ми обитель: уповаю бо, яко молитвами вашими дарован буду вам.

Вітае цябе Эпафрас, вязень разам са мною дзеля Ісуса Хрыста,

Целует тя епафрас, спленник мой о Христе Иисусе,

Марк, Арыстарх, Дымас, Лукаш, супрацоўнікі мае.

марко, аристарх, димас, лука, споспешницы мои.

Мілата Госпада нашага Ісуса Хрыста з духам вашым. Амін.

Благодать Господа нашего Иисуса Христа со духом вашим. Аминь.

« 3 глава 1 глава »