Данііла 1 глава

Кніга прарока Данііла
Пераклад Васіля Сёмухі → Елизаветинская Библия

На трэцім годзе цараваньня Ёакіма, цара Юдэйскага, прыйшоў Навухаданосар, цар Вавілонскі, да Ерусаліма і атачыў яго аблогаю.

Въ лѣ́то тре́тїе ца́рства ї҆ѡакі́ма царѧ̀ ї҆ѹ́дина, прїи́де навѹходоно́соръ ца́рь вавѷлѡ́нскъ на ї҆ер҇ли́мъ и҆ воева́ше на́нь.

І аддаў Гасподзь у рукі ягоныя Ёакіма, цара Юдэйскага, і частку посудаў Божага дома, і ён адправіў іх у зямлю Сэнаар, у дом свайго бога, і ўнёс гэты посуд у скарбніцу бога свайго.

И҆ дадѐ гд҇ь въ рѹ́цѣ є҆гѡ̀ ї҆ѡакі́ма царѧ̀ ї҆ѹ́дина и҆ ѿ ча́сти сосѹ́дѡвъ хра́ма бж҃їѧ. И҆ принесѐ ѧ҆̀ въ зе́млю сеннаа́ръ въ до́мъ бо́га своегѡ̀ и҆ сосѹ́ды внесѐ въ до́мъ сокро́вищный бо́га своегѡ̀.

І сказаў цар Асфэназу, начальніку сваіх еўнухаў, каб ён з сыноў Ізраілевых, з роду царскага і княскага, прывёў

И҆ речѐ ца́рь ко а҆сфане́зѹ, старѣ́йшинѣ є҆ѵнѹ́хѡвъ свои́хъ, ввестѝ ѿ сынѡ́въ плѣ́на ї҆и҃лева и҆ ѿ пле́мене ца́рска и҆ ѿ кнѧзе́й

хлопчыкаў, у якіх няма ніякай цялеснай хібы, прыгожых сабою і цямных да ўсякай мудрасьці, і здатных да навук і кемлівых і здольных служыць у царскіх харомах, і каб навучыў іх кнігам і мове Халдэйскай.

ю҆́ношы, на ни́хже нѣ́сть поро́ка, и҆ дѡбры̀ зра́комъ и҆ смы́слєны во всѧ́цѣй премѹ́дрости, и҆ вѣ́дѹщыѧ ѹ҆мѣ́нїе и҆ размышлѧ́ющыѧ ра́зѹмъ, и҆ и҆̀мже є҆́сть крѣ́пость въ ни́хъ, є҆́же предстоѧ́ти въ домѹ̀ пред̾ царе́мъ и҆ наѹчи́ти ѧ҆̀ кни́гамъ и҆ ѧ҆зы́кѹ халде́йскѹ.

І прызначыў ім цар штодзённую ежу з царскага стала і віно, якое сам піў, і загадаў выхоўваць іх тры гады, па сканчэньні якіх яны меліся стаць перад царом.

И҆ повелѣ̀ и҆̀мъ (даѧ́ти) ца́рь по всѧ҄ дни҄ ѿ трапе́зы царе́вы и҆ ѿ вїна̀ питїѧ̀ своегѡ̀ и҆ корми́ти и҆̀хъ лѣ҄та трѝ, и҆ пото́мъ ста́ти пред̾ царе́мъ.

Сярод іх былі і зь Юдавых сыноў Данііл, Ананія, Місаіл і Азарыя.

И҆ бы́сть въ ни́хъ ѿ сынѡ́въ ї҆ѹ́диныхъ данїи́лъ и҆ а҆на́нїа, и҆ а҆за́рїа и҆ мїсаи́лъ.

І пераназваў іх начальнік еўнухаў — Данііла Валтасарам, Ананію Сэдрахам, Місаіла Місахам і Азарыю Аўдэнагам.

И҆ возложѝ и҆̀мъ и҆мена̀ старѣ́йшина є҆ѵнѹ́хѡвъ: данїи́лѹ валтаса́ръ, и҆ а҆на́нїи седра́хъ, и҆ мїсаи́лѹ мїса́хъ, а҆за́рїи же а҆вденагѡ̀.

Данііл паклаў сабе на сэрца не апаганьвацца прысмакамі з царскага стала і віном, якое п’е цар, і таму прасіў у начальніка еўнухаў, каб не апаганьвацца яму.

И҆ положѝ данїи́лъ на се́рдцы свое́мъ, є҆́же не ѡ҆скверни́тисѧ ѿ трапе́зы царе́вы и҆ ѿ вїна̀ питїѧ̀ є҆гѡ̀, и҆ молѝ старѣ́йшинѹ є҆ѵнѹ́хѡвъ, ѩ҆́кѡ да не ѡ҆скверни́тсѧ.

Бог даў Даніілу ласку і добрую прыхільнасьць начальніка еўнухаў;

И҆ вдадѐ бг҃ъ данїи́ла въ ми́лость и҆ въ щедрѡ́ты пред̾ старѣ́йшиною є҆ѵнѹ́хѡвъ.

і начальнік еўнухаў сказаў Даніілу: «баюся я гаспадара майго, цара, які сам вызначыў вам ежу і пітво: калі ён убачыць вашыя твары худзейшымі, чым у хлопчыкаў, вашых равесьнікаў, дык вы зробіце галаву маю вінаватаю перад царом».

И҆ речѐ старѣ́йшина є҆ѵнѹ́хѡвъ данїи́лѹ: бою́сѧ а҆́зъ господи́на моегѡ̀ царѧ̀, заповѣ́давшагѡ ѡ҆ пи́щи ва́шей и҆ питїѝ ва́шемъ, да не когда̀ ѹ҆ви́дитъ лица̀ ва҄ша ѹ҆ны҄ла па́че ѻ҆трокѡ́въ све́рстникѡвъ ва́шихъ, и҆ ѡ҆сѹ́дите главѹ̀ мою̀ царю̀.

Тады сказаў Данііл Амэлсару, якога начальнік еўнухаў прыставіў да Данііла, Ананіі, Місаіла і Азарыя:

И҆ речѐ данїи́лъ ко а҆мелса́рѹ, є҆го́же приста́ви старѣ́йшина є҆ѵнѹ́хѡвъ къ данїи́лѹ и҆ а҆на́нїи, и҆ а҆за́рїи и҆ мїсаи́лѹ:

«зрабі выпрабаваньне рабам тваім: дзесяць дзён няхай даюць нам на ежу гародніну, а піць — ваду;

и҆скѹсѝ ѻ҆́троки твоѧ҄ до десѧтѝ дні́й, и҆ да дадѧ́тъ на́мъ ѿ сѣ́менъ земны́хъ, да ѩ҆ди́мъ, и҆ во́дѹ да пїе́мъ:

і потым няхай явяцца перад табою нашыя твары і твары тых хлопчыкаў, якія кормяцца царскаю ежаю, і потым рабі з тваімі рабамі, як убачыш».

и҆ да ѩ҆вѧ́тсѧ пред̾ тобо́ю ли́ца на҄ша и҆ ли́ца ѻ҆трокѡ́въ ѩ҆дѹ́щихъ ѿ трапе́зы царе́вы, и҆ ѩ҆́коже ѹ҆́зриши, сотворѝ со ѻ҆́трѡки твои́ми.

Той паслухаўся іх у гэтым і выпрабоўваў іх дзесяць дзён.

И҆ послѹ́ша и҆̀хъ и҆ и҆скѹсѝ ѧ҆̀ до десѧтѝ дні́й.

А як прайшло дзесяць дзён, твары іх былі прыгажэйшыя, і зь цела яны былі здаравейшыя за ўсіх тых хлопчыкаў, якія карміліся царскімі прысмакамі.

По сконча́нїи же десѧти́хъ дні́й, ѩ҆ви́шасѧ ли́ца и҆́хъ бла҄га и҆ крѣ҄пка пло́тїю па́че ѻ҆трокѡ́въ ѩ҆дѹ́щихъ ѿ трапе́зы царе́вы.

Тады Амэлсар забіраў іхнюю ежу і віно на пітво, а даваў ім гародніну.

И҆ бы́сть а҆мелса́ръ ѿе́млѧ ѩ҆́ди и҆́хъ и҆ вїно̀ питїѧ̀ и҆́хъ и҆ даѧ́ше и҆̀мъ сѣ́мена.

І даў Бог чатыром гэтым падлеткам веданьне і разуменьне ўсякай кнігі і мудрасьці, а Даніілу яшчэ даў разумець і ўсякія ўявы і сны.

И҆ четы́ремъ ѻ҆трокѡ́мъ си҄мъ и҆̀мъ дадѐ и҆̀мъ бг҃ъ смы́слъ и҆ мѹ́дрость во всѧ́цѣй кни́жнѣй премѹ́дрости: данїи́лъ же разѹ́менъ бы́сть во всѧ́цѣмъ видѣ́нїи и҆ со́нїихъ.

Як мінуліся тыя дні, калі цар загадаў прывесьці іх, начальнік еўнухаў прывёў іх да Навухаданосара.

И҆ по сконча́нїи тѣ́хъ дні́й, въ нѧ́же речѐ ца́рь привестѝ ѧ҆̀, введѐ ѧ҆̀ старѣ́йшина є҆ѵнѹ́хѡвъ пред̾ навѹходоно́сора.

І цар гаварыў зь імі, і з усіх хлопчыкаў не знайшлося падобных на Данііла, Ананію, Місаіла і Азарыю, і пачалі яны служыць перад царом.

И҆ бесѣ́дова съ ни́ми ца́рь, и҆ не ѡ҆брѣто́шасѧ ѿ всѣ́хъ и҆́хъ подо́бни данїи́лѹ и҆ а҆на́нїи, и҆ а҆за́рїи и҆ мїсаи́лѹ: и҆ ста́ша пред̾ царе́мъ.

І ў кожнай справе мудрага ўразуменьня, пра што ні пытаўся ў іх цар, ён знаходзіў іх у дзесяць разоў вышэй за ўсіх чарадзеяў і заклінальнікаў, якія былі ва ўсім яго царстве.

И҆ во всѧ́цѣмъ глаго́лѣ премѹ́дрости и҆ ѹ҆мѣ́нїѧ, ѡ҆ ни́хже вопроша́ше ѿ ни́хъ ца́рь, ѡ҆брѣ́те ѧ҆̀ десѧтери́цею па́че всѣ́хъ ѡ҆баѧ́телей и҆ волхвѡ́въ сѹ́щихъ во все́мъ ца́рствѣ є҆гѡ̀.

І быў там Данііл да першага года цара Кіра.

И҆ бы́сть данїи́лъ да́же до пе́рвагѡ лѣ́та кѵ́ра царѧ̀.

Примечания:

Пераклад Васіля Сёмухі

2 У друкаванай версіі «посуду» і «адправіў іх» але трэба ці «посудаў», ці «адправіў яго».

20 У друкаванай версіі «знаходзіў у іх», аднак правільна — «знаходзіў іх у».

« 48 глава 2 глава »