Лявіт 1 глава

Лявіт
Пераклад Васіля Сёмухі → Елизаветинская Библия

 
 

І паклікаў Гасподзь Майсея і сказаў яму са скініі сходу, кажучы:
 
И҆ воззва̀ гд҇ь мѡѷсе́а, и҆ речѐ є҆мѹ̀ и҆з̾ ски́нїи свидѣ́нїѧ, гл҃ѧ:

абвясьці сынам Ізраілевым і скажы ім: калі хто з вас хоча прынесьці ахвяру Госпаду, дык, калі з быдла, прыносьце ахвяру вашую з быдла буйнога і дробнага.
 
глаго́ли сынѡ́мъ ї҆и҃лєвымъ, и҆ рече́ши къ ни҄мъ: человѣ́къ ѿ ва́съ а҆́ще принесе́тъ да́ры гд҇ѹ, ѿ скотѡ́въ и҆ ѿ говѧ́дъ и҆ ѿ ѻ҆ве́цъ да принесе́те да́ры ва́шѧ:

Калі ахвяра яго — цэласпаленьне з буйнога быдла, няхай прынясе яе з мужчынскага полу, без пахібы; хай прывядзе яе да дзьвярэй скініі сходу, каб здабыць яму ўпадабаньне прад Госпадам;
 
а҆́ще всесожже́нїе да́ръ є҆гѡ̀, ѿ говѧ́дъ мѹ́жескъ по́лъ непоро́ченъ принесе́тъ, пред̾ двє́ри ски́нїи свидѣ́нїѧ да принесе́тъ є҆̀ прїѧ́тно пред̾ гд҇емъ,

і пакладзе руку сваю на галаву ахвяры цэласпаленьня — і набудзе ён упадабаньне, дзеля ачышчэньня грахоў ягоных;
 
и҆ да возложи́тъ рѹ́кѹ на главѹ̀ приноше́нїѧ, прїѧ́тно є҆мѹ̀, ѹ҆ми́лостивити ѡ҆ не́мъ:

і заколе цяля прад Госпадам; а сыны Ааронавыя, сьвятары, прынясуць кроў і пакропяць крывёю з усіх бакоў на ахвярнік, які каля ўваходу ў скінію сходу;
 
и҆ да зако́лютъ телца̀ пред̾ гд҇емъ: и҆ да принесѹ́тъ сы́нове а҆арѡ́нѡвы жерцы̀ кро́вь, и҆ да пролїю́тъ кро́вь на ѻ҆лта́рь ѡ҆́крестъ, и҆́же ѹ҆ две́рїй ски́нїи свидѣ́нїѧ,

і здыме скуру з ахвяры цэласпаленьня і разатне яе на часткі;
 
и҆ ѡ҆дра́вше всесожже́нїе, да раздробѧ́тъ є҆̀ на ѹ҆́ды,

а сыны Ааронавыя, сьвятары, пакладуць на ахвярнік агонь і на агні раскладуць дровы;
 
и҆ да возложа́тъ сы́нове а҆арѡ҄ни жерцы̀ ѻ҆́гнь на ѻ҆лта́рь, и҆ да вскладѹ́тъ дрова̀ на ѻ҆́гнь:

і раскладуць сыны Ааронавыя, сьвятары, часткі, галаву і тлушч на дровах, што на агні, на ахвярніку;
 
и҆ да вскладѹ́тъ сы́нове а҆арѡ҄ни жерцы̀ раздроблє́наѧ, и҆ главѹ̀, и҆ тѹ́къ на дрова̀ сѹ҄щаѧ на ѻ҆гнѝ ѩ҆̀же на ѻ҆лтарѝ,

а вантробы ахвяры і ногі яе вымые ён вадою, і спаліць сьвятар усё на ахвярніку: гэта цэласпаленьне, ахвяра, духмянасьць прыемная Госпаду.
 
ѹ҆тро́бѹ же и҆ но́ги да и҆змы́ютъ водо́ю: и҆ да возложи́тъ жре́цъ всѧ҄ на ѻ҆лта́рь: приноше́нїе є҆́сть же́ртва, вонѧ̀ благоѹха́нїѧ гд҇ѹ.

Калі ахвяра цэласпаленьня яго з дробнага быдла, з авечак, альбо з коз, няхай прынясе яе з мужчынскага полу, без пахібы,
 
А҆́ще же ѿ ѻ҆ве́цъ да́ръ сво́й гд҇ви (принесе́тъ) ѿ а҆́гнєцъ и҆ ѿ ко́злищъ во всесожже́нїе, мѹ́жескъ по́лъ непоро́ченъ да принесе́тъ и҆̀,

і заколе яе прад Госпадам з паўночнага боку ахвярніка; і сыны Ааронавыя, сьвятары, пакропяць крывёю яе на ахвярнік з усіх бакоў;
 
и҆ да возложи́тъ рѹ́кѹ на главѹ̀ є҆гѡ̀, и҆ да зако́лютъ є҆̀ въ странѣ̀ ѻ҆лтарѧ̀ къ сѣ́верѹ пред̾ гд҇емъ: и҆ да пролїю́тъ сы́нове а҆арѡ҄ни жерцы̀ кро́вь є҆гѡ̀ на ѻ҆лта́рь ѡ҆́крестъ:

і разатнуць яе на часткі, аддзеляць галаву яе і тлушч яе; і раскладзе іх сьвятар на дровах, што на агні, на ахвярніку,
 
и҆ да раздробѧ́тъ є҆го̀ на ѹ҆́ды, и҆ главѹ̀, и҆ тѹ́къ є҆гѡ̀, и҆ да вскладѹ́тъ ѧ҆̀ жерцы̀ на дрова̀ сѹ҄щаѧ на ѻ҆гнѝ ѩ҆̀же на ѻ҆лтарѝ,

а вантробы і ногі вымые вадою, і прынясе сьвятар усё і спаліць на ахвярніку; гэта цэласпаленьне, ахвяра, духмянасьць прыемная Госпаду.
 
и҆ ѹ҆тро́бѹ и҆ но́ги и҆змы́ютъ водо́ю: и҆ принесе́тъ жре́цъ всѧ҄, и҆ да возложи́тъ на ѻ҆лта́рь: приноше́нїе є҆́сть же́ртва, вонѧ̀ благоѹха́нїѧ гд҇ѹ.

А калі з птушак прыносіць Госпаду цэласпаленьне, няхай прынясе ахвяру сваю з галубак, альбо з маладых галубоў;
 
А҆́ще же ѿ пти́цъ приноше́нїе принесе́тъ да́ръ сво́й гд҇ѹ, и҆ принесе́тъ ѿ го́рлицъ и҆лѝ ѿ го́лѹбѡвъ да́ръ сво́й,

сьвятар прынясе яе да ахвярніка, і скруціць ёй галаву, і спаліць на ахвярніку, а кроў сцэдзіць да сьценкі ахвярніка;
 
и҆ да принесе́тъ и҆̀ жре́цъ ко ѻ҆лтарю̀, и҆ да ѿто́ргнетъ главѹ̀ є҆гѡ̀, и҆ да возложи́тъ жре́цъ на ѻ҆лта́рь и҆ и҆сцѣди́тъ кро́вь ѹ҆ стоѧ́ла ѻ҆лтарѧ̀:

вальляк яе зь пер’ем яе адыме і кіне яго каля ахвярніка на ўсходні бок, дзе попел:
 
и҆ да ѿлѹчи́тъ горта́нь съ пе́рїемъ, и҆ и҆зве́ргнетъ ю҆̀ ѿ ѻ҆лтарѧ̀ на восто́къ на мѣ́сто пе́пела:

і надломіць яе ў крылах яе, але не аддзяляючы іх, і спаліць яе сьвятар на ахвярніку, на дровах, што на агні: гэта цэласпаленьне, ахвяра, духмянасьць прыемная Госпаду.
 
и҆ да и҆зло́митъ є҆го̀ ѿ кри́лъ, и҆ да не раздѣли́тъ: и҆ да возложи́тъ є҆̀ жре́цъ на ѻ҆лта́рь на дрова̀, ѩ҆̀же на ѻ҆гнѝ: приноше́нїе є҆́сть же́ртва, вонѧ̀ благоѹха́нїѧ гд҇ѹ.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.