Лукаша 1 глава

Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Синодальный перевод (СВ)

 
 

Як ужо многія пачалі складаць аповесьці пра добра вядомыя сярод нас падзеі,
 
Как уже многие начали составлять повествования о совершенно известных между нами событиях,

як пераказалі нам тое ўсе, хто з самага пачатку быў сьведкамі і слугамі Слова, —
 
как передали нам то бывшие с самого начала очевидцами и служителями Слова,

дык надумаўся і я, рупліва дасьледаваўшы ўсё з пачатку, па парадку апісаць табе, глыбокашаноўны Феафіле,
 
то рассудилось и мне, по тщательном исследовании всего с начала, по порядку описать тебе, достопочтенный Феофил,

каб ты ўведаў цьвёрдую аснову таго вучэньня, у якім быў настаўлены.
 
чтобы ты узнал твердое основание того учения, в котором был наставлен.

У дні Ірада, цара Юдэйскага, быў сьвятар з Авіевай чаргі, імем Захар, і жонка ягоная з роду Ааронавага, імя ейнае Элізабэта.
 
Во дни Ирода, царя иудейского, был священник из Авиевой чреды по имени Захария; и жена его из рода Ааронова по имени Елисавета.

Абое яны былі праведныя перад Богам, жывучы паводле ўсіх запаведзяў і ўстанаўленьняў Гасподніх беспахібна.
 
Оба они были праведны пред Богом, поступая по всем заповедям и уставам Господним беспорочно.

У іх ня было дзяцей, бо Элізабэта была няплодная, і абое былі ўжо ў сталым веку.
 
У них не было детей, ибо Елисавета была неплодна, и оба были уже в летах преклонных.

Аднаго разу, калі ён у парадку сваёй чаргі служыў перад Богам,
 
Однажды, когда он в порядке своей чреды служил пред Богом,

па жэрабі, як заведзена было ў сьвятароў, прыпала яму ўвайсьці ў храм Гасподні кадзіць,
 
по жребию, как обыкновенно было у священников, досталось ему войти в храм Господень для каждения, —

а ўсё мноства людзей малілася звонку ў часе каджэньня, —
 
а всё множество народа молилось вне во время каждения, —

тады зьявіўся яму анёл Гасподні, стоячы па правы бок да ахвярніка кадзільнага,
 
тогда явился ему ангел Господень, стоя по правую сторону жертвенника кадильного.

і Захар, убачыўшы яго, сумеўся, і страх агарнуў яго.
 
Захария, увидев его, смутился, и страх напал на него.

Анёл жа сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Элізабэта народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян;
 
Ангел же сказал ему: «Не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречешь ему имя Иоанн.

і будзе табе радасьць і весялосьць, і многія нараджэньню ягонаму ўзрадуюцца;
 
И будет тебе радость и веселье, и многие о рождении его возрадуются,

бо ён вялікі будзе перад Госпадам; ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым прасякнецца яшчэ ад улоньня маці сваёй;
 
ибо он будет велик пред Господом; не будет пить вина и сикера и Духа Cвятого исполнится еще от чрева матери своей;

і многіх з-паміж сыноў Ізраілевых наверне да Госпада Бога іхняга;
 
и многих из сынов Израилевых обратит к Господу, Богу их;

і пройдзе перад імі ў духу і ў сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непакорлівым лад думак праведнікаў, каб зьявіць Госпаду народ падрыхтаваны.
 
и будет идти пред Ним в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов детям и непокорным — образ мыслей праведников, дабы представить Господу народ приготовленный».

І сказаў Захар анёлу: па чым я пазнаю гэта? бо я стары, і жонка мая ў сталым веку.
 
И сказал Захария ангелу: «По чему я узнаю это? Ибо я стар, и жена моя в летах преклонных».

Анёл сказаў яму ў адказ: я Гаўрыіл, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і паведаміць табе гэта;
 
Ангел сказал ему в ответ: «Я Гавриил, предстоящий пред Богом, и послан говорить с тобой и благовестить тебе это;

і вось ты будзеш маўчаць і ня зможаш гаварыць да таго дня, калі гэта збудзецца, за тое, што ты не паверыў словам маім, якія спраўдзяцца ў свой час.
 
и вот, ты будешь молчать и не будешь иметь возможности говорить до того дня, как это сбудется, за то что ты не поверил словам моим, которые сбудутся в свое время».

Тым часам люд чакаў Захара і зьдзіўляўся, што ён марудзіў у храме.
 
Между тем народ ожидал Захарию и дивился, что он медлит в храме.

А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў уяву ў храме; і ён рабіў ім знакі і заставаўся нямы.
 
Он же, выйдя, не мог говорить к ним; и они поняли, что он видел видение в храме; и он объяснялся с ними знаками и оставался нем.

А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.
 
А когда окончились дни службы его, возвратился в дом свой.

Пасьля гэтых дзён зачала Элізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала:
 
После этих дней зачала Елисавета, жена его, и таилась пять месяцев, и говорила:

так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.
 
«Так сотворил мне Господь во дни эти, в которые призрел на меня, чтобы снять с меня поношение между людьми».

А на шостым месяцы пасланы быў анёл Гаўрыіл ад Бога ў горад Галілейскі, які называўся Назарэт,
 
В шестой же месяц послан был ангел Гавриил от Бога в город галилейский, называемый Назарет,

да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.
 
к деве, обрученной мужу по имени Иосиф, из дома Давидова; имя же деве Мария.

Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.
 
Ангел, войдя к ней, сказал: «Радуйся, благодатная! Господь с тобой; благословенна ты между женами».

А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.
 
Она же, увидев его, смутилась от слов его и размышляла, что бы это было за приветствие.

І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;
 
И сказал ей ангел: «Не бойся, Мария, ибо ты обрела благодать у Бога;

і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;
 
и вот, зачнешь во чреве, и родишь Сына, и наречешь Ему имя Иисус.

Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;
 
Он будет велик и наречется Сыном Всевышнего, и даст Ему Господь Бог престол Давида, отца Его;

і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.
 
и будет царствовать над домом Иакова вовеки, и Царству Его не будет конца».

А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?
 
Мария же сказала ангелу: «Как будет это, когда я мужа не знаю?»

Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;
 
Ангел сказал ей в ответ: «Дух Святой найдет на тебя, и сила Всевышнего осенит тебя; поэтому и рождаемое Святое наречется Сыном Божиим.

вось, і Элізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;
 
Вот и Елисавета, родственница твоя, называемая неплодной, и она зачала сына в старости своей, и уже на шестом месяце,

бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.
 
ибо у Бога не останется бессильным никакое слово».

Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.
 
Тогда Мария сказала: «Вот раба Господня; да будет мне по слову твоему». И отошел от нее ангел.

І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,
 
Встав же, Мария во дни эти с поспешностью пошла в нагорную страну, в город Иудин,

і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала Элізабэту.
 
и вошла в дом Захарии, и приветствовала Елисавету.

Калі Элізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Элізабэта напоўнілася Духам Сьвятым,
 
Когда Елисавета услышала приветствие Марии, взыграл младенец во чреве ее; и Елисавета исполнилась Святого Духа,

і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!
 
и воскликнула громким голосом и сказала: «Благословенна ты между женами, и благословен плод чрева твоего!

І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?
 
И откуда это мне, что пришла мать Господа моего ко мне?

Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.
 
Ибо когда голос приветствия твоего дошел до слуха моего, взыграл младенец радостно во чреве моем.

і дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.
 
И блаженна уверовавшая, потому что совершится сказанное ей от Господа».

І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,
 
И сказала Мария: «Величит душа моя Господа,

і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,
 
и возрадовался дух мой о Боге, Спасителе моем,

што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,
 
что призрел Он на смирение рабы Своей, ибо отныне будут называть меня блаженной все роды;

бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,
 
что сотворил мне великое Сильный, и свято имя Его;

і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;
 
и милость Его в роды родов к боящимся Его;

зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;
 
явил силу мышцы Своей; рассеял надменных помышлениями сердца их;

скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;
 
низложил сильных с престолов и вознес смиренных;

галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;
 
алчущих исполнил благ и богатых отпустил ни с чем;

прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;
 
принял Израиля, отрока Своего, вспомнив о милости, —

як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.
 
как говорил отцам нашим, — к Аврааму и семени его навеки».

А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.
 
Пробыла же Мария с ней около трех месяцев и возвратилась в дом свой.

А Элізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.
 
Елисавете же настало время родить, и она родила сына.

І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.
 
И услышали соседи и родственники ее, что возвеличил Господь милость Свою над ней, и радовались с ней.

На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.
 
В восьмой день пришли обрезать младенца и хотели назвать его по имени отца его, Захарией.

На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.
 
На это мать его сказала: «Нет, а назвать его Иоанном».

І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.
 
И сказали ей: «Никого нет в родстве твоем, кто назывался бы этим именем».

І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.
 
И спрашивали знаками у отца его, как бы он хотел назвать его.

Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся.
 
Он потребовал дощечку и написал: «Иоанн — имя ему». И все удивились.

І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога.
 
И тотчас разрешились уста его и язык его, и он стал говорить, благословляя Бога.

І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай.
 
И был страх на всех, живущих вокруг них; и рассказывали обо всем этом по всей нагорной стране иудейской.

Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.
 
Все слышавшие положили это на сердце свое и говорили: «Что будет из этого младенца?» И рука Господня была с ним.

І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:
 
И Захария, отец его, исполнился Святого Духа и пророчествовал, говоря:

Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,
 
«Благословен Господь, Бог Израилев, что посетил народ Свой и сотворил избавление ему,

і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,
 
и воздвиг рог спасения нам в доме Давида, слуги Своего,

як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,
 
как возвестил устами бывших от века святых пророков Своих,

што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;
 
что спасет нас от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас;

учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,
 
сотворит милость отцам нашим и помянет святой завет Свой,

прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,
 
клятву, которою клялся Он Аврааму, отцу нашему, дать нам,

каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,
 
безбоязненно, по избавлении от руки врагов наших,

мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.
 
служить Ему в святости и правде пред Ним во все дни жизни нашей.

А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада — падрыхтаваць шляхі Яму,
 
И ты, младенец, наречешься пророком Всевышнего, ибо будешь идти пред лицом Господа, чтобы подготовить пути Ему,

каб разумеў народ Ягоны ратунак у дараваньні грахоў іхніх,
 
дать уразуметь народу Его спасение в прощении грехов их,

праз шчырую міласэрнасьць Бога нашага, якой наведаў нас Усход з вышыні,
 
по глубине милосердия Бога нашего, которым посетил нас восход свыше,

прасьвятліць тых, што сядзяць у цемры і цяні сьмяротным, скіраваць ногі нашыя на шлях міру.
 
чтобы просветить сидящих во тьме и тени смертной, направить ноги наши на путь мира».

А дзіця расло і мацавалася духам, і заставалася ў пустынях да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.
 
Младенец же возрастал и укреплялся духом и был в пустынях до дня явления своего Израилю.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.