Пераклад Васіля Сёмухі
1 І адасобіўся Мааў ад Ізраіля пасьля сьмерці Ахава.
2 А Ахозія ўпаў праз краты са сьвяцёлкі сваёй, што ў Самарыі, і занямог. І паслаў паслоў і сказаў ім: ідзеце, спытайцеся ў Вэльзэвула, божышча Акаронскага: ці выздаравею я ад гэтай хваробы?
3 Тады анёл Гасподні сказаў Ільлю Фэсьвіцяніну: устань, ідзі насустрач пасланым ад цара Самарыйскага і скажы ім: хіба няма Бога ў Ізраілі, што вы ідзяце пытацца ў Вэльзэвула, божышча Акаронскага?
4 За гэта так кажа Гасподзь: з пасьцелі, на якую ты лёг, ня сыдзеш зь яе, а памрэш. І пайшоў Ільля і сказаў ім.
5 І вярнуліся да Ахозіі пасланцы. І ён сказаў ім: што гэта вы вярнуліся?
6 І сказалі яму: насустрач нам выйшаў чалавек і сказаў нам: ідзеце, вярнецеся да цара, які паслаў вас, і скажэце яму: так кажа Гасподзь: хіба няма Бога ў Ізраілі, што ты пасылаеш пытацца ў Вэльзэвула, божышча Акаронскага? За тое з пасьцелі, на якую ты лёг, ня сыдзеш зь яе, а памрэш.
7 І сказаў ім: які з выгляду той чалавек, які выйшаў напярэймы вам і казаў вам словы гэтыя?
8 Яны сказалі яму: чалавек той увесь у валасах і скураным поясам аперазаны па сьцёгнах сваіх. І сказаў ён: гэта Ільля Фэсьвіцянін.
9 І паслаў да яго пяцідзясятніка зь ягоным пяцідзясяткам. І ён узышоў да яго, калі Ільля сядзеў наверсе гары, і сказаў яму: чалавек Божы? цар кажа: сыдзі.
10 І адказваў Ільля і сказаў пяцідзясятніку: калі я чалавек Божы, дык хай сыдзе агонь зь неба і папаліць цябе і твой пяцідзясятак. І сышоў агонь зь неба і папаліў яго і пяцідзясятак ягоны.
11 І паслаў да яго цар другога пяцідзясятніка зь ягоным пяцідзясяткам. І ён пачаў гаварыць яму: чалавек Божы! так сказаў цар: сыдзі хутчэй.
12 І адказваў Ільля і сказаў яму: калі я чалавек Божы, дык хай сыдзе агонь зь неба і папаліць цябе і твой пяцідзясятак. І сышоў агонь Божы зь неба і папаліў яго і пяцідзясятак ягоны.
13 І яшчэ паслаў трэцім разам пяцідзясятніка зь ягоным пяцідзясяткам. І падняўся, і прыйшоў пяцідзясятнік трэці, і ўпаў на калені свае перад Ільлём, і ўмольваў яго і казаў яму: чалавек Божы! хай ня будзе пагарджана душа мая і душа рабоў тваіх — гэтых пяцідзесяці — перад вачыма тваімі;
14 вось, сышоў агонь зь неба і папаліў двух пяцідзясятнікаў ранейшых зь іхнімі пяцідзясяткамі; але цяпер хай ня будзе пагарджана душа мая перад вачыма тваімі!
15 І сказаў анёл Гасподні Ільлю; ідзі зь ім, ня бойся яго. І ён устаў і пайшоў зь ім да цара.
16 І сказаў яму: так кажа Гасподзь: за тое, што ты пасылаў пасланцаў пытацца ў Вэльзэвула, божышча Акаронскага, быццам у Ізраілі няма Бога, каб папытацца пра слова Ягонае, — з пасьцелі, на якую ты лёг, ня сыдзеш зь яе, а памрэш.
17 І памёр ён па слове Гасподнім, якое сказаў Ільля. І зацараваў Ёрам, брат Ахозіі, замест яго, у другі год Ёрама, сына Ёсафатавага, цара Юдэйскага, бо сына ў таго ня было.
18 Астатняе пра Ахозію, што ён зрабіў, напісана ў летапісе цароў Ізраільскіх.
Комментарии МакДональда
I. РАЗДЕЛЕННОЕ ЦАРСТВО (Продолжение 3 Царств) (Гл. 1−17)
А. Царь Израильский Охозия и служение Илии (Гл. 1)
1:1 Моав был подчинен Давидом (2Цар 8:2). Когда царство Соломона раскололось на Израиль и Иудею, Моав достался Израилю. После смерти Ахава моавитяне восстали и вернули себе независимость.
1:2 Царь Охозия упал через решетку с горницы своей, в Самарии, и серьезно поранился. Вместо того, чтобы просить исцеления у Господа, он послал послов к Веельзевулу, божеству Аккаронскому, спросить, выздоровеет ли он. Джон Ч. Уиткомб так пишет об этом языческом боге:
«Настоящее имя сирийского божества было Ваалзевул («Господин жизни»), но иудеи в насмешку называли его Ваалзевув («Господин мух»). Ко времени Христа имя этого бога стало означать сатану». Печально, что царь, имя которого означает «тот, кого поддерживает Иегова», обратился к Ваалу за исцелением!
1:3−8 Илия — человек, весь в волосах и кожаным поясом подпоясанный, — встретил послов и отправил их обратно к Охозии, строго упрекая его за обращение к Веельзевулу, и с объявлением, что болезнь его смертельна.
1:9−12 В ответ Охозия послал пятидесятника с пятидесятком, приказав Илии немедленно явиться к нему. Когда начальник отряда сообщил высокомерное требование, Бог защитил Илию, послав огонь с неба, уничтоживший отряд вместе с его начальником. Второй пятидесятник со своим пятидесятком приказал Илии: «Сойди скорее», — но их постигла та же судьба. Огонь Божий с неба ранее дискредитировал Ваала и его жрецов (3Цар 18). Сейчас то же небесное пламя уничтожило воинов Ваала, пытавшихся схватить Илию. Пророк исполнял приказы истинного Царя Израиля, а не узурпатора-идолопоклонника. Нам не сообщается конкретно, за что были убиты два военачальника и их люди; возможно, они разделяли желание Охозии уничтожить Илию.
1:13−16 Только когда третий пятидесятник кротко признал силу Илии и умолял его о милости, Ангел Господень (Христос до воплощения) велел пророку пойти и поговорить с Охозией. Илия бесстрашно сказал царю, что он не выздоровеет, потому что оскорбил Господа, обратившись за советом к Веельзевулу.
1:17−18 Когда Охозия умер, его наследником стал его брат, Иорам, так как сына у него не было. В Иудее в это время совместно правили Иосафат (3:1) и его сын, которого тоже звали Иорам.