1 летапісаў 1 глава

Першая кніга летапісаў
Пераклад Васіля Сёмухі → Комментарии МакДональда

Пераклад Васіля Сёмухі

1 Адам, Сіт, Энос,
2 Каінан, Малелэіл, Ярэд,
3 Энох, Матусал, Ламэх,
4 Ной, Сім, Хам і Яфэт.
5 Сыны Яфэта: Гамэр, Магог, Мадай, Яван, Тувал, Мэшэх і Тырас.
6 Сыны Гамэра: Аскеназ, Рыфат і Тагарма.
7 Сыны Явана: Эліса, Тарсіс, Кітым і Даданім.
8 Сыны Хама: Хуш, Міцраім, Фут і Ханаан.
9 Сыны Хуша: Сэва, Хавіла, Саўта, Раама і Саўтэха. Сыны Раамы: Шэва і Дэдан.
10 Хуш спарадзіў таксама Німрода: гэты пачаў быць моцным на зямлі.
11 Міцраім спарадзіў: Лудыма, Анаміма, Лэгавіма, Наўтухіма,
12 Патрусіма, Каслухіма, ад якога пайшлі Філістымляне, і Кафтарыма.
13 Ханаан спарадзіў Сідона, першынца свайго, Хэта,
14 Евусэя, Амарэя, Гергесэя,
15 Эвэя, Аркея, Сінэя,
16 Арвадэя, Цэмарэя і Хаматэя.
17 Сыны Сіма: Элам, Асур, Арфаксад, Луд і Арам. Сыны Арама: Уц, Хул, Гефэр і Мэшэх.
18 Арфаксад спарадзіў Каінана, а Каінан спарадзіў Салу, а Сала спарадзіў Эвэра.
19 У Эвэра нарадзіліся два сыны: імя аднаго Фалэк, бо ў дні ягоныя падзялілася зямля; імя брата ягонага Ёктан.
20 Ёктан спарадзіў Алмадада, Шалэфа, Хацармавэта, Ераха,
21 Гадарама, Узала, Дыклу,
22 Эвала, Авімаіла, Шэву,
23 Афіра, Хавілу і Ёвава. Усе гэтыя сыны Ёктана.
24 А сыны Сімавыя: Арфаксад, Каінан, Сала,
25 Эвэр, Фалэк, Рагаў,
26 Сэруг, Нахор, Тара,
27 Аўрам, ён жа Абрагам.
28 Сыны Абрагама: Ісаак і Ізмаіл.
29 Вось радавод іхні: першынец Ізмаілаў Наваёт, за ім Кедар, Адбэел, Міўсам,
30 Мішма, Дума, Маса, Хадад, Тэма,
31 Ертур, Нафіш і Кедма. Гэта сыны Ізмаілавыя.
32 Сыны Хэтуры, наложніцы Абрагамавай: яна нарадзіла Зімрана, Ёкшана, Мэдана, Мадыяна, Ішбака і Шуаха. Сыны Ёкшана: Шэва і Дэдан.
33 Сыны Мадыяна: Эфа, Эфэр, Ханох, Авіда і Элдага. Усе гэтыя сыны Хэтуры.
34 І спарадзіў Абрагам Ісаака. Сыны Ісаака: Ісаў і Ізраіль.
35 Сыны Ісава: Эліфаз, Рагуіл, Еус, Еглом і Карэй.
36 Сыны Эліфаза: Тэман, Амар, Цэфо, Гатам, Кеназ, Амалік.
37 Сыны Рагуіла: Нахат, Зэрах, Шама і Міза.
38 Сыны Сэіра: Латан, Шавал, Цывэон, Ана, Дышон, Эцэр і Дышан.
39 Сыны Латана: Хоры і Гемам; а сястра ў Латана: Тымна.
40 Сыны Шавала: Алэан, Манахат, Эвал, Шэфо і Анам. Сыны Цывэона: Ая і Ана.
41 Дзеці Аны: Дышон. Сыны Дышона Хэмдан, Эшбан, Ітран і Хэран.
42 Сыны Эцэра: Білган, Зааван і Акан. Сыны Дышона: Уц і Аран.
43 Гэтыя — цары, якія валадарылі ў зямлі Эдома, раней чым зацараваў цар над сынамі Ізраілевымі: Бэла, сын Вэора, і імя горада ягонага — Дынгава;
44 і памёр Бэла, і зацараваў пасьля яго Ёван, сын Зэраха, з Васоры.
45 І памёр Ёван, і зацараваў пасьля яго Хушам, зь зямлі Тэманіцян.
46 І памёр Хушам, і зацараваў пасьля яго Гадад, сын Бэдадаў, які пабіў Мадыяніцян на полі Маава; імя горада ягонага Авів.
47 І памёр Гадад, і зацараваў пасьля яго Самла, з Масрэкі.
48 І памёр Самла, і зацараваў пасьля яго Саўл, з Рэхавота, што каля ракі.
49 І памёр Саўл, і зацараваў пасьля яго Баал-Ханан, сын Ахбора.
50 І памёр Баал-Ханан, і зацараваў пасьля яго Гадар; імя горада ягонага Паў; імя жонкі ягонай Мэгэтавэель, дачка Матрэда, дачка Мэзагава.
51 І памёр Гадар. І былі старэйшыны ў Эдома: старэйшына Тымна, старэйшына Алва, старэйшына Етэт,
52 старэйшына Алівэма, старэйшына Эла, старэйшына Пінон,
53 старэйшына Кеназ, старэйшына Тэман, старэйшына Міўцар,
54 старэйшына Магдыіл, старэйшына Ірам. Вось старэйшыны Ідумэйскія.

Комментарии МакДональда

I. РОДОСЛОВНЫЕ (Гл. 1−9)

Первые девять глав 1-й книги Паралипоменон содержат родословные, или «генеалогические древа», как мы любим их называть. Родословные были очень важны для иудеев, которые поддерживали границы между коленами. Также после смешения, произошедшего в плену, необходимо было заново выявить представителей царского рода и рода священников.

Иногда приводимые в этих главах имена отличаются от имен, приведенных в других книгах Библии. Существует несколько причин этих кажущихся разногласий. Иногда человек был известен под несколькими разными именами. Написание некоторых имен менялось на протяжении столетий. В конце концов, между некоторыми родословными книги Бытия и их повторением в книгах Паралипоменон прошла тысяча лет (1400 — 400 гг. до Р. Х.). Иногда встречаются ошибки переписчиков. Если внимательнее изучить еврейский язык, понимаешь, как это могло случиться. Такие «несоответствия» не смущают серьезного исследователя, потому что по большей части не существовали в оригинале и никак не могут повлиять на основные учения веры.

А. От Адама до Авраама (1:1−27)

По-видимому, источником этих родословных явилась книга Бытия. Стихи 1−4 восходят к Бытию 5 (от Адама до Ноя). В стихах 5−23 перечислены потомки Ноя, о которых говорится в Бытии 10. В Бытии 11 начинается родословная Авраама (ст. 24−27).

Б. От Авраама до Израиля (1:28−54)

Потомки Авраама, перечисленные в Бытии 25, упоминаются в стихах 28−33. О потомках Исаака, сына обетования, говорится далее. Исав, из Бытия 36, рассмотрен в стихах 35−54, потом он «уступает дорогу» потомкам Иакова (Израиля). В главах 2−9 прослеживается родословная Израиля.

В первой главе автор Паралипоменона начинает с Адама, прародителя человечества, и доходит до Иакова, предка двенадцати колен Израиля. Он вскользь упоминает другие народы, и в центре внимания остается только избранный народ. Здесь мы наблюдаем и начало родословной Мессии (см. Лк 3:34−38).

Иуда был главой самого большого колена и основным наследником благословений и обетований, поэтому его родословная приводится первой и является самой длинной (2:3 — 4:23). Родословные двух потомков Иуды рассматриваются наиболее подробно: Халева — 2:18−20, 42−55 (это не тот Халев, о котором говорится в Числах 13; см. 4:15) и Давида — 3:1−24.

По родословным рассыпаны упоминания о некоторых исторических событиях. Святой Дух хочет обратить на них наше внимание в этом обширном обзоре истории Израиля. В родословной Иуды наше внимание заостряется на том, как Бог осудил двух грешников и благословил одного праведника.

«И был Ир, первенец Иудин, не благоугоден в очах Господа, и Он умертвил его» (2:3). Это был сын Иуды от Шуи, хананеянки (Быт 38:1−10). Нам не сообщается, что он сделал, а только, что он не был благоугоден в очах Господа. Его грех стоил ему привилегий первенца, места в мессианском роду, и он поплатился за грех своей собственной жизнью. Его имя стало пятном на фамильной репутации, о котором узнают все поколения. Люди должны задумываться о последствиях греха, пока не поздно. «Ибо делающие зло истребятся, уповающие же на Господа наследуют землю» (Пс 36:9).

История Ахара (Ахана) рассказана в книге Иисуса Навина 7. Он «увидел», ему «полюбилось», и он «взял» (Нав 7:21) то, что запрещено было брать в Иерихоне. Он ввел Израиль в беду, потому что из-за его греха погибло тридцать шесть человек во время неудачного нападения на Гай. Господь указал виновного и наказал его и его семью.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.