Судзьдзяў 1 глава

Кніга Судзьдзяў
Пераклад Васіля Сёмухі → Комментарии МакДональда

Пераклад Васіля Сёмухі

1 Пасьля сьмерці Ісуса пыталіся сыны Ізраілевыя, кажучы: хто з нас раней пойдзе на Хананэяў — ваяваць зь імі?
2 І сказаў Гасподзь: Юда пойдзе; вось, Я аддаю зямлю ў яго рукі.
3 А Юда сказаў Сымону, брату свайму: увайдзі са мною ў надзел мой, і будзем ваяваць з Хананэямі; і я ўвайду з табою ў твой надзел. І пайшоў зь ім Сымон.
4 І пайшоў Юда, і аддаў Гасподзь Хананэяў і Фэрэзэяў у рукі іхнія, і пабілі яны зь іх у Вэзэку дзесяць тысяч чалавек.
5 У Вэзэку сустрэліся яны з Адоні-Вэзэкам, біліся зь ім і разьбілі Хананэяў і Фэрэзэяў.
6 Адоні-Вэзэк пабег, але яны пагналіся за ім і злавілі яго і адсеклі вялікія пальцы на руках ягоных і на нагах ягоных.
7 Тады сказаў Адоні-Вэзэк: семдзесят цароў з адсечанымі на руках і на нагах у іх вялікімі пальцамі зьбіралі пад сталом маім; як рабіў я, так і мне даў Бог. І прывялі яго ў Ерусалім, і ён памёр там.
8 І ваявалі сыны Юдавыя супроць Ерусаліма і ўзялі яго, і пабілі яго мечам і горад аддалі агню.
9 Потым пайшлі сыны Юдавыя ваяваць з Хананэямі, якія жылі на горах і на паўдзённай зямлі і на нізінных мясьцінах.
10 І пайшоў Юда на Хананэяў, якія жылі ў Хэўроне (імя Хэўрону было раней Кірыяф-Арбы), і пабілі Шэшая, Ахімана і Талмая.
11 Адтуль пайшоў ён супроць жыхароў Давіра; імя ў Давіра было раней Кірыят-Сэфэр.
12 І сказаў Халеў: хто паб’е Кірыят-Сэфэр і возьме яго, таму аддам Ахсу, дачку маю, за жонку.
13 І ўзяў яго Гатанііл, сын Кеназа, малодшага брата Халева, і Халеў аддаў за жонку яму Ахсу, дачку сваю.
14 Калі мелася яна ісьці, Гатанііл навучыў яе прасіць у бацькі яе поле, і яна сышла з асла. Халеў сказаў ёй: чаго табе?
15 Ахса сказала яму: дай мне дабраславеньне: ты даў мне зямлю паўднёвую, дай мне і крыніцы вады. І даў ёй крыніцы верхнія і крыніцы паўднёвыя.
16 І сыны Кэнэяніна, цесьця Майсеевага, пайшлі з горада Пальм з сынамі Юдавымі ў пустыню Юдавую, якая на поўдзень ад Арада, і прыйшлі і пасяліліся сярод народу.
17 І пайшоў Юда з Сымонам, братам сваім, і пабілі Хананэяў, якія жылі ў Цэфаце, і аддалі яго праклёну, і таму называецца горад гэты Хорма.
18 Юда ўзяў таксама Газу зь межамі яе, Аскалон зь межамі яго, і Экрон зь межамі яго.
19 Гасподзь быў зь Юдам, і ён авалодаў гарою; але жыхароў даліны ня мог прагнаць, бо ў іх былі жалезныя калясьніцы.
20 І аддалі Халеву Хэўрон, як казаў Майсей, і прагнаў адтуль трох сыноў Энакавых.
21 Але Евусэяў, якія жылі ў Ерусаліме, не прагналі сыны Веньямінавыя, і жывуць Евусэі з сынамі Веньяміна ў Ерусаліме да сёньня.
22 І сыны Язэпа пайшлі таксама на Вэтыль, і Гасподзь быў зь імі.
23 І віжавалі сыны Язэпавыя Вэтыль.
24 І ўбачылі вартавыя чалавека, які ішоў у горад, і сказалі яму: пакажы нам уваход у горад, і зробім табе літасьць.
25 Ён паказаў ім уваход у горад, і пабілі яны горад мечам, а чалавека гэтага і ўсю радню ягоную адпусьцілі.
26 Чалавек гэты пайшоў у зямлю Хэтэяў і пабудаваў горад і назваў яго Луз. Гэта імя ў яго да сёньня.
27 І Манасія ня выгнаў жыхароў Бэтсана і залежных ад яго гарадоў, Таанаха і залежных ад яго гарадоў, жыхароў Дора і залежных ад яго гарадоў, жыхароў Іўлеама і залежных ад яго гарадоў, жыхароў Мэгідона і залежных ад яго гарадоў; і засталіся Хананэі жыць у зямлі гэтай.
28 Калі Ізраіль увабраўся ў сілу, тады зрабіў ён Хананэяў даньнікамі, але выганяць не выганяў іх.
29 А Яфрэм ня выгнаў Хананэяў, якія жылі ў Газэры; і жылі Хананэі сярод іх у Газэры.
30 І Завулон ня выгнаў жыхароў Катрона і жыхароў Наглола, і жыхары Хананэі жылі сярод іх і плацілі ім даніну.
31 І Асір ня выгнаў жыхароў Ако і жыхароў Сідона і Ахлава, Ахзіва, Хэлвы, Афэка і Рэхова.
32 І жыў Асір сярод Хананэяў, жыхароў зямлі той, бо ня выгнаў іх.
33 І Нэфталім ня выгнаў жыхароў Бэтсаміса і жыхароў Бэтаната і жыў сярод Хананэяў, жыхароў зямлі той; а жыхары Бэтсаміса і Бэтаната былі ягонымі даньнікамі.
34 І заціснулі Амарэі сыноў Данавых у горах, бо не давалі ім сыходзіць у даліну.
35 І засталіся Амарэі жыць на гары Хэрэс у Аялоне і Шаалвіме; але рука сыноў Язэпавых адолела, і зрабіліся яны даньнікамі ім.
36 Межы Амарэяў ад узвышша Акравім і ад Сэлы прасьціраліся і далей.

Комментарии МакДональда

I. ОБЗОР И ПРОСМОТР (1:1 — 3:6)

A. Оглядываясь назад (1:1 — 2:10)

1:1−3 После смерти Иисуса Навина (см. 2:8), колено Иуды возглавило войну с Хананеями на юге. Несмотря на Божье обещание победы, Иуда искал помощи у колена Симеона, этим показав, что их вера не полагалась полностью на Слово Божье.

1:4−7 Первую победу они одержали над жителями Везека. Убив десять тысяч людей, они отрезали царю большие пальцы на руках и ногах, как он это делал со своими врагами. Его нужно было предать смерти, как заповедал Господь (Втор 7:24), но вместо этого его просто изувечили. Потом его отвезли в Иерусалим, где он и умер. Это предвестило непослушание Израиля по отношению к язычникам, находящимся на израильской земле. Вместо того, чтобы их полностью истребить, Израильтяне их только калечили. Такое частичное послушание являлось непослушанием и много стоило Иудеям впоследствии.

1. Благочестивое наследие Самсона (Гл. 13)

2. Праздник и загадка Самсона (Гл. 14)

3. Ответные меры Самсона(Гл. 15)

4. Самсон обманут Далидой(Гл. 16)

III.   РЕЛИГИОЗНЫЙ, МОРАЛЬНЫЙ И ПОЛИТИЧЕСКИЙ УПАДОК (Гл. 17−21)

A. Религиозные основания Михи (Гл. 17)

Б. Миха и сыны Дана (Гл. 18)

B. Левит и его наложница (Гл. 19)

Г. Война с Вениамином (Гл. 20−21)

1:8 В какой-то степени Иуде сопутствовал успех в захвате Иерусалима, когда они подожгли город. Но ни Иуде, ни Вениамину не удалось выдворить Иевусеев из их крепости (см. комментарий к Иисусу Навину 15:21−63). Это произошло только во время правления Давида (2Цар 5:6−7).

1:9−15 Захват Хеврона здесь приписывается Иуде; 14 и 15 главы Иисуса Навина говорят о том, что Халев захватил этот город. Здесь нет никаких расхождений, так как Халев был из колена Иуды. Эти стихи (9, 10), вероятно, ссылаются на захват города Халевом (см. ст. 20), а не на военную операцию, последовавшую после смерти Иисуса Навина, так же как захват Кириаф-Сефера Гофониилом повторно описывается в стихах 11−15, хотя он произошел до этого (Нав 15:16−19).

1:16 Кенеяне продолжали жить с детьми Иуды, несмотря на то, что они (Кенеяне), на самом деле, так и не обратились к Богу.

1:17−21 Другие завоевания Иуды включают города: Хорма, Газа, Аскалон и Екрон, но эти завоевания были не полными. У обитателей долин были железные колесницы, а у Иуды не хватило веры пойти в наступление. Они не захотели проявить стойкость в трудных обстоятельствах. Стих 21 указывает на то, что книга Судей была написана до того, как Давид захватил Иерусалим.

1:22−26 Другие победы приписываются только двум коленам Иосифа. (Вероятно, эти стихи ссылаются на захват Вефиля еще при жизни Иисуса Навина (Нав 12:16), так же, как и предыдущие стихи, касающиеся Хеврона и Кириаф-Сефера, возвращают нас к дням этого великого воеводы). Они напали на город Вефиль, ранее называвшийся Луз, и разрушили его. Но их ошибка заключалась в том, что они пообещали безопасность изменнику, работавшему на их стороне. Он сразу же начал строить еще один город под названием Луз в земле Хеттеев. Неосужденный грех выживает, и с ним придется столкнуться позже.

1:27−36 В оставшихся стихах этой главы говорится о том, как у семи центральных и северных колен не получилось выдворить Хананеев со своей территории: колен Вениамина (ст. 21), Манассии (ст. 27−28), Ефрема (ст. 29), Завулона (ст. 30), Асира (ст. 31−32), Неффалима (ст. 33) и Дана (ст. 34−36).



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.