Ісаі 1 глава

Кніга прарока Ісаі
Пераклад Васіля Сёмухі → Новый русский перевод

 
 

Уява Ісаі, сына Амосавага, якую ён бачыў пра Юдэю і Ерусалім, у дні Азіі Ёатама, Ахаза, Эзэкіі — цароў Юдэйскіх.
 
Видение об Иудее и Иерусалиме, которое Исаия, сын Амоца, видел во времена правления Уззии, Иотама, Ахаза и Езекии, царей Иудеи[1].

Слухайце, нябёсы, і ўважай, зямля; бо гаворыць Гасподзь: Я выхаваў і ўзвысіў сыноў, а яны ўзбунтаваліся супраць Мяне.
 
Слушайте, небеса! Внимай, земля! Так говорит Господь: «Я воспитал и вырастил сыновей, а они восстали против Меня.

Вол ведае гаспадара свайго, і асёл ясьлі гаспадара свайго; а Ізраіль ня знае Мяне, народ Мой не разумее.
 
Знает вол владельца своего, и осел — кормушку хозяина своего, а Израиль не знает, народ Мой не понимает».

О, народзе грэшны, народзе пад цяжкімі беззаконьнямі, ліхадзейскае племя, сыны пагібельныя! Пакінулі Госпада, заняхаілі Сьвятога Ізраілевага, — павярнуліся назад.
 
Горе грешному народу, отягченному грехом. О потомство злодеев, сыновья растления! Оставили Господа, презрели Святого Израилева — повернулись к Нему спиной.

Па чым вас біць яшчэ, калі далей жывяце ва ўпартасьці? Уся галава ў струпах, і ўсё сэрца струхлела.
 
Зачем вы так упорны в своем отступничестве? Хотите, чтобы вас били ещё? Вся голова изранена, всё сердце измождено.

Ад ступкоў да цемені няма на ім месца здаровага; струпы, плямы, гнойныя раны, неабмытыя і неперавязаныя, і алеем неразьмякчаныя.
 
С головы до пят нет здорового места, только раны, рубцы и открытые язвы — не промытые, не перевязанные, не смягченные маслом.

Зямля ваша спустошана; гарады вашыя агнём спалены; палі вашыя на вашых вачах паядаюць чужынцы; усё запусьцела, быццам пасьля руйнаваньня чужынскага.
 
В запустении ваша страна, сожжены дотла города. Вашу землю у вас на глазах объедают чужие; в запустении всё, как после разорения чужими.

І засталася дачка Сіёна, як намёт у вінаградніку, як будан у гародзе, як абложаны горад.
 
Дочь Сиона осталась, как шатер в винограднике, словно шалаш в огуречном поле, точно город в осаде.

Калі б Гасподзь Саваоф не пакінуў нам невялікае рэшты, дык мы былі б тое самае, што Садома, прыпадобніліся б да Гаморы.
 
Если бы Господь Сил[2] не оставил нам нескольких уцелевших, то мы уподобились бы Содому, стали бы как Гоморра.

Слухайце слова Гасподняе, князі Садомскія: уважай закону Бога нашага, народзе Гаморскі!
 
Слушайте слово Господне, вожди «Содома»; внимай Закону нашего Бога, народ «Гоморры»!

Навошта Мне мноства ахвяраў вашых? кажа Гасподзь. Я перанасыціўся цэласпаленьнямі бараноў і тлушчам укормленага быдла; і крыві цялят, і ягнят, і казлоў не хачу.
 
«Что Мне множество ваших жертв? — говорит Господь. — Я пресыщен всесожжениями баранов, жиром откормленного скота; Я не желаю крови молодых быков, ягнят и козлов.

Калі вы прыходзіце, каб зьявіцца перад аблічча Маё, хто патрабуе ад вас, каб вы тапталі падворкі Мае?
 
Когда вы приходите, чтобы предстать предо Мной, кто вас об этом просит? Не топчите Мои дворы;

Не насеце болей дарункаў марнотных; дым кадзільны агідны Мне; навамесяцаў і суботаў, сходаў сьвяточных трываць не магу: беззаконьне — і сьвяткаваньне!
 
не приносите больше бессмысленных даров; благовония Мне противны. Ваши Новолуния, субботы,[3] созывы собраний — не терплю эти празднования беззаконников.

Навамесяцы вашыя і сьвяты вашыя ненавідзіць душа Мая; яны цяжкія Мне; Мне цяжка іх несьці.
 
Новолуния ваши и праздники ненавидит душа Моя. Они стали для Меня бременем, Я устал их нести.

І калі вы працягваеце рукі вашыя, Я заплюшчваю ад вас Мае вочы; і калі памнажаеце вы малітвы свае, Я ня чую: вашыя рукі ў крыві.
 
Когда вы простираете свои руки в молитве, Я прячу от вас глаза, и когда умножаете ваши молитвы, Я не слышу. Ваши руки полны крови!

Абмыйцеся, ачысьціцеся; адвядзеце ліхія ўчынкі вашыя ад вачэй Маіх; перастаньце рабіць зло;
 
Омойтесь, очиститесь, уберите свои злодеяния с глаз Моих, перестаньте творить зло!

навучэцеся рабіць дабро; шукайце праўды; ратуйце прыгнечанага; абараняйце сірату; заступайцеся за ўдаву.
 
Научитесь делать добро, ищите справедливости, обличайте угнетателя,[4] защищайте сироту, заступайтесь за вдову».

Тады прыйдзеце, і рассудзім, кажа Гасподзь. Калі будуць грахі вашыя, як барвовае, — як сьнег адбялю; калі будуць чырвоныя, як пурпура, — як воўну адбялю.
 
«Придите же, и вместе рассудим, — говорит Господь. — Пусть грехи ваши как багрянец, убелю их, как снег; пусть красны они, словно пурпур, — они будут как белая шерсть.

Калі захочаце і паслухаецеся, дык есьцімеце даброты зямлі.
 
Если захотите и послушаетесь, будете есть блага земли,

Калі ж адмовіцеся і будзеце ўпарціцца, дык меч зжарэ вас: бо вусны Гасподнія маўляюць.
 
но если будете упрямыми и мятежными, вас поглотит меч», — так сказали уста Господни.

Як зрабілася блудадзейкаю верная сталіца, поўная правасудзьдзя! Праўда жыла ў ёй, а цяпер забойцы.
 
Как же это стала блудницей некогда верная столица! Она была полна правосудия, обитала в ней правда, а теперь вот — убийцы!

Срэбра тваё зрабілася шлакам, віно тваё сапсавана вадою.
 
Серебро твое стало окалиной, вино твое разбавлено водой.

Князі твае — законаадступнікі і пасобнікі злодзеяў; усе яны любяць дарункі і ўгоньваюцца за грашыма; не бароняць сіраты, і гора ўдавы ня абыходзіць ім.
 
Правители твои — изменники и сообщники воров; все они любят взятки и гоняются за подарками. Не защищают они сироту, дело вдовы до них не доходит.

Таму кажа Гасподзь, Гасподзь Саваоф, Моцны Ізраілеў: о, Я ўсьцешу Сябе над супраціўцамі Маімі і адпомшчу ворагам Маім!
 
Поэтому Владыка, Господь Сил, Могучий Израилев, возвещает: «О, как Я избавлюсь от врагов, отомщу за Себя Своим недругам!

І павярну на цябе руку Маю, і, як лугам, адчышчу зь цябе дамесак, і аддзялю ад цябе ўсё сьвінцовае
 
Руку Мою на тебя обращу;[5] отчищу окалину твою, точно щелоком, отделю от тебя все примеси.

і пастаўляцьму судзьдзяў табе, як раней, і радцаў, як напачатку; тады будуць казаць пра цябе: «горад праўды, сталіца веры».
 
Я верну тебе судей, как в прежние времена, твоих советников, как в начале. И тогда тебя назовут „Городом правды“, „Столицей верной“».

Сіён уратуецца правасудзьдзем, і навернутыя сыны яго — справядлівасьцю.
 
Сион будет выкуплен правосудием, раскаявшиеся жители его — праведностью.

А ўсім адступнікам і грэшнікам — пагібель, і тыя, што пакінулі Госпада, вынішчацца.
 
Но мятежники и грешники будут сокрушены, и оставившие Господа погибнут.

Яны будуць пасаромленыя за дубровы, якіх вы так прагнулі, і брыдка ім будзе за сады, якія вам так панадныя.
 
«Вы постыдитесь из-за священных дубов, которые вам желанны; вы покраснеете за сады, которые вы избрали.

Бо вы будзеце, як дуб, зь якога лісьце апала, і як сад, у якім няма вады.
 
Будете как дуб с увядшими листьями, как сад без воды.

І моцны будзе ашмоцьцем, і дзея ягоная — іскраю; і будуць паліцца разам, — і ніхто не патушыць.
 
Сильные станут паклей, дело их — искрой: вспыхнут они вместе, и никто не потушит».

Примечания:

 
 
Новый русский перевод
1 [1]Уззия, Иотам, Ахаз и Езекия правили Иудеей в 792-686 гг. до н. э. Об их правлении см. 4Цар 15:1-7, 32-38; 4Цар 16:20; 18-20; 2 Пар. 26-32.
9 [2] — Евр. ЙГВГ Цевао́т (Яхве-Саваоф); так же в других местах книги.
13 [3]Новолуние— израильтяне, пользовавшиеся лунным календарем, праздновали начало каждого месяца, которое совпадало с новолунием. Суббота— седьмой день недели у иудеев, день, посвященный Господу. В этот день, согласно повелению Господа, израильский народ отдыхал и совершал особые приношения.
17 [4] — Или: поддерживайте угнетенных.
25 [5] — То есть против Иерусалима.
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.