Лукаша 1 глава

Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Открытый перевод

Як ужо многія пачалі складаць аповесьці пра добра вядомыя сярод нас падзеі,

Поскольку уже многие брались описывать свершившееся у нас,

як пераказалі нам тое ўсе, хто з самага пачатку быў сьведкамі і слугамі Слова, —

в соответствии с тем, что поведано нам очевидцами и служителями Слова,

дык надумаўся і я, рупліва дасьледаваўшы ўсё з пачатку, па парадку апісаць табе, глыбокашаноўны Феафіле,

решил и я, тщательно всё исследовав, по порядку изложить это тебе, почтенный Феофил,

каб ты ўведаў цьвёрдую аснову таго вучэньня, у якім быў настаўлены.

чтобы ты убедился в правдивости учения, в которое тебя посвятили.

У дні Ірада, цара Юдэйскага, быў сьвятар з Авіевай чаргі, імем Захар, і жонка ягоная з роду Ааронавага, імя ейнае Элізабэта.

Жил в Иудее при царе Ироде священник Захария, из смены потомков Авии, с женой своей Елизаветой, чей род тоже восходил к Аарону.

Абое яны былі праведныя перад Богам, жывучы паводле ўсіх запаведзяў і ўстанаўленьняў Гасподніх беспахібна.

Они были праведны пред Богом, безукоризненно соблюдали все предписания и заповеди Господа.

У іх ня было дзяцей, бо Элізабэта была няплодная, і абое былі ўжо ў сталым веку.

Детей у них не было; Елизавета была бесплодна, и оба уже состарились.

Аднаго разу, калі ён у парадку сваёй чаргі служыў перад Богам,

Однажды, когда службу пред Богом несла смена Захарии,

па жэрабі, як заведзена было ў сьвятароў, прыпала яму ўвайсьці ў храм Гасподні кадзіць,

выпал ему, как священнику, жребий воскурить фимиам в Храме Господа,

а ўсё мноства людзей малілася звонку ў часе каджэньня, —

а толпа молящихся, как и полагалось в час воскурений, стояла вне храма.

тады зьявіўся яму анёл Гасподні, стоячы па правы бок да ахвярніка кадзільнага,

И вот справа от алтаря воскурений явился ему ангел Господа.

і Захар, убачыўшы яго, сумеўся, і страх агарнуў яго.

Ужаснулся Захария, страх охватил его,

Анёл жа сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Элізабэта народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян;

но ангел сказал: — Не бойся, Захария. Твоя молитва услышана; жена Елизавета родит тебе сына, и ты назовёшь его Иоанн.

і будзе табе радасьць і весялосьць, і многія нараджэньню ягонаму ўзрадуюцца;

Он принесет тебе ликование и радость, многие возрадуются его рождению,

бо ён вялікі будзе перад Госпадам; ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым прасякнецца яшчэ ад улоньня маці сваёй;

ибо он будет велик пред Господом. Он не будет касаться вина и браги, он исполнится Святым Духом ещё в материнском чреве.

і многіх з-паміж сыноў Ізраілевых наверне да Госпада Бога іхняга;

Многих израильтян он обратит к Господу, Богу их.

і пройдзе перад імі ў духу і ў сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непакорлівым лад думак праведнікаў, каб зьявіць Госпаду народ падрыхтаваны.

Он проложит Господу путь, как предтеча, духом и силой равный Илии, примиряя отцов с детьми, обращая мятежных на праведный путь, готовя народ к приходу Господа.

І сказаў Захар анёлу: па чым я пазнаю гэта? бо я стары, і жонка мая ў сталым веку.

Захария сказал: — Как я в это поверю? Ведь я уже стар, да и жена моя в возрасте.

Анёл сказаў яму ў адказ: я Гаўрыіл, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і паведаміць табе гэта;

Ангел ответил: — Я Гавриил, предстоящий пред Богом, я послан к тебе с этой доброй вестью.

і вось ты будзеш маўчаць і ня зможаш гаварыць да таго дня, калі гэта збудзецца, за тое, што ты не паверыў словам маім, якія спраўдзяцца ў свой час.

А теперь ты лишишься дара речи и, пока все это не исполнится, не сможешь говорить — за то что не поверил моим словам, которые подтвердятся в срок.

Тым часам люд чакаў Захара і зьдзіўляўся, што ён марудзіў у храме.

Народ меж тем ждал Захарию, удивляясь, что он всё ещё в Храме.

А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў уяву ў храме; і ён рабіў ім знакі і заставаўся нямы.

А он, выйдя, не мог говорить, и они догадались, что в Храме ему было видение. Он объяснялся знаками и оставался нем.

А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.

Когда же кончились дни его служения, он вернулся домой.

Пасьля гэтых дзён зачала Элізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала:

Вскоре его жена Елизавета зачала. Пять месяцев она не выходила из дому, повторяя:

так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.

«Наконец Господь сжалился надо мной и снял с меня позор пред людьми».

А на шостым месяцы пасланы быў анёл Гаўрыіл ад Бога ў горад Галілейскі, які называўся Назарэт,

А на шестой месяц Бог послал ангела Гавриила в галилейский город Назарет,

да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.

к девушке по имени Мария, обрученной с Иосифом, потомком Давида.

Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.

Ангел вошел к ней и сказал: — Здравствуй, отмеченная милостью! Господь — с тобою!

А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.

Та испугалась, не понимая этого приветствия.

І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;

Но ангел сказал: — Не бойся, Мария, ты угодна Богу!

і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;

Ты зачнёшь и родишь сына, и назовёшь Его Иисус.

Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;

Он станет велик и наречётся Сыном Всевышнего. Он получит от Господа Бога престол Своего предка Давида

і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.

и будет царствовать над народом Иакова вовек, Его царствованию не будет конца.

А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?

Мария спросила: — Как это может быть? Ведь я ещё девушка.

Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;

Ангел ответил: — Святой Дух снизойдет на тебя, сила Всевышнего тебя осенит — рожденное от тебя будет свято и наречётся Сыном Божьим.

вось, і Элізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;

И родственница твоя Елизавета зачала сына, хотя она и стара. Её называли бесплодной, а она уже шестой месяц беременна,

бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.

ибо всякое слово Бога сбудется.

Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.

Мария сказала: — Я во власти Господа, и пусть всё будет, как ты сказал. И ангел ушёл от неё.

І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,

Мария собралась и поспешила в город на Иудейском нагорье;

і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала Элізабэту.

она вошла в дом Захарии и поздоровалась с Елизаветой.

Калі Элізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Элізабэта напоўнілася Духам Сьвятым,

Как только та услышала слова Марии, младенец шевельнулся у неё в утробе. Елизавета, исполнившись Святым Духом,

і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!

воскликнула: — Благословенна ты среди женщин, и благословен Тот, Кого ты родишь!

І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?

И за что мне только такая честь, что мать Господа моего навестила меня?!

Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.

Как только ты поздоровалась со мной, младенец во мне запрыгал от радости.

і дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.

Благословенна поверившая обещанию Господа!

І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,

И сказала Мария: — Прославляет Господа моя душа,

і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,

радуется дух мой Богу, Спасителю моему,

што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,

ибо вспомнил Он неприметную служанку Свою. Отныне все поколенья будут меня звать благословенной,

бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,

ибо великое дело сотворил для меня Могучий, Тот, Чьё имя свято,

і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;

Чья милость — ко всем чтущим Его, на многие поколенья.

зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;

Показал Он силу Своей десницы, рассеял возомнивших о себе гордецов,

скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;

низверг владык, неприметных — возвысил,

галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;

нуждающихся обогатил, а богачей отослал ни с чем.

прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;

Он помог Израилю, рабу Своему, вспомнив о милости,

як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.

обещанной навек нашим предкам, Аврааму и потомству его.

А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.

Пробыв у неё месяца три, Мария вернулась домой.

А Элізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.

А Елизавета, когда подошел срок, родила сына.

І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.

Соседи и родичи, узнав, что Господь оказал ей такую великую милость, поздравляли её.

На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.

На восьмой день пришли обрезать младенца, и хотели назвать его Захарией, как отца.

На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.

Но мать воспротивилась: «Нет! Назовем его Иоанном».

І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.

Ей возразили: «В твоём роду никто не носит такого имени».

І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.

И стали делать знаки отцу, чтобы он дал знать, как он хочет назвать ребёнка.

Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся.

Тот попросил дощечку и, к общему удивлению, написал: «Имя ему — Иоанн».

І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога.

И тотчас к нему вернулась речь, и он заговорил, восхваляя Бога.

І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай.

Все соседи были испуганы; слух разнесся по всему Иудейскому нагорью.

Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.

Услышав эту весть, все с удивлением спрашивали: «Кем станет этот ребёнок?» Ибо ясно было, что с ним рука Господа.

І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:

Захария же, отец его, исполнившись Святым Духом, изрек пророчество:

Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,

— Благословен Господь, Бог Израиля! Вспомнил Он свой народ и принес ему избавление,

і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,

Послал Он нам могучего спасителя, потомка раба Господнего Давида

як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,

(как и обещал Он издревле через святых пророков Своих),

што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;

избавил Он нас от врагов, от всех, кто нас ненавидит.

учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,

Обещал Он милость праотцам нашим, и помнит Он о святом Договоре,

прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,

о клятве, которую дал Он нашему праотцу Аврааму:

каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,

избавить нас от вражеских рук, чтобы мы служили Ему без страха,

мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.

благочестиво и праведно, во все дни нашей жизни.

А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада — падрыхтаваць шляхі Яму,

А тебя, дитя, назовут пророком Всевышнего, и пойдешь ты, пролагая Господу путь,

каб разумеў народ Ягоны ратунак у дараваньні грахоў іхніх,

возвестишь Его народу спасенье и прощенье грехов.

праз шчырую міласэрнасьць Бога нашага, якой наведаў нас Усход з вышыні,

По милосердию нашего Бога с небес воссияет нам солнце,

прасьвятліць тых, што сядзяць у цемры і цяні сьмяротным, скіраваць ногі нашыя на шлях міру.

светя живущим во мраке, под сенью смерти, являя им дорогу мира.

А дзіця расло і мацавалася духам, і заставалася ў пустынях да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.

Ребенок вырос и укрепился духом. Он оставался в пустыне, пока не явился Израилю.

« 16 глава 2 глава »