Лукаша 1 глава

Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Русского Библейского Центра

 
 

Як ужо многія пачалі складаць аповесьці пра добра вядомыя сярод нас падзеі,
 
После того как многие взяли на себя труд повествования о событиях, представляющих для нас истину

як пераказалі нам тое ўсе, хто з самага пачатку быў сьведкамі і слугамі Слова, —
 
И известных нам от самых ранних очевидцев и служителей Слова,

дык надумаўся і я, рупліва дасьледаваўшы ўсё з пачатку, па парадку апісаць табе, глыбокашаноўны Феафіле,
 
Надумалось и мне, после тщательного изучения всего, отступив к началу, дать тебе, уважаемый Теофил, их последовательное описание,

каб ты ўведаў цьвёрдую аснову таго вучэньня, у якім быў настаўлены.
 
Чтобы ты узнал достоверную суть того учения, в котором был наставлен.

У дні Ірада, цара Юдэйскага, быў сьвятар з Авіевай чаргі, імем Захар, і жонка ягоная з роду Ааронавага, імя ейнае Элізабэта.
 
Во времена Ирода, царя Иудеи, был священник по имени Захария, из чреды Авия. Его жена была из дочерей Аароновых. Звали ее Елизавета.

Абое яны былі праведныя перад Богам, жывучы паводле ўсіх запаведзяў і ўстанаўленьняў Гасподніх беспахібна.
 
Оба были праведны перед Богом, по всем заповедям и порядкам Господним поступали безупречно.

У іх ня было дзяцей, бо Элізабэта была няплодная, і абое былі ўжо ў сталым веку.
 
Детей они не завели: Елизавета была бесплодна. Оба были в преклонных летах.

Аднаго разу, калі ён у парадку сваёй чаргі служыў перад Богам,
 
В тот день Захария исполнял служение перед Богом в порядке своей чреды,

па жэрабі, як заведзена было ў сьвятароў, прыпала яму ўвайсьці ў храм Гасподні кадзіць,
 
И по священническому уставу выпал ему жребий войти в Храм Господень и возжечь благовонное курение.

а ўсё мноства людзей малілася звонку ў часе каджэньня, —
 
Пока совершалось каждение, все множество народа молилось снаружи.

тады зьявіўся яму анёл Гасподні, стоячы па правы бок да ахвярніка кадзільнага,
 
И явился ему ангел Господень, встав по правую сторону кадильного жертвенника.

і Захар, убачыўшы яго, сумеўся, і страх агарнуў яго.
 
Увидев его, Захария оробел, смешался.

Анёл жа сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Элізабэта народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян;
 
Но ангел сказал ему: «Не бойся, Захария. Услышана твоя молитва. Елизавета, жена твоя, родит тебе сына. Назови его Иоанном.

і будзе табе радасьць і весялосьць, і многія нараджэньню ягонаму ўзрадуюцца;
 
Он будет тебе радость и торжество. Многие отпразднуют его рождение.

бо ён вялікі будзе перад Госпадам; ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым прасякнецца яшчэ ад улоньня маці сваёй;
 
И будет он велик перед Господом, не захочет пить вина и сикеры и исполнится Святого Духа прямо с рождения.

і многіх з-паміж сыноў Ізраілевых наверне да Госпада Бога іхняга;
 
Многих сынов Израиля он возвратит Господу, их Богу,

і пройдзе перад імі ў духу і ў сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непакорлівым лад думак праведнікаў, каб зьявіць Госпаду народ падрыхтаваны.
 
Силой и духом Ильи будет предварять Господа, склонит сердца отцов к детям, гордыню юношей к мудрости старцев, представит Господу народ подготовленный».

І сказаў Захар анёлу: па чым я пазнаю гэта? бо я стары, і жонка мая ў сталым веку.
 
Захария спрашивает ангела: «В чем видеть мне указание на это? Я уже стар, да и жена моя в преклонных летах».

Анёл сказаў яму ў адказ: я Гаўрыіл, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і паведаміць табе гэта;
 
Ангел отвечает ему: «Я Гавриил. Я стою перед Богом. Он послал меня говорить с тобой, донести до тебя это известие.

і вось ты будзеш маўчаць і ня зможаш гаварыць да таго дня, калі гэта збудзецца, за тое, што ты не паверыў словам маім, якія спраўдзяцца ў свой час.
 
У тебя отнимется язык и будешь оставаться нем до тех пор, пока оно не подтвердится. Ты не поверил моим словам, а они сбудутся в свое время».

Тым часам люд чакаў Захара і зьдзіўляўся, што ён марудзіў у храме.
 
Люди ждали Захарию и не могли понять, почему он медлит в Храме.

А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў уяву ў храме; і ён рабіў ім знакі і заставаўся нямы.
 
Выйдя к ним, он не мог ничего выговорить, и они поняли, что в Храме ему было видение. Он объяснялся с ними знаками и оставался нем.

А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.
 
Подошли к концу дни его служения, и он вернулся домой.

Пасьля гэтых дзён зачала Элізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала:
 
Вскоре его жена Елизавета забеременела и пять месяцев не выходила из дому. Она говорила:

так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.
 
«Так сотворил мне Господь. И вовремя! Его взор остановился на мне, чтобы снять с меня людскую молву».

А на шостым месяцы пасланы быў анёл Гаўрыіл ад Бога ў горад Галілейскі, які называўся Назарэт,
 
На шестой месяц Бог послал ангела Гавриила в город Назарет, что в Галилее,

да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.
 
К девушке, обрученной с Иосифом из дома Давида. Имя девушки — Мария.

Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.
 
Ангел пришел и сказал: «Радуйся, избранница! С тобой Господь».

А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.
 
От его слов Мария растерялась, не понимая, для чего такое приветствие.

І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;
 
Ангел сказал ей: «Не бойся, Мария. Это тебе Божья милость.

і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;
 
Забеременеешь и родишь Сына. Дай Ему имя Иисус.

Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;
 
Он будет велик, назван Сыном Всевышнего. И даст Ему Господь Бог престол Его отца Давида.

і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.
 
Он будет царствовать над домом Иакова вечно. Царству Его не будет конца».

А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?
 
Мария говорит ангелу: «Как это может быть, если я не знаю мужа?».

Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;
 
Ангел отвечал: «На тебя сойдет Святой Дух и осенит тебя сила Всевышнего, поэтому у рожденного Святого будет имя Сын Божий.

вось, і Элізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;
 
Елизавета, родственница твоя, считалась бесплодной, а зачала сына уже в годах и теперь на шестом месяце.

бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.
 
Для Бога нет ничего невозможного».

Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.
 
Тогда Мария сказала: «Я в руках Господа. Пусть будет как ты говоришь». И ангел ушел.

І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,
 
Теми же днями Мария не мешкая собралась и пошла в город Иудин, что на горах,

і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала Элізабэту.
 
И с приветствием к Елизавете вошла в дом Захарии.

Калі Элізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Элізабэта напоўнілася Духам Сьвятым,
 
Елизавета услышала приветствие Марии, и в ней толкнулось дитя. Она исполнилась Святого Духа

і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!
 
И с чувством сказала: «Благословенна ты среди женщин! Благословенно твое дитя!

І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?
 
И кто я, что пришла ко мне Мать Господа моего?!

Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.
 
Лишь только прозвучало у меня в ушах твое приветствие, во мне от радости толкнулось дитя.

і дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.
 
Счастлива та, что поверила! Все, что сказал ей Господь, совершится».

І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,
 
Мария говорит: «Величает душа моя Господа.

і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,
 
Счастлив дух мой перед Богом Спасителем моим,

што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,
 
Что обратил Он взор на смирение рабы Своей. Отныне благословенной будут почитать меня в поколениях.

бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,
 
Сотворил мне великое Сильный, свято имя Его.

і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;
 
Из поколения в поколение милость Его — к убоявшимся Его.

зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;
 
Явил Он силу руки Своей: рассеял высокомерных с их самомнением,

скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;
 
Свергнул властителей с престолов — и возвысил смиренных,

галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;
 
Забитых нуждой оделил благами, а богатых отпустил ни с чем.

прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;
 
Позаботился о рабе Своем Израиле, дал знать, что помнит о милости,

як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.
 
Обещанной нашим праотцам — Аврааму и потомкам его — навеки».

А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.
 
Мария прогостила у нее около трех месяцев и вернулась домой.

А Элізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.
 
Пришло время Елизавете рожать, и она родила сына.

І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.
 
Узнали соседи и родственники о великой ей от Господа милости и радовались вместе с ней.

На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.
 
На восьмой день пришли обрезать младенца и хотели было дать ему имя по отцу — Захария.

На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.
 
Но мать сказала: «Нет, нужно назвать его Иоанном».

І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.
 
Ей говорят: «Таким именем никого в твоем роду не называли».

І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.
 
И знаками спрашивают отца, как он хочет его назвать.

Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся.
 
Захария попросил дощечку и написал: «Иоанн». Всем это было удивительно.

І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога.
 
И тотчас отпустило ему уста и язык, и он заговорил, благословляя Бога.

І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай.
 
Это потрясло всех живущих по соседству, и молва об этом прошла по всей нагорной стране Иудее.

Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.
 
Те, кто об этом слышал, молча задавали себе вопрос: «Кем же будет этот младенец?». С ним была рука Господня.

І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:
 
Захария, отец его, исполненный Святого Духа, прорекал:

Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,
 
«Благословен Господь, Бог Израиля. Он посетил Свой народ, сотворил ему свободу,

і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,
 
Воздвиг рог спасения нашего в доме раба Своего Давида;

як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,
 
Сдержал слово, сказанное в давние времена через святых Своих пророков,

што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;
 
Что спасет нас от наших врагов, от руки ненавидящих нас.

учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,
 
Он сотворил милость нашим отцам, не забыл о святом Своем договоре,

прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,
 
О клятвенном обещании отцу нашему Аврааму позволить нам

каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,
 
Уйти из вражеских рук и уже без оглядки

мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.
 
Служить Ему в святости и правде перед Ним во все дни нашей жизни.

А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада — падрыхтаваць шляхі Яму,
 
А ты, дитя, будешь зваться пророком Всевышнего. Ты идешь прежде Господа — путь Ему приготовить,

каб разумеў народ Ягоны ратунак у дараваньні грахоў іхніх,
 
Народу Его открыть правду о спасении через отпущение грехов

праз шчырую міласэрнасьць Бога нашага, якой наведаў нас Усход з вышыні,
 
По утробной Бога нашего милости. Сойдет к нам свет свыше

прасьвятліць тых, што сядзяць у цемры і цяні сьмяротным, скіраваць ногі нашыя на шлях міру.
 
И будет светить всем, кто живет во тьме, в тени смертной — откроет нашему взору путь к миру».

А дзіця расло і мацавалася духам, і заставалася ў пустынях да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.
 
Между тем младенец рос, укреплялся духом. И был он в пустынных местах до того самого дня, когда явился перед Израилем.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.