Пераклад Васіля Сёмухі
1 Пётр, апостал Ісуса Хрыста, прышэльцам, расьсеяным у Поньце, Галятыі, Кападокіі, Асіі і Віфініі, выбраным
2 паводле веданьня Бога Айца, пры асьвячэньні ад Духа, на паслушэнства і акрапленьне Крывёю Ісуса Хрыста: мілата вам і мір хай памножацца!
3 Дабраславёны Бог і Айцец Госпада нашага Ісуса Хрыста, што зь вялікай Сваёй міласьці адрадзіў нас праз уваскрэсеньне Ісуса Хрыста зь мёртвых да жывое надзеі,
4 да спадчыны нятленнай, чыстай, неўвядальнай, захаванай на нябёсах вам,
5 сілаю Божаю празь веру ахаваным на ратаваньне, якое гатова адкрыцца ў апошні час.
6 З гэтага радуйцеся, пасмуткаваўшы цяпер крыху, калі трэба, ад розных спакусаў,
7 каб выпрабаваная вера вашая сталася каштоўнейшаю за пагібельнае, хоць і вагнём прабаванае золата, на пахвалу і гонар і славу пры зьяўленьні Ісуса Хрыста,
8 Якога, ня бачыўшы, любіце, і Якога, дагэтуль ня бачачы, але веруючы ў Яго, прымаеце з радасьцю нявымоўнаю і слаўнаю,
9 дасягаючы нарэшце вераю вашаю выратаваньня душ;
10 якраз гэтага выратаваньня датычыліся вышукі і дасьледаваньні прарокаў, якія прадказвалі вызначаную вам мілату,
11 дасьледуючы, на каторы і на які час паказваў існы ў іх Дух Хрыста, калі Ён прадвяшчаў Хрыстовыя цярпеньні і славу, якая прыйдзе пасьля іх;
12 ім адкрыта было, што ня ім самім, а нам служыла тое, што цяпер абвешчана вам празь зьвеставальнікаў Духам Сьвятым, пасланым зь нябёсаў, у што хочуць пранікнуць анёлы.
13 Таму, (любасныя), аперазаўшы сьцёгны розуму вашага, чуваючы, майце поўную надзею на падаваную вам мілату ў зьяўленьні Ісуса Хрыста.
14 Як паслухмяныя дзеці, ня кіруйцеся ранейшымі пажаданьнямі, якія былі ў няведаньні вашым,
15 а на прыклад Сьвятога, Які паклікаў вас, і самі будзьце сьвятыя ва ўсіх учынках;
16 бо напісана: «будзьце сьвятыя, бо Я сьвяты».
17 І калі вы называеце Айцом Таго, Які бяз увагі на асобы судзіць кожнага паводле дзеяў, дык са страхам праводзьце час вандраваньня вашага,
18 ведаючы, што ня прахлым срэбрам ці золатам выкуплены вы з марнага жыцьця, перададзенага вам ад бацькоў,
19 а каштоўнай Крывёю Хрыста, як беспахібнага і чыстага Ягняці,
20 Які наканаваны быў яшчэ да стварэньня сьвету, але зьявіўся ў апошні час вам,
21 якія ўверавалі празь Яго ў Бога, Які ўваскрэсіў Яго зь мёртвых і даў Яму славу, каб вы мелі веру і надзею на Бога.
22 Паслушэнствам ісьціне праз Духа ачысьціўшы душы вашыя да некрывадушнага браталюбства, няспынна любеце адно аднаго ад чыстага сэрца,
23 як адроджаныя ня з тленнага насеньня, а ад нятленнага, ад слова Божага, жывога і нязбытнага давеку.
24 Бо ўсякая плоць — быццам трава, і ўсякая слава людзкая — быццам квет на траве, засохла трава — квет ейны апаў;
25 а слова Гасподняе вечна жыве. А гэта ёсьць тое слова, якое вам абвешчана.
Комментарии Скоуфилда
1 «...избранным». Краткое пояснение: В обоих Заветах соответствующие еврейское и греческое слова переводятся одинаково; как «избранный», «избрание» , «избирать», «избранные». Они нигде ничего другого не означают и не употребляются в смысле избрания чего бы то ни было как человеком, так и Богом.
1) В последнем случае речь может идти — как а) о корпоративном избрании — например, всего Израильского народа или Церкви (Ис 45:4; Еф 1:4), так и 6) об индивидуальном (1Пет 1:2).
2) Избрание происходит по предведению Бога (1Пет 1:2), и полностью по благодати, независимо от человеческих заслуг (Рим 9:11; 11:5−6).
3) Избрание совершается по Божией воле (Ин 15:16).
Таким образом, избрание — это:
1) Совершаемый Богом по благодати некий суверенный акт Его, посредством которого какие-то люди (часть людей) отбираются для Него (Ин 15:19).
2) Это суверенный акт Божий, посредством которого отдельные, избранные, личности определяются на то или иное служение для Него (Лк 6:13; Деян 9:15; 1Кор 1:27−28).
7 Страдания верующих в 1 Петра анализируются в свете:
1) обеспеченного им спасения, 1:2−5;
2) еще большей славы их в явление Христа, 1:7;
3) страданий Самого Христа и грядущей славы Его, 1:11;
4) неразрывной связи верующего с Ним в том и другом, 2:20−21; 3:17−18; 4:12−13;
5) очищающего воздействия страданий, 1:7; 4:1−2; 5:10;
6) того, что Христос и сейчас прославляется в терпеливых страданиях верующего, 4:16;
7) дисциплинирующей роли страдания, 4:17−19. (1Кор 11:31−32; Евр 12:5−13).
20 Божественный порядок таков: предведение, избрание, предопределение. То, что предведением определяется избрание, видно из 1Пет 1:2 предопределение есть залог избрания. «Избрание уходит корнями в предведение, а предопределение смотрит на будущий удел». Предузнанные избираются, а избраниые предопределены, и это избрание само по себе обеспечено каждому верующему только потому, что он уверовал в Иисуса Христа (1Фес 1:4−5). См. «Предопределение» в Еф 1:5.