Ісаі 1 глава

Кніга прарока Ісаі
Пераклад Васіля Сёмухі → Синода́льный перево́д

 
 

Уява Ісаі, сына Амосавага, якую ён бачыў пра Юдэю і Ерусалім, у дні Азіі Ёатама, Ахаза, Эзэкіі — цароў Юдэйскіх.
 
Виде́ние Иса́ии, сы́на Амо́сова, кото́рое он ви́дел об Иуде́е и Иерусали́ме, во дни О́зии, Иоафа́ма, Аха́за, Езеки́и — царе́й Иуде́йских.

Слухайце, нябёсы, і ўважай, зямля; бо гаворыць Гасподзь: Я выхаваў і ўзвысіў сыноў, а яны ўзбунтаваліся супраць Мяне.
 
Слу́шайте, небеса́, и внима́й, земля́, потому́ что Госпо́дь говори́т: Я воспита́л и возвы́сил сынове́й, а они́ возмути́лись про́тив Меня́.

Вол ведае гаспадара свайго, і асёл ясьлі гаспадара свайго; а Ізраіль ня знае Мяне, народ Мой не разумее.
 
Вол зна́ет владе́теля своего́, и осёл — я́сли господи́на своего́; а Изра́иль не зна́ет Меня́, наро́д Мой не разуме́ет.

О, народзе грэшны, народзе пад цяжкімі беззаконьнямі, ліхадзейскае племя, сыны пагібельныя! Пакінулі Госпада, заняхаілі Сьвятога Ізраілевага, — павярнуліся назад.
 
Увы́, наро́д гре́шный, наро́д, обременённый беззако́ниями, пле́мя злоде́ев, сыны́ поги́бельные! Оста́вили Го́спода, презре́ли Свято́го Изра́илева, — поверну́лись наза́д.

Па чым вас біць яшчэ, калі далей жывяце ва ўпартасьці? Уся галава ў струпах, і ўсё сэрца струхлела.
 
Во что вас бить ещё, продолжа́ющие своё упо́рство? Вся голова́ в я́звах, и всё се́рдце исча́хло.

Ад ступкоў да цемені няма на ім месца здаровага; струпы, плямы, гнойныя раны, неабмытыя і неперавязаныя, і алеем неразьмякчаныя.
 
От подо́швы ноги́ до те́мени головы́ нет у него́ здоро́вого ме́ста: я́звы, пя́тна, гноя́щиеся ра́ны, неочи́щенные и необвя́занные и не смягчённые еле́ем.

Зямля ваша спустошана; гарады вашыя агнём спалены; палі вашыя на вашых вачах паядаюць чужынцы; усё запусьцела, быццам пасьля руйнаваньня чужынскага.
 
Земля́ ва́ша опустошена́; города́ ва́ши сожжены́ огнём; поля́ ва́ши в ва́ших глаза́х съеда́ют чужи́е; все опусте́ло, как по́сле разоре́ния чужи́ми.

І засталася дачка Сіёна, як намёт у вінаградніку, як будан у гародзе, як абложаны горад.
 
И оста́лась дщерь Сио́на, как шатёр в виногра́днике, как шала́ш в огоро́де, как осаждённый го́род.

Калі б Гасподзь Саваоф не пакінуў нам невялікае рэшты, дык мы былі б тое самае, што Садома, прыпадобніліся б да Гаморы.
 
Е́сли бы Госпо́дь Савао́ф не оста́вил нам небольшо́го оста́тка, то мы бы́ли бы то же, что Содо́м, уподо́бились бы Гомо́рре.

Слухайце слова Гасподняе, князі Садомскія: уважай закону Бога нашага, народзе Гаморскі!
 
Слу́шайте сло́во Госпо́дне, князья́ Содо́мские; внима́й зако́ну Бо́га на́шего, наро́д Гомо́ррский!

Навошта Мне мноства ахвяраў вашых? кажа Гасподзь. Я перанасыціўся цэласпаленьнямі бараноў і тлушчам укормленага быдла; і крыві цялят, і ягнят, і казлоў не хачу.
 
К чему́ Мне мно́жество жертв ва́ших? говори́т Госпо́дь. Я пресы́щен всесожже́ниями овно́в и ту́ком отко́рмленного скота́, и кро́ви тельцо́в и а́гнцев и козло́в не хочу́.

Калі вы прыходзіце, каб зьявіцца перад аблічча Маё, хто патрабуе ад вас, каб вы тапталі падворкі Мае?
 
Когда́ вы прихо́дите явля́ться пред лицо́ Моё, кто тре́бует от вас, что́бы вы топта́ли дворы́ Мои́?

Не насеце болей дарункаў марнотных; дым кадзільны агідны Мне; навамесяцаў і суботаў, сходаў сьвяточных трываць не магу: беззаконьне — і сьвяткаваньне!
 
Не носи́те бо́льше даро́в тще́тных: куре́ние отврати́тельно для Меня́; новоме́сячий и суббо́т, пра́здничных собра́ний не могу́ терпе́ть: беззако́ние — и пра́зднование!

Навамесяцы вашыя і сьвяты вашыя ненавідзіць душа Мая; яны цяжкія Мне; Мне цяжка іх несьці.
 
Новоме́сячия ва́ши и пра́здники ва́ши ненави́дит душа́ Моя́: они́ бре́мя для Меня́; Мне тяжело́ нести́ их.

І калі вы працягваеце рукі вашыя, Я заплюшчваю ад вас Мае вочы; і калі памнажаеце вы малітвы свае, Я ня чую: вашыя рукі ў крыві.
 
И когда́ вы простира́ете ру́ки ва́ши, Я закрыва́ю от вас о́чи Мои́; и когда́ вы умножа́ете моле́ния ва́ши, Я не слы́шу: ва́ши ру́ки полны́ кро́ви.

Абмыйцеся, ачысьціцеся; адвядзеце ліхія ўчынкі вашыя ад вачэй Маіх; перастаньце рабіць зло;
 
Омо́йтесь, очи́ститесь; удали́те злы́е дея́ния ва́ши от оче́й Мои́х; переста́ньте де́лать зло;

навучэцеся рабіць дабро; шукайце праўды; ратуйце прыгнечанага; абараняйце сірату; заступайцеся за ўдаву.
 
научи́тесь де́лать добро́, ищи́те пра́вды, спаса́йте угнетённого, защища́йте сироту́, вступа́йтесь за вдову́.

Тады прыйдзеце, і рассудзім, кажа Гасподзь. Калі будуць грахі вашыя, як барвовае, — як сьнег адбялю; калі будуць чырвоныя, як пурпура, — як воўну адбялю.
 
Тогда́ приди́те — и рассу́дим, говори́т Госпо́дь. Е́сли бу́дут грехи́ ва́ши, как багря́ное, — как снег убелю́; е́сли бу́дут красны́, как пу́рпур, — как во́лну убелю́.

Калі захочаце і паслухаецеся, дык есьцімеце даброты зямлі.
 
Е́сли захоти́те и послу́шаетесь, то бу́дете вкуша́ть бла́га земли́;

Калі ж адмовіцеся і будзеце ўпарціцца, дык меч зжарэ вас: бо вусны Гасподнія маўляюць.
 
е́сли же отречётесь и бу́дете упо́рствовать, то меч пожрёт вас: и́бо уста́ Госпо́дни говоря́т.

Як зрабілася блудадзейкаю верная сталіца, поўная правасудзьдзя! Праўда жыла ў ёй, а цяпер забойцы.
 
Как сде́лалась блудни́цею ве́рная столи́ца, испо́лненная правосу́дия! Пра́вда обита́ла в ней, а тепе́рь — уби́йцы.

Срэбра тваё зрабілася шлакам, віно тваё сапсавана вадою.
 
Серебро́ твоё ста́ло и́згарью, вино́ твоё испо́рчено водо́ю;

Князі твае — законаадступнікі і пасобнікі злодзеяў; усе яны любяць дарункі і ўгоньваюцца за грашыма; не бароняць сіраты, і гора ўдавы ня абыходзіць ім.
 
князья́ твои́ — законопресту́пники и соо́бщники воро́в; все они́ лю́бят пода́рки и гоня́ются за мздо́ю; не защища́ют сироты́, и де́ло вдовы́ не дохо́дит до них.

Таму кажа Гасподзь, Гасподзь Саваоф, Моцны Ізраілеў: о, Я ўсьцешу Сябе над супраціўцамі Маімі і адпомшчу ворагам Маім!
 
Посему́ говори́т Госпо́дь, Госпо́дь Савао́ф, Си́льный Изра́илев: о, удовлетворю́ Я Себя́ над проти́вниками Мои́ми и отмщу́ врага́м Мои́м!

І павярну на цябе руку Маю, і, як лугам, адчышчу зь цябе дамесак, і аддзялю ад цябе ўсё сьвінцовае
 
И обращу́ на тебя́ ру́ку Мою́ и, как в щёлочи, очи́щу с тебя́ при́месь, и отделю́ от тебя́ всё свинцо́вое;

і пастаўляцьму судзьдзяў табе, як раней, і радцаў, як напачатку; тады будуць казаць пра цябе: «горад праўды, сталіца веры».
 
и опя́ть бу́ду поставля́ть тебе́ суде́й, как пре́жде, и сове́тников, как в нача́ле; тогда́ бу́дут говори́ть о тебе́: «го́род пра́вды, столи́ца ве́рная».

Сіён уратуецца правасудзьдзем, і навернутыя сыны яго — справядлівасьцю.
 
Сио́н спасётся правосу́дием, и обрати́вшиеся сыны́ его́ — пра́вдою;

А ўсім адступнікам і грэшнікам — пагібель, і тыя, што пакінулі Госпада, вынішчацца.
 
всем же отсту́пникам и гре́шникам — поги́бель, и оста́вившие Го́спода истребя́тся.

Яны будуць пасаромленыя за дубровы, якіх вы так прагнулі, і брыдка ім будзе за сады, якія вам так панадныя.
 
Они́ бу́дут посты́жены за дубра́вы, кото́рые столь вожделе́нны для вас, и посрамлены́ за сады́, кото́рые вы избра́ли себе́;

Бо вы будзеце, як дуб, зь якога лісьце апала, і як сад, у якім няма вады.
 
и́бо вы бу́дете, как дуб, кото́рого лист опа́л, и как сад, в кото́ром нет воды́.

І моцны будзе ашмоцьцем, і дзея ягоная — іскраю; і будуць паліцца разам, — і ніхто не патушыць.
 
И си́льный бу́дет отре́пьем, и де́ло его́ — и́скрою; и бу́дут горе́ть вме́сте, — и никто́ не поту́шит.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.