Захарыі 1 глава

Кніга прарока Захарыі
Пераклад Васіля Сёмухі → Синода́льный перево́д

 
 

У восьмым месяцы, у другі год Дарыя, было слова Гасподняе Захарыю, сыну Варахіінаваму, сыну Адаваму, прароку:
 
В восьмо́м ме́сяце, во второ́й год Да́рия, бы́ло сло́во Госпо́дне к Заха́рии, сы́ну Варахи́ину, сы́ну Аддо́ву, проро́ку:

угневаўся Гасподзь на бацькоў вашых вялікім гневам,
 
прогне́вался Госпо́дь на отцо́в ва́ших вели́ким гне́вом,

і ты скажы ім: так кажа Гасподзь Саваоф: павярнецеся да Мяне, кажа Гасподзь Саваоф, і Я павярнуся да вас, кажа Гасподзь Саваоф.
 
и ты скажи́ им: так говори́т Госпо́дь Савао́ф: обрати́тесь ко Мне, говори́т Госпо́дь Савао́ф, и Я обращу́сь к вам, говори́т Госпо́дь Савао́ф.

Ня будзьце такія, як бацькі вашыя, да якіх заклікалі ранейшыя прарокі, кажучы: так кажа Гасподзь Саваоф: адвярнецеся ад ліхіх шляхоў вашых і ад ліхіх дзеяў вашых; але яны ня слухаліся і не ўважалі Мне, кажа Гасподзь.
 
Не бу́дьте таки́ми, как отцы́ ва́ши, к кото́рым взыва́ли пре́жде бы́вшие проро́ки, говоря́: «так говори́т Госпо́дь Савао́ф: обрати́тесь от злых путе́й ва́ших и от злых дел ва́ших»; но они́ не слу́шались и не внима́ли Мне, говори́т Госпо́дь.

Бацькі вашыя — дзе яны? ды і прарокі, ці будуць яны вечна жыць?
 
Отцы́ ва́ши — где они́? да и проро́ки, бу́дут ли они́ ве́чно жить?

Але словы Мае і вызначэньні Мае, якія наказваў Я рабам Маім прарокам, хіба ж не спасьціглі бацькоў вашых? і яны зьвярталіся і казалі: як вызначыў Гасподзь Саваоф зрабіць з намі паводле нашых шляхоў і паводле нашых дзеяў, так і ўчыніў з намі.
 
Но слова́ Мои́ и определе́ния Мои́, кото́рые запове́дал Я раба́м Мои́м, проро́кам, ра́зве не пости́гли отцо́в ва́ших? и они́ обраща́лись и говори́ли: «как определи́л Госпо́дь Савао́ф поступи́ть с на́ми по на́шим путя́м и по на́шим дела́м, так и поступи́л с на́ми».

У дваццаць чацьвёрты дзень адзінаццатага месяца, — гэта месяц Шэват, — у другі год Дарыя, было слова Гасподняе Захарыю, сыну Варахіінаваму, сыну Адаваму, прароку:
 
В два́дцать четвёртый день оди́ннадцатого ме́сяца, — э́то ме́сяц Шева́т, — во второ́й год Да́рия, бы́ло сло́во Госпо́дне к Заха́рии, сы́ну Варахи́ину, сы́ну Аддо́ву, проро́ку:

уначы бачыў я ўяву: вось, муж на рыжым кані стаіць паміж міртамі, якія ў паглыбленьні, а за імі коні рыжыя, пярэстыя і белыя,
 
ви́дел я но́чью: вот, муж на ры́жем коне́ стои́т ме́жду ми́ртами, кото́рые в углубле́нии, а позади́ него́ ко́ни ры́жие, пе́гие и бе́лые, —

і сказаў я: хто яны, спадару мой? І сказаў мне анёл, які гаварыў са мною: я пакажу табе, хто яны.
 
и сказа́л я: кто они́, господи́н мой? И сказа́л мне А́нгел, говори́вший со мно́ю: я покажу́ тебе́, кто они́.

І адказваў муж, які стаяў паміж міртамі, і сказаў: гэта тыя, якіх Гасподзь паслаў абысьці зямлю.
 
И отвеча́л муж, кото́рый стоя́л ме́жду ми́ртами, и сказа́л: э́то те, кото́рых Госпо́дь посла́л обойти́ зе́млю.

І яны адказвалі анёлу Гасподняму, які стаяў паміж міртамі, і сказалі: абышлі мы зямлю, і вось, уся зямля населеная і спакойная.
 
И они́ отвеча́ли А́нгелу Госпо́дню, стоя́вшему ме́жду ми́ртами, и сказа́ли: обошли́ мы зе́млю, и вот, вся земля́ населена́ и споко́йна.

І адказваў анёл Гасподні і сказаў: Госпадзе Ўсеўладца! Дакуль Ты не ўмілажалішся зь Ерусаліма і з гарадоў Юды, на якія Ты гневаешся вось ужо семдзесят гадоў?
 
И отвеча́л А́нгел Госпо́день и сказа́л: Го́споди Вседержи́телю! Доко́ле Ты не умилосе́рдишься над Иерусали́мом и над города́ми Иу́ды, на кото́рые Ты гне́ваешься вот уже́ се́мьдесят лет?

Тады ў адказ анёлу, які гаварыў са мною, мовіў Гасподзь словы добрыя, словы суцешлівыя.
 
Тогда́ в отве́т А́нгелу, говори́вшему со мно́ю, изрёк Госпо́дь слова́ благи́е, слова́ утеши́тельные.

І сказаў Мне анёл, які гаварыў са мною: абвясьці і скажы: так кажа Гасподзь Саваоф: парупіўся Я за Ерусалім і за Сіён рупнасьцю вялікай:
 
И сказа́л мне А́нгел, говори́вший со мно́ю: провозгласи́ и скажи́: так говори́т Госпо́дь Савао́ф: возревнова́л Я о Иерусали́ме и о Сио́не ре́вностью вели́кою;

І вялікім абурэньнем абураюся з народаў, якія жывуць у спакоі; бо калі Я мала ўгневаўся, яны павялічылі ліха.
 
и вели́ким негодова́нием негоду́ю на наро́ды, живу́щие в поко́е; и́бо, когда́ Я ма́ло прогне́вался, они́ уси́лили зло.

таму так кажа Гасподзь: Я зьвяртаюся да Ерусаліма зь мілажалем; у ім пабудуецца дом Мой, кажа Гасподзь Саваоф, і землямерная вяроўка працягнецца па Ерусаліме.
 
Посему́ так говори́т Госпо́дь: Я обраща́юсь к Иерусали́му с милосе́рдием; в нём сооруди́тся дом Мой, говори́т Госпо́дь Савао́ф, и землеме́рная вервь протя́нется по Иерусали́му.

Яшчэ абвясьці і скажы: так кажа Гасподзь Саваоф: зноў перапаўняюцца гарады Мае дабром, і суцешыць Гасподзь Сіён і зноў выбера Ерусалім.
 
Ещё провозгласи́ и скажи́: так говори́т Госпо́дь Савао́ф: сно́ва перепо́лнятся города́ Мои́ добро́м, и уте́шит Госпо́дь Сио́н, и сно́ва изберёт Иерусали́м.

І ўзьвёў я вочы мае і ўгледзеў: вось чатыры рагі.
 
И подня́л я глаза́ мои́ и уви́дел: вот четы́ре ро́га.

І сказаў я анёлу, які гаварыў са мною: што гэта? І ён адказаў мне: гэта рогі, якія раскідалі Юду, Ізраіля і Ерусалім.
 
И сказа́л я А́нгелу, говори́вшему со мно́ю: что э́то? И он отве́тил мне: э́то ро́ги, кото́рые разброса́ли Иу́ду, Изра́иля и Иерусали́м.

Потым паказаў мне Гасподзь чатырох працаўнікоў.
 
Пото́м показа́л мне Госпо́дь четырёх рабо́чих.

І сказаў я: што яны ідуць рабіць? Ён сказаў мне так: гэтыя рогі раскідалі Юду, так што ніхто ня можа падняць галавы сваёй: а гэтыя прыйшлі напалохаць іх, зьбіць рогі народаў, якія паднялі рог свой супроць зямлі Юды, каб расьсеяць яе.
 
И сказа́л я: что они́ иду́т де́лать? Он сказа́л мне так: э́ти ро́ги разброса́ли Иу́ду, так что никто́ не мо́жет подня́ть головы́ свое́й; а сии́ пришли́ устраши́ть их, сбить ро́ги наро́дов, подня́вших рог свой про́тив земли́ Иу́ды, что́бы рассе́ять её.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.