Юда 1 глава

Пасланьне Юды
Пераклад Васіля Сёмухі → Синода́льный перево́д

 
 

Юда, раб Ісуса Хрыста, брат Якава, пакліканым, якія асьвечаныя Богам Айцом і ахаваныя Ісусам Хрыстом:
 
Иу́да, раб Иису́са Христа́, брат Иа́кова, при́званным, кото́рые освящены́ Бо́гом Отцо́м и сохранены́ Иису́сом Христо́м:

міласьць вам і мір і любоў хай памножацца.
 
ми́лость вам и мир и любо́вь да умно́жатся.

Любасныя! маючы ўсю руплівасьць пісаць вам пра супольнае збавеньне, я палічыў за патрэбнае напісаць вам умаўленьне — паспрыяць веры, адзін раз перададзенай сьвятым.
 
Возлю́бленные! име́я всё усе́рдие писа́ть вам об о́бщем спасе́нии, я почёл за ну́жное написа́ть вам увеща́ние — подвиза́ться за ве́ру, одна́жды пре́данную святы́м.

Бо пракраліся некаторыя людзі, спрадвеку прызначаныя на гэтае асуджэньне, бязбожнікі, што абарочваюць мілату Бога нашага ў нагоду да распусты і выракаюцца адзінага Валадара Бога і Госпада нашага Ісуса Хрыста.
 
И́бо вкра́лись не́которые лю́ди, издре́вле предназна́ченные к сему́ осужде́нию, нечести́вые, обраща́ющие благода́ть Бо́га на́шего в по́вод к распу́тству и отверга́ющиеся еди́ного Влады́ки Бо́га и Го́спода на́шего Иису́са Христа́.

Я хачу нагадаць вам, хто ўжо ведае гэта, што Гасподзь, вызваліўшы народ зь зямлі Егіпецкай, потым пагубіў тых, што ня веравалі,
 
Я хочу́ напо́мнить вам, уже́ зна́ющим э́то, что Госпо́дь, изба́вив наро́д из земли́ Еги́петской, пото́м неве́ровавших погуби́л,

і анёлаў, якія не захавалі сваёй годнасьці, але пакінулі сваё жытло, трымае ў вечных кайданах, пад цемрывам, на суд вялікага дня.
 
и а́нгелов, не сохрани́вших своего́ досто́инства, но оста́вивших своё жили́ще, соблюда́ет в ве́чных у́зах, под мра́ком, на суд вели́кого дня.

Як Садома і Гамора і навакольныя гарады, што падобна да іх блудадзеілі і ўганяліся за іншаю плоцьцю, дастаўшы кары вагнём вечным, пастаўлены ў прыклад, —
 
Как Содо́м и Гомо́рра и окре́стные города́, подо́бно им блудоде́йствовавшие и ходи́вшие за ино́ю пло́тию, подве́ргшись ка́зни огня́ ве́чного, поста́влены в приме́р, —

гэтак сама будзе і з гэтымі лятуценьнікамі, якія апаганьваюць плоць, адмаўляюць начальствы і ліхасловяць высокія ўлады.
 
так то́чно бу́дет и с си́ми мечта́телями, кото́рые оскверня́ют плоть, отверга́ют нача́льства и злосло́вят высо́кие вла́сти.

Міхаіл Арханёл, калі гаварыў з д’яблам, спрачаючыся пра Майсеева цела, не адважыўся вымавіць зьняважлівага выраку, а сказаў: няхай забароніць табе Гасподзь.
 
Михаи́л Арха́нгел, когда́ говори́л с диа́волом, спо́ря о Моисе́евом те́ле, не смел произнести́ укори́зненного суда́, но сказа́л: «да запрети́т тебе́ Госпо́дь».

А гэтыя ганьбуюць тое, чаго ня ведаюць; а што з прыроды, як бязмоўныя жывёлы ведаюць, тым і разбэшчваюць сябе.
 
А сии́ злосло́вят то, чего́ не зна́ют; что же по приро́де, как бесслове́сные живо́тные, зна́ют, тем растлева́ют себя́.

Гора ім, бо ідуць дарогай Каінавай, упадаюць у змусту зьдзірства, як Валаам, і ў зацятасьці гінуць, як Карэй.
 
Го́ре им, потому́ что иду́т путём Ка́иновым, предаю́тся обольще́нию мзды, как Валаа́м, и в упо́рстве погиба́ют, как Коре́й.

Такія бываюць спакусай на вашых вячэрах любові: банкетуючы з вамі, бяз страху напасваюцца; гэта — бязводныя хмары, што вецер носіць; восеньскія дрэвы, бясплодныя, двойчы памерлыя, выкарчаваныя;
 
Таковы́е быва́ют собла́зном на ва́ших ве́черях любви́; пи́ршествуя с ва́ми, без стра́ха утучня́ют себя́. Э́то безво́дные облака́, носи́мые ве́тром; осе́нние дере́вья, беспло́дные, два́жды уме́ршие, исто́ргнутые;

раз’юшаныя марскія хвалі, што з шумавіньнем выкідаюць сваю брыду, зоркі вандроўныя, якіх трымае морак цемрыва навекі.
 
свире́пые морски́е во́лны, пе́нящиеся срамо́тами свои́ми; звёзды блужда́ющие, кото́рым блюдётся мрак тьмы наве́ки.

Пра іх прарочыў і Энох, сёмы ад Адама, кажучы: вось, ідзе Гасподзь з процьмаю сьвятых анёлаў Сваіх —
 
О них проро́чествовал и Ено́х, седьмы́й от Ада́ма, говоря́: «се, идёт Госпо́дь со тьма́ми святы́х А́нгелов Свои́х —

чыніць суд над усімі і выкрыць усіх сярод іх бязбожных ва ўсіх справах, якія ад бязбожнасьці іхняй, і за ўсе жорсткія словы, якімі ганілі Яго бязбожныя грэшнікі.
 
сотвори́ть суд над все́ми и обличи́ть всех ме́жду ни́ми нечести́вых во всех дела́х, кото́рые произвело́ их нече́стие, и во всех жесто́ких слова́х, кото́рые произноси́ли на Него́ нечести́вые гре́шники».

Гэта — наракальнікі, нічым не задаволеныя, што ходзяць у сваіх пажадлівасьцях (бязбожна і беззаконна); вусны іхнія вымаўляюць пыхлівыя словы; і зважаюць на асобы з карысьлівасьці.
 
Э́то ро́потники, ниче́м не дово́льные, поступа́ющие по свои́м по́хотям (нечести́во и беззако́нно); уста́ их произно́сят наду́тые слова́; они́ ока́зывают лицеприя́тие для коры́сти.

Але вы, любасныя, памятайце прадказанае апосталамі Госпада нашага Ісуса Хрыста;
 
Но вы, возлю́бленные, по́мните предска́занное Апо́столами Го́спода на́шего Иису́са Христа́.

яны казалі вам, што апошнім часам зьявяцца агуднікі, якія будуць хадзіць у сваіх бязбожных пахацінствах.
 
Они́ говори́ли вам, что в после́днее вре́мя поя́вятся руга́тели, поступа́ющие по свои́м нечести́вым по́хотям.

Гэта — людзі, якія адлучаюць сябе (ад адзінства веры), душэўныя, але бяз духу.
 
Э́то лю́ди, отделя́ющие себя́ (от еди́нства ве́ры), душе́вные, не име́ющие ду́ха.

А вы, любасныя, будуючыся на найсьвяцейшай веры нашай, молячыся Духам Сьвятым,
 
А вы, возлю́бленные, назида́я себя́ на святе́йшей ве́ре ва́шей, моля́сь Ду́хом Святы́м,

захоўвайце сябе ў любові Божай, чакаючы міласьці ад Госпада нашага Ісуса Хрыста, на вечнае жыцьцё;
 
сохраня́йте себя́ в любви́ Бо́жией, ожида́я ми́лости от Го́спода на́шего Иису́са Христа́, для ве́чной жи́зни.

і да адных будзьце літасьцівыя, з разважлівасьцю;
 
И к одни́м бу́дьте ми́лостивы, с рассмотре́нием,

а другіх страхам ратуйце, вырываючы з вагню, выкрывайце са страхам, пагарджаючы нават вопраткаю, якая апаганена целам.
 
а други́х стра́хом спаса́йте, исторга́я из огня́, облича́йте же со стра́хом, гнуша́ясь да́же оде́ждою, кото́рая осквернена́ пло́тью.

А Таму, Хто можа захаваць вас ад падзеньня і паставіць перад славаю Сваёю беспахібнымі ў радасьці,
 
Могу́щему же соблюсти́ вас от паде́ния и поста́вить пред сла́вою Свое́ю непоро́чными в ра́дости,

адзінаму, самаму мудраму Богу, Збаўцу нашаму празь Ісуса Хрыста Госпада нашага, слава: веліч, сіла і ўлада перад усімі вякамі, сёньня і ўсявечна. Амін.
 
Еди́ному Прему́дрому Бо́гу, Спаси́телю на́шему че́рез Иису́са Христа́ Го́спода на́шего, сла́ва и вели́чие, си́ла и власть пре́жде всех веко́в, ны́не и во все ве́ки. Ами́нь.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.