Езэкііля 1 глава

Кніга прарока Езэкііля
Пераклад Васіля Сёмухі → Cовременный перевод WBTC

 
 

І было: на трыццатым годзе, на чацьвёртым месяцы, на пяты дзень месяца, калі я быў сярод перасяленцаў над ракой Хавар, разамкнуліся нябёсы — і я пабачыў уявы Божыя.
 
Я — священник Иезекииль, сын Вузия. Я был в изгнании возле Канала Кебара в земле Вавилонской, когда небо раскрылось и подарило мне видение Бога.

У пяты дзень месяца (гэта быў пяты год палону цара Ёакіма),
 
Это было на пятый день четвертого месяца (июня) тридцатого года. В пятый год изгнания царя Иоакима,

было слова Гасподняе Езэкіілю, сыну Вузія, сьвятара, у зямлі Халдэйскай, над ракою Хавар; і была там на ім рука Гасподняя.
 
на пятый день месяца к Иезекиилю пришло слово Господне, снизошла на него сила Господня.

І я бачыў: і вось буйны вецер ішоў з поўначы, вялікая хмара і палымяны агонь, і зьзяньне вакол яго,
 
Я, Иезекииль, видел вихрь, идущий с севера. Это была большая туча, из которой рвался огонь, и вокруг нее сиял свет. Она была подобна раскалённому металлу, сияющему в огне.

а зь сярэдзіны яго як бы сьвятло полымя зь сярэдзіны агню; і зь сярэдзіны яго відаць было як бы падабенства чатырох жывёлін, — і такі быў выгляд у іх: аблічча ў іх было, як у чалавека;
 
В середине её я увидел четырёх животных, они выглядели, как люди.

і ў кожнага чатыры твары, і ў кожнага зь іх чатыры крылы;
 
У каждого из них было по четыре лица и четыре крыла.

а ногі ў іх простыя, і ступакі ног іхніх як ступак нагі ў цяляці, і зьзялі, як бліскучая медзь (і крылы ў іх лёгкія).
 
Их ноги были прямыми, но ступни были парнокопытны, как у коров, и блестели, как начищенная медь.

І рукі чалавечыя былі пад крыламі ў іх, па чатырох баках іх;
 
Под крыльями у них были человеческие руки, у тех четырёх животных было по четыре лица и четыре крыла.

і твары ў іх і крылы ў іх — ва ўсіх чатырох; крылы ў іх прылягалі адно да аднаго; у час шэсьця свайго яны не азіраліся, а ішлі кожны перад сабою.
 
Животные были соединены в местах соприкосновения крыльев. Каждое из них шло прямо вперёд, не оглядываясь, когда передвигалось.

Падабенства абліччаў іхніх — аблічча чалавека і аблічча ільва з правага боку ва ўсіх чатырох; а зь левага боку — аблічча цяляці ва ўсіх чатырох і аблічча арла ва ўсіх чатырох.
 
Каждое из них имело четыре лица, и впереди было лицо человека, справа — лицо льва, слева — лицо быка, а сзади — орла. И все они были похожи.

І абліччы іх і крылы іх зьверху былі разьдзеленыя, але ў кожнага два крылы прылягалі адно да аднаго, а два пакрывалі целы іхнія.
 
Их крылья были расправлены сверху. У каждого было два крыла, которые касались крыльев другого. У них также было два крыла, которые они использовали, чтобы укрывать свои тела.

І ішлі яны, кожнае ў свой бок перад сабою; куды дух хацеў ісьці, туды і ішлі; падчас шэсьця свайго не азіраліся.
 
Они двигались, не поворачиваясь, туда, куда был направлен их взгляд. Они шли туда, куда их вёл ветер.

І выгляд у гэтых жывёлін быў як выгляд распаленага вугольля, як выгляд лампадаў; агонь хадзіў паміж жывёламі, і зьзяньне ад агню і маланка выходзілі з агню.
 
Они сверкали, словно горящие угли, огонь был, как молнии между одним животным и другим.

І жывёліны шпарка рухаліся туды-сюды, як бліскае маланка.
 
Быстро, как молнии, они переносились в разные стороны.

І я глядзеў на жывёлін, — і вось, на зямлі каля гэтых жывёлін па адным коле перад чатырма іхнімі тварамі.
 
Я смотрел на них и видел четыре колеса: по одному — для каждого лица.

Выгляд колаў і будова іхняя — як выгляд тапаза, і падабенства ва ўсіх чатырох — адно; і з выгляду іх і з будовы іх здавалася, быццам кола было ў коле.
 
Колёса касались земли, и казалось, что они сделаны из драгоценного желтого камня, и внутри каждого колеса было ещё колесо.

Калі яны ішлі, ішлі на чатыры свае бакі; падчас шэсьця не азіраліся.
 
Колёса не поворачивались при движении.

А абады на іх — высокія і страшныя былі яны; абады на ўсіх чатырох вакол былі поўныя вачэй.
 
А теперь об их спинах: они были высоки и полны глаз повсюду, и все четверо животных были одинаковы.

І калі ішлі жывёлы, ішлі і колы поруч іх; а калі жывёлы падымаліся ад зямлі, тады падымаліся і колы.
 
Колёса двигались одновременно с животными, и если животные поднимались ввысь, колёса поднимались вместе с ними.

Куды дух хацеў ісьці, туды ішлі і яны; куды б ні пайшоў дух, і колы падымаліся нароўні зь імі, бо дух жывёлін быў у колах.
 
Они шли туда, куда вёл их ветер, и колёса шли вместе с ними, ибо ветер (их дух) был в этих колёсах.

Калі ішлі тыя, ішлі і яны; і калі тыя стаялі, стаялі і яны; і калі тыя падымаліся ад зямлі, тады нароўні зь імі падымаліся і колы, бо дух жывёлін быў у колах.
 
И если они двигались, то двигались и колёса, а если останавливались, то и колёса замирали. Если колёса поднимались, то и животные поднимались за ними, ибо в этих колёсах был дух.

Над галовамі ў жывёлін было падабенства скляпеньня, як выгляд дзівоснага крышталю, расхінутага зьверху над галовамі ў іх.
 
И над их головами было такое, что выглядело, как великолепный хрустальный свод, простирающийся над ними.

А пад скляпеньнем прасьціраліся крылы іхнія проста адно да аднаго, і ў кожнага было два крылы, якія пакрывалі іх, у кожнага два крылы пакрывалі целы іхнія.
 
Под сводом у каждого из животных было по четыре крыла, по два с каждой стороны от его тела. Два крыла простирались прямо к другим. Другие два крыла покрывали тело.

І калі яны ішлі, я чуў шум крылаў іх, як бы шум многіх водаў, як бы голас Усемагутнага, моцны шум, як бы шум у вайсковым стане; калі яны спыняліся, — апускалі крылы свае.
 
И тогда я услышал их крылья. При каждом движении животных крылья их издавали шум, подобный сильной, несущейся рядом воде. Они громкими были, как мимо идущий Господь Всемогущий, как армия или толпа людей. И когда животные останавливались, крылья складывались по бокам.

І голас быў са скляпеньня, якое над галовамі ў іх; калі яны спыняліся, тады апускалі свае крылы.
 
Животные останавливались и опускали крылья, и сверху, из свода над ними, раздавался звук громкий над их головами.

А над скляпеньнем, якое над галовамі ў іх, было падабенства трона з выгляду як бы з каменя сапфіра; а над падабенствам прастола як бы падабенства чалавека зьверху на ім.
 
Над сводом, который был над их головами, было подобие престола, как сапфир голубой, и на престоле этом некто сидел, собою напоминающий человека.

І бачыў я як бы палаючы метал, як бы выгляд агню ўсярэдзіне яго вакол; ад выгляду сьцёгнаў яго і вышэй і ад выгляду сьцёгнаў яго і ніжэй я бачыў як бы нейкі агонь, і зьзяньне было вакол яго.
 
Я видел его от пояса и выше, он был, как горячий металл, окружённый огнём, и от пояса книзу всё сияло вокруг него неким огнём.

У якім выглядзе бывае вясёлка на аблоках падчас дажджу, такі выгляд мела гэтае зьзяньне вакол.
 
Вокруг него свет сияющий был, словно радуга. Так выглядела Слава Господня. И пал я на землю и склонился лицом своим к ней, и услышал я голос, говорящий со мной.

Примечания:

 
Пераклад Васіля Сёмухі
15 У друкаванай версіі «лапамі», аднак хутчэй за ўсё павінна быць — «тварамі». Габрэйскае слова פָּנָֽיו׃ (H6440) звычайна перакладаецца як «твар» ці «перад».
 
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.