Да Піліпян 1 глава

Ліст сьвятога Паўлы апостала да Піліпян
Пераклад Яна Станкевіча → Толкования Августина

Пераклад Яна Станкевіча

1 Паўла а Цімох, нявольнікі Ісуса Хрыста, да ўсіх сьвятых у Хрысту Ісусу, каторыя ў Піліпах, зь япіскапамі а дзяканамі:
2 Ласка вам а супакой ад Бога, Айца нашага, а Спадара Ісуса Хрыста!
3 Дзякую Богу свайму пры кажным успаміне вас,
4 Заўсёды ў кажным маленьню сваім чынячы з радасьцяй малітву за ўсіх вас,
5 За ўзаем’е ваша ў Евангелі ад першага дня аж дагэтуль,
6 Маючы давер у тым, што тый, хто пачаў у вас добрую справу, сконча яе да дня Ісуса Хрыста;
7 Як справядліва імне думаць гэта праз усіх вас, бо я маю вас у сэрцу сваім; як у зялезах маіх, так і ў вабароне а ў пацьверджаньню Евангелі вы ўсі ўчасьнікі ў ласцы маёй.
8 Бо Бог сьветка імне, як тужу я па ўсіх вас любосьцяй нутра Хрыста Ісуса.
9 І малюся праз тое, каб міласьць ваша яшчэ балей а балей мнажылася ў супоўным знацьцю а ўсялякім разуменьню;
10 Каб вы маглі дазнаць розьніцы, каб вы маглі быць шчырымі а беззаганнымі на дзень Хрыстоў,
11 Напоўненыя пладамі справядлівасьці Ісусам Хрыстом на славу а пахвалу Божую.
12 Я хацеў бы, браты, каб вы ведалі, што акалічнасьці, у каторых я апынуўся, вышлі на дасьпех Евангелі;
13 Так што зялезы мае ў Хрысту сталі ведамнымі ўсёй прэторы а ўсім іншым;
14 І бальшыня з братоў у Спадару, асьмеліўшыся зялезамі маімі, адважна гукаюць слова Божае. бяз страху.
15 Некатрыя, праўда, із завідасьці а супарства, але некатрыя таксама з добрае волі абяшчаюць Хрыста.
16 Гэтыя запраўды зь міласьці, ведаючы, што я прызначаны да абароны Дабравесьці;
17 А гэныя дзеля супарства абяшчаюць Хрыста, ня ў чысьціні, думаючы, што прыдадуць атугі да зялезаў маіх.
18 Дык што? Якім бы парадкам абяшчалі Хрыста, прыдаючыся ці ў праўдзе, я з гэтага цешуся і буду цешыцца;
19 Бо я ведаю, што гэта будзе імне на спасеньне, вашай малітваю й даставаю Духа Ісуса Хрыста,
20 Подле гарачага чаканьня а надзеі мае, што я ні ў чым ня буду паганбены, але з усёй адвагаю, як заўсёды, таксама цяпер Хрыстос будзе ўзьвялічаны ў целе маім, ці то жыцьцём, ці сьмерцяй.
21 Бо імне жыцьцё —Хрыстос, а сьмерць — прыдбаньне.
22 Але калі жыцьцё ў целе даець плодную працу імне, то што абраць, я яшчэ не пераканаўся.
23 Цягне мяне адно й другое: маю зычэньне адыйсьці й быць із Хрыстом, бо гэта шмат ляпей;
24 А заставацца ў целе патрабней дзеля вас.
25 І, маючы пэўнасьць гэтага, я ведаю, што застануся й пабуду з вамі ўсімі дзеля дасьпеху вашага а радасьці веры,
26 Каб пахвала ваша ў Хрысту Ісусу памнажылася перазь мяне прытомнасьцяй маёй ізноў у вас.
27 Адно няхай паступак будзе годны дабравесьці Хрыстовае, каб, ці я прыйду і абачу вас, ці, няпрытомны, пачуў праз вас, што вы стаіце ў вадным духу, аднэй душою, разам сілуючыся за веру евангельскую,
28 І не лякайцеся ні ў чым праціўнікаў; гэта ім ё довад загіны, а вам — спасеньня. І гэта ад Бога;
29 Бо вам дана дзеля Хрыста ня толькі верыць у Яго, але й цярпець за Яго,
30 Маючы тое самое змаганьне, што бачылі ў імне і цяпер чуеце празь мяне.

Толкования Августина

Стих 6

Независимо от нашего желания Бог действует в делах наших, но когда мы хотим, да так хотим, что сделаем, Он споспешествует нам. Либо Он действует так, что мы захотим, либо мы хотим, и Он содействует; мы ничем не влияем на добрые дела благочестия.

О благодати и свободной воле 32. Cl. 0352, 901.42

Стих 18

Даже во времена апостолов были люди, проповедовавшие истину неистинно, то есть неправдивой душою. О них апостол говорит, что они возвещали Христа нечисто, а по зависти и любопрению (15 Некоторые, правда, по зависти и любопрению, а другие с добрым расположением проповедуют Христа. 16 Одни по любопрению проповедуют Христа не чисто, думая увеличить тяжесть уз моих; Флп 1:15−16). Возвещавших истину без чистоты помыслов терпели, но не поощряли, дабы не принимать их за несущих с чистой душою ложь.

Наконец, Павел говорит о них: будь то притворно или искренно, а Христа они возвещают. Но он, разумеется, не имеет в виду, что теперь Христа можно отвергнуть, дабы затем проповедать Его.

Против лжи 6.16. Cl. 0304, 6.16.487.5.3

Стих 22

Неоднозначность от разделения следующих слов Апостола: «...то не знаю, что избрать. Влечет меня то и другое: имею желание разрешиться и быть со Христом, потому что это несравненно лучше; а оставаться во плоти нужнее для вас», не может быть устранена правилом Веры; ибо как ни дели их, смысл слов не будет противоречить вере, а посему здесь неоднозначность должна быть устранена через рассмотрение связи речи. С первого взгляда неизвестно, должно ли читать «и другое: имею желание» или сначала «Влечет меня то и другое», а потом уже прибавить «имею желание разрешиться и быть со Христом». Но, поскольку далее следуют слова «это несравненно лучше», то явно, что Апостол желает сего лучшего, так что, будучи влеком тем и другим (или затрудняясь тем и другим), он одного желает, а другое находит только более нужным, то есть желает разрешиться и быть со Христом, а более нужным находит оставаться во плоти. Здесь неоднозначность разрешается одною последующею частицею «ибо», хотя некоторые из толковников исключили ее, думая, что Апостол не только затрудняется тем и другим, но, по-видимому, и желает того и другого. В силу сего замечания, слова Апостола в этом месте должны быть распределены так: «то не знаю, что избрать. Влечет меня то и другое», и за сим уже должно читать «имею желание разрешиться и быть со Христом». Поскольку же здесь могли бы спросить Апостола: почему он преимущественно желает сего разрешения, то он прибавляет: «это несравненно лучше». От чего же он находит для себя затруднение с обеих сторон? От того, что находит с другой стороны более нужным остаться: «а оставаться во плоти нужнее для вас».

Источник: Христианская наука, 3.4



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.