Да Жыдоў 1 глава

Ліст сьвятога Паўлы апостала да Жыдоў
Пераклад Яна Станкевіча → Перевод Еп. Кассиана

Бог, што шмат разоў і ўсялякімі спосабамі гукаў здаўна айцом прарокамі,

Бог, многократно и многообразно говоривший в древности отцам в пророках,

Апошнімі гэтымі днямі Сынам, Каторага ўстанавіў спадкаемцам усяго, пераз Каторага запраўды й вякі ўчыніў,

в эти дни последние говорил нам в Сыне, Которого поставил наследником всего, чрез Которого и сотворил миры.

Каторы, будучы зьзяньням славы Ягонае і дакладным выразам істасьці Ягонае і дзержачы ўсе словам магутнасьці Свае, учыніў Сабою ачышчэньне грахоў, сеў па правіцы Вялікасьці на вышынях,

Сын, будучи излучением славы и отпечатком сущности Его, и держа всё словом силы Своей, совершив очищение грехов, воссел по правую сторону Величества в небесах,

Стаўшы толькі пераходзячым ангілаў, колькі вышшае за іх спала Яму імя.

сделавшись настолько превосходнейшим ангелов, насколько отличнейшее пред ними унаследовал Имя.

Бо катораму з ангілаў сказаў калі: «Ты Сын Мой, гэтага дня Я нарадзіў Цябе»? і ўзноў: «Я буду Яму Айцом, а Ён будзе Імне Сынам»?

Ибо кому когда Бог сказал из ангелов: Ты Сын Мой, Я сегодня родил Тебя? и еще: Я буду Ему Отцом, и Он будет Мне Сыном?

І, як узноў уводзе Першароднага на зямлю, кажа: «І няхай паклоняцца Яму ўсі ангілы Божыя».

А еще, когда Он вводит Первородного во вселенную, Он говорит: И да поклонятся Ему все ангелы Божии.

А ўзглядам ангілаў кажа: «Каторы чыне ангілаў Сваіх духамі і слугачых Сваіх палаючым агнём».

И, если об ангелах Он говорит: Делающий ангелов Своих ветрами и служителей Своих пламенем огня, —

Але ўзглядам Сына: «Пасад Твой, Божа, на векі вякоў, і ськіпэтра справядлівасьці ё ськіпэтра гаспадарства Твайго.

то о Сыне: Престол Твой, Боже, во век века, и: скипетр правоты есть скипетр Царства Его.

Ты ўлюбіў справядлівасьць і зьненавідзіў бяспраўе; затым памазаў Цябе, Божа, Бог Твой алеям весялосьці над сяброў Тваіх».

Ты возлюбил праведность и возненавидел беззаконие; поэтому помазал Тебя, Боже, Бог Твой елеем радости преимущественно перед общниками Твоими.

І: «На пачатку Ты, Спадару, заклаў зямлю, і работа рук Тваіх нябёсы.

и: Ты в начале. Господи, основал землю, и дела рук Твоих — небеса:

Яны загінуць, але Ты застаешся; і ўсі, як адзецьце, застарэюць,

они погибнут, а Ты пребываешь, и все, как одежда, обветшают,

І, як ахілім, скруціш іх, і, як адзецьце, зьменяцца; але Ты тый самы, і гады Твае ня скончацца».

и, подобно одеянию. Ты свернешь их; как одежду, и будут изменены; но Ты — один и тот же, и лета Твои не кончатся.

А ўзглядам каторага з ангілаў сказаў калі: «Сядзі паправе Мяне, пакуль пакладу непрыяцеляў Тваіх казулькаю пад ногі Твае»?

Кому когда из ангелов Бог сказал: Сядь по правую Мою сторону, доколе Я не положу врагов Твоих в подножие ног Твоих?

Ці ня ўсі яны паслугуючыя духі, пасыланыя на паслугу тым, каторым спадзець спасеньне?

Не все ли они служебные духи, посылаемые на служение для имеющих наследовать спасение?

« 1 глава 2 глава »