Яана 1 глава

Евангеля подле сьвятога Яана
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская на русском

На пачатку было Слова, і Слова было з Богам, і Слова было Бог.

В начале бе слово, и слово бе к Богу, и Бог бе слово.

Яно было на пачатку з Богам.

Сей бе искони к Богу:

Усе перазь Яго сталася, і безь Яго нічога ня было стаўшыся, што сталася.

вся тем быша, и без него ничтоже бысть, еже бысть.

У Ім было жыцьцё, і жыцьцё было сьвятлінёю людзёў.

В том живот бе, и живот бе свет человеком:

І сьвятліня сьвеце ў цямноце, і цямнота яе не агарнула.

и свет во тме светится, и тма его не объят.

Быў чалавек пасланы ад Бога, імя ягонае Яан.

Бысть человек послан от Бога, имя ему иоанн:

Ён прышоў дзеля сьветчаньня, каб сьветчыць празь Сьвятліню, каб усі ўверылі перазь яго.

сей прииде во свидетелство, да свидетелствует о свете, да вси веру имут ему.

Ён ня быў Сьвятліня, але каб сьветчыць празь Сьвятліню.

Не бе той свет, но да свидетелствует о свете:

Была праўдзівая Сьвятліня, што асьвячае кажнага чалавека, на сьвет прыходзячага.

бе свет истинный, иже просвещает всякаго человека грядущаго в мир:

На сьвеце быў, і сьвет стаўся перазь Яго, і сьвет Яго не пазнаў.

в мире бе, и мир тем бысть, и мир его не позна:

Да сваіх собскіх прышоў, і собскія Ягоныя не прынялі Яго.

во своя прииде, и свои его не прияша.

Але ўсім тым, што прынялі Яго, даў ім права стаць дзецьмі Божымі, тым, што вераць у імя Ягонае,

Елицы же прияша его, даде им область чадом Божиим быти, верующым во имя его,

Каторыя ня з крыві, ані з волі цела, ані з волі мужа, але з Бога нарадзіліся.

иже не от крове, ни от похоти плотския, ни от похоти мужеския, но от Бога родишася.

І Слова стала целам, і вітала памеж нас (і мы бачылі славу Ягоную, славу як адзінароднага ад Айца), поўнае ласкі а праўды.

И слово Плоть бысть и вселися в ны, и видехом славу его, славу яко единороднаго от Отца, исполнь благодати и истины.

Яан сьветча празь Яго і гукаў, кажучы: «Гэта быў тый, праз Каторага я сказаў: "Хто прыходзе за імною, выперадзіў мяне, бо быў перад імною"»;

Иоанн свидетелствует о нем и воззва глаголя: сей бе, егоже рех, иже по мне грядый, предо мною бысть, яко первее мене бе.

Бо з паўніні Ягонае ўсі мы прынялі і ласку на ласку.

И от исполнения его мы вси прияхом и благодать воз благодать:

Бо Бог закон Масеям быў даўшы; ласка а праўда сталася перазь Ісуса Хрыста.

яко закон моисеом дан бысть, благодать (же) и истина Иисус Христом бысть.

Бога ніхто ніколі ня бачыў, адзінародны Сын, што ёсьць у ўлоньню Айцоўскім, Ён аб’явіў.

Бога никтоже виде нигдеже: единородный Сын, сый в лоне Отчи, той исповеда.

І гэта сьветчаньне Яанава, як паслалі да Яго Юдэі зь Ерузаліму сьвятароў а Левітаў, каб маглі папытацца ў Яго: «Хто Ты?»

И сие есть свидетелство иоанново, егда послаша жидове от Иерусалима иереев и левитов, да вопросят его: ты кто еси?

І ён вызнаў, і не заперачыў, і вызнаў: «Я ня Хрыстос».

И исповеда и не отвержеся: и исповеда, яко несмь аз Христос.

І папыталіся ў Яго: «Дык што ж? ты Ільля?» і ён адказаў: «Не». «Прарока?» і ён адказаў «Не».

И вопросиша его: что убо? илиа ли еси ты? И глагола: несмь. Пророк ли еси? И отвеща: ни.

Дык сказалі яму: «Хто ж ты, каб мы далі адказ тым, што паслалі нас; што ты скажаш празь сябе самога?»

Реша же ему: кто еси? да ответ дамы пославшым ны: что глаголеши о тебе самем?

Ён сказаў: «Я голас гукаючага на пустыні: "Прастайце сьцежку Спадару", як сказаў Ісая прарока».

Рече: аз глас вопиющаго в пустыни: исправите путь Господень, якоже рече исаиа пророк.

Пасланыя ж былі з фарысэяў;

И посланнии беху от фарисей:

І яны папыталіся ў яго, і сказалі яму: «Чаму ты хрысьціш, калі ты ня Хрыстос, ані Ільля, ані прарока?»

и вопросиша его и реша ему: что убо крещаеши, аще ты неси Христос, ни илиа, ни пророк?

Яан адказаў ім, кажучы: «Я хрышчу ў вадзе; стаіць сярод вас, Каторага ня знаеце,

Отвеща им иоанн, глагола: аз крещаю водою: посреде же вас стоит, егоже вы не весте:

Тый, што прыходзе за імною, у Каторага вобую я ня гожы разьвязаць рэменьчыка».

той есть грядый по мне, иже предо мною бысть, емуже несмь аз достоин, да отрешу ремень сапогу его.

Гэта сталася ў Віфані за Ёрданом, ідзе Яан хрысьціў.

Сия в вифаваре быша об он пол иордана, идеже бе иоанн крестя.

Назаўтрае бача ён ідучага да сябе Ісуса й кажа: «Во Ягнётка Божае, што бярэць грэх сьвету.

Во утрий (же) виде иоанн Иисуса грядуща к себе и глагола: се, агнец Божий, вземляй грехи мира:

Ён ё, праз Каторага я сказаў: "За імною ідзець муж, Каторы выперадзіў мяне, бо Ён быў уперад за мяне.

сей есть, о немже аз рех: по мне грядет муж, иже предо мною бысть, яко первее мене бе:

І я ня знаў Яго, але каб Ён быў выяўлены Ізраелю, дзеля таго я прышоў хрысьціць у вадзе"».

и аз не ведех его: но да явится израилеви, сего ради приидох аз водою крестя.

І сьветчыў Яан, кажучы: «Я бачыў Духа, што зыходзіў, як галуба, зь неба, ды перабываў на Ім.

И свидетелствова иоанн, глаголя, яко видех Духа сходяща яко голубя с небесе, и пребысть на нем:

І я ня знаў Яго; але Тый, што паслаў мяне хрысьціць у вадзе, Тый сказаў імне: «Над кім абачыш Духа, што зыходзе і застаецца на Ім, Тый ё, што хрысьце ў Духу Сьвятым»;

и аз не ведех его: но пославый мя крестити водою, той мне рече: над негоже узриши Духа сходяща и пребывающа на нем, той есть крестяй Духом святым:

І я бачыў, і сьветчыў, што Гэты ё Сын Божы».

и аз видех и свидетелствовах, яко сей есть Сын Божий.

Назаўтрае ізноў стаяў Яан і двух вучанікаў ягоных.

Во утрий (же) паки стояше иоанн, и от ученик его два.

І, абачыўшы йдучага Ісуса, сказаў: «Гэта Ягнётка Божае».

И узрев Иисуса грядуща, глагола: се, агнец Божий.

І пачулі два вучанікі, як ён казаў, і пайшлі за Ісусам.

И слышаста его оба ученика глаголющаго, и по Иисусе идоста.

Ісус жа, абярнуўшыся і абачыўшы іх ідучых за Ім, кажа ім: «Чаго шукаеце?» А яны сказалі яму: «Раббі! (што знача ў перакладзе: Вучыцелю!) ідзе перабываеш?»

Обращься же Иисус и видев я по себе идуща, глагола има: чесо ищета? Она же реста ему: равви, еже глаголется сказаемо учителю, где живеши?

Кажа ім: «Прыйдзіце й абачча». Дык яны пайшлі й абачылі, ідзе Ён перабывае, і прабылі ў Яго тый дзень. Было каля дзясятае гадзіны.

(И) глагола има: приидита и видита. Приидоста и видеста, где живяше, и у него пребыста день той. Бе же час яко десятый.

Андрэй, брат Сымона Пётры, быў адзін із двух, што чулі ад Яана і пайшлі за Ім.

Бе (же) андрей, брат симона петра, един от обою слышавшею от иоанна и по нем шедшею.

Знаходзе ён першы брата свайго собскага Сымона і кажа яму: «Мы знайшлі Месію», што знача ў перакладзе: Хрыстос.

Обрете сей прежде брата своего симона и глагола ему: обретохом мессию, еже есть сказаемо Христос.

І прывёў яго да Ісуса. Ісус, гледзячы на яго, сказаў: «Ты Сымон, сын Ёнін; ты будзеш звацца Кіфа, што ў перакладзе: камень.

И приведе его ко Иисусови. Воззрев же нань Иисус рече: ты еси симон сын ионин: ты наречешися кифа, еже сказается петр.

Назаўтрае хацеў Ісус ісьці да Ґалілеі, і знаходзе Піліпа, і кажа яму: «Ідзі за Імною».

Во утрий (же) восхоте изыти в галилею: и обрете филиппа и глагола ему: гряди по мне.

Піліп жа быў зь Віфсаіды, места Андрэявага а Пётравага.

Бе (же) филипп от вифсаиды, от града андреова и петрова.

Піліп знаходзе Нафанайлу й кажа яму: «Мы знайшлі Таго, праз Каторага Масей пісаў у законе а прарокі, Ісуса, сына Язэпавага з Назарэту».

Обрете филипп нафанаила и глагола ему: егоже писа моисей в законе и пророцы, обретохом Иисуса Сына иосифова, иже от назарета.

А Нафанайла кажа яму: «Ці можа з Назарэту быць што добрае?» Піліп кажа яму: «Ідзі й глянь».

И глагола ему нафанаил: от назарета может ли что добро быти? Глагола ему филипп: прииди и виждь.

Ісус, абачыўшы йдучага да Яго Нафанайлу, кажа празь яго: «Вось, запраўды Ізраелянін, у каторым няма хітрыні».

Виде (же) Иисус нафанаила грядуща к себе и глагола о нем: се, воистинну израилтянин, в немже льсти несть.

Нафанайла кажа Яму: «Скуль Ты мяне знаеш?» Адказаў Ісус і сказаў яму: «Уперад чымся Піліп гукнуў цябе, як ты быў пад фіґаю, Я бачыў цябе».

Глагола ему нафанаил: како мя знаеши? Отвеща Иисус и рече ему: прежде даже не возгласи тебе филипп, суща под смоковницею видех тя.

Нафанайла адказаў Яму: «Раббі! Ты Сын Божы, Ты Кароль Ізраельскі».

Отвеща нафанаил и глагола ему: равви, ты еси Сын Божий, ты еси Царь израилев.

Ісус адказаў і сказаў яму: «Затым што Я сказаў табе: "Я бачыў цябе пад фіґаю", — ты верыш? абачыш балей за гэта».

Отвеща Иисус и рече ему: зане рех ти, яко видех тя под смоковницею, веруеши: болша сих узриши.

І кажа яму: «Запраўды, запраўды кажу вам: адгэтуль абачыце неба адчыненае й ангілаў Божых узыходзячых і зыходзячых на Сына Людзкога».

И глагола ему: аминь, аминь глаголю вам, отселе узрите небо отверсто и ангелы Божия восходящыя и нисходящыя над сына Человеческаго.

« 24 глава 2 глава »